(Sławomir Cenckiewicz). Wałęsa. Człowiek z teczki.

Nie ma chyba większego dystansu pomiędzy moimi przekonaniami społeczno-politczynymi, a tymi, którym hołduje Sławomir Cenckiewicz. On - człowiek mocno związany z Bractwem Kapłańskim Świętego Piusa X. Ja - aktywny działacz brytyjskiej Partii Pracy.

Okazuje się jednak, że tam, gdzie do głosu dochodzi prawda, różnice w poglądach na świat nie mają żadnego znaczenia. Życzyłbym sobie zresztą, aby każdy Polak miał takie podejście; uczyniłoby to nas wszystkich szczęśliwszymi i lepszymi ludźmi....

***

Chyba tylko w pięknym kraju nad Wisłą jest możliwe, że zwykły - nie bójmy się użyć tego słowa - rzezimieszek, drobny wiejski rębajło, a potem płatny konfident SB zostaje wyniesiony do roli ikony i bohatera narodowego... On sam butnie twierdzi, że „obalił komunizm“, chociaż jest to piramidalna bzdura.

Po pierwsze - komunizmu nigdzie nie udało się wprowadzić! Szczególnie w Polsce, gdzie istniało rolnictwo indywidualne oraz dopuszczano tzw. „prywatną inicjatywę“ (np. popularni „badylarze“, zegarmistrze, fotografowie, szewcy, etc). Jak można pisać o komunizmie, który miał być „przyszłym ustrojem", ale dopiero kiedyś, po utworzeniu społeczeństwa bezklasowego?!

Po drugie - zmiana ustroju w Polsce dokonała się dzięki wyraźnemu „pchnięciu“ inspirowanemu z Kremla. To przecież Michaił Gorbaczow i jego polityka „pieriestrojiki“ oraz „głasnosti“ sprawiła, że wszelkie zmiany stały się możliwe. Nie miał na to żadnego wpływu ledwie piśmienny elektryk z Gdańska! Do tego - jak bezlitośnie wskazują dowody - zdrajca, sprzedawczyk i notoryczny kłamca!

Książka Sławomira Cenckiewicza „Wałęsa. Człowiek z teczki" (Zysk i Spółka, 2013), jest lekturą przerażającą. Autor - historyk z licznymi tytułami naukowymi - przedstawia nam, krok po kroku, postać Lecha Wałęsy. W zamyśle Cenckiewicza miał to być niejako „kontrapunkt“ do kłamliwego filmu Wajdy „Wałęsa. Człowiek z nadziei“. Ten reżyser-kameleon, który potrafił żyć we wspaniałych stosunkach z każdą władzą (od tej z czasów Bieruta, aż po czasy współczesne) przedstawił bowiem kompletnie nieprawdziwy obraz człowieka, który w rzeczywistości jest moralnym bankrutem. Potwierdzali to wielokrotnie tacy działacze opozycji antysoscjalistycznej jak Anna Walentynowicz, Krzysztof Wyszkowski, Andrzej Gwiazda, Joanna Duda-Gwiazda...

„Wałęsa. Człowiek z teczki" dedykowana jest Grzegorzowi Lewandowskiemu (1963-67). To nieślubny syn Wałęsy, któremu odmówiono nawet prawa do grobu... Towarzyszymy Wałęsie od mrocznych początków w Popowie, Lipnie i Łochocinie mając wrażenie, że uczestniczymy w życiu kandydata na kryminalistę. W roku 1967 Lech rozpoczął pracę w Stoczni Gdańskiej, a w 1970 został tajnym współpracownikiem Służby Bezpieczeństwa o pseudonimie „Bolek“. Za swoje usługi otrzymywał pieniądze - łącznie 13 100 zł, które kwitował własnoręcznym podpisem. Z dodatkowych dochodów tłumaczył się mówiąc o... wygranych w toto-lotku...

Oczywiście Wałęsa zaprzecza swojej agenturalnej przeszłości, twierdząc, że dokumenty to SB-ckie fałszywki. Nie jest to prawda. Ofiarą donosów "Bolka" padł m.in. Józef Szyler, kolega z wydziału. Niektóre szczegóły, które znalazły się w donosach znane były tylko im dwóm, ponieważ rozmawiali o nich bez świadków.

Polecam bardzo ciekawe dokumenty: „Plusy dodatnie, plusy ujemne“, i "TW Bolek", które mogą być cennym uzupełnieniem książki:

A oto typowa reakcja Wałęsy na grzeczne pytania i przedstawione mu dowody:

„Zwijać żagle i nie ma was"....

Bez komentarza...

Ale od prawdy, Lechu, nie uciekniesz....