Starsi gracze pamiętający jeszcze serię Championship Manager bardzo często narzekali, że AI, czyli "gracze komputerowi" widzą wszystko. No bo jak inaczej nazwać sytuację, w której dopiero co "urodzony" newgen od razu stawał się obiektem zainteresowania, a nierzadko i walki o podpis na kontrakcie mlodego gracza? 

W marcu generowali się juniorzy i już następnego dnia, prezesi klubów komputerowych potrafili oferować kontrakty co ciekawszym młodzikom. I to takim, których atrybuty niekoniecznie powalały na kolana. Troszkę tak, jakby od razu wiedzieli, o ten ma duży potencjał, bierzemy go i zazwyczaj się niemylili.

Jako, że lubię tłumaczyć zachowanie CM/FM i zdaję sobie sprawę, że są sytuacje, gdzie dzieciak jest niesamowicie pompowany jako nowy Messi, Ronaldo, czy inny "Bóg Footbolu", to rozumiem, że takich zawodników w roczniku jest 2 - 3, może 5 na świat. A nie, że samej tylko ligi polskiej kluby potrafią wyciągnąć 2 - 3 zawodników do ich akademii. Teraz, jeszcze bym sytuacje zrozumiał, - bo globalizacja, bo możliwość oglądania wielu spotkań przez internet, i dzieciak strzelający po 10 bramek w juniorskich rozgrywkach musi wzbudzić zainteresowanie, czy to mniejsze, czy większe, więc można mu się dokładniej przyjrzeć. Ale nie na przełomie, czy początku wieku XXI wieku.

Na szczeście te czasy i te niedoskonałości odeszły w zapomnienie.

Dlaczego więc obecnie uznaje, że Football Manager oszukuje?

Poznajcie Silvio Niederhausera:

2 listopada 2008 uroku w miejscowości oddalonej od Barcelony  o 9 kilometrów, Sant Adria de Besos na świat przychodzi Livio Niederhauser - syn mieszanej pary hiszpańsko - szwajcarskiej. W 2020 roku dołącza do FC Barcelony, a 29 marca 2023 zostaje dokoptowany do drużyny Barcelona Atheltic - czyli drugiej drużyny Barcy.

Końcówkę pierwszego sezonu ma przecietną - 5 spotkań, jedna bramka, mimo wszystko trener reprezentacji do lat 19 - Julen Guererro, powołuje go na mecz towarzyski z Polską. Ten w debiucie strzela bramkę - ma dopiero 16 lat. W tym samym roku dorzuca jeszcze 5 kolejnych trafien - z czego 3 w Eliminacjach do Młodziezowych Mistrzostw Europy 2025, które odbędą się w Rumunii. 

Sezon 24/25 kończy z 40 występami w druzynie juniorów U -19, gdzie strzelił 13 bramek, z czego 3 w młodzieżowej Lidze MIstrzów, gdzie Barcelona U - 19 doszła aż do półfinału. Zaliczył też jedno wejśćie z ławki w Barcelonie B - na trzecim poziomie rozgrywek.

W reprezentacji zaliczył awans w kategorii wiekowej. Wraz z drużyną U-20 pojechał do Korei Południowej, gdzie zagrał w dwóch spotkaniach, a reprezentacja zajęła 3 miejsce.

13 listopada 2025 roku, a więc troszkę po swoich 17 urodzinach zadebiutował w reprezentacji U - 21 w meczu z Polską. W młodszych kategoriach wiekowych lubił strzelać nam gole, tym razem to Polacy odnieśli zwycięstwo a Livio, musiał obejśc się smakiem. Ogólnie w reprezentacji U- 21 (w meczu z Albanią) w sezonie 25/26 zagrał 4 krotnie i raz wpisał się na listę strzelców. Do tego dorzucił 20 bramek w lidze U-19 ( król strzelców miał 25 trafień) w 31 występach, oraz 7 w młodzieżowej Lidze Mistrzów, gdzie Barca ponownie zatrzymała się na  półfinale. Pierwszym trofeum, jakie może sobie Livio zapisać na swoim koncie, jest Puchar Króla U - 19, gdzie Barcelona po jego dwóch trafieniach pokonała Levante. Komplet występów uzupełniły 3 spotkania na trzecim poziomie rozgrywkowym i jedno trafienie.

Sezon 26/27 był dla drużyny U -19 słabszy niż poprzednie. Odpadniecie w pierwszej rundzie pucharu U- 19, odpadniecie z Młodziezowej Champions League już na etapie 1/8, ale dla Livio był to indywidualnie lepszy sezon. 4 bramki w 5 meczach w YCL, do tego 11 goli w lidze U - 19 (gdzie Barcelona w swojej grupie była dopiero 3) i co najważniejsze - awans do pierwszej drużyny FCB oraz zgłoszenie do rozgrywek La Liga z numerem 47, gdzie siedział nawet na ławce podczas finału o Puchar Króla. Do tego 11 spotkań w trzeciej lidze i 7 bramek.

Sezon 27/28 rozpoczał od niezbyt udanych Mistrzostw Europy do lat 21. Wybrany przez trenera Santi Denia na wicekapitana, nie natchnął kolegów, którzy wygrali z Portugalią, a następnie zremisowali ze Szwajcarią i przegrali z Finlandią i zakończyli turniej na fazie grupowej. Livio wystąpił we wszystkich spotkaniach, ale nie wpisał się na listę strzelców.

24 października zadebiutował w meczu z Villareal, wchodząc z ławki w przerwie za Roque Juniora.

11 kwietnia 2028 zadebiutował w Lidze Mistrzów.

W pierwszej reprezentacji zadebiutował w spotkaniu z Senegalem, w której dwukrotnie wpisał się na listę strzelców.

Został także powołany na Mistrzostwa Europy w 2028, które odbędą się we Włoszech.

I ja rozumiem, że jego atrybuty kluczowe dla pozycji napastnika, prezentując się bardzo dobrze. Tylko, dlaczego zawodnik, który ledwo liznął piłki seniorskiej  (6 spotkań w Barceloenie) i 16 spotkań w drużynie Barcelona Atletic, zostaje powołany na najważniejszą imprezę jaką są Mistrzostwa Europy? 

Tym bardziej, że są inni zawodnicy, którzy pokazali swoje umiejętności na tle seniorów i kilkanaście bramek w La Lidze zdobyli.

Rozumiem, też że podobne sytuacje się zdarzają:

Lucjan Brychczy zadebiutował w reprezentajci przed debiutem w lidze, słabsze reprezentacji powołują zawodników, którzy są zaledwie w akademiach wielkich klubów, ale  tam w drużynach juniorskich są wiodącymi postaciami w swoich rocznikach, Cubarsi rozegrał 10 spotkań w pierwszym zespole zanim zadebiutował w reprezentacji. Yamal miał 5 występów w pierwszym zespole przed debiutem w reprezentacji, ale patrząc na Mistrzostwa Świata czy Euopy, nie pamiętam, żeby była kiedyś sytuacja, że zawodnik, który się ledwo co wszedł do seniorskiego składu pojechał na imprezę tej rangi.

Na koniec małe podsumowanie:

- podczas 4 lat przedstawionych w  świecie gry Niederhauser ani razu nie znalazł się w grupie 50 największych talentów NXTGEN 50!!!

- popatrzcie jak szybko dostał podwyższkę kontraktu: 53 tys funtów miesięcznie w wieku 16 lat. Ciekawe, czy ktokolwiek zaufałby i dał tak wielkie pieniądze jakiemuś młodzikowi. Co tam, już rok później miał prawie 100 tysięcy miesięcznie.

- popatrzcie na zmianę charakteru: z realisty na perfekcjonistę - w moim osobistym rankingu drugi najlepszy charakter dla zawodnika.

- tak, nie prowadzę go, jest zdecydowanie poza moim zasięgiem cenowym, ale że to ciekawy przypadek, to pokazuje tego oto zawodnika, ciekawym będąc, czy u Was też się znajdują takie anomalie?