#1 Z pamiętnika kibica - FC Tours

Urodziłem się w Tours, pięknym mieście nad Loarą i dzięki pasji dziadka i taty zostałem jednym z Les Diables Bleus co można przetłumaczyć jako Niebieskich Diabłów. To grupa fanów zespołu FC Tours, utworzona w 1980 roku, chociaż nasza diaboliczna moc uaktywnia się głównie na trybunach.

Klub został założony w 1919 pod nazwą AS Docks-du-Centru, a dwa lata później zmieniło nazwę na AS du Centre. Pod tym szyldem aż dziewięciokrotnie zdobywaliśmy tytuł najlepszej drużyny regionu. Nazwa została zmieniona w 1951 i pod taką nazwą funkcjonuje do dziś.

Pierwszym sukcesem amatorskiego klubu był awans ze szczebla regionalnego na poziom centralny w Pucharze Francji w pierwszym roku funkcjonowania nowej nazwy.

Logo FC Tours z roku 1951.

Rok 1980 był najwspanialszym rokiem – wygraliśmy Division II grupę A (poprzedniczkę Ligue 2) i po raz pierwszy w historii awansowaliśmy do najwyższej klasy rozgrywkowej we Francji.

Zespół FC Tours z roku 1980 roku

W debiutanckim sezonie w Division I zajęliśmy co prawda 18 miejsce, a o przedłużeniu występów na najwyższym szczeblu rozgrywek musieliśmy zagrać baraż o utrzymanie. Naszym rywalem okazał się FC Touluse, wygrywamy z nimi pewnie 3:2 w dwumeczu.

Sezon później w Pucharze Francji odpadamy w półfinale z PSG, które wygrało trofeum, w lidze zaś zajmujemy pewne 11 miejsce.

Rok 1983 to prawdziwy rollercoaster w naszym wykonaniu. W Pucharze Francji ponownie dochodzimy do półfinału i raz jeszcze musimy uznać wyższość zawodników z Paryża. W lidze za to idzie nam fatalnie. Na koniec zajmujemy 18 miejsce, leczy tym razem musimy uznać wyższość Nimes Olympique i ponownie meldujemy się na drugim froncie.

Nasza banicja trwała tylko rok, niestety tyle samo czasu trwała ponowna przygoda w Division I.

Drużyna FC Tours z roku 1984

Rok 1986 był początkiem okresu stagnacji. Jako klub na dobre utknęliśmy w Division II, a w 1993 z powodów finansowych zostaliśmy karnie relegowani na czwarty poziom rozgrywkowy. W 1997 awansujemy z trzeciego miejsca do ligi National (trzeci poziom rozgrywkowy), jednak rok później z powodów finansowych wracamy na czwarty poziom rozgrywkowy.

Rok 2002 to ustabilizowanie finansów, co zaowocowało awansem do ligi National, a cztery lata później udaje nam się awansować na drugi poziom rozgrywkowy. Tam jednak zajmujemy ostatnie miejsce i spadamy z powrotem do ligi National. Na szczęście w kolejnym roku ponownie awansujemy i od 2008 roku jesteśmy stałym bywalcem zaplecza francuskiej ekstraklasy.

Podstawowa jedneastka przed meczem FC Paris - FC Tours 22.03.2008

Ostatni sezon w naszym wykonaniu był przeciętny. Przez pewien czasu byliśmy czerwoną latarnią ligi, na szczęście udana druga runda sezonu, spowodowała, że ostatecznie zajęliśmy 16 miejsce w lidze. Skuteczny finisz sezonu spowodował atrakcyjną ofertę pracy dla Fabiena Marcadala, naszego trenera, który przepracował u nas dwa lata. Nowym trenerem ma zostać Gregory Lacombe, człowiek który jak sam przyznał, jest z polecenia.

Kim jest nasz nowy trener? Młodzieżowy reprezentant Francji do lat 19, wychowanek AS Monaco, w którym debiutował mając 17 lat w sezonie 199/2000. Dzięki temu może pochwalić się tytułem mistrzowskim. W księstwie Monaco się nie przebił (w ciągu 4 sezonów zagrał 13 spotkań i zdobył jedną bramkę). Z dobrej strony pokazał się za to w korsykańskiej drużynie Ajaccio, gdzie rozegrał 50 spotkań i zdobył 7 goli. Kolejnym przystankiem na jego piłkarskiej drodze były portugalska Vitoria Setubal, ponownie Ajaccio, Montpellier, gdzie zdobył swoje drugie mistrzostwo kraju, będąc zawodnikiem głębokiej rezerwy. Karierę piłkarską kończył na drugim poziomie rozgrywkowym w Clermont Foot w roku 2013 roku. Później kopał piłkę jeszcze jako amator w klubie ES Uzes, gdzie był grającym trenerem.

Gregory Lacombe w koszulce Montpellier

Jaki jest? Cóż, mam pewne obawy co do tego czy sobie poradzi. Jest niski (ma 164 centymetry wzrostu) i nie wygląda na kogoś za kim ludzie pójdą w ogień. Podczas konferencji prasowej wyglądał na nieco stremowanego obecnością dziennikarzy, a może bardziej takiej ilości. Na pytanie, jak się tutaj znalazł, odpowiedział bez ogródek, że dzięki poleceniu. Nic dziwnego, bo do trenowania klubu w Ligue 2 prezesi nie biorą ludzi w ciemno. Niestety, jego brak doświadczenia może spowodować, że nie będzie mieć posłuchu wśród zawodników, zwłaszcza tych starszych stażem. Doświadczeniem także nie przebije naszych dwóch filarów Julena Paiottiego i Bryana Bergognoux`a. Widzę to na razie w czarnych barwach i nie chce być złym prorokiem, ale spodziewam się, że nadchodzący sezon, będzie cięższy niż poprzedni.