Mo(u)rning Of Love. Real Madryt/Barcelona, czyli wszechświat równoległy (sezon nr 1: 2001/02)

Dedykuję A.

POPRZEDNIE BLOGI - LINKI

Wszechświat równoległy (wstęp, który należy koniecznie przeczytać)

ZASADY KARIERY

1. Rywalizacja pomiędzy Realem i Barceloną, która ma wyłonić lepszą drużynę. Prowadzę obie ekipy równocześnie. Kariera jest przewidziana na 20 sezonów. Od 2001/02 do 2020/21.

2. Oba kluby mogą kupować tylko i wyłącznie takich zawodników, jacy byli tam transferowani w realnym świecie futbolu. Nie można pozyskiwać żadnych innych.

3. Nawet jeżeli klub chce sprowadzić zawodnika, który był do niego transferowany w realnym świecie futbolu, nie może tego uczyć wcześniej niż stało się to naprawdę! Przykłady: jeżeli Real będzie chciał zakupić Cristiano Ronaldo, może to zrobić nie wcześniej niż przed sezonem 2009/10! Z kolei jeżeli Barcelona będzie chciała zakupić Yaya Touré, może się to stać nie wcześniej niż przed sezonem 2007/08!

4. Wejście młodych, sławnych później zawodników do pierwszego zespołu, będzie identyczne jak w świecie rzeczywistym. Przykładowo - Messi dołączy do Barcelony na początku sezonu 2004/05, a Nacho i Dani Carvajal do Realu na początku sezonu 2010/11.

KONKURS - WYNIKI NA BIEŻĄCO
STAN: PRZED OPISYWANYM SEZONEM

1. Który z klubów (Real czy Barcelona) okaże się lepszy po 20 latach kariery? Za zdobycie poszczególnych trofeów, klub będzie miał przyznawane punkty:

a/ Mistrzostwo Hiszpanii - 3 pkt
b/ Puchar Hiszpanii - 2 pkt
c/ Superpuchar Hiszpanii - 0,1 pkt
d/ Liga Mistrzów - 5 pkt
e/ Superpuchar Europy - 0,3 pkt
f/ Klubowe MŚ - 0,5 pkt
g/ Puchar Interkontynentalny -  0,2 pkt

2. Pojedynek Cristiano Ronaldo vs Messi! Który z tych zawodników zdobędzie więcej bramek w oficjalnych rozgrywkach? Liczą się bramki we wszystkich klubach, w których będą występować oraz gole w reprezentacji A.

SEZON NR 1 (2001/02)

Witajcie we wszechświecie równoległym! Jednym z celów rozgrywania tej kariery jest przypomnienie wam wielu zawodników, których podziwialiśmy w latach 2001-19. Zdaję sobie sprawę, że niektórzy z czytelników znają ich tylko ze słyszenia, tym bardziej warto czytać moje blogi.

Wszechświat równoległy, który stworzyłem ma dać wam pewność, że ani do Barcelony, ani do Realu nie trafi nigdy żaden zawodnik, który tam nie grał w rzeczywistości. Chyba, że wygeneruje się wyjątkowo utalentowany newgen-wychowanek. Ale Championship Manager nie oferuje każdej wiosny zastępu nowych zawodników; co to to nie! Wyprzedzając trochę bieg wydarzeń: w Barcelonie (konkretnie - Barcelonie B) będę miał okazję podpisać kontrakt z pierwszym wychowankiem dopiero w sezonie 2002/03 i wcale nie jest powiedziane, że kiedykolwiek zadebiutuje on w pierwszym zespole.

Oczywiście oprócz Barcelony i Realu mamy tysiące innych drużyn i tysiące przeprowadzanych transferów. Zatem jest to prawdziwy wszechświat równoległy, zupełnie inny niż ten realny. I o to chodzi, bo przecież nie mam zamiaru odtwarzać wszystkiego tak, jak było - zresztą byłoby to niemożliwe.

A zatem jakie były najciekawsze ruchy transferowe w opisywanym przeze mnie sezonie 2001/02? Najpierw rok 2001. Kwoty raczej nie powalały na kolana. Najdroższy był Enrico Chiesa (ojciec Federico Chiesy), za którego Celtic zapłacił Fiorentinie 18,75 mln €. Niewiele tańszy był Robbie Fowler, który zamienił Liverpool na mający wielkie aspiracje Leeds United.

Największe transakcje w 2001 roku:

Z kolei w pierwszej połowie roku 2002 największą gotówkę uruchomiły kluby z Brazylii. 6 maja 2002 Corinthians wyłożyli aż 21,5 mln € za niejakiego Rodrigo Mendesa. Trzeba przyznać, że niezły z niego zawodnik, ale w Brazylii mają takich na pęczki... Myślę, że zainteresuje was jeszcze profil Diego Forlána, który w styczniu 2002 rozpoczął swoją przygodę z Europą. Tak jak miało to miejsce w rzeczywistości, trudno mu się było zaaklimatyzować w Anglii.

Największe transakcje w 2002 roku:

Zastanawiałem się dość intensywnie, jak najlepiej przedstawiać osiągnięcia Realu i Barcelony w taki sposób, aby było to czytelne i jednocześnie w miarę ciekawe. Spróbujmy zatem opcji, którą prezentuję poniżej.

Championship Manager daje fantastyczną możliwość przygotowania do druku prawie wszystkich informacji, które są na ekranie. I to będzie pomocne w statystykach, czy pokazywaniu składów. Cóż, prezentacja drużyn wyglądałaby najładniej tak:

Niestety - nie widać wszystkich zawodników. Ja oczywiście mogę sobie przesunąć panel i widzę, ale na screenie tego zaprezentować nie sposób. Brakujący na powyższych screenach piłkarze to:

Najlepiej więc będzie przedstawiać kadry w następujący sposób (zawodnicy w porządku alfabetycznym):

W Barcelonie kapitanem jest Sergi, a jego zastępcą Frank de Boer. W Realu obowiązki te pełni Fernando Hierro, a zastępuje go Raúl.

Latem 2001 Real wydał rekordowe 77,5 mln € na zakup Zinedine Zidane’a. To była wówczas astronomiczna kwota; zresztą robi wrażenie do dziś. Poza tym do kadry pierwszego zespołu została włączona silna grupa wychowanków: Francisco Pavón (pamiętacie hasło „Zidanes y Pavónes“?), Óscar Miñambres, Raúl Bravo, Valmiro Lopes Rocha-Valdo, Rubén i Javier Portillo.

Natomiast Barcelona sprowadziła za 35,9 mln € Javiera Saviolę z River Plate, który uznawany był wtedy za największy talent od czasów Diego Maradony. Poza tym w klubie zameldowali się bardzo zdolni Brazylijczycy: Fábio Rochemback (9 mln €), Geovanni (aż 21 mln €) oraz Thiago Motta, który awansował z drużyny B. Wydano również (niezbyt rozsądnie) 15 mln € na Philippe Christanvala i 8 mln € na renomowanego stopera, Szweda Patricka Anderssona z Bayernu Monachium. W sumie jednak to skromne 1,2 mln €, które zapłacono za bramkarza Roberto Bonano okazało się najlepszą inwestycją...

Postanowiłem, że zarówno Real jak i Barcelona prezentowały będą identyczne ustawienie (taktykę). I - uwaga! uwaga! - zaadaptowałem na potrzeby kariery w CM01/02 moją ukochaną... choinkę! Ciekawy byłem, czy się sprawdzi.

A oto jak wygląda hierarchia w obydwu zespołach:

ROZGRYWKI

Superpuchar Hiszpanii

Okazja na pierwsze trofeum dla Realu Madryt. Zostało zdobyte dzięki dwóm golom Fernando Morientesa w meczu rewanżowym, lecz okupione kontuzją kapitana zespołu Fernando Hierro. Wypadł na sześć tygodni i ominął go start ligi oraz Champions League.

Puchar Hiszpanii

Barcelona i Real pokonywały kolejne szczeble, by trafić na siebie w półfinale. Od razu zaznaczmy, że ciężej szło Katalończykom. W obydwu meczach półfinałowych padł tylko jeden gol. Jego autorem był Raúl. W pierwszym spotkaniu, zakończonym wynikiem 0-0, na wyżyny wznieśli się obydwaj bramkarze. Szczególnie błyszczał młody Pepe Reina, który został najlepszym graczem zawodów. Oto pełna dokumentacja:

Mecz finałowy, z drugoligową Salamancą, mimo odsunięcia za kartki Zidane’a i kontuzji Ivana Helguery - był dla Królewskich raczej spacerkiem. Niestety - poza zdobyciem trofeum zakończył się również urazem Hierro, który wykluczył go z udziału w finałach MŚ’2002.

Mecze

Historia

Liga

Real zwyciężył pewnie i zdecydowanie, mając aż 16 punktów przewagi nad Barceloną. Z czego się to wzięło? Głównie z siły rażenia Królewskich. Obydwa kluby spisywały się bowiem porównywalnie, jeżeli chodzi o defensywę, ale Real dysponował znacznie większą mocą ognia. Świadczy o tym 86 zdobytych goli wobec zaledwie 53 Barcelony. Poza tym Duma Katalonii aż 12 razy wygrywała 1-0!

No i najważniejsze. Oba ligowe starcia (El Clásico) rozstrzygnął na swoją korzyść Real Madryt.

Tabela ligowa

Snajperzy

Asystenci

Zawodnicy z najwyższą średnią ocen

Mecze

Historia

Liga Mistrzów

Real miał zapewniony awans do fazy grupowej, Barcelona musiała o niego walczyć. Los wskazał Bayer Leverkusen, czyli rywala bardzo silnego, który w „realnym“ sezonie 2001/02 dotarł aż do finału.

W 10. minucie pierwszego meczu było już jednak praktycznie „pozamiatane“. Wszystko dlatego, że zawodnicy Leverkusen nie wytrzymali ogromnego napięcia. Najpierw bramkarz, Hans-Jõrg Butt, sfaulował w polu karnym wychodzącego na czystą pozycję Saviolę i sędzia usunął go z boiska oraz podyktował jedenastkę. Po chwili zdenerwowany Lúcio wyprowadził lewy sierpowy prosto w szczękę swojego kolegi z reprezentacji Brazylii, Rivaldo, który przygotowywał się do wykonania karnego. Kolejna czerwona kartka!

Bayer, grając w dziewiątkę, stał się dla Barcelony tarczą strzelniczą:

W rewanżu mogłem pozwolić rezerwowym, aby zaprezentowali, co potrafią, gdyż awans był pewny.

Rozgrywki w grupach (1 faza)

Zarówno Real, jak i Barcelona bez problemu wywalczyły awans ze swoich grup. Dla mniej obeznanych z nazewnictwem CM01/02 - Red Star, to oczywiście Crvena Zvezda Na uwagę zasługuje wyczyn Raúla, który Cypryjczykom z Omonii Nikozja zapakował pięć goli!

Rozgrywki w grupach (2 faza)

Kiedy Barcelona pokonała niezwykle silne Lazio 2-0 na wyjeździe, wydawało się, że awansuje dalej. Ale niespodziewana klęska u siebie z tym samym zespołem (0-3), sprawiła, że zabrakło punktu. Z kolei Real poradził sobie bardzo dobrze, mimo że musiał się zmierzyć m.in. z Bayernem i Liverpoolem. Szczególnie duże wrażenie zrobiło 5-2 z Bawarczykami.

1/4 finału

„Bratobójcza“ walka z naprawdę silnym Deportivo La Coruña. W pierwszym meczu z powodu kontuzji musieli zejść z boiska Figo i Ivan Helguera, ale nie przeszkodziło to wygrać 2-0. W rewanżu nikła porażka 0-1 dała awans mojej drużynie.

1/2 finału

Mecze z PSV Eindhoven, były niezwykle ciężkimi przeprawami. W pierwszym meczu Raúl uratował remis w 90. minucie i to mimo faktu, że graliśmy w dziesiątkę. Okazało się, że ten gol dał nam awans do finału!

finał

Zgodnie z prawdą historyczną, Real melduje się w finale i ma szansę zakończyć sezon 2001/02 z kompletem trofeów! Rywal - Arsenal - osłabiony. Za czerwone kartki otrzymane w półfinałowej bitwie z Lazio nie mogą wystąpić bramkarz Richard Wright i obrońca Ashley Cole. Zagrać nie mogą również słynni stoperzy: Martin Keown i Tony Adams - kontuzje. W związku z tym Arsène Wenger musi postawić na mało doświadczonego Greka Tavlaridisa, który zagra obok Sola Campbella. Za to pomoc i atak Kanonierów w pełnej gotowości!

Ja nie mogłem skorzystać tylko z Ivana Helguery, zastąpił go Francisco Pavón.

Ustawienia wyjściowe

Finał, jak na prawdziwy finał przystało, nie przyniósł wiele emocji. Faktem jest jednak, że nie pozwoliliśmy Arsenalowi na zbyt wiele, co pokazują statystyki. W 85. minucie nastąpiło rozstrzygnięcie:

Najważniejszy z pucharów zdobyli dla Realu następujący zawodnicy:
[personalia, mecze (mecze z ławki), gole]

Snajperzy

Mecze

Historia

INNE WAŻNE WYNIKI

Rozgrywki klubowe

Superpuchar Europy 2001

Historia

Puchar Interkontynentalny 2001

Historia

Puchar UEFA

Historia

Rozgrywki reprezentacyjne

Będę serwował jedynie informacje o Mistrzostwach Świata i Mistrzostwach Europy. Zawsze podawał będę skład i wyniki Polaków.

Po zakończeniu sezonu 2001/02 odbył się Mundial w Korei Płd i Japonii.  Jerzy Engel powołał kadrę, w której zabrakło m.in. Emmanuela Olisadebe. Nie był kottuzjowany, tylko po prostu zawiódł selekcjonera w meczach towarzyskich nie strzelając ani jednej bramki. Do Azji polecieli:

Engel preferował klasyczne ustawienie 1-4-4-2.

Mecze

1/8 finału

Snajperzy

Mistrzowska kadra

Trener: Luis Felipe Scolari-Felipão

Historia

PODSUMOWANIE I STATYSTYKI

Sezon 2001/02 należał bezsprzecznie do Realu Madryt. Superpuchar, puchar i mistrzostwo Hiszpanii plus zwycięstwo w Lidze Mistrzów - sezon marzeń. Barcelona już na początku pozostała w tyle... Ale ile jeszcze lat przed nami!

Wystąpili
(licząc wszystkie rozgrywki)
(Kolejno: personalia, mecze (mecze z ławki), gole zdobyte, gole przepuszczone, karne, asysty, żółte kartki ,czerwone kartki, zawodnik meczu, średnia nota)

Pięciu najlepszych
(minimum 30 spotkań)

Historia meczów REAL - BARCELONA

Madryt

Barcelona

Ogółem

Łukasz Czyżycki

Ryszard Czyżycki