Mo(u)rning Of Love. Real Madryt/Barcelona, czyli wszechświat równoległy (sezon nr 2: 2002/03)

Dedykuję A.

POPRZEDNIE BLOGI - LINKI

Wszechświat równoległy (wstęp, który należy koniecznie przeczytać)
Wszechświat równoległy (sezon nr 1: 2001/02)

ZASADY KARIERY

1. Rywalizacja pomiędzy Realem i Barceloną, która ma wyłonić lepszą drużynę. Prowadzę obie ekipy równocześnie. Kariera jest przewidziana na 20 sezonów. Od 2001/02 do 2020/21.

2. Oba kluby mogą kupować tylko i wyłącznie takich zawodników, jacy byli tam transferowani w realnym świecie futbolu. Nie można pozyskiwać żadnych innych.

3. Nawet jeżeli klub chce sprowadzić zawodnika, który był do niego transferowany w realnym świecie futbolu, nie może tego uczyć wcześniej niż stało się to naprawdę! Przykłady: jeżeli Real będzie chciał zakupić Cristiano Ronaldo, może to zrobić nie wcześniej niż przed sezonem 2009/10! Z kolei jeżeli Barcelona będzie chciała zakupić Yaya Touré, może się to stać nie wcześniej niż przed sezonem 2007/08!

4. Wejście młodych, sławnych później zawodników do pierwszego zespołu, będzie identyczne jak w świecie rzeczywistym. Przykładowo - Messi dołączy do Barcelony na początku sezonu 2004/05, a Nacho i Dani Carvajal do Realu na początku sezonu 2010/11.

KONKURS - WYNIKI NA BIEŻĄCO
STAN: PRZED OPISYWANYM SEZONEM

1. Który z klubów (Real czy Barcelona) okaże się lepszy po 20 latach kariery? Za zdobycie poszczególnych trofeów, klub będzie miał przyznawane punkty:

a/ Mistrzostwo Hiszpanii - 3 pkt
b/ Puchar Hiszpanii - 2 pkt
c/ Superpuchar Hiszpanii - 0,1 pkt
d/ Liga Mistrzów - 5 pkt
e/ Puchar UEFA - 2,5 pkt
f/ Superpuchar Europy - 0,3 pkt
g/ Klubowe MŚ - 0,5 pkt
h/ Puchar Interkontynentalny -  0,2 pkt

2. Pojedynek Cristiano Ronaldo vs Messi! Który z tych zawodników zdobędzie więcej bramek w oficjalnych rozgrywkach? Liczą się bramki we wszystkich klubach, w których będą występować oraz gole w reprezentacji A. Kluby - tylko i wyłącznie pierwszy zespół, nie bierzemy pod uwagę drużyn B czy rezerw.

DO TEJ PORY

Wszystkie rozgrywki

 

Wszystkie rozgrywki

SEZON NR 2 (2002/03)

Na początek transfery. Przypomnijmy, że zgodnie z zasadami tej kariery, oba kluby mogą wzmacniać tylko i wyłącznie zawodnicy, którzy grali w nich naprawdę. Na dodatek piłkarze ci nie mogą przyjść wcześniej, niż w rzeczywistości. Oczywiście będzie się tak zdarzało, że jakiś gracz nie będzie chciał się zgodzić na transfer. I co wtedy? Trudno, będę musiał z tym żyć! To jest przecież „wszechświat równoległy“! Sytuacja, o której piszę, miała miejsce właśnie teraz. Otóż Gaizka Mendieta za żadne pieniądze świata nie chciał opuścić Lazio i przenieść się do Barcelony! Czuje się tam znakomicie i koniec - to była jego odpowiedź, mimo że próbowałem namówić go kilka razy. 

Ktoś pytał, czy zawodnicy będą odchodzić wtedy, kiedy uczynili to w świecie rzeczywistym. Odpowiedź brzmi: nie! To byłaby przesada. Jeżeli Rivaldo nadal jest dobry i chce dalej reprezentować Barcelonę, to oczywiście zostaje. 

Do rzeczy! Biorę pod uwagę tylko tych piłkarzy, którzy zagrali (odeszli) lub zagrają (przybyli) choćby symboliczną minutę w oficjalnych meczach pierwszego zespołu. Nie informuję o transferach zawodników z ekip B.

Odeszli:

Abelardo (Deportivo La Coruña, prawo Bosmana)
Francesco Coco (Inter, prawo Bosmana)
Richard Dutruel (Troyes: 4 000 000 €)
 

Przybyli:

Andrés Iniesta (wychowanek)

Oleguer (Barcelona B)

Juan Román Riquelme (Boca Juniors: 19 000 000 €)

Víctor Valdés (wychowanek)

plus w styczniu 2003 (zgodnie z zasadami kariery):

Juan Pablo Sorín (Ajax Amsterdam: 25 000 000 €)

Kadra (brak Sorína, który dołączył do klubu 18.01.2003):

Nowa gwiazda - Juan Román Riquelme

Odeszli:

Flávio Conceição (Portuguesa: 13 750 000 €)
Geremi (Real Sociedad: 9 250 000 €)
Iván Campo (Espanyol: wypożyczenie)
Sávio (Borussia M’Gladbach: 18 500 000 €)

Przybyli:

Ronaldo Luís Nazário de Lima (Inter: 57 000 000 €)

Esteban Cambiasso (powrót z wypożyczenia)

Kadra:

Nowa gwiazda - Ronaldo

W Barcelonie kapitanem jest Sergi, a pierwszym zastępcą Frank de Boer. W Realu obowiązki te pełni Fernando Hierro, a pierwszym zastępcą jest Raúl.

Postanowiłem, że zarówno Real jak i Barcelona prezentowały będą identyczne ustawienie (taktykę). I - uwaga! uwaga! - zaadaptowałem na potrzeby kariery w CM01/02 moją ukochaną... choinkę!

A oto jak wygląda hierarchia w obydwu zespołach:

ROZGRYWKI

Superpuchar Hiszpanii

Sukces Realu w dwumeczu z Salamancą wygląda na wymęczony, ale tak naprawdę zwycięstwo Królewskich nie było ani przez moment zagrożone. W drugim meczu swoją pierwszą bramkę dla Realu strzelił Ronaldo. 

Po tych spotkaniach podjąłem ostateczną decyzję co do hierarchii. Trzeba bowiem zaznaczyć, że początkowo chciałem Ronaldo wystawiać zupełnie z przodu. Lecz uznałem, że jednak Morientes nie może być skazany na ławkę rezerwowych. Zatem Il Fenomeno ostatecznie zajął miejsce na pozycji nr 10 i otrzymał ode mnie wolną rękę w poruszaniu się po boisku (free role). Raúl powędrował na lewe skrzydło, a Solari musiał zadowolić się miejscem na ławce rezerwowych.

Historia

Puchar Hiszpanii

Tym razem los nam spłatał dużego figla i już w II rundzie (1/16 finału) Real i Barcelona wpadli prosto na siebie. Na nieszczęście Realu, obrońcy trofeum, mecz odbył się na Camp Nou. Katalończycy mieli znakomity dzień i wygrali bezdyskusyjnie.

Eliminując Real, Barcelona stawała się automatycznie faworytem do końcowego zwycięstwa. Niestety - w półfinale uległa w dziwnych okolicznościach ekipie Villarreal. Po porażce u siebie 0-1, wygrała na wyjeździe również 1-0, by przegrać dwumecz po karnych... A Żółta Łódź Podwodna wygrała też finał, zdobywając pierwsze trofeum w swojej historii.

Mecze

Historia

Liga

Niesamowity przebieg miała rywalizacja o tytuł mistrzowski w Hiszpanii! Od początku mocne tempo narzuciło Deportivo LA Coruña, które usadowiło się na pozycji lidera i przebywało tam przez... 20 kolejek! Real trzymał się nieco z tyłu, a Barcelona oscylowała wokół miejsc 3-5. W grudniu 2002 włodarze Deportivo postanowili znacząco wzmocnić zespół i za ciężkie pieniądze sprowadzili tak znanych graczy jak Pavel Nedvěd i Rui Costa! Bukmacherzy stawiali każde pieniądze, że wygrają ligę!

Tymczasem.... W 34. kolejce Real dogonił w końcu „króliczka“ i nie dał się już wyprzedzić do samego końca! To było piękne!

El Clásico raz dla Realu, raz dla Barcelony..

Tabela ligowa

Snajperzy

Asystenci

Zawodnicy z najwyższą średnią ocen

Mecze

Historia

Liga Mistrzów

Rozgrywki w grupach (1 faza)

Obie drużyny bez żadnych problemów przeszły pierwszą fazę grupową. Patrick Kluivert wyrównał zeszłoroczny rekord Raúla i wbił pięć goli w jednym meczu. Ofiarą Rosenborg Trondheim.

Rozgrywki w grupach (2 faza)

W drugiej fazie grupowej Barcelona dokonała nie lada sztuki - w sześciu meczach nie straciła ani jednego gola! Natomiast Real, wobec niespodziewanych wyników z rewelacyjnym Panathinaikosem Ateny, walczył o awans do ostatniego meczu. Na szczęście gładkie 3-0 w Dortmundzie przesądziło sprawę. 

12 marca 2003 swojego pierwszego gola dla Barcelony strzelił Andrés Iniesta. Pokonał bramkarza AIK Sztokholm, Daniela Anderssona.

1/4 finału

Wydawało się, że Panathinaikos to drużyna w sam raz, by Barcelona ją szybko połknęła, strawiła i zapomniała o sprawie. Tymczasem po 0-0 na Camp Nou, przyszła porażka w Atenach... I to mimo faktu, że Kluivert już w 6. minucie wyprowadził Barcę na prowadzenie... Ogromne rozczarowanie.

Real Madryt nie miał żadnych problemów z wyeliminowaniem dzielnej ekipy z Kolonii, która w swoim kraju świętuje drugi tytuł mistrzowski z rzędu!

1/2 finału

Mecze półfinałowe to potyczki z Deportivo, które na szczęście nie mogło skorzystać ze swoich dwóch nowych asów (Nedvěd i Rui Costa). Obydwaj grali już bowiem w tej edycji europejskich pucharów dla innych ekip. Bohaterem został Fernando Morientes, który w obu meczach zdobył po jednej bramce. Trzecią dołożył Zizou. Real po raz drugi z rzędu w finale Ligi Mistrzów!

finał

W meczu finałowym zmierzyliśmy się z Panathinaikosem, prawdziwym „czarny koniem“ tej edycji Ligi Mistrzów. Graliśmy z nimi wcześniej w grupie, mając spore kłopoty (0-1, 2-0). Nie zapominaliśmy też, że Grecy wyeliminowali Barcelonę. A w półfinale zawstydzili ekspertów i odprawili z kwitkiem mocarną pakę sir Alexa Fergusona (1-0, 1-1). Trudni do rozgryzienia, ponieważ ich trener, Giannis Kyrastas, często żongluje taktykami. Wcale nie byłem spokojny!

W mojej ekipie nie mogli wystąpić obaj podstawowi stoperzy - kapitan Fernando Hierro i Ivan Helguera (kontuzje). Ten drugi ma niesamowitego pecha; drugi finał i drugi raz nie może zagrać z powodu urazu!

Wśród Greków... nigeryjski Polak, Emmanuel Olisadebe, na szpicy. Pewnie chcielibyście zobaczyć jak się prezentuje? Proszę bardzo:

Ustawienia wyjściowe

Mecz pod dyktando Realu, lecz bramkarz Antonis Nikopolidis dokonywał cudów. Niepokój wkradł się w 50. minucie, kiedy kontuzji doznał Figo. Rozstrzygająca akcja nastąpiła w 71. minucie. Po podaniu Raúla mocno na bramkę uderzył Morientes, Nikopolidis zdołał strzał sparować, ale nadbiegający Michel Salgado dopełnił formalności. Coś wspaniałego - Real obronił najcenniejsze trofeum w klubowej piłce!

Najważniejszy z pucharów zdobyli dla Realu następujący zawodnicy:
[personalia, mecze (mecze z ławki), gole]

Snajperzy

Mecze

Historia

INNE WAŻNE WYNIKI

Rozgrywki klubowe

Superpuchar Europy 2002

O triumfie Realu zdecydowała zasada "złotego gola" kończącego dogrywkę. Bohaterem rezerwowy Steve McManaman!

Historia

Puchar Interkontynentalny 2002

Jeden z niewielu naprawdę wspaniałych meczów, które rozegrał Ronaldo...

Historia

Puchar UEFA

Historia

PODSUMOWANIE I STATYSTYKI

Kolejny sezon dla Realu! Co prawda nie udało się wywalczyć Pucharu Hiszpanii, ale mistrzostwo, superpuchar kraju, Superpuchar Europy, Puchar Interkontynentalny oraz najważniejsze trofeum - Puchar Europy, trafiły do gabloty Królewskich. Zdobyliśmy zatem pięć trofeów. A Barcelona nadal bez choćby jednego triumfu...

Dlaczego tak się dzieje? Trudno odpowiedzieć na to pytanie, gdyż siła obydwu klubów jest porównywalna, o czym świadczą wyniki bezpośrednich spotkań! Trzeba sobie też jasno powiedzieć - Riquelme zawiódł. Grał bezbarwnie, a 8 goli i 6 asyst w 53 meczach, to zdecydowanie za mało! Drużyna potrzebuje świeżej krwi, szczególnie mile widziani szybcy, młodzi skrzydłowi. Ciekawe, czy zarząd wytrzyma ciśnienie i nie zwolni Ryszarda Czyżyckiego? Bo jednak dwa sezony bez żadnego trofeum, to dla takiego klubu policzek.

Z kolei Ronaldo też nie wniósł do Realu tyle, ile oczekiwałem. Owszem, brawo za 17 goli w lidze, wspaniały mecz przeciwko River Plate w Pucharze Interkontynentalnym, ale w Lidze Mistrzów Il Fenomeno zdobył tylko jedną bramkę... 

Wystąpili
(licząc wszystkie rozgrywki)
(Kolejno: personalia, mecze (mecze z ławki), gole zdobyte, gole przepuszczone, karne, asysty, żółte kartki ,czerwone kartki, zawodnik meczu, średnia nota)

Pięciu najlepszych
(minimum 30 spotkań)

Historia meczów REAL - BARCELONA

Madryt

Barcelona

Ogółem

Łukasz Czyżycki

Ryszard Czyżycki