Mo(u)rning Of Love. Real Madryt/Barcelona, czyli wszechświat równoległy (sezon nr 3: 2003/04)

Dedykuję A.

POPRZEDNIE BLOGI - LINKI

Wszechświat równoległy (wstęp, który należy koniecznie przeczytać)
Wszechświat równoległy (sezon nr 1: 2001/02)
Wszechświat równoległy (sezon nr 2: 2002/03)

EXTRASY - LINKI

Ewolucja Gwiazd. Cristiano Ronaldo #1 (2002/03)

ZASADY KARIERY

1. Rywalizacja pomiędzy Realem i Barceloną, która ma wyłonić lepszą drużynę. Prowadzę obie ekipy równocześnie. Kariera jest przewidziana na 20 sezonów. Od 2001/02 do 2020/21.

2. Oba kluby mogą kupować tylko i wyłącznie takich zawodników, jacy byli tam transferowani w realnym świecie futbolu. Nie można pozyskiwać żadnych innych.

3. Nawet jeżeli klub chce sprowadzić zawodnika, który był do niego transferowany w realnym świecie futbolu, nie może tego uczyć wcześniej niż stało się to naprawdę! Przykłady: jeżeli Real będzie chciał zakupić Cristiano Ronaldo, może to zrobić nie wcześniej niż przed sezonem 2009/10! Z kolei jeżeli Barcelona będzie chciała zakupić Yaya Touré, może się to stać nie wcześniej niż przed sezonem 2007/08!

4. Wejście młodych, sławnych później zawodników do pierwszego zespołu, będzie identyczne jak w świecie rzeczywistym. Przykładowo - Messi dołączy do Barcelony na początku sezonu 2004/05, a Nacho i Dani Carvajal do Realu na początku sezonu 2010/11.

KONKURS - WYNIKI NA BIEŻĄCO
STAN: PRZED OPISYWANYM SEZONEM

1. Który z klubów (Real czy Barcelona) okaże się lepszy po 20 latach kariery? Za zdobycie poszczególnych trofeów, klub będzie miał przyznawane punkty:

a/ Mistrzostwo Hiszpanii - 3 pkt
b/ Puchar Hiszpanii - 2 pkt
c/ Superpuchar Hiszpanii - 0,1 pkt
d/ Liga Mistrzów - 5 pkt
e/ Puchar UEFA - 2,5 pkt
f/ Superpuchar Europy - 0,3 pkt
g/ Klubowe MŚ - 0,5 pkt
h/ Puchar Interkontynentalny -  0,2 pkt

2. Pojedynek Cristiano Ronaldo vs Messi! Który z tych zawodników zdobędzie więcej bramek w oficjalnych rozgrywkach? Liczą się bramki we wszystkich klubach, w których będą występować oraz gole w reprezentacji A. Kluby - tylko i wyłącznie pierwszy zespół, nie bierzemy pod uwagę drużyn B czy rezerw.

DO TEJ PORY

Wszystkie rozgrywki

 

Wszystkie rozgrywki

SEZON NR 3 (2003/04)

Na początek transfery. Przypomnijmy, że zgodnie z zasadami tej kariery, oba kluby mogą wzmacniać tylko i wyłącznie zawodnicy, którzy grali w nich naprawdę. Na dodatek piłkarze ci nie mogą przyjść wcześniej, niż w rzeczywistości. Oczywiście będzie się tak zdarzało, że jakiś gracz nie będzie chciał się zgodzić na transfer. I co wtedy? Trudno, będę musiał z tym żyć! To jest przecież „wszechświat równoległy“!

Podobnie jak Mendieta w zeszłym sezonie za żadne skarby nie chciał przejść z Lazio do Barcelony, tak teraz nie byłem w stanie skusić Davida Beckhama na transfer do Madrytu. Real ma kadrę, nazwijmy ją, schyłkową i Becks bardzo by się przydał. Choćby po to, by pobudzić do rywalizacji Figo. Niestety, Anglik świetnie się czuje w Man Utd i nie ma zamiaru zmieniać klubu. Trudno. W lecie Królewskich nie wzmocnił żaden nowy piłkarz. Dopiero w styczniu 2004 dołączył młody prawy obrońca, niejaki Juanfran (Juan Francisco Torres Belén), którego wszyscy dziś znają jako zawodnika Atlético Madryt. Ale zaczynał właśnie w Realu, na początku roku 2004.

Madryt był latem 2003 pogrążony w absolutnej ciszy transferowej, za to w Barcelonie działo się sporo! Powitaliśmy tam pięciu nowych graczy, w tym Ronaldinho, a suma wydatków wyniosła 108 mln euro! Wydawało się, że Katalończycy będą w stanie zdetronizować Real i mocno namieszać w Europie.

Ktoś pytał, czy zawodnicy będą odchodzić wtedy, kiedy uczynili to w świecie rzeczywistym. Odpowiedź brzmi: nie! To byłaby przesada. Jeżeli Rivaldo nadal jest dobry i chce dalej reprezentować Barcelonę, to oczywiście zostaje. Z tych samych powodów przedłużyłem kontrakt z Fernando Hierro.

Do rzeczy! Biorę pod uwagę tylko tych piłkarzy, którzy zagrali (odeszli) lub zagrają (przybyli) choćby symboliczną minutę w oficjalnych meczach pierwszego zespołu. Nie informuję o transferach zawodników z ekip B.

Odeszli:

Patrik Andersson (Glasgow Rangers: 3 500 000 €)
Alfonso (Fiorentina: 3 000 000 €)
Roberto Bonano (Lille: 1 500 000 €)
Philippe Christanval (Benfica, prawo Bosmana)
Fábio Rochemback (Eintracht Frankfurt: 6 750 000 €)
Geovanni (Atlético Mineiro: 7 500 000 €)
Sergi (Liverpool: 6 250 000 €)
 

Przybyli:

Rafael Marquez (Monaco: 12 750 000 €)

Giovanni van Bronckhorst (Arsenal: 25 000 000 €)

Ricardo Andrade Quaresma Bernardo (Sporting Lizbona: 21 000 000 €)

Ronaldo de Assis Moreira-Ronaldinho (PSG: 45 500 000 €)

Luis Javier García Sanz (Real Valladolid: 4 100 000 €)

Kadra:

Nowa gwiazda - Ronaldinho Gaúcho

Odeszli:

Nikt.
 

Przybyli:
Latem - Nikt.
w styczniu 2004:

Juan Francisco Torres Belén-Juanfran (wychowanek)

Kadra (brak Juanfrana, który dołączył do klubu 01.01.2004):

W Barcelonie, po odejściu Sergiego, kapitanem został mianowany Carles Puyol, a jego pierwszym zastępcą Frank de Boer. W Realu obowiązki kapitana pełni Fernando Hierro, a pierwszym zastępcą jest Raúl.

Postanowiłem, że zarówno Real jak i Barcelona prezentowały będą identyczne ustawienie (taktykę). I - uwaga! uwaga! - zaadaptowałem na potrzeby kariery w CM01/02 moją ukochaną... choinkę!

A oto jak wygląda hierarchia w obydwu zespołach:

ROZGRYWKI

Klubowe Mistrzostwa Świata

Na przełomie lipca i sierpnia 2003, w samym środku urlopów, zaplanowano Klubowe Mistrzostwa Świata. Zdziwiłem się, dlaczego w tym turnieju udział bierze Barcelona, dopiero po dłuższych rozmyślaniach zorientowałem się, że pełni niejako rolę gospodarza. Większość spotkań odbywała się bowiem na Nou Camp (chociaż grano też w Elche). Termin był kompletnie bezsensowny z kilku powodów:

1. Nie mogłem praktycznie przez cały turniej skorzystać z reprezentantów Brazylii, Francji i Meksyku. Uczestniczyli oni bowiem w Pucharze Konfederacji.

2. Kondycja graczy oscylowała pomiędzy 70 a 80.

3. Barcelona miała tak absurdalnie ułożony terminarz, że 6 sierpnia wypadło jej grać mecz kwalifikacyjny do Ligi Mistrzów, a 7 sierpnia - spotkanie w ramach Klubowych Mistrzostw Świata. O mały włos, a skończyłoby się to kompromitacją!

Mimo tych niedogodności i poważnego osłabienia - Barca wygrała wszystkie trzy mecze grupowe. Pod nieobecność Ronaldinho i kondycji Kluiverta oscyclującej w granicach 60, co nie pozwalało mi go wystawić - wykorzystywali swoje szanse Saviola i Riquelme. Wspaniale też wszedł do drużyny Ricardo Quaresma.

Real przystąpił do turnieju pozbawiony kilku swoich gwiazd (Zidane, Makélélé, Roberto Carlos, Ronaldo), mimo to również awansował z grupy. A problemy kadrowe były w pewnym momencie tak poważne, że Solari grał na prawej obronie!

Wyniki w grupie 3:

Półfinały

Barcelona (nadal bez Ronaldinho, ale już z debiutującym Marquezem) rozbiła Santos Lagunę, a Real - niespodzianka - przegrał z San Lorenzo aż 0-3. Ale czy mogło być inaczej, skoro niezła drużyna z Ameryki Południowej miała zawodników w optymalnej kondycji, a Real tylko w 80%? Na dodatek w Pucharze Konfederacji wciąż uczestniczyli Brazylijczycy i Francuzi, a mecz rozpoczął się od czerwonej kartki dla Casillasa...

O III miejsce

Już z czwórką Zidane, Makélélé, Roberto Carlos i Ronaldo oraz z Solarim świetnie radzącym sobie na prawej obronie wymęczyliśmy 1-0. Obowiązywała zasada „złotego gola“, który zakończył zawody. Autorem Ronaldo (93 minuta).

Finał

Na Camp Nou zebrało się 78 753 widzów, aby obejrzeć debiut Ronaldinho i być świadkami wywalczenia pierwszego trofeum pod wodzą Ryszarda Czyżyckiego. Zamiast tego doznali kolejnego wielkiego rozczarowania. Na gola Ricardo Quaresmy w 30. minucie dwukrotnie odpowiedział Raúl Enrique Estévez. Uczynił to w doliczonym czasie do pierwszej połowy, a potem w doliczonym czasie do drugiej połowy. Można się wściec!!!

Klubowym Mistrzem Świata została ekipa prowadzona przez Manuela Pellegriniego - Club Atlético San Lorenzo de Almagro.

Snajperzy

Historia

Mecze

Superpuchar Hiszpanii

Zawodnicy Realu Madryt będący w pełni sił, pokazali w dwumeczu z Villarreal piękny i skuteczny futbol. Figo, który codziennie czytał w prasie, że wkrótce przybędzie Beckham i wygryzie go ze składu - wznosił się na wyżyny swojego talentu!

Historia

Puchar Hiszpanii

Niezbyt dobry występ obydwu rywali w Pucharze Króla. Barcelona dotarła do ćwierćfinału, gdzie przegrała dwumecz z Betisem. Oczywiście można się bronić, że grała w rezerwowym ustawieniu, ale... daj Boże Betisowi takie rezerwy... To, co Duma Katalonii pokazała w rewanżu, woła o pomstę do nieba.

Real spisał się jeszcze gorzej odpadając z... Betisem już w II rundzie (1/16 finału) po rzutach karnych.

W finale Mallorca pokonała Deportivo po konkursie rzutów karnych. A Samuel Eto’o, który właśnie uzyskał hiszpański paszport znalazł się na celowniku Barcelony!

Mecze

Historia

Liga

Zgrozę budził fatalny początek Barcelony. Drużyna naszpikowana gwiazdami zupełnie nie stanowiła monolitu na boisku. Początkowo Kluivert grał na pozycji nr 9, a Ronaldinho na „dziesiątce“. Taki układ się nie sprawdził. Dopiero, gdy zamienili się rolami, wyniki zaczęły się polepszać. Jednak wstydem są wyniki w El Clásico, gdzie Barcelona dwukrotnie została wręcz ośmieszona. Szczególnie bolesne było lanie na Nou Camp (1-4). Real bez większych kłopotów po raz trzeci z rzędu wygrał ligę, a Barca finiszowała dopiero na 4. miejscu! Jedyne pocieszenie, to korona króla strzelców dla Ronaldinho.

Tabela ligowa

Snajperzy

Asystenci

Zawodnicy z najwyższą średnią ocen

Mecze

Historia

Liga Mistrzów

Kwalifikacje

Jako że w poprzednim sezonie Barca zajęła 3. miejsce w lidze, to musiała wziąć udział w ostatniej rundzie kwalifikacji. I o mały włos, a doszłoby do sensacji stulecia! Sytuacja wyglądała następująco... Ktoś bardzo mądry ułożył taki terminarz, że 6 sierpnia mieliśmy grać mecz w ramach kwalifikacji Champions League z półzawodowym FC Vaduz. Natomiast nazajutrz (7 sierpnia) - półfinał Klubowych Mistrzostw Świata. Uznałem więc, że dublerzy łatwo sobie poradzą z ekipą reprezentującą Liechtenstein, a najlepszy skład zachowałem na KMŚ. I co się okazało? Po żenującej, koszmarnej grze, Barcelona przegrała z Kopciuszkiem 0-1 na własnym stadionie!!!

Co prawda w rewanżu udało się stratę odrobić i awansować ostatecznie do fazy grupowej Ligi Mistrzów, ale niesmak po tym dwumeczu pozostał...

Rozgrywki w grupach (1 faza)

Barcelona - bez fajerwerków, ale za to skutecznie, Real - w bardzo dobrym stylu. Oba zespoły nie miały kłopotów z awansem do kolejnej fazy rozgrywek.

Rozgrywki w grupach (2 faza)

W drugiej fazie grupowej Barcelona zasłużenie awansowała do fazy pucharowej wraz z bardzo mocną Romą. PSV Eindhoven tym razem nie zagroził poważnie faworytom. Z kolei Real walczył o awans do ostatniej kolejki (skutecznie!), a grupa do której trafił była niesamowicie wyrównana.

1/4 finału

Obie ekipy trafiły na siebie w ćwierćfinale. Tym razem mecze nie były tak jednostronne, jak w lidze, ale jednak Real zdecydowanie udowodnił, że na razie jest lepszy od Barcelony.

1/2 finału

W półfinałowych meczach najbardziej zawiedli środkowi obrońcy. Na San Siro w 28. minucie zgłupiał Fernando Hierro, który nie dość, że sprokurował rzut karny, to nieomal złamał nogę Szewczence. Real przegrał jednak tylko 1-2.

Z kolei szanse na odrobienie strat zredukował do minimum Ivan Helguera. W meczu rewanżowym został już w 2. minucie usunięty z boiska, po tym jak przytrzymał za koszulkę Inzaghiego, który wychodził “sam na sam“ z bramkarzem... Koniec „ery Galacticos“?

finał

Roma pokonała Milan po golu weterana Gabriela Batistuty! Real bardzo chciałby pozyskać Waltera Samuela, genialnego stopera Rzymian, lecz ten nie wykazuje chęci przeprowadzki do Madrytu...

Snajperzy

Mecze

Historia

INNE WAŻNE WYNIKI

Rozgrywki klubowe

Superpuchar Europy 2003

Wygraliśmy z Juve, ponieważ bezbłędnie egzekwowaliśmy rzuty karne.

Historia

Puchar Interkontynentalny 2003

Kapitalny mecz w wykonaniu Realu, zespół z Brazylii został rozstrzelany.

Historia

Puchar UEFA

Historia

Rozgrywki reprezentacyjne

Będę serwował jedynie informacje o Mistrzostwach Świata i Mistrzostwach Europy. Zawsze podawał będę skład i wyniki Polski, o ile oczywiście awansuje do finałów w/w imprez. Tak się, niestety, nie stało w roku 2004. Mimo niezbyt trudnej grupy, Polska zajęła 3. miejsce (za Francją i Szkocją). Ta druga przegrała potem baraż z Grecją i też obeszła się smakiem. Mimo braku awansu, swoje stanowisko zachował Jerzy Engel.

W turnieju finałowym wystąpiło 16 ekip, największą niespodzianką awans Finlandii i Białorusi.

Pierwsza faza turnieju przyniosła faktycznie tylko jedną dużą niespodziankę: Anglicy zajęli ostatnie miejsce w swojej grupie, za Portugalią, Irlandią i Szwajcarią.

Faza pucharowa

Snajperzy

Mistrzowska kadra

Trener: António Oliveira

Historia

PODSUMOWANIE I STATYSTYKI

Wydawało się, że wzmocnienia Barcelony są na tyle poważne, że pokusi się ona o detronizację Realu. Tymczasem obrona Katalończyków była nadzwyczaj dziurawa, a sezon chyba najgorszy z trzech, które za nami... Realowi nie udało się po raz trzeci z rzędu wygrać Ligi Mistrzów i też widać tam już „zmęczenie“ materiału. Zidane, Figo, Roberto Carlos, Hierro, César, Karanka, McManaman i Makélélé przekroczyli „trzydziestkę“ i lepsi już nie będą... Przydaliby się nowi stoperzy, będę starał się ich pozyskać, a w grę wchodzą tylko Walter Samuel i Jonathan Woodgate. Przynajmniej jednego z nich chcę mieć u siebie w przyszłym sezonie! Liczę też na przebudzenie Ronaldo, gdyż zaliczył fatalny sezon.

Wystąpili
(licząc wszystkie rozgrywki)
(Kolejno: personalia, mecze (mecze z ławki), gole zdobyte, gole przepuszczone, karne, asysty, żółte kartki ,czerwone kartki, zawodnik meczu, średnia nota)

Pięciu najlepszych
(minimum 30 spotkań)

Historia meczów REAL - BARCELONA

Madryt

Barcelona

Ogółem

Łukasz Czyżycki

Ryszard Czyżycki