Znów za sterami żółtej łodzi podwodnej! VILLARREAL (#4, 2022/23) Żółta bomba atomowa uzbrojona!

Villarreal CF, mój ukochany hiszpański klub mniej więcej od roku 2004, gdy - nikomu praktycznie nieznany - dotarł do półfinału Pucharu UEFA. Dwa lata później był już w półfinale... Champions League! Najbardziej podziwiałem trzech graczy - Juana Romána Riquelme, Marcosa Sennę i Diego Fórlana.

            

Klub nigdy nie wygrał ani ligi, ani krajowego pucharu. Jednak od wielu lat (nie licząc incydentalnego spadku w 2012 roku) plasuje się w czołówce Primera División. Sezon 2018/19 przyniósł tylko 14. miejsce i nastał czas, by przywrócić drużynie pełny blask!

Po raz ostatni prowadziłem Villarreal w eliminacjach 1. Mistrzostw Polski Wirtualnych Menedżerów (Rozgrywka Mistrzów) pięć lat temu, czyli był to Football Manager 2015 (link). Zatęskniłem!
 

Utrudnienia rozgrywki:
- dodatek Smarter AI zwiększający umiejętności menedżerów rywali (link)
- mogę korzystać maksymalnie z pięciu obcokrajowców
- najważniejsze: nie mogę zatrudniać żadnych newgenów poza wychowankami

ŚWIAT GRY
poprzednie sezony

VILLARREAL - sezon po sezonie

ZDOBYWCY TROFEÓW W HISZPANII
(w nawiasach - liczba triumfów w danych rozgrywkach; liczy się tylko mój świat gry, a nie historia realna)

ZDOBYWCY NAJPOWAŻNIEJSZYCH TROFEÓW
(w nawiasach - liczba triumfów w danych rozgrywkach; liczy się tylko mój świat gry, a nie historia realna)

TRANSFERY
(uwzględniono tylko graczy pierwszej drużyny)
(można kliknąć w personalia zawodnika i zobaczyć jego atrybuty)

Héctor BELLERÍN Moruno (Arsenal: 65 000 000 €)
Eduardo CAMAVINGA (Hertha Berlin: 108 000 000 €)
Álex COLLADO Gutiérrez (Barcelona: prawo Bosmana)
Eric GARCÍA Martret (Manchester City: bezpłatne wypożyczenie)
Juan de Dios NADAL (wychowanek: awans z rezerw)
Sergio REGUILÓN Rodríguez (Liverpool: 48 000 000 €)
SANDRO Ramírez Castillo (Everton: bezpłatne wypożyczenie)

BRYAN Gil Salvatierra (koniec wypożyczenia)
GERARD Moreno Balagueró (Brighton: 20 000 000 €)
Moisés "Moi" GÓMEZ Bordonado (Sheffield United: 15 000 000 €)
MARIO Gaspar Pérez Martínez (Arsenal: 3 500 000 €)
Alberto MORENO Pérez (Brighton: 9 500 000 €)
Javier "Javi" ONTIVEROS Parra (Mainz: 15 000 000 €)
Pedro Antonio PORRO Sauceda (koniec wypożyczenia)
Daniele RUGANI (Arsenal: 47 000 000 €)

KADRA
jesień 2022
(do rozgrywek La Liga można zgłosić 25 zawodników, gracze U-19 z krajów UE nie muszą być zgłaszani)

Obcokrajowcy:   Eduardo CAMAVINGA (Francja)   Samuel CHUKWUEZE (Nigeria)   Sebastiano ESPOSITO (Włochy)   Joško‭ ‬GVARDIOL (Chorwacja)   Marco KANA (Belgia)

Najczęściej na poszczególnych pozycjach w pierwszym składzie grali:

Analizując poprzedni sezon i najważniejszy mecz - finał Ligi Europy - doszedłem do wniosku, że potrzebne są fundamentalne zmiany w obronie. Priorytetem stało się znalezienie nowych bocznych obrońców, aby zastąpić parę Mario Gaspar - Alberto Moreno. Urzeczywistniłem ten plan wydając łącznie 111 mln euro na dwójkę Bellerín - Reguilón. Tego pierwszego prowadziłem w poprzedniej wersji Football Managera (kariera Arsenalem) i znam jego mocne oraz słabe strony.

Aż 108 mln euro (petarda szmalu!) zostało przeznaczone na zakup Camavingi. Nigdy w życiu nie prowadziłem tego zawodnika, ale publikacja zamieszczona w zeszłym miesiącu w zakładce “ewolucja gwiazd” wywołała u mnie zachwyt, jeśli chodzi o jego atrybuty. Koszt olbrzymi, na szczęście większość rozłożona na raty.

W rubryce “przybyli” nie znajdziecie zawodnika za którego zapłaciłem aż... 82 mln euro (30 od ręki, reszta na raty). To Pedri, który przez dwa ostatnie sezony grał u nas na wypożyczeniu i nie wyobrażałem sobie, by wrócił do Barçy.

Dla równowagi - Aleñá, który również był wypożyczony, podpisał z nami kontrakt bez konieczności zapłaty odstępnego - prawo Bosmana.

Wielkie wydatki zostały zrównoważone m.in. sprzedażą Ruganiego za 47 mln euro. Przypomnę, że rok temu został zakontraktowany za darmo (prawo Bosmana). Piłkarz ten sprawdził się w lidze, ale w bardzo ważnym meczu (finał Ligi Europy) kompletnie zawiódł, zawalił dwa gole. Dało mi to do myślenia i ostatecznie dlatego z niego zrezygnowałem. Partnerem Pau Torresa będzie Chorwat Gvardiol. Dość poważne kwoty wpłynęły za Gerarda, Ontiverosa i Gómeza. Mam nadzieję, że nie będziemy mieli kłopotów z finansowym fair play, co już przerabiałem w Charleroi...
 

CZĘŚĆ BLOGOWA

Bardzo rzadko mi się zdarza taki sezon, po którym jestem absolutnie usatysfakcjonowany. Nie chodzi o same wyniki, ale o przyjemność grania, emocje, opór, jaki stawiają rywale. Im trudniej, tym lepiej! Opisywany sezon był dla mojej drużyny bardzo wymagający i ciężki na wszystkich frontach! Rywale i trenerzy (to dzięki dodatkowi “smarter AI”) - niesamowicie mocni. Na dodatek musiałem jeszcze zaplanować wszystko trochę inaczej niż zwykle, ze względu na “zimowy” mundial.

Mimo tych wszystkich utrudnień (plus kilku dodatkowych, np. tradycyjne kontuzje), udało mi się z wraz z drużyną osiągnąć bardzo, bardzo dużo. Może najpierw o tym, czego się nie udało.
 

Hiszpania ma obecnie bardzo ciekawą formułę wyłaniania zdobywcy Superpucharu. Cztery zespoły (mistrz i wicemistrz z poprzedniego sezonu plus dwaj finaliści Copa del Rey) biorą udział w mini turnieju, który odbywa się w Arabii Saudyjskiej (styczeń). Jako że Real Madryt zdobył w poprzednim sezonie wicemistrzostwo kraju, a także  - po zwycięstwie nad Celtą - krajowy puchar, do turnieju “załapała się” trzecia w lidze Barcelona.

W półfinale pokonaliśmy 2:0 właśnie Celtę Vigo (gole: Pau Torres i Carles Aleñá). W drugim meczu Królewscy wygrali z Barçą 2:1.

Finał był ciekawym pojedynkiem, w którym (podobnie zresztą jak w półfinale) nie mógł zagrać kontuzjowany Bellerín. Do 90. minuty przegrywaliśmy 0:1, ale w doliczonym czasie do wyrównania doprowadził Aleñá. Niestety, w dogrywce Real zdobył zwycięskiego gola.

W Lidze Mistrzów łatwo wyszliśmy z grupy, w której za rywali mieliśmy Romę, Celtic i Schalke. Szczególnie dwa wyniki mogły robić wrażenie:

Niestety, w 1/8 finału PSG (który potem wygrał tę edycję Champions League bijąc w finale Liverpool 4:1) okazał się dla nas zbyt silny.

A teraz o rzeczach wspaniałych! Niesamowitą drogę mieliśmy w “skróconym” nieco z powodu “zimowych” mistrzostw świata Pucharze Hiszpanii. Już pierwszy mecz z Huescą przyniósł dogrywkę; ostatecznie wygraliśmy 1:0 dzięki bramce samobójczej.

W następnej rundzie łatwe zwycięstwo 4:0 z Mallorcą i cztery gole naszego luksusowego dżokera, Sandro. Zarówno Huesca jak i Maloorca to drużyny drugoligowe, w ćwierćfinale trafiamy już jednak na pierwszoligowca. Przeciwko Realowi Sociedad puszczam jednak w bój znów dublerów, licząc że dadzą z siebie wszytko. I ponownie potrzebna była dogrywka! Mój zespół spisał się na medal - strzelił w doliczonym czasie dwa gole, oba dziełem rezerwowych! Jednego z nich zdobył Juan Nadal, pierwszy w tej karierze newgen-wychowanek, awansowany przeze mnie do pierwszego zespołu.

W półfinale rywal arcytrudny - Real Madryt. Mecz wyrównany, pasjonujący, w którym jednak nie padł - mimo dogrywki - ani jeden gol. Doszło do rzutów karnych, które wykonywaliśmy bezbłędnie! Jakże się cieszyłem!

I wreszcie finał - pierwszy w historii klubu! Grać nie mógł kapitan, Pau Torres (kontuzja). Rywalem Sevilla, której przedstawił się nasz niesamowity ofensywny trójkąt zwany.... CEP  CEP, czyli Chukwueze, Esposito i Pedri wymłócili rywali dokumentnie!

Wreszcie Primera División. Tu trwała zażarta rywalizacja przez cały sezon, a pretendentów do tytułu było czterech. Oprócz nas, tradycyjnie Real, Barcelona i Atlético.

Liga przyspieszyła po zakończeniu “zimowego” mundialu i w pewnym momencie zaczęła odskakiwać od reszty stawki Barcelona. Kwiecień i maj (już po odpadnięciu Villarreal z Ligi Mistrzów) to były niesamowite miesiące. Musieliśmy w każdym meczu robić wszystko, by nie stracić z Katalończykami kontaktu. Czasami mieliśmy furę szczęścia! Bo jak nazwać wygrane z Realem Valladolid i Realem Madryt, które wyszarpaliśmy dosłownie w ostatniej chwili?!

Musiałem żonglować składem, gdyż pomiędzy meczami były czasem tylko dwa dni przerwy. Pod koniec kwietnia gramy z Barceloną u siebie. W przypadku zwycięstwa - prawie ich dopadniemy! Niestety, po fantastycznym meczu jest tylko 2:2.

Po morderczym miesiącu czołówka wygląda tak:

Barcelona ma jednak poważny problem, bierze jeszcze udział w Champions League. I piłkarze prowadzeni przez Luisa Enrique nie wytrzymują tempa oraz presji! Przegrywają rewanż z PSG (w pierwszym meczu 0:0), a potem osiągają takie wyniki:

Ich gwoździem do trumny - a naszym szczęściem - jest porażka u siebie z Realem Madryt!!!

Przed ostatnią kolejką mieliśmy punkt przewagi i wyjazd do Las Palmas, drużyny, która już spadła z ligi!

Wygraliśmy tam 1:0, a zdegustowana Barcelona, która miała zaplanowany mecz dzień później, uległa na wyjeździe Osasunie aż 0:3!

To był niesamowity wyścig, niezwykłe emocje, które życzyłbym sobie zawsze przeżywać. Zdobywanie trofeów jest przyjemne, ale jak wygrywasz je po ciężkiej walce - smakuje absolutnie wyjątkowo!

Wielkie słowa uznania dla wszystkich zawodników, ponieważ tworzyli niesamowity ZESPÓŁ! Dokonania poszczególnych graczy znajdziecie w części statystycznej. Bez trudu zlokalizujecie najlepszcyh!

Moja drużyna ma dublet, coś wyjątkowego w tym kraju! Jestem wniebowzięty! A Real i Barcelona zwolniły swoich trenerów; Zinedine Zidane z Luisem Enrique znaleźli się na bruku...

Na zakończenie jeszcze informacja o udziale moich zawodników w mistrzostwach świata. Powołania otrzymało 8 zawodników, najbardziej rozczarowany był Pedri. Zasłużył sobie na ten wyjazd!

Kadra Hiszpanii
(selekcjoner - MARCELINO García Toral)

Wszyscy piłkarze Villarreal zagrali w swoich drużynach. Hiszpania w 1/8 finału trafiła na Francję i odpadła po karnych. Francuzi doszli potem do finału, gdzie pokonali Meksyk 2:1 zdobywając tytuł.

Do Villarreal jako mistrz świata wrócił więc Eduardo Camavinga. Na mundialu zagrał sześć razy, w finale wszedł w 61. minucie za N’Golo Kanté.

CZĘŚĆ STATYSTYCZNA

SUPERPUCHAR HISZPANII
wyniki osiągnięte przez Villarreal


 

LIGA
wyniki osiągnięte przez Villarreal

tabela

Historia
LIGA

snajperzy

Historia (najlepsi snajperzy)

najwyższe oceny za grę

PUCHAR HISZPANII
wyniki osiągnięte przez Villarreal


 

Historia
PUCHAR HISZPANII

LIGA MISTRZÓW
wyniki osiągnięte przez Villarreal

faza grupowa

tabela

faza pucharowa

WAŻNE ROZSTRZYGNIĘCIA (piłka reprezentacyjna)

Historia
MISTRZOSTWA ŚWIATA

WAŻNE ROZSTRZYGNIĘCIA (piłka klubowa)

Hiszpania

Europa / Świat

STATYSTYKI ZAWODNIKÓW
(wszystkie oficjalne rozgrywki)
zawodnicy posegregowani od najwyższej średniej oceny do najniższej

STATYSTKI ZAWODNIKÓW
(mecze/gole w poszczególnych rozgrywkach)
(na granatowo zaznaczeni debiutanci)

KSIĘGA REKORDÓW

Najwyższe zwycięstwo (wszystkie rozgrywki):
(13-0, 16/12/2020 vs Tàrrega, Puchar Hiszpanii)
Najwyższe zwycięstwo (liga):
(6-0, 14/10/2022 vs Real Saragossa)
 

Najwyższa porażka (wszystkie rozgrywki):
(0-5, 17/05/2020 vs Real Madryt, Liga)
Najwyższa porażka (liga):
(0-5, 17/05/2020 vs Real Madryt)
 

Najwięcej meczów bez porażki (wszystkie rozgrywki):
(16, 03/10/2021 - 15/12/2021)
Najwięcej meczów bez porażki (liga):
(20, 15/05/2021 - 12/12/2021)
 

Najwięcej meczów bez zwycięstwa (wszystkie rozgrywki):
(3, 04/01/2020 - 16/01/2020)
(3, 29/02/2020 - 14/03/2020)
(3, 13/02/2021 - 20/02/2021)
Najwięcej meczów bez zwycięstwa (liga):
(3, 29/02/2020 - 14/03/2020)
(3, 06/02/2021 - 20/02/2021)
 

Najwięcej zwycięstw z rzędu (wszystkie rozgrywki):
(10, 21/10/2021 - 02/12/2021)
Najwięcej zwycięstw z rzędu (liga):
(10, 15/05/2021 - 02/10/2021)
(10, 07/08/2022 - 29/10/2022)
(10, 14/01/2023 - 13/03/2023)
 

Najwięcej porażek z rzędu (wszystkie rozgrywki):
(2, 04/01/2020 - 12/01/2020)
(2, 08/03/2020 - 14/03/2020)
(2, 08/01/2023 - 11/01/2023)
Najwięcej porażek z rzędu (liga):
(2, 08/03/2020 - 14/03/2020)
(2, 31/12/2022 - 11/01/2023)

Najmłodszy zawodnik:
PEDRI-Pedro González (17 lat i 265 dni, 18/08/2020 vs Deportivo La Coruña 3-0, Liga)

Najstarszy zawodnik:
BRUNO Soriano (35 lat i 340 dni, 17/05/2020 vs Real Madryt 0-5, Liga)

Najmłodszy strzelec bramki:
PEDRI-Pedro González (17 lat i 328 dni, 18/10/2020 vs Celta Vigo 3-0, Liga)

Najstarszy strzelec bramki:
BRUNO Soriano (35 lat i 189 dni, 18/12/2019 vs Elgoibar 3-0, Puchar Hiszpanii)

Najwięcej bramek w meczu:
Sebastiano ESPOSITO (4, 14/10/2022 vs Real Saragossa 6-0, Liga)
SANDRO Ramírez (4, 25/01/2023 vs Mallorca 4-0, Puchar Hiszpanii)

Najwięcej meczów w historii (wszystkie rozgrywki):
    152 - PAU Torres (2019-23)

Najwięcej meczów w historii (liga): 
    124 - Samuel CHUKWUEZE (2019-23)

Najlepszy snajper w historii (wszystkie rozgrywki):
      64 - Sebastiano ESPOSITO (2021-23)

Najlepszy snajper w historii (liga):
      56 - Sebastiano ESPOSITO (2021-23)

Jedziemy dalej!