Znów za sterami żółtej łodzi podwodnej! VILLARREAL (#8, 2026/27) Dziękujemy ci, o wielki Realu Madryt!

Villarreal CF, mój ukochany hiszpański klub mniej więcej od roku 2004, gdy - nikomu praktycznie nieznany - dotarł do półfinału Pucharu UEFA. Dwa lata później był już w półfinale... Champions League! Najbardziej podziwiałem trzech graczy - Juana Romána Riquelme, Marcosa Sennę i Diego Fórlana.

            

Klub nigdy nie wygrał ani ligi, ani krajowego pucharu. Jednak od wielu lat (nie licząc incydentalnego spadku w 2012 roku) plasuje się w czołówce Primera División. Sezon 2018/19 przyniósł tylko 14. miejsce i nastał czas, by przywrócić drużynie pełny blask!

Po raz ostatni prowadziłem Villarreal w eliminacjach 1. Mistrzostw Polski Wirtualnych Menedżerów (Rozgrywka Mistrzów) pięć lat temu, czyli był to Football Manager 2015 (link). Zatęskniłem!
 

Utrudnienia rozgrywki:
- dodatek Smarter AI zwiększający umiejętności menedżerów rywali (link)
- mogę korzystać maksymalnie z pięciu obcokrajowców
- najważniejsze: nie mogę zatrudniać żadnych newgenów poza wychowankami

ŚWIAT GRY
poprzednie sezony

VILLARREAL - sezon po sezonie

ZDOBYWCY TROFEÓW W HISZPANII
(w nawiasach - liczba triumfów w danych rozgrywkach; liczy się tylko mój świat gry, a nie historia realna)

ZDOBYWCY NAJPOWAŻNIEJSZYCH TROFEÓW
(w nawiasach - liczba triumfów w danych rozgrywkach; liczy się tylko mój świat gry, a nie historia realna)

TRANSFERY
(uwzględniono tylko graczy pierwszej drużyny)
(można kliknąć w personalia zawodnika i zobaczyć jego atrybuty)

Sergio CARREIRA Vilariño (Celta Vigo: 12 500 000 €)
David DE LA VIBORA Bonilla (Real Madryt: bezpłatne wypożyczenie)
Pablo Carmine MAFFEO Becerra (Southampton: 19 000 000 €)

w styczniu 2027:

Víctor GÓMEZ Perea (Espanyol: 6 500 000 €)

Héctor BELLERÍN Moruno (Lazio: 11 000 000 €)
MIGUELÓN-Miguel Juan Llambrich (Real Oviedo: płatne wypożyczenie, 150 000 € / miesiąc)
Sergio REGUILÓN Rodríguez (Lazio: 19 250 000 €)

KADRA
jesień 2026
(do rozgrywek La Liga można zgłosić 25 zawodników, gracze U-19 z krajów UE nie muszą być zgłaszani)

Obcokrajowcy:   Eduardo CAMAVINGA (Francja)   Samuel CHUKWUEZE (Nigeria)   Sebastiano ESPOSITO (Włochy)   Joško‭ ‬GVARDIOL (Chorwacja)   Marco KANA (Belgia)

Najczęściej na poszczególnych pozycjach w pierwszym składzie grali:

Rewolucja na bokach obrony! Po czterech latach gry na chwałę Villarreal sprzedani zostali Bellerín i Reguilón. Powody? Za rok kończyły im się kontrakty, są coraz starsi, podatni na urazy, a na domiar złego chcieli wyższych pensji niż otrzymywali. Uznałem, że to nie ma sensu. Odszedł też dubler Bellerína - Miguelón. Podstawowym lewym obrońcą będzie teraz kupiony przed poprzednim sezonem Jesús Vázquez, a jego zastępcą David de la Víbora, który po roku przerwy znów zawitał do naszego miasta. Z kolei na prawą obronę zakupieni zostali Pablo Maffeo i Sergio Carreira. Ten pierwszy doznał poważnego urazu i w styczniu musiałem sprowadzić jeszcze jednego zawodnika, by obsadził tę pozycję. Padło na Víctora Gómeza.

Zdecydowałem się także wykupić z Atlético Madryt napastnika Borję Garcésa, który przez trzy poprzednie sezony grał u nas na zasadzie wypożyczenia. Uznałem, że cena (12,75 mln euro) jest więcej niż promocyjna. Borja G. jest wartościowym dublerem Esposito, a jak trzeba to zagra też na obu skrzydłach.

CZĘŚĆ BLOGOWA

Przerwa w rozgrywkach...

... nie oznaczała dla wszystkich wakacji. 11 piłkarzy zostało powołanych do swoich reprezentacji na MŚ’26.

Reprezentacja Hiszpanii (selekcjoner Unai Emery) wyglądała tak:

Z „jedenastki“ powołanej na Mundial zagrało 9 piłkarzy. Dwóch - Unai Simón i Eric García - pozostali w rezerwie. Ale ich pięciu klubowych kolegów (Héctor Bellerín, Ilaix Moriba, Ferran Torres, Pau Torres i Pedri) wróciło do klubu w glorii mistrzów świata! Hiszpanie zdobyli tytuł w znakomitym stylu, eliminując po drodze takie potęgi jak Argentyna, Niemcy i Brazylia, a w finale wygrali z rewelacyjnymi (współ)gospodarzami turnieju, ekipą USA.

Królem strzelców i najlepszym zawodnikiem MŚ’26 został Ansu Fati z Chelsea.

******

Czasami bywa tak, że jedna decyzja, jedna akcja, błysk determinacji jednego zawodnika decyduje o losach całej drużyny... To właśnie przydarzyło się lewemu obrońcy Villarreal CF, Jesúsowi Vázquezowi. A było tak...

Przedostatnia kolejka ligowa sezonu 2026/27. Podejmujemy Real Madryt. Aby mieć jakiekolwiek nadzieje na zdobycie tytułu mistrzowskiego, musimy wygrać. Problem w tym, że goście od 82. minuty prowadzą 1:0... W 87. minucie zaczyna się magia... Najpierw rozegranie piłki kończy się podaniem rezerwowego Manu Morlanesa do innego rezerwowego, Álexa Baeny - gol! Akcja dwóch wychowanków! I wreszcie nastaje doliczony czas gry... Real w ataku, próbuje wygrać mecz... I oto Jesús Vázquez precyzyjnie, na granicy ryzyka, odbiera piłkę Agustinowi Lobo, podaje do Pedriego, Pedri zagrywa do Morlanesa, a ten uruchamia Esposito. Włoch jest nie do zatrzymania, pędzi z futbolówką przy nodze, a ja patrzę, jak zahipnotyzowany, co będzie.... Gooool!!! 2:1!

Ten gol by nie padł, gdyby nie Jesús Vázquez! Wszyscy w amoku! Tabela wygląda tak:

Teoretyczne szanse na tytuł mają więc cztery zespoły. W praktyce liczymy się tylko my i Atlético Madryt.

Jeżeli wygramy w Pampelunie z Osasuną, a Real co najmniej zremisuje u siebie ze swymii rywalami ze stolicy - będziemy mistrzami Hiszpanii, przerywając trzyletnią dominację Barcelony!
 

Realu - dziękujemy Ci!!!

Tytuł zdobyty w takich okolicznościach smakuje wyjątkowo! Cieszę się tym bardziej, że nie był to jedyny puchar wywalczony przez Villarreal w tym sezonie. W styczniu pozbawieni kontuzjowanego Maffeo i Chukwueze (nie było go w klubie przez ponad miesiąc - ten przeklęty Puchar Narodów Afryki znowu rozgrywany jest zimą) zdobyliśmy Superpuchar Hiszpanii. Po raz drugi z rzędu. W półfinale łatwo ograliśmy Sevillę, a w finale - po niezbyt ciekawym meczu - Barcelonę 1:0!

To jednak nie wszystko! Zwycięstwo 12:0 w Copa del Rey to nie jest nasz rekord (wygrywaliśmy bowiem wcześniej dwa razy po 13:0), ale jednak Gimnàstic de Tarragona to nie są jacyś tam parodyści. Drużyna ta występuje na drugim poziomie rozgrywkowym. A zatem wyczyn dublerów ma swoją wartość. W końcówce weszli na boisko Esposito i Pedri - zdążyli jeszcze dołożyć po bramce!

Największe emocje przeżyłem w półfinale. Wydawało się, że remis na własnym stadionie z Barceloną oznacza koniec. Ale moi zawodnicy zagrali w rewanżu dojrzale i skutecznie. Wspaniały sukces i bramki największych gwiazd, Esposito oraz Pedriego.

W finale, grając bez kontuzjowanego Moriby, wygraliśmy z Sevillą 1:0. Gola strzelił Pedri po pięknej, solowej akcji.

A zatem dokonaliśmy czegoś naprawdę wielkiego. W tak silnym piłkarsko kraju zdobyć wszystkie trofea, do tego grając wedle własnych reguł (maksimum pięciu cudzoziemców, nie kupuję newgenów) - to jest naprawdę COŚ! Aby pokazać wam, że inne drużyny nie mają oporów w skupowaniu przekoksowanych gwiazd, prezentuję trzy screeny:

Napastnik...

Stoper...

Prawy obrońca...

A to tylko wierzchołek góry lodowej. Zdaję sobie sprawę, że z każdym sezonem będzie mi trudniej, tym bardziej, że w szkółce nadal nie ma zawodników, którzy byliby w stanie rywalizować z tymi, co grają teraz...

Pozostały ostatnie rozgrywki, najważniejsze. Liga Mistrzów! W grupie (Man Utd, Milan, Sion) najcenniejsze było zwycięstwo nad Manchesterem United 3:0, odniesione na wyjeździe! Doszło do tego, że w rewanżu, mając już pewny awans, dałem zagrać dublerom (plus Gvardiol na lewej obronie), którzy nie podołali zadaniu.

W 1/8 udowodniliśmy, że jesteśmy lepsi od FC Porto, na które zawsze trzeba uważać.

W ćwierćfinale klasowe zwycięstwa nad Romą (w tym drugie odniesone przez rezerwowych). Problem w tym, że nasz czołowy zawodnik, Ilaix Moriba odniósł kontuzję i dla niego sezon się zakończył...

Wreszcie półfinał. Wydawało się, że po 2:2 na wyjeździe awans będzie pewny. Tymczasem - w rewanżu do przerwy goście prowadzili 3:1 i ostatecznie wygrali 3:2... Potężne rozczarowanie, naprawdę miałem po tym meczu doła...

Mógłbym narzekać - nie mógł grać Moriba, nie mógł grać Chukwueze (obydwaj kontuzje), Kana nie w pełni sił, ale... Ta porażka nie powinna się przydarzyć, bo absolutnie nie byliśmy od Dortmundu gorsi! Po prostu - to był „jeden z tych dni“. Zdarza się. Może w przyszłym sezonie szczęście będzie przy nas?
 

CZĘŚĆ STATYSTYCZNA

SUPERPUCHAR HISZPANII
wyniki osiągnięte przez Villarreal


 

LIGA
wyniki osiągnięte przez Villarreal

tabela

Historia
LIGA

snajperzy

Historia (najlepsi snajperzy)

najwyższe oceny za grę

PUCHAR HISZPANII
wyniki osiągnięte przez Villarreal


 

Historia
PUCHAR HISZPANII

LIGA MISTRZÓW
wyniki osiągnięte przez Villarreal

faza grupowa

tabela

faza pucharowa

WAŻNE ROZSTRZYGNIĘCIA (piłka reprezentacyjna)

Historia
MISTRZOSTWA ŚWIATA

WAŻNE ROZSTRZYGNIĘCIA (piłka klubowa)

Hiszpania

Europa / Świat

STATYSTYKI ZAWODNIKÓW
(wszystkie oficjalne rozgrywki)
zawodnicy posegregowani od najwyższej średniej oceny do najniższej

STATYSTKI ZAWODNIKÓW
(mecze/gole w poszczególnych rozgrywkach)
(na granatowo zaznaczeni debiutanci,
na zielono - zawodnik, który powrócił do klubu po przerwie na grę gdzie indziej)

KSIĘGA REKORDÓW

Najwyższe zwycięstwo (wszystkie rozgrywki):
(13-0, 16/12/2020 vs Tàrrega, Puchar Hiszpanii)
(13-0, 18/12/2024 vs Portugalete, Puchar Hiszpanii)
Najwyższe zwycięstwo (liga):
(8-0, 28/10/2025 vs Las Palmas)
 

Najwyższa porażka (wszystkie rozgrywki):
(0-5, 17/05/2020 vs Real Madryt, Liga)
Najwyższa porażka (liga):
(0-5, 17/05/2020 vs Real Madryt)
 

Najwięcej meczów bez porażki (wszystkie rozgrywki):
(26, 23/06/2025 - 04/12/2025)
Najwięcej meczów bez porażki (liga):
(36, 05/01/2025 - 04/12/2025)
 

Najwięcej meczów bez zwycięstwa (wszystkie rozgrywki):
(4, 24/02/2024 - 09/03/2024)
Najwięcej meczów bez zwycięstwa (liga):
(3, 29/02/2020 - 14/03/2020)
(3, 06/02/2021 - 20/02/2021)
(3, 20/08/2023 - 02/09/2023)
(3, 24/02/2024 - 09/03/2024)
 

Najwięcej zwycięstw z rzędu (wszystkie rozgrywki):
(11, 15/03/2025 - 03/05/2025)
(11, 26/09/2026 - 21/11/2026)
Najwięcej zwycięstw z rzędu (liga):
(12, 15/03/2025 - 23/08/2025)
(12, 26/09/2026 - 12/12/2026)
 

Najwięcej porażek z rzędu (wszystkie rozgrywki):
(2, siedmiokrotnie)
Najwięcej porażek z rzędu (liga):
(2, czterokrotnie)

Najmłodszy zawodnik:
PEDRI-Pedro González (17 lat i 265 dni, 18/08/2020 vs Deportivo La Coruña 3-0, Liga)

Najstarszy zawodnik:
BRUNO Soriano (35 lat i 340 dni, 17/05/2020 vs Real Madryt 0-5, Liga)

Najmłodszy strzelec bramki:
PEDRI-Pedro González (17 lat i 328 dni, 18/10/2020 vs Celta Vigo 3-0, Liga)

Najstarszy strzelec bramki:
BRUNO Soriano (35 lat i 189 dni, 18/12/2019 vs Elgoibar 3-0, Puchar Hiszpanii)

Najwięcej bramek w meczu:
FERRAN Torres (5, 18/12/2024 vs Portugalete 13-0, Puchar Hiszpanii)

Najwięcej meczów w historii (wszystkie rozgrywki):
    320 - PAU Torres (2019-27)

Najwięcej meczów w historii (liga): 
    243 - PAU Torres (2019-27)

Najlepszy snajper w historii (wszystkie rozgrywki):
    225 - Sebastiano ESPOSITO (2021-27)

Najlepszy snajper w historii (liga):
    182 - Sebastiano ESPOSITO (2021-27)

Jedziemy dalej!