Drużyna za zero euro. #3 [2022/23] (Ile punktów potrzeba, aby utrzymać się w lidze?)

RUCHY KADROWE
(uwzględniono tylko graczy pierwszej drużyny)

Marc CASADÓ Torres (01.07.2022, Barcelona B: prawo Bosmana)

Carlos GALLEGO Martos (01.07.2022, Barcelona B: prawo Bosmana)

Borja SAN EMETERIO Díaz (01.07.2022, Numancia: prawo Bosmana)

Carlos NIETO Herrero (01.07.2022, Real Saragossa: prawo Bosmana)

Alberto Espeso Fernández-Berto ESPESO (01.07.2022, Real Saragossa: prawo Bosmana)

Borja LASSO de la Vega Gayán (01.07.2022, Tenerife: prawo Bosmana)

Fernando Rodríguez Rufo-FER (01.07.2022, Logroñes: prawo Bosmana)

Rafael Sebástian Mújica García-Rafa MÚJICA (01.07.2022, Leeds United: prawo Bosmana)

DAVID GIL Mohedano (01.07.2022, Cádiz: prawo Bosmana)

Pol VALENTÍN Sancho (07.07.2022, wolny transfer)

Luis Miguel Sánchez Benítez-LUISMI (18.07.2022, wolny transfer)

Daniel AQUINO Pintos-Dani AQUINO (30.06.2022, koniec kontraktu)
Sergi MAESTRE García (30.06.2022, koniec kontraktu)
Miguel NÚÑEZ Borraguero (30.06.2022, koniec kontraktu)
Daniel FERNÁNDEZ FERNÁNDEZ-Dani FERNÁNDEZ (30.06.2022, koniec kontraktu)
Diego Hernández Barriuso-DIEGO BARRI (30.06.2022, koniec kontraktu)
Aitor PASCUAL Seijas (01.07.2022, koniec kontraktu)
ADILSON Mendes Martins (01.07.2022, rezerwy)
TOMÁS Sanchez Mesa (01.07.2022, rezerwy, 17.07.2022:  Mirandés: 60 000 €uro)
Alejandro Pérez Ballesteros-ÁLEX PÉREZ (01.07.2022, rezerwy, 17.07.2022:  Cultural y Deportiva Leonesa: 20 000 €uro)
DENÍS López López (01.07.2022, rezerwy, 18.07.2022:  Mirandés: 100 000 €uro)
JUAN CARLOS Sánchez Martínez (09.07.2022, Mirandés: roczne wypożyczenie, darmowe)

CZĘŚĆ BLOGOWA

KADRA

KRÓTKIE OMÓWIENIE TAKTYKI I PERSONALIÓW

Oto gracze pierwszego i drugiego wyboru na poszczególnych pozycjach:

Dodatkowo do dyspozycji był De la Fuente.

Przez pierwsze dwa sezony graliśmy systemem 1-4-4-2 z bardzo ofensywnymi skrzydłowymi. Po awansie do Primera División postanowiłem przestawić zespół na moje ulubione w tej edycji FM-a 1-4-4-2, z „diamentowym“ ustawieniem pomocy. Zmiana jest wynikiem przemyśleń, że w Hiszpanii łatwiej znaleźć dobre „szóstki“ i „ósemki“ niż naprawdę klasowych skrzydłowych.

Personalnie jest to zespół znacznie różniący się od tego, który tak dobrze radził sobie na trzecim i drugim froncie. Odszedł m.in. Dani Aquino, którego zasługi w naszych promocjach były bodajże największe. Jego dorobek to 67 meczów i 50 bramek (tylko w ligach, trzeciej i drugiej, bez pucharów: 58 / 41).

Szczerze mówiąc, to chciałem z Aquino podpisać nową umowę. Niestety, zażyczył sobie trzyletniego kontraktu i znacznej podwyżki, na co ja - z uwagi na jego szybko gasnące atrybuty fizyczne - nie mogłem się zgodzić.

Ze sztandarowej, pierwszej jedenastki, która grała w drugiej lidze pozostali: Fondarella (lewa obrona), Morgado i Bobadilla (stoperzy), Corredera (środkowy pomocnik) i Santamaría (napastnik).

W drugiej fazie sezonu serię kontuzji odniósł Santamaría i bardzo udanie zastępował go Llario. Coraz częściej grywał też na środku obrony Gallego kosztem Bobadilli lub Morgado.

Nowym kapitanem drużyny został Luismi Sánchez.

Dowód na przestrzeganie zasad kariery:

ROZGRYWKI

Co za pech debiutować w Primera División podczas tak szalonego sezonu jak rozgrywki 2022/23! Wszystko oczywiście przez zimowy Mundial, który spowodował kompletną rozpierduchę w systemie przygotowań oraz sposobie szlifowania formy. W Hiszpanii wszystko jest jeszcze bardziej postawione na głowie; zawodnicy udają się na miesięczne urlopy (cały listopad)...

Ale cóż - nie mieliśmy na to wpływu i trzeba było zrobić wszystko, aby utrzymać zespół w najwyższej klasie rozgrywkowej. Oczywiście „fachowcy“ nie dawali nam na to choćby cienia szansy:

Myślę, że zaciekawią was również pieniądze przeznaczane na roczne pensje zawodników w poszczególnych klubach:

I jeszcze jedno ciekawe spostrzeżenie. Oto doświadczenie moich graczy zebrane w Primera División (lub ewentualnie w innych topowych ligach):

Luismi Sanchez - 1 mecz dla Sevilli, 21 meczów dla Elche, Miguel De la Fuente - 8 meczów dla Realu Valladolid, David Concha - 8 meczów dla Realu Sociedad i David Gil - 1 mecz dla Cádiz.

Koniec!

Reszta piłkarzy nigdy nie grała na tak wysokim poziomie.

Historyczny, debiutancki mecz na szczycie piramidy ligowej w Hiszpanii:

Pierwszą bramkę dla Badajoz w Primera División strzelił Rafa Mújica po dobrej akcji i podaniu rezerwowego, Carlosa Nieto.

Dalsze rzeczy „pierwsze“...

Pierwszy punkt zdobyliśmy już w drugiej kolejce, na gorącym terenie Osasuny Pampeluna. Bohaterem ponownie Rafa Mújica, który uratował remis dosłownie w ostatniej chwili!

Pierwsze zwycięstwo przyszło w trzeciej kolejce! Katem Athletic Bilbao okazał się wychowanek tego klubu, Gorka Santamaría. Stał się on tym samym pierwszym graczem, który strzelał dla Badajoz bramki w trzeciej, drugiej i teraz, w najwyższej lidze!

W sumie jednak szło nam nieszczególnie...

Kiedy najlepsi piłkarze globu wybrali się na zimowe mistrzostwa świata, my okupowaliśmy miejsce w strefie spadkowej...

Później był wspomniany miesięczny urlop, do treningów wróciliśmy na początku grudnia. Dwa mecze towarzyskie i - niestety - przegrany mecz w Copa del Rey...

Pozostała więc walka o zachowanie ligowego bytu. I oto, niespodziewanie, 1 stycznia 2023 rozbiliśmy Granadę aż 3:0 i było to nasze najwyższe zwycięstwo w tym sezonie!

Z kolei najbardziej spektakularny wynik osiągnęliśmy podejmując Real Madryt dziesięć dni później. Bramkarz David Gil bronił jak w transie, sparował nawet rzut karny Sergio Ramosa! Fuks nie z tej ziemi!

W potyczce przeciwko Królewskim sprzyjało nam szczęście, ale jeszcze większe mieliśmy w boju z niespodziewanie silnym Levante. W 86. minucie gospodarze prowadzili 3:2, ale jakimś cudem udało się ten mecz wygrać!

W sumie jednak dla nas każdy mecz był ciężki, o czym najlepiej świadczy beznadziejna passa ośmiu gier bez zwycięstwa, zanotowana na finiszu rozgrywek...

Ostatecznie drużyna bez większych kłopotów się utrzymała, będąc w strefie spadkowej zaledwie dwa razy:

Sensacyjnym spadkowiczem został natomiast mój ukochany Villarreal...

Natomiast w naszej drużynie najlepsi byli napastnicy. Rafa Mújica, któremu nie dano szansy w Leeds, zdobył aż 18 goli, a Carles Llario, który zastępował kontuzjowanego Santamaríę - 15! Obydwaj znaleźli się w czołowej dziesiątce snajperów:

Na wyróżnienie zasłużył również bramkarz, David Gil, który wielokrotnie ratował nam tyłek. Drużyna aż 17 razy remisowała, lecz gdyby nie nasz portero, wiele tych remisów zamieniłoby się zapewne w porażki. Całkiem niezłe liczby - 6 goli i 10 asyst - wykręcił Borja Lasso, ale suma jego ligowych not jest słabiutka: 6,59. Z kolei Álex Corredera (4 gole, 8 asyst), może grać znacznie lepiej.

W Primera División grali:

***

Oto pięciu naszych najlepszych graczy, biorąc pod uwagę noty (minimum 20 meczów od początku we wszystkich oficjalnych rozgrywkach)::

STATYSTKI ZAWODNIKÓW