Mainz - kontynuacja pod nadzorem ojca założyciela (sezon nr 15, 2035/36) Jestem najlepszym menadżerem w historii

Mahdi właśnie mnie powierzył rolę jego następcy jako trenera Mainz. Spodobał mi się ten rodzaj rozgrywki, gdy mam nad głową dyrektora sportowego, w którego wcielił się teraz legendarny menadżer. W blogach będę zgodnie z prośbą wykorzystywał ustaloną przez niego, rozpoznawalną grafikę, ale chciałbym też przemycić coś od siebie. Zobaczymy, jak będzie układać się współpraca na dłuższą metę.

Dziękuję Mahdiemu za przygotowanie facepacków newgenów oraz za wszystkie dobre i złe wspólne chwile przeznaczone na dyskusje o składzie.

CZASY MINIONE
(linki)
era Mahdiego:
1. 2021/22: Przejmuję klub bez sukcesów z miasta Gutenberga
2. 2022/23: Międzynarodówka z Moguncji
3. 2023/24: Jeden punkt znaczy wiele
4. 2024/25: Jak skruszyć potęgę z Monachium?
5. 2025/26: Dwie minuty po północy!
6. 2026/27: Historia lubi się powtarzać
7. 2027/28: O trzech takich, którzy zrobili różnicę
8. 2028/29: Absolutum dominium

era Vagnera:
9. 2029/30: Dorównać poprzednikowi
10. 2030/31: W 55 minucie 0:3
11. 2031/32: Początek przebudowy zgodny z moją wizją
12. 2032/33: Wielka awantura w gabinecie dyrektora sportowego
13. 2033/34: "Ja pierdolę, nie mam już do ciebie siły!"
14. 2034/35: Absolutum Vagnerium

EKSTRASY
(linki)
Piękno i siła różnorodności - wszyscy zawodnicy i ich dorobek
(uzupełniane po każdym sezonie)
Klubowe MŚ 2029 i profile zawodników, jakich dostałem do gry

TRANSFERY
(uwzględniono tylko graczy pierwszej drużyny)

Hector REPREZA (01.07.2035, Academica Coimbra: 1 600 000 €uro)



Melvin KROSS (01.07.2035, Hertha Berlin: 88 000 000 €uro)

Jean-Sebastian PONCELET (31.07.2035, Genoa: 2 500 000 €uro)

Diogo RODRIGUES (09.06.2035, Tottenham Hotspur: 88 000 000 €uro)
Oliver DOVIN (01.07.2035, Milan: 7 500 000 €uro)
Nicolo ROVELLA (01.07.2035, Bayern Monachium: 31 500 000 €uro)
Patrick MÜLLER (25.07.2035, Zwolle: 73 000 [105 000] €uro)

BLOG

KADRA
(31.08.2035)

EKIPA

Po perfekcyjnym ostatnim sezonie uznałem, że należy coś zmienić. Dlaczego? Bo kto stoi w miejscu, ten się cofa! Latem doszło więc do dwóch sensacyjnych rozstań z Mainz. Sprzedałem bramkarza Rodriguesa do Tottenhamu, a prawdziwa legenda klubu - Nicolo Rovella - odszedł do Bayernu Monachium. Włoch w latach 2023-35 zagrał w 541 oficjalnych meczach strzelając 70 goli. Obydwaj zawodnicy mogli spokojnie zostać, ale u Rovelli zauważyłem zanikający entuzjazm, a w miejsce Rodriguesa przyszedł ktoś wyjątkowy. Mowa o 19-letnim Melvinie Krossie, bramkarzu, który zadebiutował w reprezentacji Niemiec mając 18 lat i ma przed sobą wielką karierę. Zapłaciłem za Krossa 88 mln euro, tyle samo otrzymałem za Rodriguesa, a czy zrobiłem słusznie, osądźcie sami.

W miejsce Rovelli nie przyszedł nikt, po prostu etat w sztandarowej jedenastce otrzymał Urugwajczyk Gonzalez, grający w Mainz od wielu lat. Teraz będzie zawodnikiem pierwszego wyboru, a wygląda tak:

Poza tym z klubu odeszli mało perspektywiczny Müller i rezerwowy bramkarz Dovin. Tego ostatniego zastąpił etatowy reprezentant... Salwadoru, Hector Repreza. Jako uzupełnienie składu sprowadziłem też Belga Ponceleta. Obydwa transfery (Repreza i Poncelet) to raczej „groszowe“ sumy. Dodam jeszcze, że poza drobną sprzeczką o Rovellę, nie było między mną a Mahdim konfliktów.

W meczu, którego stawką był Superpuchar Niemiec, do przerwy 1:0 prowadziła Borussia M’Gladbach. Po zmianie stron najlepszy piłkarz świata, Youssoufa Moukoko, zafundował nam „one man show“!

W spotkaniu o Superpuchar Europy potrzebna była dogrywka i ponownie MVP meczu wybrano Moukoko, zdobywcę dwóch goli.

Rekordowe zwycięstwo w oficjalnym meczu (20-0) drużyna odniosła w 2033 roku grając przeciwko TSV Sasel. Moukoko wbił dziewięć goli. Teraz w pierwszej rundzie rezerwowi roznieśli 17:0 Rot Weiss Ahlen, a grający z przodu Vidović i De Bruycker strzelili, odpowiednio, osiem i siedem bramek!

Później drużyna bez problemu dotarła do finału. Jedynym poważnieszym zgrzytem była czerwona kartka dla Chen Yanga w półfinale z Bayernem (2:0), w związku z tym nie mógł on zagrać w decydującym meczu. Gavrila zastąpił go jednak perfekcyjnie (dwie asysty) i Freiburg i nie miał z nami żadnych szans.

Jeśli chodzi o Bundesligę, to właściwie nie ma o czym pisać. Wygraliśmy ją bezdyskusyjnie, mając 20 punktów przewagi nad RB Lipsk. Youssoufa Moukoko po raz trzeci z rzędu (a szósty ogólnie) został najlepszym snajperem.

W grupie Ligi Mistrzów niespodziewany awans oprócz Mainz uzyskało Newcastle. Na mecze z nimi wystawiałem rezerwowych, a rezultaty i tak były niezłe (4:2, 1:1). Zawiodła Barcelona, którą dwukrotnie ograliśmy (3:2, 3:0).

W fazie play-off na początek łatwo rozprawiliśmy się z Atletico Madryt.

W ćwierćfinale wpadliśmy na Manchester City i pierwszy mecz wyjazdowy przyniósł sensacyjny wynik!

W rewanżu nie zmarnowaliśmy potężnej zaliczki.

Półfinałowe potyczki z Interem to niemal kopia tych z Man City. Najpierw wysokie zwycięstwo na wyjeździe i spokojny remis w rewanżu.

Do finału oprócz nas niespodziewanie dotarła drużyna Newcastle United. Zespół od prawie trzech lat prowadzony przez Pirlo, wyeliminował w play-off kolejno PSG, Tottenham i Milan.

My jednak mamy w składzie Moukoko, najlepszego piłkarza w historii!!! Oto jak padły gole:

1:0 Mladen Petković 18 po podaniu Gonzaleza.

2:0 Youssoufa Moukoko 74 po błędzie Kincla, kapitana Newcastle, który stracił piłkę podczas próby rozegrania.

3:0 Youssoufa Moukoko 81 po podaniu Mutombo.

Zwycięstwo pewne i bezproblemowe. To siódmy Puchar Europy zdobyty przez Mainz, trzeci pod rząd i piąty pod moim kierownictwem.

Najlepszym snajperem został Moukoko i on też osiągnął najwyższą średnią ocen.

*********

Warto na koniec zamieścić kilka informacji.

1. Drużyna rozegrał w tym sezonie 55 oficjalnych meczów i przegrała tylko raz (z Borussią M’Gladbach w lidze 2 lutego 2036). Ustanowiliśmy nowy klubowy rekord bez porażki, który wynosi teraz 46:

2. Złotą Piłkę za rok 2035 otrzymał Moukoko (po raz dziewiąty!), a dwa następne miejsca zajęli Vidović i De Bruycker. To spora sensacja, zwłaszcza, że obydwaj to u mnie tylko dublerzy!

3. W finale Ligi Mistrzów na ławce nie mógł zasiąść rezerwowy bramkarz Repreza, który wyjechał na mecz reprezentacji Salwadoru. Zamiast niego Krossa zabezpieczał 18-letni Ryan Johnson z Mainz U-19.

4. Moukoko potrafił być prawdziwym zbawcą. Np. w ćwierćfinale Pucharu Niemiec dublerzy męczyli się z Hamburger SV, przegrywając długo 0:1. W 59. minucie Guo Ye dostał czerwoną kartkę i zostaliśmy w dziesiątkę. Zagrałem va banque, wprowadziłem na boisko swojego asa i oto efekt:

Drugi sezon z rzędu zdobywamy pięć trofeów!

STATYSTYKA

SALA TROFEÓW