Mainz - kontynuacja pod nadzorem ojca założyciela (sezon nr 16, 2036/37) Opowieść jak chłopcy-brakoroby ze Sports Interactive zrujnowali moje marzenia. Odchodzę!

Mahdi właśnie mnie powierzył rolę jego następcy jako trenera Mainz. Spodobał mi się ten rodzaj rozgrywki, gdy miałem nad głową dyrektora sportowego, w którego wcielił się legendarny menadżer. W blogach zgodnie z jego prośbą wykorzystywałem ustaloną przez niego, rozpoznawalną grafikę, ale chciałem też przemycić coś od siebie. Dziękuję Mahdiemu za przygotowanie facepacków newgenów oraz za wszystkie dobre i złe wspólne chwile przeznaczone na dyskusje o składzie.

Dlaczego piszę w czasie przeszłym? Ponieważ wydarzyła się niewiarygodna historia, która sprawiła, że praca z Mainz straciła dla mnie sens. Wszystko przez BRAKOROBY ze Sports Interactive. Historia jest nieprawdopodobna, o czym możecie przeczytać poniżej.
 

CZASY MINIONE
(linki)
era Mahdiego:
1. 2021/22: Przejmuję klub bez sukcesów z miasta Gutenberga
2. 2022/23: Międzynarodówka z Moguncji
3. 2023/24: Jeden punkt znaczy wiele
4. 2024/25: Jak skruszyć potęgę z Monachium?
5. 2025/26: Dwie minuty po północy!
6. 2026/27: Historia lubi się powtarzać
7. 2027/28: O trzech takich, którzy zrobili różnicę
8. 2028/29: Absolutum dominium

era Vagnera:
9. 2029/30: Dorównać poprzednikowi
10. 2030/31: W 55 minucie 0:3
11. 2031/32: Początek przebudowy zgodny z moją wizją
12. 2032/33: Wielka awantura w gabinecie dyrektora sportowego
13. 2033/34: "Ja pierdolę, nie mam już do ciebie siły!"
14. 2034/35: Absolutum Vagnerium
15. 2035/36: Jestem najlepszym nenadżerem w historii!

EKSTRASY
(linki)
Piękno i siła różnorodności - wszyscy zawodnicy i ich dorobek
(uzupełniane po każdym sezonie)
Klubowe MŚ 2029 i profile zawodników, jakich dostałem do gry

TRANSFERY
(uwzględniono tylko graczy pierwszej drużyny)

Ignacio FIGUEROA (01.07.2036, River Plate Montevideo: 2 000 000 €uro)



Jacques BAKOUA (01.07.2036, Reims: 6 500 000 €uro)

Luca GABBIANELLI (11.07.2036, Sassuolo: 64 000 000 €uro)

Vali COJOCARU (20.07.2036, Universitatea Craiova: 4 000 000 €uro)

Tino LIVRAMENTO (16.06.2036, Newcastle: 19 750 000 €uro)
Robert DEININGER (17.06.2036, West Ham: 30 000 000 €uro)
Guo YE (13.07.2036, Werder Brema: 2 100 000 €uro, roczne wypożyczenie)
Jean-Sebastian PONCELET (26.07.2036, Eintracht Frankfurt: 4 500 000 €uro)

BLOG

KADRA
(31.08.2036)

EKIPA

Lekką scysję mieliśmy z Mahdim w sprawie sprzedaży Livramento (499 oficjalnych meczów dla Mainz). Dyrektor sportowy chciał go jeszcze potrzymać przez dwa sezony w klubie, ja uznałem, że to koniec. Tym bardziej, że Newcastle dawał całkiem przyzwoite pieniądze. a na dodatek skauci wyszukali na włoskim rynku prawdziwą perełkę, Gabbianelliego. Ten reprezentant włoskiej młodzieżówki ma szansę zostać jednym z najlepszych bocznych obrońców świata! Poza tym sprzedałem za niezłą przebitkę (kosztował 7,25 mln euro, poszedł za 30 mln) Deiningera do West Hamu, który ustawicznie narzekał, że dostaje za mało szans. Sprowadzony z Reims Bakoua wcale nie jest gorszy, a trzyma gębę na kłódkę. Niespodzianką był zakup 28-letniego Urugwajczyka Figueroi, ale potrzebowałem solidnego, doświadczonego dublera, który spokojnie znosiłby ławę. Z kolei Cojocaru to zdolny Rumun, a przykład Gavrili pokazuje, że warto czasami zerknąć na tamten rynek.

Podstawowy skład jest identyczny jak w zeszłym sezonie.

Jakże ja byłem dumny latem 2036 przed rozpoczęciem sezonu! Reprezentacja Niemiec obroniła tytuł mistrzów Europy zdobyty w roku 2032. W finale ograła Anglię 4:1, a Mainz reprezentowali w tym meczu Kross, Netz, Roth, Yang, Moukoko i Vidović. W pozostałych meczach zagrali Berkay Adiyaman, Mutombo i Petković. Czyli mój klub delegował na EURO 2036 aż dziewięciu mistrzów kontynentu! Chen Yang został najlepszym strzelcem i najlepszym zawodnikiem imprezy.

Aby było jeszcze piękniej, Urugwaj, który ledwo wyczołgał się z grupy, potem przeszedł prawdziwą metamorfozę i wygrał Copa America po 3:1 z Brazylią! Mistrzami Ameryki Południowej zostali więc dwaj piłkarze Mainz - Sandoval i Gonzalez!

Latem 2036 do klubu wróciło więc JEDENASTU MISTRZÓW Europy i Ameryki Południowej. Okazało się to jednak... prawdziwym nieszczęściem dla klubu! Dlaczego? Historia jest niewiarygodna i wystawia jak najgorsze świadectwo twórcom gry, BRAKOROBOM ZE SPORTS INTERACTIVE.

Miałem wielkie marzenie. Pobić rekord Realu Madryt i wygrać SZEŚĆ RAZY Z RZĘDU Puchar Europy. Przed tym sezonem miałem na koncie TRZY TRIUMFY Z RZĘDU (a pięć ogólnie). Brakoroby ze Sports Interactive skutecznie zrujnowały moje marzenia. Wyobraźcie sobie, że raz na cztery lata organizowany jest Superpuchar Europy / Ameryki Południowej w którym spotykają się Mistrz Europy i Mistrz Ameryki Południowej. W roku 2037 zaplanowano ten mecz na 3 czerwca 2037, a zmierzyć się miały Niemcy z Urugwajem. Niby wszystko fajnie, bo w Europie sezon miał się zakończyć 30 maja 2037 finałem Champions League. Okazało się jednak, że nie do końca i mleko się, KURWA, rozlało! Bo federacja Niemiec postanowiła urządzić sobie dwa meczyki towarzyskie, z Urugwajem i Brazylią, żeby przygotować się do starcia z Urugwajem.

Tym samym po raz ostatni mogłem skorzystać ze wszystkich zawodników 16 maja 2037!!! A tak się, kurwa, złożyło, że 23 maja 2037 rozgrywaliśmy finał Pucharu Niemiec z Bayernem, a 30 maja 2037 finał Ligi Mistrzów z Manchesterem City!!! Tym samym w dwóch najważniejszych meczach sezonu nie mogłem skorzystać z DZIEWIĘCIU Niemców, którzy zostali powołani na mecze reprezentacji!!!

Czy ktoś może sobie wyobrazić w realnym świecie coś takiego?! Gdyby doszło do takiej sytuacji, to klub miałby prawo nie puścić zawodników na towarzyskie mecze z Argentyną i Brazylią, gdyż to nie były terminy na oficjalne mecze reprezentacji!!! Aby było śmieszniej - Vidović nie zagrał w ani jednym z tych spotkań! Federacja Urugwaju nie organizowała żadnych spotkań towarzyskich, więc Sandoval i Gonzalez byli do mojej dyspozycji aż do 30 czerwca! Niemcy zdobyli sobie zatem ten żałosny „puchar“ (gole: Petković-2 i Moukoko) a Mainz w tydzień straciło to, na co pracowaliśmy cały rok...

To był bowiem fantastyczny rok. Do 23 maja 2037 (finał Pucharu Niemiec) przegraliśmy tylko jeden mecz - z Borussią Dortmund 0:1 w lidze. Wygraliśmy Bundesligę strzelając rekordowe 128 goli, mając 24 punkty przewagi nad drugim Bayernem!

Moukoko po raz siódmy został królem strzelców ligi, a także po raz dziesiąty zdobył Złotą Piłkę! Absolutny rekordzista, najlepszy piłkarz w historii.

Oprócz tego, że strzela - również asystuje! W lidze był nie tylko najlepszym strzelcem, ale też asystentem!

W klasyfikacji 50 najlepszych piłkarzy świata, jest aż czternastu graczy Mainz!

Warto wspomnieć zdobyty w fantastycznym stylu Superpuchar Europy...

...a także styl, w jakim wyeliminowaliśmy w półfinale Ligi Mistrzów Real Madryt:

I ten cholerny, ostatni tydzień. Zostały do zdobycia Puchar Niemiec i Puchar Europy. Niestety, obydwa spotkania musieliśmy grać w rezerwowym składzie z uwagi na brakoróbstwo wesołych chłopców ze Sports Interactive. Na ławce rezerwowych zasiedli zawodnicy z rezerw, którzy nigdy jeszcze nie grali w pierwszej drużynie: Sibanda (bramkarz), Bangoura, Tokarczyk, El Haddad, Quidzinski, Hermann-Weber, Zappala, Nikolopoulos, Bidon - czyli kompletne noname’y. A w ataku zagrał Cojacaru, który jest pomocnikiem, nie napastnikiem.

Co tu dużo pisać, został wkurw i to potężny. Finał Pucharu Niemiec przegraliśmy 1:2. Z kolei w finale Ligi Mistrzów De Bruycker już w 1. minucie zdobył prowadzenie, ale ostatecznie doszło do karnych i porażki.

STATYSTYKA

SALA TROFEÓW