Kariera #1, część #8. Bez majstra dla Piastunek tego bloga nie zakończę!

Poprzednie seozny:

SEZON 2021/2022 https://myfootballmanager.pl/post/2663/ledzie-na-mistrza

SEZON 2022/2023 https://myfootballmanager.pl/post/2669/ledzie-na-mistrza-2-pierwszy-sezon-w-ekstraklasie

SEZON 2023/2024 https://myfootballmanager.pl/post/2672/ledzie-na-mistrza-3-debiut-w-europie

SEZON 2024/2025 https://myfootballmanager.pl/post/2675/ledzie-na-mistrza-4-w-walce-o-mistrzostwo

SEZON 2025/2026 https://myfootballmanager.pl/post/2680/zmiana-klubu-kariera-1-cz5-na-pomoc-piastnkom

SEZON 2026/2027 https://myfootballmanager.pl/post/2683/kariera-1-cz-6-piast-znw-w-czowce

SEZON 2027/2028 https://myfootballmanager.pl/post/2693/kariera-1-cz-7-dwa-finay-piastunek

Kończąc zeszły sezon z pustymi rękami w tak dramatycznych okolicznościach (przegrany finał Pucharu Polski oraz na finiszu Mistrzostwo Polski) oraz fatalnie rozpoczynając kolejny (odpadnięcie już w pierwszej rundzie eliminacji Ligi Konferencji) chciałem zakończyć tą karierę. Parę dni wystarczyło jednak by zwyciężyła moja ambicja i  chęć udowodnienia że jednak kończyć tą karierę z pustymi rękami po prostu nie wypada. Zmieniłem więc w grze skórkę (hehe), trochę pozmieniałem ustawienia w podstawowej taktyce i postanowiłem sobie że się nie poddam.

TRANSFERY

Szatnia została dość ostro przewietrzona. Węglarz nie chciał przedłużyć kontraktu więc odszedł po jego wygaśnięciu do Śląska. Wilak, Sałamaj, Kontek byli zawodnikami szerokiego składu którzy chcieli grać więcej. Rakoczy mocno rozczarował. Miał być super rozgrywającym, a skończył półtoraroczny pobyt w klubie na 37 meczach w lidze, 2 golach i 5 asystach. Dramat.  Bolała strata Rusyna. Miał już jednak prawie 30 lat i ostatni rok kontraktu. Już wcześniej podpisałem z wolnego transferu kontrakt z jego ewentualnym następcą. Piast jest biednym klubem więc wolałem zainkasować jakiś grosz niż mieć dwóch podobnych napastników z których jeden musiałby siedzieć na ławce. Najbardziej dotkliwa i niespodziewana była jednak strata w zimie Młyńskiego. W ostatnim dniu okienka, a dokładnie w ostatnich godzinach tegoż okienka, Pogoń wyłożyła konkretne pieniądze, a zarząd za moimi plecami potwierdził transakcje. Wszystko odbyło się tak szybko że nawet nie miałem czasu na reakcję.

Kadra została odpowiednio uzupełniona. Po wypożyczeniu obowiązkowo musiałem wykupić Akinole. Podstawowym napastnikiem został Fadiga. Na środek obrony trafił utalentowany młodzieżowiec Łukaszewski. Po odejściu Węglarza bramkę zabezpieczył młody Czech Ptacek. Jednak najlepszym zawodnikiem który (kiedykolwiek?) trafił do Piasta był kupiony zimą zaledwie 19-letni w chwili transferu Szwajcar Storck. Chłopak miał już za sobą występy w tamtejszej ekstraklasie a przed sobą ciekawą przyszłość. Martwi mnie jedynie niska klauzula jego wykupu – 8 mln zł. Pozostali zawodnicy zostali ściągnięci do szerokiego składu i nie odegrali w tym sezonie poważniejszej roli.

Podstawowy skład i taktyka (w rundzie rewanżowej) oraz kadra po letnich transferach. W pierwszej części sezonu na prawym skrzydle grał Młyński na zmianę z Gueye.

SEZON 2028/2029

Jak już wspomniałem pechowo odpadliśmy już w 1 rundzie LK z Rapidem Wiedeń. Po remisie 1-1 u siebie na wyjeździe byliśmy wyraźnie lepsi. Cóż z tego skoro rywale wykorzystali jedyną w zasadzie okazję i wygrali 1-0. 

W Pucharze Polski też przeżyliśmy spory zawód. W ćwierćfinale lepszy okazał się nasz lokalny rywal Zagłębie Sosnowiec. Typowe derby – dużo walki, dwie czerwone kartki, mało okazji bramkowych. Ale tą jedną wykorzystali rywale z Sosnowca i to oni awansowali dalej. Ostatecznie w finale przegrali z Lechem.

Za to w lidze od początku wiodło nam się bardzo dobrze. W pierwszej rundzie zanotowaliśmy w zasadzie tylko jedną wpadkę – wyjazdową porażkę z przeciętną Jagiellonią. Na Lechu zagraliśmy dobry mecz zakończony remisem. Lech nie oddał celnego strzału a i tak nasz bramkarz dostał notę 7,4.

Na półmetku byliśmy liderami, za nami rewelacyjny niepokonany w pierwszej rundzie Śląsk.

W rundzie rewanżowej na przełomie lutego i marca mieliśmy małą zadyszkę – 3 mecze bez zwycięstwa – i na chwilę na rzecz Śląska straciliśmy lidera. Śląsk przegrał następnie 3 mecze z rzędu i wypisał się z walki o tytuł. Swoje grał Lech więc na 5 kolejek do końca to właśnie Kolejorz tradycyjnie już był naszym głównym rywalem o tytuł.

Kolejny sezon z rzędu losy tytułu mogliśmy rozstrzygnąć w domowym meczu z obrońcom tytułu. Nareszcie udźwignęliśmy ciężar tego meczu. Po kilku okazjach w obu stron wynik w drugiej połowie otworzył  będący w niesamowitym Lewandowski. Dwie bramki rozdzielone golem dla Lecha dorzucił Fadiga i na 3 kolejki do końca mogliśmy już praktycznie świętować mistrzostwo.

Nareszcie! Zdominowaliśmy ligę zdecydowanie. Zdobyliśmy najwięcej bramek, wraz z Śląskiem najmniej straciliśmy. Liderami byliśmy przez 32 kolejki. Zdominowaliśmy „11” sezonu oraz nagrody indywidualne na Gali Ekstraklasy. 

PODSUMOWANIE INDYWIDUALNE

Ptacek na 33 mecze zachował aż 20 czystych kont dzięki czemu pobił rekord legendy, Łukasza Fabiańskiego.

Łukaszewski nie tylko rozwiązał problem z młodzieżowcem w składzie ale pobił najlepszą średnią not za cały sezon legendy Arki Janitzka. Dodatkowo został młodzieżowcem sezonu.

Sellouf pobił rekord liczby gracza meczu w całym sezonie. Szczególnie jesień miał zjawiskową. Na wiosnę było troszeszczkę gorzej, może przez sprzedaż jego największego kumpla ze skrzydła Młyńskiego? Mimo to zdobył tytuł zawodnika sezonu.

Statystyki indywidualne i sylwetki podstawowej „11”.

Na koniec przedstawiam jeszcze sylwetkę najlepszego a w zasadzie jedynego ciekawego młodzieżowca w kadrze. Dębski rozwija się może nie za szybko ale sukcesywnie jego atrybuty rosną. W tym sezonie zagrał dokładnie w połowie ligowych spotkań (większość ogonów), strzelił 2 bramki i miał 1 asyste.

W rozwoju na pewno nie pomagają mu jak i pozostałym młodym zawodnikom kiepskie obiekty młodzieżowe i baza treningowa. Na tą chwilę jednak Piasta nie stać na ich rozbudowe. Trzeba awansować do zasadniczej fazy europejskich pucharów. Mimo mistrzostwa kraju łatwo nie będzie. Odbyło się już bowiem losowanie 1 rundy fazy wstępnej LM. Tafiliśmy chyba najgorzej jak się dało na czeską Slavie Praga.