Poprzednie odcinki (linki):
 

sezon nr 1 (2011/12)
sezon nr 2 (2012/13)
sezon nr 3 (2013/14)
sezon nr 4 (2014/15)
sezon nr 5 (2015/16)

2016/17
Transfery... Z klubu odeszli za bardzo dobre pieniądze: Matuidi - 26 mln. euro (Milan), Griezmann - 16 mln. (Athletic Bilbao) i L. Bender - 30 mln. (Atletico Madryt) oraz kilku piłkarzy drugiego planu na wypożyczenia. Matuidi, Griezmann i Bender mogli liczyć jedynie na ławkę rezerwowych i grę w mniej ważnych meczach - więc zaczęliby psuć atmosferę. Wolę na ławce utalentowanych młodzieńców, którzy cierpliwie czekają na swoją szansę. Przybyli: facet, który - miałem nadzieję - rozwiąże moje problemy na środku defensywy - Mohsen Moradi; Holender z irańskimi korzeniami. Ten 21-letni stoper (newgen) kosztował nas aż 40 mln. euro (przyszedł z Napoli) i będzie wraz z Sakho tworzył podstawową dwójkę środkowych obrońców (Shawcross na ławkę). Moradi ma co prawda skoczność na poziomie 14 (przy 17 Shawcrossa) - lecz jest od niego zdecydowanie szybszy, zwrotniejszy i ma znakomite przyspieszenie.



Aż 42,5 mln. euro musiałem zapłacić za Ikera Muniaina z Athletic Bilbao. Ten niesamowicie szybki i błyskotliwy lewoskrzydłowy zastąpi w tym sezonie jako piłkarz podstawowej jedenstki Meneza. Mam bowiem wrażenie, że wszystko co najlepsze - już poza nim...



18-letni Meksykanin Pedro Nunez z Chivas (2 mln.) to na razie wzmocnienie głównie rezerw. W styczniowym okienku transferowym zakupiliśmy też szybkiegio jak wiatr Czecha; napastnika bądź prawoskrzydłowego z Ajaxu Amsterdam - newgena Martina Maresa.



No i okazało się, że tak skonstruowany zespół gotowy jest do rzeczy naprawdę wielkich. Superpuchar Francji zdobyliśmy bez kłopotów: 4-2 z Olympique Marsylia (Paulo, Eriksen, Pastore, Leandro Damiao). Przygodę z Ligą Mistrzów zaczęliśmy od porażki na wyjeździe ze Sportingiem Lizbona 0-1 i UWAGA! UWAGA! - była to jedna z zaledwie dwóch porażek w całym sezonie, we wszystkich rozgrywkach! Rozegraliśmy 62 spotkania (49 zwycięstw, 11 remisów, 2 porażki). Drużyna od 17/09/2016 do 20/05/2017 miała passę 52 gier bez porażki! W lidze wyśrubowaliśmy rekord meczów bez przegranej - passa rozpoczęta jeszcze w sezonie 2015/16 - od 26/03/2016 do 20/05/2017 - 46 spotkań. PSG przegrał dopiero w ostatnim meczu sezonu 2016/17 - z Olympique Marsylia 0-1 (w), które zakończyło obie wspaniałe passy. I stało się tak tylko dlatego, że wystawiłem w tym spotkaniu rezerwowych - piłkarze pierwszego składu odpoczywali przed finałem Ligi Mistrzów!

Cóż to był za wspaniały, bezbłędny sezon. Ligę francuską wygraliśmy z przewagą 17 punktów nad Bordeaux - i to „Żyrondyści“ zostali wicemistrzami. Marsylia, która wcześniej pięciokrotnie kończyła ligę tuż za nami - na trzeciej pozycji (strata do nas - 26 punktów!). Leandro Damiao - 32 mecze ligowe - 38 goli, bezdyskusyjny król strzelców, killer, supersnajper. To był nokaut!


 

Do Superpucharu Francji i mistrzostwa kraju dorzuciliśmy też oba Puchary - Ligi i Francji, co oznacza, że nad Sekwaną wygraliśmy wszystkie rozgrywki! Finał Pucharu Ligi z Lorient 3-1 (Leandro Damiao-2, Eriksen), finał Pucharu Francji z Toulouse 2-0 (gole strzelili w samej końcówce Muniain i Cengiz Öztoprak).

Pozostała Liga Mistrzów - najpierw z pewnymi trudnościami wygraliśmy grupę (przed Bayerem Leverkusen, Sportingiem Lizbona i Galatasaray Stambuł). W 1/8 finału pozbawiliśmy złudzeń Benficę Lizbona: 4-0 (w), 2-1 (d), w 1/4 - Borussię Dortmund (wciąż z Piszczkiem i Lewandowskim) - 2-0 (w), 2-0 (d). W półfinale mieliśmy niezwykle ciężką przeprawę z Ajaxem Amsterdam - na wyjeździe 2-2, u siebie 1-1. Rewanż był niezwykle dramatyczny - w samej końcówce, 82 minuta, napastnik Ajaxu Aboubakar znalazł się trzy metry przed naszym bramkarzem - piłka trafiła najpierw w jeden słupek, potem... w drugi... i wyszła w pole... Uff! Trzy minuty później - rzut karny dla nas! Yaya Sanogo strzela jednak minimalnie niecelnie, obok słupka.... Rezultat 1-1 daje awans nam, a nie Ajaxowi. Może dobrze się stało, że w styczniu kupiliśmy ich najgroźniejszego napastnika Martina Maresa? Może gdyby on nadal grał w Ajaxie, nie udałoby się awansować?...

Wielki finał, ostatni mecz niezwykle wyczerpującego sezonu. 27 maj 2017, Edynburg.

PSG: Courtois - Corchia, Moradi, Sakho (k), Digne - M’Vila, Paulo (76, Cengiz Öztoprak) - Pastore, Eriksen (90, Sanogo), Muniain (83, Menez) - Leandro Damiao.

VALENCIA: Diego Alves - Aivaliotis, Rami, San Jose, Cissokho - Pedro (87, Demidov), Arouca (82, Dżagojew), Sissoko (82, Pjanić), Hoilett - Soldado (k), Rodrigo.   Menadżer - jose Antonio Valverde.

Mecz nie rozpoczął się dla nas najlepiej - w 23 minucie Rodrigo zagrał na lewo do szybkiego Juniora Hoiletta, Kanadyjczyk wyprzedził Corchię i trafił do siatki. Do przerwy się męczyliśmy. Na szczęście w przedłużonym czasie gry pierwszej połowy dostaliśmy rzut rożny. Paulo zagrał do Leandro Damiao, a ten był popychany przez Adila Ramiego. Rzut karny! Pastore trafił bezbłędnie i wszystko zaczyna się od początku. Mecz jest dosyć wyrównany, jednak to my mamy więcej celnych strzałów i okazji. Nadchodzi wreszcie 76 minuta - Leandro Damiao dostaje piłkę od M’Vili, ogrywa San Jose, „wjeżdża“ w pole karne i z około 13 metrów trafia do siatki! 2-1! Do końca nic już się nie zmieniło i piąte - najważniejsze - trofeum w sezonie stało się faktem. To nasz drugi triumf w Lidze Mistrzów (pierwszy miał miejsce w 2015 roku)! Javier Pastore - podobnie jak przed dwoma laty - uznany został najlepszym zawodnikiem rozgrywek.






To był mój najlepszy sezon - doskonale zbilansowana, młoda drużyna, która wygrała WSZYSTKO.

Przedstawię zatem wykonawców:

Bramkarz Thibaut Courtois rozegrał aż 61 spotkań, tylko raz, w Pucharze Francji ustępując miejsce Areoli. W aż 35 meczach zachował czyste konto - to mówi samo za siebie. Świetny w powietrzu!

Obrońcy - Sebastien Corchia, prawy bek; szybki, doskonały w destrukcji i ofensywie, troszkę słabszy w powietrzu, Mohsen Moradi - stoper; świetny transfer! Szybki, świetny w kryciu i odbiorze. Mamadou Sakho - kapitan zespołu, grał na przyzwoitym, wysokim poziomie, ale... gdyby tak w jego miejsce mieć Varane’a.... Ryan Shawcross, w tym roku stoper numer trzy, więc często w rezerwie. Gdy grał - bez zarzutu. Lucas Digne, lewy bek - bezbłędny, szybki, doskonały. Atila Turan - lewy bek - rezerwowy - piekielnie szybki, słabszy w powietrzu. Newgeni - Carlloyd Polomat (już 4 sezon 20-latka, skoczny, silny, szybki - przyszłość zespołu), Delio Valinotti - elegancki Paragwajczyk, doskonały w powietrzu stoper.

Pomoc - najpierw defensywni... Yann M’Vila - bez zarzutu, płuca i serce drużyny. Paulo - w zeszłym sezonie kupiony z Sao Paulo: doskonałość! Szybki, świetnie egzekwujący rzuty rożne i wolne. Mnóstwo asyst, gdyby tylko rzadziej odnosił kontuzje... Cengiz Öztoprak, Turek - pierwszy rezerwowy, już trzeci sezon 20-latka (newgen)! Świetnie egzekwuje rzuty wolne - kilka pięknych goli - a najpiękniejsza z Borussią Dortmund, w ćwierćfinale Ligi Mistrzów. Inni defensywni pomocnicy - również newgeni: Denis Dawidenko, Rosjanin, 22 lata - szybki, pracowity, ma zadatki również na dobrego stopera. Ricardo Figueroa - Chilijczyk, 20 lat, świetny w odbiorze. Wreszcie - 16-letni wychowanek, Maxime Lambert: pokazał się w pięciu meczach ligowych - wielki talent, najmłodszy gracz w historii klubu.

W momencie debiutu - 18/02/2017 miał 16 lat i 116 dni. Skrzydłowi - prawy Javier Pastore to klasa i elegancja; od sześciu lat w zespole - szybki, świetny technicznie, skuteczny. Jego zmiennikiem był najcześciej Lucas Moura, mogący grać zresztą na wszystkich pozycjach ofensywnych w pomocy. Wydaje się, że z powodu tego, iż najczęściej jest rezerwowym - nie wykorzystuje w PSG całego potencjału. Iker Muniain - sprawia wrażenie jakby poruszał się po boisku samolotem a nie biegał:-) Świetnie wprowadził się do drużyny. Posadził na ławie Jeremy’ego Meneza, podstawowego lewoskrzydłowego przez pięć poprzednich sezonów - dla Meneza to chyba był ostatni rok z nami... Newgeni - Czech Martin Mares i Meksykanin Pedro Nunez - błyskotliwi, piekielnie szybcy skrzydłowi, którzy z pewnością przydadzą się w następnych latach. Brazylijczyk z włoskim paszportem Antonio - trzeci sezon w zespole, lecz nie może się przebić - król zespołu rezerw. Rozgrywający - Christian Eriksen, stylowy playmaker, troszkę szwankuje zdrowie... Marco Verratti - na wylocie... Już szósty rok w ekipie, lecz w charakterze zapchajdziury - nie przebił się, choć w sezonie zawsze kilka dobrych występów zaliczył. W tym też.

Wreszcie napastnicy - dwóch geniuszy, którzy mają pecha, że trafili na siebie i że gram systemem z jednym napastnikiem... Zamiast słów, statystyki z tego sezonu: Leandro Damiao - 52 mecze/53 gole, Yaya Sanogo - 51 spotkań (w tym 34 z ławki)/33 gole... W ataku mogą też występować wspomniani wyżej Mares, Antonio czy Lucas Moura.
 
Wspaniały sezon, wspaniały zespół - czy można osiągnąć z nim jeszcze więcej? Wkrótce się przekonamy.