Poprzednie odcinki (linki):
 

sezon nr 1 (2011/12)
sezon nr 2 (2012/13)
sezon nr 3 (2013/14)
sezon nr 4 (2014/15)
sezon nr 5 (2015/16)
sezon nr 6 (2016/17)
sezon nr 7 (2017/18)

2018/19
 

Tym razem - inaczej niż rok temu - postanowiłem wyasygnować nieco grosza na nowe twarze. Przybyli: doskonale zapowiadający się defensywny pomocnik Philippe Roy (Sochaux, 16,5 mln euro) oraz znaleziony przez moich skautów pod sam koniec letniego okienka transferowego brazylijski stoper Gustavo (Real Sociedad, 27 mln euro). W grudniu 2018 w trakcie dżokerowego okienka transferowego przybył również napastnik Paul Pinnock (nie mógł dogadać się z trenerem Olympique Marsylia, 12 mln). Oczywiście szanse Pinnocka na grę są minimalne (nie do ruszenia - Leandro Damiao i Sanogo, a miejsce w ataku tylko jedno...) Jednak w mniej ważnych meczach Pucharu Francji czy Pucharu Ligi - dostał szansę i ją wykorzystał. Wszyscy ci zawodnicy to newgeni - zamieszczam więc pod spodem ich profile:

Ogólnie - co zrozumiałe w ósmym sezonie gry - pojawia się w mojej ekipie coraz więcej newgenów i mają oni coraz większy wpływ na wyniki. Niektórzy z nich są już w drużynie od trzech-czterech sezonów, pora więc zaznajomić czytelnika z atrybutami kilku najważniejszych, takimi jak np. Cengiz Öztoprak czy Carlloyd Polomat. Dołączam także fotki mniej znanych, jak Valinotti, Antonio czy Nunez, bo to też mega grajki, którzy w innych klubach byliby gwiazdami.

Należy jednak pamiętać, że to tacy piłkarze, jak Courtois, Corchia, Digne, M'Vila, Pastore, Eriksen, Lucas Moura, Muniain, Leandro Damiao i Sanogo nadal tworzą kręgosłup i trzon tej ekipy.

 

Sezon rozpoczęliśmy od wywalczenia Superpucharu Francji - po raz piąty z kolei i szósty ogólnie! Sukces jest tym cenniejszy, że graliśmy z naszym odwiecznym rywalem - Olympique Marsylia - na wyjeździe, a mecz miał niecodzienny przebieg. Dla Marsylczyków prowadzenie uzyskał... Paul Pinnock (tak, tak - ten sam, który dołączy do nas w grudniu!), trafił w 38 minucie i zaczęliśmy bić głową w mur. Gdy powoli zaczynałem godzić się z porażką - wyrównał Pastore (86 minuta) a w trzeciej minucie doliczonego czasu gry zwycięskiego gola uzyskał Lucas Moura! Czyli z piekła do nieba w kilka minut.
 

Wydarzeniem ostatniego dnia sierpnia był jednak mecz o Superpuchar Europy, połączony z debiutem Gustavo. I wreszcie, za trzecim podejściem udało nam się zdobyć to ostatnie brakujące trofeum! (Ligi Europy nie liczę, bo nie mieliśmy okazji w niej zagrać). Złotą bramkę w meczu z AC Milan strzelił niezawodny Leandro Damiao w 29 minucie, a kapitanem Mediolańczyków był Thiago Silva - nasz były piłkarz.

Klubowe Mistrzostwa Świata - trzeci raz zwycięskie! Półfinał z Zamalek 5-1, finał z saudyjskim Al-Ittihad 2-0 (gole: Muniain i Sanogo).

Puchar Ligi - czwarty triumf w tych rozgrywkach, finałowy mecz z Olympique Marsylia wygraliśmy 1-0 po trafieniu Leandro Damiao.

Puchar Francji - doszliśmy do finału, gdzie jednak w rzutach karnych, po dogrywce, ulegliśmy Olympique Lyon.

Liga Mistrzów - Po wygraniu grupy przed Arsenalem, Benfiką i Maccabi Hajfa najbardziej w pamięci utkwi mi z pewnością dwumecz w 1/8 fnału z Realem Madryt. Na wyjeździe przegraliśmy 1-2 (Cengiz Öztoprak 69 - Cristiano Ronaldo 34, Sergio Ramos 38). Mogliśmy zremisować 2-2 lecz w 84 minucie karnego nie wykorzystał Sanogo. Natomiast nieśmiertelny Iker Casillas był najlepszy na placu.

Rewanż z Realem. Mamy zdecydowaną przewagę, lecz Casillas znów dokonuje cudów. Wreszcie 75 minuta i czerwona kartka dla naszego stopera Gustavo. Zaryzykowałem i postawiłem na atak - mimo gry w dziesiątkę. Trzecia minuta czasu doliczonego: Martin Mares zagrywa do Leandro Damiao, a ten w końcu pokonuje boskiego Ikera - szał radości!




Po wyeliminowaniu Realu wylosowaliśmy Valencię i - byłem dobrej myśli! Tymczasem pierwszy ćwierćfinałowy mecz z nimi to jedna z największych klęsk w historii prowadzonego przeze mnie PSG... Nie mógł grać Gustavo, więc postawiłem na doświadczonego Sakho. I Mamadou zrobił mi niezłego psikusa - już w 5 minucie wyleciał z boiska za brutalny faul. Postanowiłem - tak jak z Realem - mimo wszystko atakować. I Valencia wypunktowała nas jak juniorów - 4-0. Było to tym bardziej upokarzające, że wydarzyło się na Parc des Princes, gdzie od 46 meczów nikt nie wygrał.

Rewanż na Nuevo Mestalla wygraliśmy 1-0 po golu Leandro Damiao, lecz był to tylko nasz łabędzi śpiew. Po dwóch kolejnych triumfach w Champions League - tym razem odpadliśmy w ćwierćfinale. Pocieszać się możemy jedynie faktem, że Valencia ostatecznie zdobyła Puchar Mistrzów oraz w lidze hiszpańskiej przełamała wreszcie monopol Realu i Barcelony.
 

Liga - po roku odzyskujemy tytuł! To nasz siódmy triumf! 100 punktów (rekord!), 32 wygrane, 4 remisy, 2 porażki, bramki: 105-23. Leandro Damiao - 24 gole, Sanogo - 23 gole. Jednak tytuł króla strzelców wywalczył tym razem Javier „Chicharito“ Hernandez z OM - 26 trafień.

Na koniec chciałbym kilka słów poświęcić mojemu sztabowi - to fantastyczni ludzie bez których sukcesy PSG byłyby niemożliwe. Od początku postanowiłem zatrudniać byłych, często znakomitych, piłkarzy. Asystentem od lipca 2012 jest Danny Blind, były doskonały holenderski libero. Trenerami zaś są m.in. takie tuzy (byłe) światowego futbolu jak: Francesco Totti, Juan Riquelme, Raul, Enzo Maresca, Marcel Desailly, Ruben Sosa, Ryan Giggs, Steven Gerrard, Ruud van Nistelrooy czy Djibril Cisse! W departamencie skautingu pracują m.in: Par Zetterberg, Alain Roche, Sander Westerveld, Willy Sagnol, Rui Aguas, Pauleta, Faustino Asprilla, George Finidi czy Roberto Baggio. Same sławy! To oni - wraz z piłkarzami - tworzą legendę Wielkiego PSG.