Kariera #2, część 2. Everton. Wszystko (każdy) jest na sprzedaż

LINK DO PIERWSZEJ CZĘŚCI

SEZON 2021/2022

SEZON 2022/202 

TRANSFERY

Letnie „mercato” okazało się bardzo burzliwe. Dokonałem wielu zmian w kadrze. Z wypożyczeń wróciło wielu zawodników którzy byli zawodnikami Evertonu. Aby wszystkie te ruchy jakoś uporządkować przedstawię zmiany kadrowe wg pozycji.

BRAMKARZE

Pierwszym bramkarzem pozostał Jordan Pickford.  Rezerwowym bramkarzem został wypożyczony w zeszłym sezonie do holenderskiego Cambuur Joao Virginia. Jest co prawda dużo słabszy niż rezerwowy w zeszłym sezonie Asmir Begovic jednak zarabia dużo mniej i jego atutem jest metryka. Begovic za 1,2 mln odszedł do FC Porto.

Joao Virginia

ŚRODEK OBRONY

Pożegnaliśmy Kolumbijczyka Yerry Mina (13 mln Monaco). W kadrze pojawiło się za to aż trzech nowych zawodników na środek defensywy.

Benoit Badiashile

Duży talent z Monaco. Zajmie lewą stronę trzyosobowego bloku obrony. Praktycznie nie ma wad, jest młody i będzie się jeszcze rozwijał. Co prawda kosztował nas 21,5 mln Euro jednak traktuje go jako doskonałą polisę w przypadku potencjalnych problemów finansowych w przyszłości ponieważ jego wartość będzie tylko rosnąć.

Malang Sarr

Półlewy środkowy obrońca ściągnięty z Chelsea (9,25 mln) wg planu miał zostać zmiennikiem Tarkowskiego lub Badiashila. Uprzedzając fakty, z powodów różnorakich problemów na lewym wahadle Malang Sarr szczególnie w pierwszej części sezonu grał na tej właśnie pozycji więcej niż na środku defensywy.

Jerrad Branthwaite

W 2019 Everton wypatrzył tego młodego obrońcę w League 2 w klubie Carlisle i wykupił za 850 tyś Euro. W zeszłym sezonie wypożyczony do holenderskiego PSV wiele nie pograł. Na zachętę dołączył do kadry pierwszego zespołu. Obunożny środkowy obrońca zawsze się przyda jako alternatywa na każdą pozycję środka obrony.

PRAWE I LEWE WAHADŁO

Sprzedałem obu zawodzących prawych wahadłowych – Alex Iwobi (17 mln Betis) i Seamus Coleman (425 tyś Cruz Azul) nie dojeżdżali. W kadrze pozostał Stefan Leiner. Na lewym wahadle pozostał tylko Ukrainiec Vitaliy Mykolenko ponieważ nie wykupiłem piłkarzy którzy w zeszłym sezonie byli  wypożyczeni. Kupiłem w zamian po jednym zawodniku na każdą stronę.

Benjamin Henrichs

Skorzystałem z okazji i za 3,6 mln z RB Lipsk trafił do nas uniwersalny Niemiec. Niesamowite ale może grać na każdej pozycji oprócz bramki i środka ataku! Leiner dostał bardzo poważnego konkurenta do gry na swojej stronie boiska.

Antonee Robinson

Nasz wychowanek. Urodzony w Anglii ma trzy obywatelstwa, oprócz angielskiego również amerykańskie i jamajskie. W 2018 roku wykupiło go Wigan i przez Fulham za 4,8 mln Euro powrócił do Evertonu. Zmiennik Mykolenko. Bardzo dobrze wygląda motorycznie, gorzej technicznie. Do zapierdzielania przy linii w tą i z powrotem powinien pasować.

ŚRODEK POMOCY

Pożegnałem się z doświadczonymi zawodnikami którzy zarabiali dużo a dawali zdecydowanie za mało. Allan (11,25 mln Euro Krasnodar) oraz Idrissa Gueye (16 mln Inter) zwolnili miejsce dla następujących zawodników.

Eljif Elmas

Zaszalałem ostatniego dnia okienka i za 33,5 mln Euro z Napoli trafił do nas utalentowany Macedończyk. Elmas ma wszystko by na lata zostać szefem środka pola. Sporo kosztował ale traktuje go podobnie jak Badiashile – najlepsze lata ten zawodnik ma jeszcze przed sobą i na ewentualnej sprzedaży powinniśmy jeszcze zarobić.

Amadou Onana

W zeszłym sezonie Belg wypożyczony był do Championship. W Luton należał do podstawowych zawodników i zebrał dobre noty. Na pierwszy skład jest jeszcze za słaby, musi cieszyć się z każdych rozegranych minut i wyciskać z nich najwięcej ile się da.

Dele Alli

Upadły talent angielskiego futbolu. W zeszłym sezonie na wypożyczeniu w Turcji. Besiktas mimo dobrego sezonu (12 goli, 4 asysty w lidze) nie zdecydował się go wykupić i Alli wrócił do Evertonu. Nominalnie to ofensywny pomocnik ja jednak spróbuje go na środku pomocy. Atrybuty wciąż ma dobre, może zmiana pozycji pomoże wrócić mu do dawnej formy? Zarabia krocie i musi udowodnić swoją przydatność.

OFENSYWNA POMOC

Zgodnie z moimi przypuszczeniami jeszcze z początku zeszłego sezonu Demarai Gray okazał się „jednostrzałowcem” i w zeszłym sezonie nas nie zbawił. Sprzedałem więc go do Krasnodaru za 11,75 mln Euro co uważam za świetny interes. Aby młody Anthony Gordon czuł odpowiednią konkurencję na swojej pozycji do klubu trafili.

Ebere Eze

Dzięki temu że Crystal Palace zleciał z Premier League udało się na niewielkie pieniądze (13 mln Euro) ściągnąć 24 letniego Anglika. Wydaje się lepszym zawodnikiem niż Gordon. Postaram się po równo podzielić im miejsce w pierwszym składzie. Mam nadzieję że nasz wychowanek nie sprzeda miejsca w podstawowej "11" za darmo!

Alex Collado

Wychowanek Barcelony kosztował zaledwie 2,8 mln Euro. Będzie dopiero trzecią opcją na swojej pozycji.

ATAK

Zrobiłem jedną roszadę na tej pozycji. Sprzedałem słabnącego Rondona, w jego miejsce wypożyczyłem znane nazwisko.

Anthony Martial

Tego zawodnika nikomu nie trzeba przedstawiać. Płacimy mu połowę pensji (145 tyś Euro tyg) i możemy wykupić po sezonie za 7,75 mln Euro. Martial to zawodnik o ogromnym potencjale. Jestem przekonany, że gdy odpali może być czołowym napastnikiem całej ligi. Jeśli tak się nie stanie to finansowo trochę popłyniemy…

WSZYSTKIE TRANSERY Z KLUBU

WSYSTKIE TRANSFERY DO KLUBU

Kadra na ten sezon jest bardzo szeroka. Może nawet za szeroka, szczególnie jeśli weźmiemy pod uwagę naszą sytuację finansową. Ten sezon jest jednak specyficzny. Mundial w Katarze powoduje napięty kalendarz. Mam zamiar dobrze wypaść we wszystkich rozgrywkach w których bierzemy udział więc rotacja będzie spora. Nic nie zamierzam zmieniać w ustawieniu. Nadal grać będziemy trójką z tyłu mimo że mam z tym ustawieniem problem i styl gry mojego zespołu mnie nie przekonuje. Zamierzam dłubać w tym ustawieniu licząc że w końcu odnajdę idealne ustawienia ról i poleceń poszczególnych zawodników. Dużym minusem z mojej strony jest brak wykreowanej pierwszej jedenastki. Poza Pickfordem i Calvertem – Lewinem nie ma pewniaków w składzie.

Jeśli chodzi o finanse… Nie ma co drążyć tematu. Jest kiepsko ale stabilnie. Zadłużenie wynosi prawie 600 mln Euro. Większość długu to różne pożyczki od prezesa które trzeba będzie spłacić jak chłop będzie chciał nas opuścić. Prezesie, trwaj jak najdłużej!

ZIMOWE OKIENKO TRANSFEROWE

Zimowe okienka przeważnie mają niższą temperaturę niż te letnie. Tym razem było inaczej. Wszystko za sprawą jednego transferu wychodzącego. Dominic Calvert-Lewin rozgrywał dobry sezon i zaczął marudzić że chce odejść do większego klubu. Pewnie spokojnie utrzymałbym go w klubie przynajmniej do końca tego sezonu. Postanowiłem utrudnić sobie rozgrywkę i zaakceptowałem ofertę 90 mln Euro (30 mln w ratach) z Bayernu Monachium.

Oczywiście musiałem znaleźć zastępstwo dla absolutnie kluczowego zawodnika w zespole. Celowałem w Anglików jednak nie znalazłem nikogo w naszym zasięgu finansowym czy renomy klubu. Padło na Francuza którego obserwowałem już od poprzedniego sezonu. Skorzystałem też z okazji (15 mln Euro) i do środka pola pozyskałem argentyńskiego mistrza świata z zeszłego roku. Za 5 mln Eurosprzedałem Doucoure który nie chciał podpisać nowego kontraktu i po sezonie odszedłby za darmo.

Alexis Mac Allister 

Argentyńczyk o brytyjsko brzmiącym nazwisku będzie rywalizował z Daviesem o miejsce w podstawowy składzie. Podoba mi się jego uniwersalność i umiejętności zarówno w defensywie jak i w ofensywie.

Ludovic Ajorque 

Doświadczony Francuz jest dość podobnym zawodnikiem do Calverta-Lewina. W średniaku francuskiej Ligue1 Strasbourgu robił dobre liczby (średnio 0,5 gola na mecz). Mogę zdradzić o czym za chwilę napiszę więcej, że miał „wejście smoka” do drużyny. W naszej sytuacji finansowej kluczowe znaczenie mają kwestie finansowe. Francuz kosztował mniej niż 20% kwoty za którą odszedł Anglik (13,25 mln Euro plus 2 mln bonusów)…

CARABAO CUP, FA CUP

Nic dwa razy się nie zdarza? Niestety, nasz występ w Carabao Cup to kopiuj wklej występ z zeszłego roku. Znowu udało się wyeliminować nam wielkie Manchester City, tym razem szczęśliwie w karnych. Obywatele kolejny raz wystawili w tym meczu pierwszy garnitur z Harry Kane i Haalandem w pierwszym składzie. W ćwierćfinale na wyjeździe w dobrym stylu wyeliminowaliśmy Southampton by w półfinale wpaść na Liverpool… Rok temu dwa razy przegraliśmy po 0-1. W tym roku w półfinale rozgrywany był tylko jeden mecz na neutralnym boisku który oczywiście przegraliśmy 0-1. Fatum meczów z ekipą Kloppa trwa.

W FA Cup już w 4 rundzie trafiliśmy lidera Premier League Arsenal. Po tym meczu musiałem na dwa dni zrobić sobie przerwę od FM-a. Po pierwszej bramce w naszych barwach wychowanka Antonee Robinsona do 94 minuty prowadziliśmy 1-0. Sędzia już miał gwizdać koniec meczu gdy wprowadzony w drugiej połowie Smith-Rowe wyrównał. W dogrywce nie działo się praktycznie nic aż w końcu w ostatniej minucie znów otrzymaliśmy cios w serce. 1-2. Tym razem super rezerwowy Arsenalu podawał a bramkę strzelił Nketiah.

PREMIER LEAGUE

Sezon zaczynaliśmy domowym meczem z Bournemouth. Mimo olbrzymiej przewagi długo nie mogliśmy udowodnić jej golem. W końcu w przedostatniej minucie niezawodny rezerwowy Maupay strzelił kolejnego swojego bardzo ważnego gola. Dobrze jest zacząć sezon od wygranej.

Już w drugiej kolejce przeżyliśmy duże rozczarowanie. West Ham na London Stadium mimo podobnej liczby strzałów na bramkę był wyraźnie lepszy. Po takim meczu jeszcze większego znaczenia nabiera bramka Maupaya w pierwszej kolejce.

W trzeciej rundzie spotkań ponownie w Londynie graliśmy z faworyzowanym Tottenhamem. Po poprzednim słabym sezonie Koguty straciły swoją największą gwiazdę Harry Kane. Man City z bonusami wydał na niego bagatela 154 mln Euro. O ile ja sam uważam się za menagera który lubi robić transfery to w północnym Londynie przed tym sezonem rozbili bank. Na nowych awodników wydali bowiem 291 mln Euro! W meczu z nami na nic się to zdało. Podobnie jak przed niemal równo rokiem odrobiliśmy stratę jednej bramki i po golach w końcówce wygraliśmy 2-1.

Z powodu listopadowego mundialu na jesień rozegraliśmy tylko 15 kolejek. Graliśmy na miarę swoich umiejętności. Calvert Lewin zdobył pierwszą bramkę w mojej historii meczów derbowych z Liverpoolem. To jedyna dobra wiadomość dotycząca tego meczu. Liverpool na Anfield zmiótł nas z planszy strzelając nam pół tuzina goli.

Po bardzo dobrym meczu wygraliśmy za to po raz pierwszy z Manchester United. W doliczonym czasie drugiej połowy zespołową akcję wykończył niezawodny Calvert Lewin.

Po 15 kolejkach zajmowaliśmy dobre 5 miejsce w tabeli. Kolejny sezon rozczarowuje Manchester United i Tottenham a zachwyca Leeds. Pod wieloma względami ten sezon jest kopią poprzedniego.

Po mundialowej przerwie wróciliśmy w dobrej formie czego dowodem było m. in. zwycięstwo nad Manchesterem City. Gole asów rywali Kane i Haalanda nie podłamały moich zawodników. Kolejnego ważnego gola strzelił Maupay który ustalił wynik na 3-2.

Wymiana Calverta Lewina na Ajorque przebiegła bezboleśnie. Francuz zadebiutował w meczu z groźną i niewygodną Aston Villa. Wliczając jeden mecz towarzyski z tym rywalem mieliśmy fatalny bilans (remis i trzy porażki). Ajorque postanowił w pojedynkę przerwać tą passę. Zanotował idealny występ z miejsca stając się ulubieńcem trybun. Wszystkie bramki strzelił głową!

18 lutego pechowo przegraliśmy kolejny mecz z Arsenalem. Bardzo nie lubię takich meczów. Rywal wykorzystuje na początku meczu swoją pierwszą dogodną sytuację a mój zespół do końca wali głową w mur.

Na szczęście po tym meczu złapaliśmy dobrą passe i wygraliśmy kolejnych pięć ligowych meczów. Dramatyczny przebieg miał wyjazdowy mecz z Bournemouth. Przegrywaliśmy już 0-2 by ostatecznie wyciągnąć na 3-2. Był to jeden z nielicznych w sezonie słabych meczów Pickforda, zwraca uwagę kolejny świetny mecz na wiosnę Mykolenki (2 asysty).

Po rozegraniu przez większość klubów 30 kolejek zajmowaliśmy miejsce dające Ligę  Mistrzów w przyszłym sezonie z bezpieczną przewagą nad grupą pościgową.

Terminarz do końca sezonu wyglądał następująco. United i Liverpool na początek, później powinno być z górki.

Po wliczonych w koszta porażkach z United i Liverpoolem planowo wygraliśmy trzy kolejne mecze. Niestety dla nas mega formę w drugiej części sezonu złapały Czerwone Diabły. W grudniu zespół przejął Luisa Enrique i odtąd zdecydowanie poprawili wyniki. Ligę mistrzów mogliśmy zapewnić sobie wygrywając w 36 kolejce z Tottenhamem. W niesamowitym stylu wyciągamy wynik z 0-2 na 3-2 by stracić bramkę w końcówce i na dwie kolejki do końca nic nie było jeszcze jasne.

Trzeba było zrobić punkt na Leeds lub u siebie z Chelsea. Trudni przeciwnicy. Przy dużej dozie szczęścia i wybitnejj formie Pickforda wygrywamy 2-0 na Elland Road i na kolejkę przed końcem gwarantujemy sobie 4 miejsce.

Wracając jeszcze do meczów z Liverpoolem. W dwa lata zagraliśmy z nimi siedem razy. Bilans mamy tragiczny. Same porażki, jeden gol i to w meczu który przegraliśmy 1-6! Ekipa The Reds wyraźnie nam nie leży.

KOŃCOWA TABELA

Kolejny sezon zawiodły ekipy Manchesteru United i Tottenhamu. Czerwone Diabły ogarnęły się dopiero po przyjściu w grudniu 2022 Luisa Enrique. Koguty między 11 a 16 kolejką znajdowały się nawet w strefie spadkowej! W północnej części Londynu sytuacje opanował inny hiszpański trener Ernesto Valverde (w Tottenhamie od listopada 2022). W przyszłym sezonie oba kluby nie będą już chyba tak słabe. Do Premier League po roku przerwy zgodnie z przewidywaniami wraca Newcastle które zdominowało Championship. Dochodzi więc nam kolejny trudny przeciwnik na kolejny sezon.

LIGA EUROPY

W grupie Ligi Europy wylosowaliśmy bardzo ciekawych rywali. Z Leverkusen i Bilbao mieliśmy powalczyć o awans, Norwegowie powinni być dostarczycielami punktów.

Awans wywalczyliśmy po pięciu kolejkach w ciężkich wyrównanych bojach. W ostatniej wystarczał nam remis u siebie z Leverkusen by zająć pierwsze miejsce które dawało wolny los w pierwszej rundzie fazy pucharowej. Niestety przeżyliśmy duże rozczarowanie i po nieuznanej bramce Maupaya bez walki przegraliśmy z „Aptekarzami”.

W pierwszej rundzie wylosowaliśmy francuskie Rennes. O awansie decydował jeden mecz w którym nie pozostawiliśmy rywalom nic do powiedzenia wygrywając 4-1.

W drugiej rundzie również decydował jeden mecz. Ty razem zabrakło nam szczęście w losowaniu bo musieliśmy wyjechać do Leverkusen na trzeci w tej edycji LE mecz z Bayerem! W obu meczach fazy grupowej niemiecki klub był od nas wyraźnie lepszy (szczęśliwy remis na wyjeździe i zdecydowana porażka u siebie) więc i tym razem był faworytem. Tym razem spięliśmy pośladki i w dobrym stylu wyeliminowaliśmy Niemców z LE.

W ćwierćfinale czekał nas dwumecz z liderem Serie A Milanem. W ataku Rossonerich „straszył” dziadek Luis Suarez. Oba kluby przystępowały do tego starcia będąc „w gazie”. Po skromnym 1-0 na Goodison Park (kolejny gol niesamowitego Ajorque) na rewanż jechaliśmy ze skromną zaliczką.

W rewanżu dziadek Suarez pokazał klasę. Strzelił na 1-0, asystował na 2-0. Poszliśmy do przodu więc dostaliśmy jeszcze w 90 minucie gola na 3-0. Przez godzinę dzielnie walczyliśmy z faworytem. Później w niecałe 30 minut rywal nas rozmontował.

PODSUMOWANIE

Wynik sportowy oceniam na mocne szkolne 5. W lidze na tym etapie w którym jesteśmy zrobiliśmy maxa. Liverpool, Arsenal i City na tą chwilę są poza naszym zasięgiem. Z krajowych pucharów odpadliśmy z potęgami. Liverpool w Carabao Cup ogolił nas jak frajerów za to w FA Cup porażka z Arsenalem była mega pechowa. W Lidze Europy dotarliśmy do ćwierćfinału gdzie po walce przegraliśmy z późniejszym triumfatorem Milanem.

W bramce kolejny dobry sezon zagrał Pickford. Trochę meczów wybronił (szczególnie kluczowy mecz z Leeds w przedostatniej kolejce czy Leverkusen w 1/8 LE) i prawie nie zawodził. Przez cały sezon nie potrzebował zmiennika.

Na środku obrony trio Godfrey, Tarkowski, Badiashile grało dobrze choć jest jeszcze potencjał do rozwoju. Zmiennicy nie zawsze dawali radę choć Sarr dostaje mały plusik za poprawną grę na lewym wahadle.

No właśnie, wahadła. Prawa strona od początku sezonu działała bez zarzutu. Szczególnie Henrichs zasługuje na duże pochwały. Zanotował aż 16 asyst, do tego dorzucił 2 gole. Jego zmiennik Lainer też dawał radę, 3 gole 6 asyst to przyzwoity wynik. No i te lewe wahadło. W pierwszej części sezonu wyglądało dramatycznie. Wszystko zmienił transfer… napastnika Ajorque. Mykolenko od pierwszego dnia złapał świetny kontakt z Francuzem i posypały się asysty. Już w debiucie Francuza Ukrainiec zaliczył dwa ostatnie podania na jego głowę. Ostatecznie skończył sezon z 2 golami i 7 asystami. Kto by się spodziewał że sprzedając największą gwiazdę w drużynie nie tylko znajdę godnego zastępcę (Calvert Lewin – Ajorque) a jeszcze odblokuje zawodzącego lewego wahadłowego. Klasyczne dwie pieczenie na jednym ogniu :) Za to zmiennik Mykolenki, nasz wychowanek który do nas wrócił przed tym sezonem Robinson był chyba najsłabszym zawodnikiem w całej drużynie.

Na środku pomocy Elmas długo miał problemy ze zdrowiem. Gdy w końcu wyleczył wszystkie urazy okazał się świetnym transferem i reżyserem naszej gry. Na zmianę partnerowali mu Davies lub Mac Allister. Kupiony zimą Argentyńczyk ma większy potencjał i na wiosnę spisywał się lepiej niż nasz wychowanek. W przyszłym sezonie zapowiada się zacięta walka tej dwójki o miejsce w pierwszym składzie. Zmiennik Macedończyka, Onana, grał co najwyżej poprawnie i może po sezonie odejść. Dale Alli z kolei to zupełna porażka. Niestety nikt go nie chce kupić więc zostanie pewnie z nami do końca swojego kontraktu. Co gorsza brakuje mu 4 meczów ligowych byśmy musieli wypłacić poprzedniemu klubowi Anglika Tottenhamowi 11 mln Euro za transfer. Chłopak raczej więcej już u nas nie pogra i ześlę go do rezerw. Oddałbym go nawet za darmo.

Na pozycji ofensywnego pomocnika rywalizowali Gordon i Eze. Gordon poprawił swoją grę względem zeszłego sezonu wciąż jednak ma rezerwy. Eze podobnie. Ma przebłyski ale od takiego piłkarza wymagam więcej.

W ataku za sprawą zimowego transferu Calverta Lewina działo się chyba najwięcej. Anglik miał super pierwszą rundę. Wzbudzał coraz większe zainteresowanie europejskich potęg. Mogłem go zatrzymać przynajmniej do końca sezonu. W realnym świecie zawodnik z takimi statystykami szybciej czy później wymusiłby transfer do lepszego klubu (Harry Kane to wyjątek, do tego to wychowanek Tottenhamu). W jego miejsce kupiłem Francuza Ajorque który okazał się super napastnikiem. Pięknie rozwija się McNeil (11 goli, 9 asyst), Maupay jako napastnik nr 3 jeszcze poprawił statystyki z poprzedniego sezonu. Wypożyczony z United Martial szału nie zrobił jednak gdyby nie wysokie zarobki rozważał bym jego wykup za 7,75 mln Euro.

Dodatkowo statystyki Dominica Calverta Lewina z jesieni 2022.

Poniżej jedenastka która  wykrystalizowała się po dwóch sezonach mojego pobytu w klubie. Od przyszłego sezonu nie planuje większych zmian. Czas przestawić wajchę na spokojny rozwój tej drużyny. Żaden piłkarz podstawowej "11" nie przekroczył jeszce 30, większość zawodników jest w wieku 22-27 lat. 

Finanse wyglądają osobliwie. Uchodzimy za klub bogaty mimo długów wynoszących 430 mln Euro. Bilans po sezonie i po wpłacie od Premier League wyniósł coś ok. 20 mln Euro (nie zrobiłem screena). Na transfery dostałem 60 mln Euro. Czyli jest git.

Odcinek wyszedł mi chyba trochę przydługi, następne postaram się skrócić. Gratuluje i dziękuje wszystkim którzy dotarli do końca :) Cześć.