Inspiracją był pomysł Mahdiego, na którym wzorował się potem WrightBright. Chodzi o przygody klubami Badajoz i Crystal Palace. Bardzo mi się te kariery podobały i sam chciałem zagrać coś takiego. Wychowałem się na FM 2012, więc jak pojawił się ten świetny dodatek, to od razu pomyślałem, że skorzystam.

Zasady "drużyny za zero euro" są już pewnie znane, ale je przypomnę:

1. Nie można korzystać z wypożyczeń do klubu.

2. Sprowadzam z zewnątrz zawodników za których nie trzeba płacić. Warunkiem zatrudnienia: pierwsza flaga trójkolorowa - francuska.

Poprzednie sezony:

Valenciennes: 2011/12
Valenciennes: 2012/13
Valenciennes: 2013/14
Valenciennes: 2014/15
Valenciennes: 2015/16
Valenciennes: 2016/17
Valenciennes: 2017/18
Valenciennes: 2018/19
Valenciennes: 2019/20
Valenciennes: 2020/21

Wielkie Valenciennes: 2021/22

Wśród kibiców spore wzburzenie wywołał fakt, że sprzedałem jedną z klubowych ikon, Nicolasa Isimata-Mirina. I to za marne 1,3 mln euro. Zawodnik to jeszcze niestary, bo trzydziestoletni, poza tym w zespole od samego początku. Fani nie wiedzieli jednak tego, co ja. Isimat-Mirin od trzech-czterech lat manifestował niezadowolenie. Marudził, że tutaj osiągnął już wszystko, że chce odejść, itd. Grywał przeciętnie, do tego przed rokiem stracił miejsce w pierwszym składzie na rzecz Roussela. Wyrwałem więc chwasta, bo pobierał sporą pensję, a w zamian niewiele dawał. Dobrze, że znalazł się klub-frajer (Malaga), która teraz będzie zmagała się z tym ukrytym granatem.

Poza wspomnianym wyżej zawodnikiem, pożegnaliśmy płotki; piłkarzy, którzy nie odgrywali w klubie zbyt wielkiej roli. Niektórzy poszli na wypożyczenia, niektórych sprzedałem, a niektórych, jak "wieczny talent" Jean-Christian Dumartier, puściłem za darmo.

Trzej najciekawski zawodnicy, jakich udało się sprowadzić to napastnik, którego można wyuczyć grać na skrzydle, Patrick Obare, defensywny pomocnik Jacques Ferry i środkowy obrońca Frederic Perrin. Ten ostatni nie przebił się w Tottenhamie, który lubi ściągać młode, francuskie gwiazdki.

Poza tym kadrę pierwszego zespołu zasilili bramkarz Jean-Kasongo Tshimpi, który będzie grzał ławę zamiast sprzedanego Nicolasa oraz uniwersalny Joel Mpinganjira.

Hierarchia podstawowa pozostała identyczna, jak w zeszłym sezonie:

Styl grania:

Zdobyty w poprzednim sezonie Puchar Francji uprawniał nas do walki o Superpuchar. Drużyna pokonała skromnie, ale w bardzo dobrym stylu PSG 1:0, a gola strzelił niezawodny Vincent Aboubakar.

Kolejna wielka przygoda w Champions League! Wylosowani rywale nie wróżyli nic dobrego, szczególnie dwaj pierwsi: Real Madryt, Porto i Maccabi Hajfa.

Tymczasem na "dzień dobry" gładko ograliśmy królewski klub, finalistę poprzedniej edycji. To było coś! Oba gole strzelił nasz niezrównany, legendarny Kameruńczyk, Vincent Aboubakar.

Po rozjechaniu Maccabi Hajfa 4:0 (trzy gole Aboubakara!) podejmowaliśmy słynne FC Porto. I wydarzyła się rzecz niezwykła! Rozbiliśmy portugalski zespół aż 7:1!!!! Kolejne trzy gole strzelił Vincent Aboubakar, który tym samym po trzech meczach grupowych uzbierał aż osiem trafień!!! Dramat przeżywał austriacki obrońca Schumacher, któremu dwa razy zaliczono samobója.

I mimo że rewanże z Porto i Realem przegraliśmy, to awans do fazy play-off uzyskaliśmy z pierwszego miejsca!

W 1/8 trafiliśmy na tego samego rywala, co rok temu - dominatora rosyjskiej ligi, Zenit Sankt Petersburg. I mimo że kilku grajków mają zdecydowanie lepszych niż my, to Valenciennes było ponownie górą!

W ćwierćfinałach przyszło zmierzyć się z Barceloną, chyba najlepszym klubem mojego świata gry. Wciąż Bogiem jest tam Leo Messi, który dwanaście razy z rzędu zdobywał Złotą Piłkę!!!

Tymczasem w pierwszym meczu Messi był najsłabszym zawodnikiem na boisku, a my rozbiliśmy słynny klub aż 5:2!!!

Rewanż zapowiadał się jako ciężki mecz, bo nie mógł zagrać Aboubakar, ale wierzyłem w sukces. Trzybramkowa zaliczka to sporo! Wśród rywali zabrakło słynnego kapitana, bo musiał pauzować za kartki. Niestety, zastępujący go Alexis Sanchez fruwał wręcz po boisku i to pomimo swoich 34 lat na karku. A że wielki dzień mieli też szwedzki skrzydłowy Tommy Jacobsson i ustawiony na szpicy Neymar, to... Już w 23. minucie było 4:0 dla Barcelony...................... 4:0!!!!!!!!!!!!!!

Na szczęście przestaliśmy tracić bramki, a w 38. minucie Herve Brunel przywrócił nadzieję. W szatni zrugałem zawodników, co dało efekt, bo już w 47. minucie Patrick Obare zdobył niezwykle ważną bramkę.

Było tylko 4:2 dla Barcelony, a taki wynik dawał nam awans do półfinału. Mecz się wyrównał. I kiedy zaczynałem wierzyć, że się uda, wydarzyła się tragedia. Frederic Perrin, którego wiosną zaczynałem wystawiać w pierwszym składzie kosztem kończącego powoli karierę Gila, wyciął Neymara, wybiegającego sam na sam z bramkarzem. Zasłużona czerwona kartka!

I, niestety, ostatni kwadrans to była rzeź. Barcelona strzeliła nam trzy gole i wygrała rewanż 7:2...........................

Mimo tego pogromu drugi w historii występ w Lidze Mistrzów na długo pozostanie w pamięci mojej i kibiców Valenciennes. Ograliśmy przecież takie potęgi, jak Real Madryt, Porto i Barcelona!

A Barca doszła aż do finału i wygrała z Bayernem 2:1. W tym świecie gry to jest jej czwarty triumf w Champions League.

Nasza droga:

Po zeszłorocznym triumfie w Pucharze Francji, tym razem szybko z tych rozgrywek odpadliśmy.

Szło nam natomiast całkiem dobrze w Pucharze Ligi. Najpierw z trudem odprawiliśmy Lens, jedynego gola strzelił w dogrywce Jacques Ferry. Potem było 3:1 z Montpellier i łatwe 4:1 w półfinale z Lyonem. Aboubakar był poza klubem - Puchar Narodów Afryki - więc pięknie zastąpił go wciąż bardzo młody Henri Boumsong i walnął hat-tricka!

Finał z PSG odbył się w bardzo trudnym momencie. 12 kwietnia Barcelona rozbiła nas bowiem 7:2, a już 15 trzeba było stanąć do trudnej walki.

Mimo przewagi PSG po 90 minutach było 1:1, a w dogrywce nikomu się nie udało strzelić gola. Konkurs karnych zaczął się od pomyłki Aboubakara, ale ostatecznie skończyło się szampańsko! Zdobyliśmy drugie w tym sezonie, a trzecie w historii trofeum!!!!!

Puchar Ligi wywalczyli:

Bramkarze:

Maignan - 3/-3
Tchimpi - 1/0

Obrońcy:

Disney - 2/0
Benali - 1(1)/0
Gil - 3/0
Perrin - 1/0
Roussel - 3/0
Mainganjira - 1/0
Theophile-Catherine - 3/0
Bong - 2/0

Pomocnicy:

Laoubi - 1(2)/0
Sall - 3/0
Sanchez - 1/0
Kante - 3/0
Saint-Louis - 1/0
Ferry - 0(1)/1
Bax - 1(1)/0
Niasse - 2/0
Brunel - 2/0
Fahrasmane - 1(2)/1
Robert - 1(1)/0
Barthelemy - 3/1

Napastnicy:

Aboubakar - 2(1)/3
Obare - 2(1)/0
Boumsong - 1(2)/3

Wszyscy ci zawodnicy zapisali się złotymi zgłoskami w historii naszego klubu!

To nie była tak udana kampania, jak ta przed rokiem. Nie tylko nie było mowy, aby konkurować z PSG, ale też ani razu nie byliśmy liderem. Weilki kryzys przeżyliśmy w lutym i na początku marca przegrywając aż pięć meczów pod rząd. Znów brakowało Aboubakara, Bonga i Niasse grających w Pucharze Narodów Afryki.

Mimo wszystko na koniec mogliśmy być zadowoleni. Trzecie miejsce oznacza bowiem szansę w eliminacjach Champions League. A bardzo polubiliśmy te rozgrywki!

Statystyki ligowe:

Statystyki ogólne - wszystkie rozgrywki:

Trofea we Francji:

Valenciennes w europejskich pucharach:

2011/12 - nie występowało
2012/13 - Liga Europy, brak awansu do fazy grupowej
2013/14 - nie występowało
2014/15 - nie występowało
2015/16 - Liga Europy, 1/2 finału
2016/17 - nie występowało
2017/18 - nie występowało
2018/19 - nie występowało
2019/20 - nie występowało
2020/21 - Liga Europy, brak awansu do fazy grupowej
------------------------------------------------------------------------
2021/22 - Liga Mistrzów, 1/2 finału
2022/23 - Liga Mistrzów, 1/4 finału

Byli zawodnicy:

Dowód na przestrzeganie zasad kariery "drużyna za zero euro":