Drużyna za zero euro. Wielkie Valenciennes #19 (2029/30)

Inspiracją był pomysł Mahdiego, na którym wzorował się potem WrightBright. Chodzi o przygody klubami Badajoz i Crystal Palace. Bardzo mi się te kariery podobały i sam chciałem zagrać coś takiego. Wychowałem się na FM 2012, więc jak pojawił się ten świetny dodatek, to od razu pomyślałem, że skorzystam.

Zasady "drużyny za zero euro" są już pewnie znane, ale je przypomnę:

1. Nie można korzystać z wypożyczeń do klubu.

2. Sprowadzam z zewnątrz zawodników za których nie trzeba płacić. Warunkiem zatrudnienia: pierwsza flaga trójkolorowa - francuska.

Poprzednie sezony:

Valenciennes: 2011/12
Valenciennes: 2012/13
Valenciennes: 2013/14
Valenciennes: 2014/15
Valenciennes: 2015/16
Valenciennes: 2016/17
Valenciennes: 2017/18
Valenciennes: 2018/19
Valenciennes: 2019/20
Valenciennes: 2020/21

Wielkie Valenciennes: 2021/22
Wielkie Valenciennes: 2022/23
Wielkie Valenciennes: 2023/24
Wielkie Valenciennes: 2024/25
Wielkie Valenciennes: 2025/26
Wielkie Valenciennes: 2026/27
Wielkie Valenciennes: 2027/28
Wielkie Valenciennes: 2028/29

Karierę zakończył nasz legendarny snajper, Vincent Aboubakar. Licząc od sezonu 2011/12 Kameruńczyk grał dla Valenciennes przez aż osiemnaście sezonów. W tym czasie wystąpił w 636 oficjalnych spotkaniach, strzelając 426 goli. Tylko w Ligue 1: 515 meczów i 330 goli. Aboubakar postanowił nie wiązać swojej przyszłości z futbolem. Jego ostatni profil:

Oprócz niego pożegnaliśmy stopera Hamdaouiego, który chciał więcej grać i sprzedany został za 2 mln euro do Mallorci. Na wypożczenie poszedł też daleki rezerwowy, Guillaume Barbier.

W pierwszej drużynie witamy ponownie doświadczonego środkowego obrońcę, Frederica Perrina. Grał on dla nas w latach 2022-25, a potem był wypożyczany do klubów hiszpańskich.

Poza tym zatrudniliśmy kilku młodych, ciekawych zawodników, z których każdy czymś się wyróżnia. Makhlouf Diss - szybkością i przyspieszeniem, Zakaria Adam - kryciem i odbiorem, Lamine Tall - szybkością i zwinnością.

W poprzednim sezonie hierarchia podstawowa wyglądała tak:

Postanowiłem zamieszać trochę w tej nieco już zatęchłej ekipie i wpuścić trochę świeżego powietrza. A zatem zmiany na trzech pozycjach! Hoeta zastąpi Maurice, Brunela - Fahrasmane, a Boumsonga - Girault. Ta ostatnia zmiana wywołała mnóstwo komentarzy, ponieważ wydawało się niemal pewne, że Henri Boumsong będzie przez kolejne dziesięć lat następcą swojego wielkiego rodaka, Aboubakara. Jednak 17letni Girault jest tak wielkim talentem, że zdecydowałem się na niego postawić.

Styl grania:

Jak już pisałem w poprzednim blogu, 40letni Robert Lewandowski zdobył w końcu wymarzony Puchar Europy i mógł nareszcie zakończyć karierę. Pierwszy przystanek w zawodzie trenera zaliczy w Valenciennes!

W Pucharze Ligi po raz piąty dotarliśmy do finału! Warto wspomnieć, że w meczu przeciwko drugoligowemu obecnie Montpellier cztery gole strzeli Samuel Robert. A w półfinale jego wyczyn skopiował przeciwko Tours Henri Boumsong.

Decydujące starcie przeciwko Rennes to dwa nasze gole w pierwszej połowie i kontrolowane, pewne zwycięstwo. Piąty finał Coupe de la Ligue i piąty zwycięski!

Puchar Ligi wywalczyli:

Bramkarze:

Maignan - 2/-1
Saykouk - 2/0

Obrońcy:

Gerard - 3/0
Tall - 0(2)/0
Kante - 2/1
Kimbembe - 2/0
Disney - 1/0
Hoet - 2(1)/0
Perrin - 2/0
Roussel - 2/0
Maurice - 2(1)/0

Pomocnicy:
Ferry - 2(1)/0
Sall - 2/0
Tendeng - 2(1)/0
Schott - 2/0
Adam - 0(2)/0
Etcheverry - 2/0
Brunel - 2/2
Barthelemy - 2/0
Fahrasmane - 2/1
Diss - 2/0
Robert - 2(2)/4

Napastnicy:

Obare - 1/1
Boumsong - 1(2)/4
Girault - 2/2

Wszyscy ci zawodnicy zapisali się złotymi zgłoskami w historii naszego klubu!

W drodze do szóstego finału Pucharu Francji, najtrudniejsze były mecze przeciwko Lille (wygrana karnymi) i w półfinale z Bordeaux. Wyjazdową bitwę udalo się wygrać 2:1 po golach Girault i Fahrasmane.

Wreszcie finał. Rywalem Marsylia oraz... morale po pewnym wydarzeniu w Champions League, o którym później. Mecz był epicki. Po trzydziestu minutach prowadziliśmy 2:0, ale w drugiej połowie do remisu doprowadził największy gwiazdor OM, Japończyk Akihiro Nakata. Jednak decydujący cios zadał Herve Etcheverry w 77. minucie i po raz czwarty zdobyliśmy Puchar Francji! Trzy asysty zaliczył nasz 18letni brylant, Emilien Girault, który zazwyczaj zajmuje się finalizowaniem akcji. Pokazał jednak, że altruizm nie jest mu obcy.

Puchar Francji wywalczyli:

Bramkarze:

Maignan - 4/-4
Saykouk - 2/0

Obrońcy:

Gerard - 1/0
Tall - 1(1)/0
Kante - 4/0
Kimbembe - 2(2)/0
Disney - 4/0
Hoet - 3(2)/0
Perrin - 2/0
Roussel - 4/0
Maurice - 4/0

Pomocnicy:
Ferry - 3/0
Sall - 3/0
Tendeng - 3/0
Schott - 2/0
Adam - 0(2)/0
Etcheverry - 4(1)/2
Brunel - 2(1)/0
Barthelemy - 4/0
Fahrasmane - 4/2
Diss - 0(2)/0
Robert - 2(4)/1

Napastnicy:

Obare - 2/1
Boumsong - 2(3)/2
Girault - 4/4

Wszyscy ci zawodnicy zapisali się złotymi zgłoskami w historii naszego klubu!

Co zapamiętamy z Ligue 1? Przede wszystkim wielką eksplozję talentu Emiliena Girault. Wielu zauważyło, że jego nazwisko wymawia się niemal identycznie jak Giroud! I wszystko wskazuje na to, że kariera naszego wychowanka może potoczyć się równie efektownie. Pierwszy prawdziwy koncert dał wciąż jeszcze wtedy 17letni Girault 15 września 2029. Obrona PSG kierowana przez leciwego, 34letniego Marquinhosa nie była w stanie go zatrzymać. Nastolatek zdobył aż cztery gole!

Girault w 35 spotkaniach strzelił 28 goli i został wicekrólem strzelców. A przecież ma dopiero 18 lat!

Przez caly sezon toczyliśmy heroiczny bół z Olympique Marsylia. Co prawda oba bezpośrednie mecze przegraliśmy po 0:1, ale na trzy kolejki przed końcem sytuacja była komfortowa. Chodzi o terminarz. Nikt nie myślał, że potracimy punkty z Caen i Lens. Niestety, ale tak się własnie stało. Na sześć oczek możliwych do zdobycia na tych rywalach, ugraliśmy ledwie punkcik. I na nic się zdało rozbicie w ostatniej kolejce spadkowicza Boulogne (cztery gole Girault). OM wyprzedziła nas dosłownie o włos, ale wyprzedziła.

Grali:

W Champions League chyba po raz pierwszy byliśmy losowani z pierwszego koszyka i poszlo nam śpiewająco. Awansu byliśmy pewni już po czterech meczach, więc w spotkaniach ze Spartakiem (dom) i Benficą (wyjazd) zagrali rezerwowi.

Prawdziwe emocje zaczęły się od fazy pucharowej. Na początek pechowa porażka z Valencią. Decydującego gola zdobył weteran Jose Gaya.

W rewanżu mój zespół pokazał pełnię możliwości. Już w 1. minucie Fahrasmane trafił na 1:0, a dzieło skończyli Girault i Boumsong.

W ćwierćfinale wylosowaliśmy Benficę, czyli rywala z którym mierzyliśmy się już w grupie. Domowy remis 2:2 odebrałem jako ogromne rozczarowanie.

W rewanżu udało się nam jednak wygrać 1:0 po golu Boumsonga, który już w przerwie zastąpił Girault. Tym samym dotarliśmy do półfinału! Poprzednim razem udało się nam tego dokonać w sezonie 2021/22, kiedy to w LM.......... debiutowaliśmy.

Opisując dwumecz półfinałowy, nie jestem w stanie robić tego spokojnie. Przyszlo nam się zmierzyć z Manchesterem City, czyli drużyną, na którą nigdy wcześniej nie wpadliśmy. Pierwszy mecz w domu. Do przerwy nic się nie kleiło. Straciliśmy gola, nie mogliśmy przebić się przez ich obronę. Zespół został w szatni opieprzony i druga połowa należała już do Valenciennes. Dwie bramki zdobył nasz rewelacyjny młodzian, Emilien Girault. I postanowiłem dać mu odsapnąć. Wszedł Boumsong i niemal natychmiast dostaliśmy karnego. Niestety, Kameruńczyk go zmarnował. A rezultat 3:1 byłby lepszą zaliczką przed rewanżem niż 2:1. Szkoda.

Rewanż rozpoczął się dla nas obiecująco. Już w 8. minucie czerwoną kartkę dostał Cabbar Wright. To legendarny, 32letni napastnik, który dla reprezentacji Anglii zagrał w 113 meczach strzelając 63 gole! Wydawało się, że będzie od teraz łatwiej. Po głowie chodziły mi marzenia o pierwszm finale Ligi Mistrzów z udziałem Valenciennes. Tymczasem City niespodziewanie objęło prowadzenie, ale tuż przed przerwą wyrównał Girault. Myślałem, że wszystko jest pod kontrolą. Wystarczyło przetrzymać 45 minut. A może trzeba było odważniej zaatakować? Tymczasem w 52. minucie tracimy gola, autorem as reprezentacji Anglii (77A - 30 goli), Paul Dejyothin.

I rezultat 2:1 utrzymał się do końca, przyszło grać dogrywkę. W 92. minucie wpuścilem za słaniającego się Disneya weterana Kante. Była to ostatnia zmiana. I jak na złość, w 94. minucie, kontuzji doznał Ferry. Więc siły wyrównane. I dwie minuty później gola, drugiego w tym meczu, strzelił Nigel Steer. Możecie sobie wyobrazić, jaki byłem zły i wściekły! Ten finał był naprawdę w zasięgu ręki. Tak blisko i tak daleko. To po tej porażce graliśmy finał Pucharu Francji i się podnieslismy! A w finale Ligi Mistrzów Arsenal gładko, 3:0, ograł Obywateli.

Warto jeszcze wspomnieć, że 18letni Emilien Girault zdobył Złotego Buta Champions League. Wystarczyło do tego 9 goli, liczą się tylko trafienia z rund zasadniczych. Patrząc na poprzedników, to naprawdę szykuje się wielka kariera!

W Champions League grali:

Na koniec dwie ciekawostki. 27 kwietnia 2030 w ligowym meczu przeciwko Brest, dwa gola strzelił Henri Boumsong. Bramka numer dwa była jego golem nr 200 licząc wszystkie oficjalne rozgrywki. A Kameruńczyk ma dopiero 25 lat! I pewnie byłby w stanie pobić rekordy Aboubakara, gdyby nie objawił się wielki talent, Emilien Girault. On już teraz umie co najmniej tyle, co Boumsong.

Po zakończeniu sezonu klub kupiło konsorcjum z Chorwatami w roli głównej. Zszokowała mnie ta wiadomość:

Lewandowski? Ten Lewy, któremu niespelna rok temu dałem szansę w sztabie? Czyżby kopał pode mną dołki gdzieś pokątnie?!

Szef konsorcjum, nowy prezesunio Branko Gogic, przywiózł ze sobą małą armię dyrektorów-Chorwatów. Przy okazji obejrzyjcie sobie moich aktualnych trenerów:

Wreszcie po kilku dniach otrzymałem wiadomość - wielka mi kuźwa łaska!

Statystyki ogólne - wszystkie rozgrywki:

Trofea we Francji:

Valenciennes w europejskich pucharach:

2011/12 - nie występowało
2012/13 - Liga Europy, brak awansu do fazy grupowej
2013/14 - nie występowało
2014/15 - nie występowało
2015/16 - Liga Europy, 1/2 finału
2016/17 - nie występowało
2017/18 - nie występowało
2018/19 - nie występowało
2019/20 - nie występowało
2020/21 - Liga Europy, brak awansu do fazy grupowej
------------------------------------------------------------------------
2021/22 - Liga Mistrzów, 1/2 finału
2022/23 - Liga Mistrzów, 1/4 finału
2023/24 - Liga Mistrzów: brak awansu do fazy grupowej,
Liga Europy: 1/4 finału
2024/25 - Liga Mistrzów: fazy grupowa, Liga Europy: 1/8 finału
2025/26 - Liga Mistrzów, 1/4 finału
2026/27 - Liga Mistrzów, 1/4 finału
2027/28 - Liga Mistrzów, 1/8 finału
2028/29 - Liga Mistrzów, 1/8 finału
2029/30 - Liga Mistrzów, 1/2 finału

Byli zawodnicy:

Dowód na przestrzeganie zasad kariery "drużyna za zero euro":