Moje zasady „drużyny za zero euro“:

Sprowadzać mogę wyłącznie zawodników z naszego klubu patronackiego, Chelsea, na zasadzie bezpłatnych wypożyczeń i wolnych transferów. Oczywiście liczę też na utalentowanych wychowanków.

Kącik reprezentacji Holandii - EURO 2012

Selekcjoner: Bert van Marwijk (ur. 19.05.1952)

W eliminacjach grali też:‭ ‬Ibrahim Afellay,‭ ‬Edson Braafheid i Hedwiges Maduro.

Transfery

Odeszli:

Przybyli:

Zrobiłem w drużynie wielką czystkę pozbywając się szrotu. Najbardziej żal odejścia Annana, który był wymarzoną szóstką. Wypożyczyłem z Chelsea Ake i Kakutę. Pierwszy może zagrać praktycznie na kazdej pozycji w obronie oraz jako defensywny pomocnik. Z kolei Kakuta to wymarzony gracz na oba skrzydła. Świetny technicznie, błyskotliwy, szybki. Bardzo chciałem mieć też w klubie Daniela Sturridge'a, ale nie zgodził się na wypożyczenie.
 

Skrin zrzucony w połowie sezonu - 31.12.2012

Z dość wąską, ale dobraną i zgraną kadrą zaczęliśmy rozgrywki. I szło nam fantastycznie. W drugiej kolejce wygraliśmy 1:0 z Feyenoordem Rotterdam, czyli mistrzem kraju, pokazując, że chcemy mocno namieszać w czołówce.

Nie poznaliśmy smaku porażki przez pierwsze dwanaście kolejek, a od piątej zasiedliśmy na fotelu lidera, pozostając tam aż do kolejki osiemnastej! W tym czasie przegraliśmy tylko z Heraclesem Almelo, co było trochę rozczarowujące. Rozczarowujące dlatego, że nie daliśmy się zjeść na wyjeździe choćby PSV Eindhoven.

Niestety, 21 listopada 2012 poważnej kontuzji uległ Wilfried Bony, grając jakiś śmieszny, towarzyski mecz w reprezentacji przeciwko Lesotho. Zastępujący go Havenaar to niezły zawodnik, ale do klasy Iworyjczyka trochę mu jednak brakuje. Gdy Bony zaczął zdrowieć, dostał powołanie na cholerny Puchar Narodów Afryki, który w latach 2012 i 2013 rozgrywany był rok po roku. Nie wiem po co selekcjoner go tam ciągnął, skoro wciąż mial pomarańczową ikonkę i ostatecznie nie zagrał tam w żadnym meczu.

Ostatecznie Iworyjczyk wrócił do składu dopiero 17 lutego 2013 i od razu strzelił gola w meczu z Bredą, wygranym 4:2.

Drużyna spisywała się dobrze, notując porażki tylko z dobrymi ekipami: Feyenoordem, Groningen i Alkmaar.

Udało się wrócić na fotel lidera aż przyszedł 31 marca 2013 i nastąpiła WTOPA SEZONU. Przegraliśmy u siebie z Heraclesem Almelo, mimo że Bony już w 5 minucie zdobył prowadzenie i do przerwy było 1:0. Strasznie to wkurzające, że po raz drugi daliśmy ciała przeciwko tej przeciętnej drużynie. A mogliśmy mieć prostą drogę do mistrzostwa.

Mimo wszystko przed ostatnią kolejką tabela wyglądała tak:

Los okazał się jednak świetnym reżyserem, gdyż ostatni mecz był prawdziwym finałem. Jechaliśmy do Amsterdamu nie przegrać i wtedy świętowalibyśmy pierwszy tytuł mistrzowski w historii. Niestety, za nadmiar żółtych kartek nie mógł zagrać Wilfried Bony.

Spotkanie potoczyło się fatalnie. Już w 6 minucie Niemiec Pierre-Michel Lassoga, zastępujący kontuzjowanego Olića, zdobył prowadzenie. A w 12 minucie czerwoną kartkę dostał Marco van Ginkel za brutalny atak na Christiana Poulsena. Zostaliśmy w dziesiątkę przegrywając 0:1.

Drużyna się jednak nie załamała. Ajax miał przewagę, stwarzał kolejne okazje, ale jakoś udawało się wychodzić z opresji. W końcu w 29 minucie rozgrywający bardzo dobry mecz Gael Kakuta dostał świetne podanie od Davy Proppera i wyrównał. Zaświtała nadzieja.

W drugiej połowie znów Ajax szybko strzelił gola, ponownie ukłuł Lassoga. Jednak w 59 minucie Ryan Babel brutalnie skosił Kakutę i na boisku zostało 10 na 10. Niestety, mimo kilku okazji wyrównać się nie udało. Tym samym tytuł trafił w ręce Ajaxu.

Dla Vitesse Arnhem wicemistrzostwo z prawem gry w eliminacjach Ligi Mistrzów. Po raz ostatni drugie miejsce drużyna zajęła w 1915 roku! Mimo wszystko pozostał niedosyt. Wystarczyło bowiem wygrać choć jeden z meczów przeciwko Heraclesowi, a byłoby jeszcze piękniej.

Mistrzostwo dla Ajaxu, prowadzonego od połowy zeszłego sezonu przez samego Marco van Bastena. Trzeba przyznać, że zbudował on świetny zespół, a prawdziwą rewelacją był 33letni Chorwat Ivica Olić, który przeszedł do Ajaxu po wygaśnięciu kontraktu z Bayernem.

Do pucharów po barażach dostało się też Heerenveen ze świetnym napastnikiem, Alfredem Finnbogasonem w składzie. Islandczyk sięgnął po koronę króla strzelców. Trzeba jednak zaznaczyć, że swoje 29 goli zdobył w 32 meczach, również w barażach. Tymczasem nasz Bony zagrał tylko 25 razy w lidze i strzelił 26 bramek.

Z ligi spadł automatycznie Waalwijk, a po barażach także Nijmegen i Go Ahead Eagles, beniaminek.

Z drugiej ligi automatycznie awansowało Zwolle, a po barażach także Cambuur i Sparta Rotterdam.

W Pucharze Holandii eliminowaliśmy amatorskie HHC Hardenberg i Lienden, a także, po karnych, AZ Alkmaar. W ćwierćfinale polegliśmy niespodziewanie z VVV-Venlo, do tego u siebie. Trofeum zdobyło PSV Eindhoven, ratując tym samym słaby sezon i awansując do europejskich pucharów.

Vitesse Arnhem - statystyki ligowe:

Vitesse Arnhem - statystyki ogólne:

Historia kariery

Vitesse Arnhem w kraju:

2011/12: Liga - 6. miejsce, Puchar - 1/8
2012/13: Liga - 2. miejsce, Puchar - 1/4

Vitesse Arnhem w Europie:

2011/12: nie grało
2012/13: nie grało

Holandia:

2011/12: Liga - Feyenoord, Puchar - Feyenoord, Superpuchar: Ajax
2012/13: Liga - Ajax, Puchar - PSV Eindhoven, Superpuchar: Feyenoord

Europa:

2011/12: Liga Mistrzów - Barcelona, Liga Europy - Paris SG, Superpuchar - Barcelona
2012/13: Liga Mistrzów - B. Dortmund, Liga Europy - Real Madryt, Superpuchar - Paris SG