Nowy początek

Kto nie miał okazji przeczytać ostatniego blogu podsumowującego 10 sezonów Gryfem Wejherowo, to przypomnę w wielkim skrócie - głupiemu mi nie przyszło przez myśl robić kopii saveów w chmurze lub na dysku zewnętrznym i tak gdy doszło do awarii dysku wszystkie zapisy z kariery Gryfem poszły się jeb**.

Ale trzeba było wziąć się w garść a więc wracam z innym konceptem na karierę. Będzie to bowiem dosyć popularna wśród graczy idea na grę - od bezrobotnego do gwiazdy trenerskiej. Bardzo dawno nie grałem w takim stylu a teraz dodatkowo będzie okazja by i z wami podzielić się taką karierą.

W tym kraju nie ma pracy dla ludzi z moim wykształceniem?

Właśnie okazało się że nie ma! Ale czemu ograniczać horyzonty tylko na polski futbol? Zaczynając z najniższą licencją czyli Krajową Licencją C zgłaszałem kandydaturę do wielu klubów w Europie. Początek był naprawdę ciężki, gdyż skrzynka odbierała tylko spam ale z czasem zaczęły przychodzić propozycje z niższych lig bałkańskich czy też skandynawskich.

Ostateczny wybór padł na Kosowo i tam podekscytowany organizowałem swoją przeprowadzkę. Bałkany to gorący region, nie tylko ze względu na pogodę ale i temperament ludzi a przede wszystkim kibiców futbolu, także zacieramy ręcę i szykujemy się do pracy.

Kosowska piłka i jej peryferia

Reprezentacja Kosowa i piłka nożna w tym kraju jest stale rozwijającym się segmentem tożsamości tego państwa a przypomnijmy że dopiero od 2016 roku UEFA wraz z FIFĄ zezwoliły jej na oficjalną aktywność w tej dyscyplinie sportu.

Najlepszym wynikiem reprezentacyjnym Kosowa jest jak dotychczas półfinał baraży o EURO 2020 - przegrany z Macedonią Północną.

A sama piłka klubowa w tym kraju potrafi zaskoczyć nie jednego, bowiem zdobywca trzech ostatnich mistrzostw z rzędu Ballkani Suva Reka ma za sobą występy w dwóch ostatnich fazach grupowych Ligi Konferencji Europy, które kończyli na ostatnim miejscu.

Bedą zapewne dążyć do tego by stać sie najbardziej utytułowanym klubem w kraju, lecz jak na razie miano te dzierży FC Prishtina, która 11 razy zdobywała mistrza kraju. Mimo tak wielu trofeów ani razu nie udało im się wystąpić w fazie grupowej w pucharach europejskich.

Orahovac - piękne miasto i minimalistyczny stadion

Rahovec albo inaczej Orahovac to bardzo piękne miasto położone w zachodnim Kosowie. Życie tego miasta toczy się wokół winnic z których słynie ten region. Uświadczyć możemy tu również piękne górzyste widoki.

Właśnie tutaj zacznę swoją pierwszą pracę w klubie KF Rahovec, który na codzień występuję w 2. lidze kosowskiej.

Sam stadion jest wybrykiem człowieka pośród tych pięknych okolic, gdyż przytłacza swą szarością i minimalizmem. Prosty z dosyć ciekawą murawą, miejmy nadzieję że przyciągniemy sporo kibiców, którzy dodadzą koloru tym trybunom i stadionowi.

Plan i przebieg 1. sezonu - II liga kosowska / Puchar Kosowa

Drugi poziom rozgrywkowy w Kosowie liczy 20 drużyn - do najwyższej klasy rozgrywkowej awansują aż 4 ekipy, natomiast spadek zaliczają 3 najgorsze drużyny.

Wraz z Fushe Kosova i Suhareka jesteśmy największymi faworytami do awansu i taki jest też nasz główny cel. W Pucharze Kosowa sprawdzimy jak mocni jesteśmy na tle krajowym, nie mamy większych wymagań co do tych rozgrywek, po prostu zobaczymy na ile nas stać.

Co do personalnych aspiracji, ciężko będzie ubiegać się jak narazie w Kosowie o kolejne licencje trenerskie głównie ze względu na słaby stan finansowy klubu. Gdy uda nam się zbudować coś mocniejszego lub znależć lepszego finansowo pracodawcę to ten temat zaiste powróci.

Zapoznanie z drużyną - przegląd kadry i plan gry

Poziom języka angielskiego w drugiej lidze kosowskiej jest raczej na słabym poziomie, także istotne było zakontraktowanie asystenta który operuje obiema istotnymi językami. I właśnie dzięki temu można było lepiej podejść do głównej organizacji treningów, planu gry i taktyki.

Jeśli chodzi o kadrę jaką mamy na następny sezon to wygląda ona świetnie. Pozwolicie że przedstawię najpierw kluczowych piłkarzy naszej drużyny a następnie ogólne spojrzenie na listę zawodników.

Naszym najlepszym zawodnikiem jest bardzo doświadczony z kosowskich boisk napastnik Torvioll Stullaku. Zebrane umiejętności z najwyższej klasy rozgrywkowej czynią go jednym z najlepszych piłkarzy 2. ligi.

Kadrowo mamy bardzo dojrzałą kadrę a przykładem tego jest najstarszy piłkarz w naszym klubie - Isa Eminhaziri. Mając 36 lat nadal jest świetnym skrzydłowym i z dorobkiem gry w 1. lidze będzie pomagał nam walczyć by szybko tam wrócić.

Nasz klub ma też swoją legendę i jest nim Hamid Mulaabazi - od 2013 kapitan reprezentujący lokalny klub i pracujący na jego postępy. Mimo nie najlepszych umiejętności, jego charakter i zasługi dla klubu powodują że ma u mnie pierwszy skład.

Na sam koniec postanowiłem wyróżnić zawodnika, który jest najlepiej wycenianym piłkarzem w Rahoveci. Arbnor Zekiri - 27. latek ze sporym doświadczeniem z Kosowskiej Superligi jest niezłym skrzydłowym, który z pewnością wyróżniać się będzie w nadchodzących rozgrywkach.

Podsumowując - mamy kadrę która z pewnością jest w stanie wywalczyć awans ale też i powalczyć o mistrzostwo 2. ligi. Trafił mi się pierwszy pracodawca, z którym mogę dosyć szybko osiągać małe sukcesy i trofea. W klubie dominują głównie Kosowianie ale mamy też Serba, Albańczyka oraz reprzentanta Gambii.

Taktyka czyli plan gry wraz z formacją na nadchodzące spotkania opracowałem w taki sposób by wykorzystać maksymalnie umiejętności moich podopiecznych. Wyszło bardzo ofensywnie i odważnie ale myślę że ten koncept ma sens i patrzę na niego ze sporym optymizmem.

2. liga kosowska - przebieg rozgrywek

Mój debiut za sterami pierwszego klubu w karierze rozgrywaliśmy na wyjeżdzie z klubem Phoenix-Banje. Nie zaczęło się to spotkanie dla nas zbyt dobrze, po 10 minutach łapałem się za głowę, kiedy przegrywaliśmy już 2:0. Na szczęście drużyna chciała po prostu już w pierwszym spotkaniu pokazać swoją wolę walki i świetny comeback wygrywając ostatecznie 2:3.

Jak możecie zobaczyć, cała uprzednio wyróżniona trójka była odpowiedzialna za bramki w tej małej remontadzie.

Od samego początku jechaliśmy z rywalami jak walec, aż przytrafiła nam się mała wpadka. Przegraliśmy bowiem z beniaminkiem, jedną z najsłabszych ekip w lidze. Cóż, wypadek przy pracy, zdarza się, najważniejsze by się nie podłamywać.

Takie spotkania nasi kibice mogli uświadczyć bardzo często. Strzelaliśmy dużo ale i też czasem potrafiliśmy też sporo bramek tracić. Wesoły futbol na peryferiach Kosowa pod dowództwem młodego aspirującego menedżera z Pomorza.

Pierwsza połowa sezonu poszła nam wyśmienicie. Ofensywne widowiska i totalna dominacja w pogoni za awansem. Zdarzyło się nam pogubić punkty ale przy takim stylu gry można wpisać to w akceptowalne straty.

Kolejny z największych rywali do awansu zdeklasowany. Takie goleady nie tylko można było uświadczyć w naszym wykonaniu ale też cały ligowy terminarz obfitował w sporo bramek, kiedy czołówka mierzyła się z resztą stawki. Można było zauważyć znaczącą różnicę klas między TOP 4 a resztą ligi.

Stullkaku, Eminhaziri i Mullabazi bardzo często pojawiają się na liście strzelców, coś czuję że jako klub przekroczymy granicę 100 zdobytych bramek w lidze, jeśli utrzymamy takie tempo.

Oprócz nas najlepiej ostatecznie spisywała się Wjosa, która potrafiła nawet złapać punktowy kontakt z naszą ekipą. Spotkania między naszymi drużynami pokazywały, że prezentujemy całkiem podobny poziom.

Sezon dopełniamy podobnym przebiegiem spotkań co jesienią - do wysokich zwycięstw dołożyliśmy kilka małych wpadek, które ostatecznie nie wpłynęły znacząco na finisz sezonu.

No nie mogłem sobie wymarzyć lepszego debiutu!
Pierwszy sezon za sterami poważnego klubu w seniorskiej piłce i od razu mistrzostwo wraz z awansem do najwyższej klasy rozgrywkowej. Co prawda materiał nad którym mogłem pracować był bardzo sprzyjający ale mimo tego jestem bardzo dumny z wykonanej pracy.

Po spojrzeniu na terminarz wielu z was mogło by się spodziewać mocnej punktowej przewagi nad rywalami a tak naprawdę do drugiego miejsca dzieliło nas tylko 9 punktów. Drużyny z miejsc od 2. do 6. były mimo naszej deklasacji bardzo mocne o czym świadczy ilość ich zwycięstw (24-23).

Na uwagę zasługuje ilość zdobytych bramek przez nas - zdobyliśmy ich aż 132 a straciliśmy 57. Najbliżej nas była Suhareka - miała ich 96.

Kompletnie zdominowaliśmy wyróżnienia indywidualne, nic dziwnego mając taki dorobek ofensywny. Stullkaku z Królem Strzelców mając na koncie 37 bramek, natomiast w asystach króluje Zekiri oraz Eminhaziri z następująco 18 i 16 asystami.

Z przebiegu Pucharu Kosowa jestem zadowolony - odpadliśmy w 4. rundzie rozgrywek pokonując na drodze m.in. 5 drużynę kosowskiej Superligi. Za mocny okazał się wicemistrz Kosowa - Llapi, z którymi w dwumeczu stworzyliśmy świetne widowisko.

Po statystykach całej naszej kadry nasuwa się tylko jeden wniosek - byliśmy po prostu za mocni na te rozgrywki. Stullkaku, Mullabazi, Eminhaziri oraz Zekiri to piłkarze którzy przekroczyli liczbę 20 bramek lub asyst. Na szczęście już niedługo trafimy do miejsca, w którym będzie czekać nas prawdziwe wyzwanie.

Zakończenie

Pierwszy sezon nowej przygody za mną, jak na razie nie zamierzam ruszać się poza Rahovec. Zaliczyłem wraz z drużyną awans piłkarski oraz awans osobisty jako menedżer. Z pewnością doda mi to sporo możliwości by w przyszłości prowadzić coraz lepsze kluby.

Mam nadzieję że po tej dłuższej przerwie nie straciłem na umiejętnościach blogowania i nadal czyta je się z zaciekawieniem. Przyznam, że gdy towarzyszyła mi regularność to pisało mi się znacznie lepiej, więc czekajcie na więcej częstszych wpisów.

Dziękuję każdemu z osobna za poświęcony czas na przeczytanie bloga i życzę wam miłej pory dnia, która jest przed wami. Pozdrawiam.