Długa wyprawa po mojego Graala. (2023/24) Część 1: Puchar rezerwowych.

POPRZEDNIE BLOGI
DOKUMENTUJĄCE TĘ KARIERĘ

CELE KARIERY

1. Pobicie rekordu Realu Madryt z lat 1956-60 i zdobycie Pucharu Mistrzów sześć razy pod rząd.

2. Poprowadzenie Lamine Yamala przez całą karierę.

OGRANICZENIA

Nie przeprowadzam żadnych transferów gotówkowych i/lub płatnych wypożyczeń do momentu, gdy nasz dług zostanie wyzerowany, a pożyczki bankowe - spłacone.
 

Zadłużenie - początek kariery (10 lipiec 2023):

TROFEA DO TEJ PORY

Brak.

RUCHY PERSONALNE

Do klubu:

Brak.

Z klubu:

Brak.

KADRA

Vitor Roque do 31 grudnia 2023 grał dla Athletico Paranaense. Barcelona uzgodniła bowiem ten transfer już w lipcu 2023, ale - zgodnie z ustaleniami - do końca roku zawodnik pozostał w Brazylii na wypożyczeniu.

MOJA WIZJA NAJLEPSZEJ JEDENASTKI

WYNIKI

Liga:

Grali:

Los Clásicos (La Liga):

Puchar Hiszpanii:

Grali:

Superpuchar Hiszpanii:

Grali:

Liga Mistrzów

Grali:

Grali we wszystkich rozgrywkach:

OPIS

Tylko 104 sekund potrzebował Lamine Yamal, aby zapisać na swoje konto pierwszy rekord! Na inaugurację sezonu graliśmy w Madrycie z Atlético i nastolatek precyzyjnie wykończył podanie Gaviego. Bramkę miał honor przepuścić słynny Jan Oblak. To był mój debiut w roli menedżera Barcelony!

Aby uporać się z rekordami, to uprzedźmy, że Lamine Yamal ustanowił kolejne:

Wreszcie 23 marca 2024, w wieku 16 lat i 254 dni zadebiutował w pierwszej reprezentacji Hiszpanii.

Warto dodać, że tego samego dnia pierwszy występ w kadrze zaliczył również Fermín. Jednak wirtualny Luis De la Fuente nie powołał żadnego z nich na EURO 2024. W ogóle z Barcelony w kadrze La Furia Roja znalazł się tylko Alejandro Balde plus Ansu Fati, akurat grający na wypożyczeniu w Brighton. Powołań nie otrzymali też m.in. Pedri i Gavi, co u tego pierwszego wywołało wielkie wzburzenie.
 

Kadra Hiszpanii na EURO 2024:

Przegraliśmy wyścig z Realem o tytuł mistrzów kraju. Zasłużenie, choć ostatecznie wyprzedzili nas ledwie o cztery punkty, a oba klasyki zakończyły się remisami. Sprawę przesądziła porażka z Gironą na początku maja. Ale graliśmy wtedy niezwykle ważny dwumecz w Lidze Mistrzów i w lidze musieli wystąpić dublerzy.

Korona króla strzelców dla Roberta Lewandowskiego! W 33 meczach strzelił on 29 goli. Nasze relacje nie były łatwe, gdyż Robert dostawał gigantyczne propozycje finansowe z Arabii Saudyjskiej, a ja nie zamierzałem się go pozbywać.

Ważne, że te swary nie miały przełożenia na formę kapitana reprezentacji Polski.

Porażkę w lidze odbiliśmy sobie zdobywając Puchar Hiszpanii. Finałowy mecz (20 kwietnia) zaczęliśmy w nieoczywistym składzie. Weterani (Lewandowski i Gündoğan) byli zmęczeni po ciężkim meczu z Manchesterem City (17 kwietnia). W pierwszym składzie wyszli więc Vitor Roque i Gavi.

Pasjonujące spotkanie rozstrzygnęli jednak nasi doświadczeni ławkowicze!

1-0 Gündoğan 66
2-0 Lewandowski 73
2-1 Vinícius Júnior 81
2-2 Bellingham 86
3-2 Gündoğan 118

Do gabloty wędruje pierwsze trofeum.

Zespół zaliczył też bardzo przyzwoity występ w Lidze Mistrzów docierając aż do półfinału. Szczególną satysfakcję dało mi wyeliminowanie przemocnego Manchesteru City.

Niestety, Paris SG okazał się zbyt mocny. Szczególnie przykra była porażka u siebie, absolutnie nie potrafiliśmy upilnować Kyliana Mbappé. To głównie dzięki niemu PSG w finale uporało się z Man Utd. A w najbliższych latach genialny Francuz będzie grał przecież dla Realu....

ŚWIAT GRY
najważniejsze wyniki rywalizacji klubowej

BARCELONA - sezon po sezonie

ZDOBYWCY GŁÓWNYCH TROFEÓW W HISZPANII
(w nawiasach - liczba triumfów w danych rozgrywkach; liczy się tylko mój świat gry, a nie historia realna)

ZDOBYWCY NAJPOWAŻNIEJSZYCH TROFEÓW
(w nawiasach - liczba triumfów w danych rozgrywkach; liczy się tylko mój świat gry, a nie historia realna)