Długa wyprawa po mojego Graala. (2025/26) Część 3: Piękne zejście ze sceny RL9.

POPRZEDNIE BLOGI
DOKUMENTUJĄCE TĘ KARIERĘ

CELE KARIERY

1. Pobicie rekordu Realu Madryt z lat 1956-60 i zdobycie Pucharu Mistrzów sześć razy pod rząd.

2. Poprowadzenie Lamine Yamala przez całą karierę.

OGRANICZENIA

Nie przeprowadzam żadnych transferów gotówkowych i/lub płatnych wypożyczeń do momentu, gdy nasz dług zostanie wyzerowany, a pożyczki bankowe - spłacone.
 

Zadłużenie - początek kariery (10 lipiec 2023):

Zadłużenie - 10 lipiec 2024:

Zadłużenie - 10 lipiec 2025:

TROFEA DO TEJ PORY

Puchar Hiszpanii
2024
 

Superpuchar Hiszpanii
2025
 

La Liga
2025
 

RUCHY PERSONALNE

Do klubu:

Andrés Cuenca Cejudo (awans z U-19)

Mason Will John Greenwood (Manchester United, prawo Bosmana)

Juan Hernández Torres (awans z U-19)

Eman Košpo (awans z U-19)

Albert Navarro Escriche (awans z U-19)

Z klubu:

Andreas Christensen (Paris SG, 45 000 000 euro)

Julián Vicente Araujo Zúñiga (Porto, 20 000 000 euro)

Frenkie de Jong (Liverpool, 70 000 000 euro)

Pablo Torre Carral (Newcastle, 25 500 000 [38 000 000] euro)

Xavi Espart Font (Rayo Vallecano, 1 100 000 euro)

KADRA

MOJA WIZJA NAJLEPSZEJ JEDENASTKI

WYNIKI

Liga:

Grali:

Los Clásicos (La Liga):

Puchar Hiszpanii:

Grali:

Superpuchar Hiszpanii:

Grali:

Liga Mistrzów

Grali:

Grali we wszystkich rozgrywkach:

OPIS

Na początku słów kilka o transferach. Sprzedaż Christensena za dobre pieniądze do PSG była zaplanowana - chciałem postawić na Cubarsiego. Natomiast zupełnie inna sprawa z De Jongiem. Za, rok kończył mu się kontrakt, ale chętnie podpisałbym z nim nowy. Niestety, Holender żądał ok. 24 mln euro rocznej pensji na co nie mogłem przystać; w Barcelonie tyle się nie zarabia. Negocjacje były bezskuteczne, choć oferowałem mu 16 mln za sezon, bodaj najlepszy kontrakt w drużynie. W końcu sprzedałem go za 70 mln euro gotówką (żadnych rat) do Liverpoolu. Jakie było moje zdziwienie, kiedy tam zgodził się zarabiać niecałe 14,5 mln euro! Nie rozumiem, dlaczego windował swoje oczekiwania w negocjacjach z nami.

Ostatecznie miejsce  De Jonga na szóstce zajął Gavi, choć zdaję sobie sprawę, że ta pozycja wymaga kogoś innego. Tu jest, niestety, nasz słaby punkt. Pamiętacie dawną Barcelonę? Najpierw byli tam Edmilson czy Mark van Bommel, potem Yaya Toure i Seydou Keita, wreszcie przez lata Sergio Busquets. A teraz nie ma szóstki... Prawdziwej szóstki, czyli kogoś do rozbijania ataków rywali przed linią obrony. Oczywiście widzę kandydatów, np. Pape Matar Sarr. Ale zasadą tej kariery jest zakaz transferów, dopóki długi nie zostaną spłacone. I tego się trzymam.

Mimo że dwa razy wygraliśmy ligowe klasyki z Realem (3:1, 4:3), odebrali nam oni tytuł mistrzowski. Stało się tak głównie dlatego, że wiosną przegraliśmy mecze z późniejszym spadkowiczem, Sportingiem Gijón oraz ze słabym Villarreal. Poza tym uzbieraliśmy pięć punktów więcej niż w zeszłym sezonie, nastrzelaliśmy aż 121 goli, ale okazało się to zbyt mało.

A Real wygrał ligę, mimo że wiosną doszło tam do poważnej afery. Ancelotti uznał, że leczący poważny uraz Mbappé nie będzie mu potrzebny w końcówce sezonu i nie zgłosił go do wiosennej części rozgrywek ligowych. Francuz się obraził i zażądał wystawienia na listę transferową. Ale jak na razie chętnych nie ma, bo trzeba zapłacić potężne odstępne oraz zapewnić zawodnikowi podobną pensję do tej, którą pobiera z królewskiej kasy.

Na pechu Mbappé, który fantastycznie zaczął rozgrywki, skorzystał Robert Lewandowski. Od początku strzelał sporo bramek i ostatecznie uzbierał ich w lidze aż 33 zdobywając koronę króla strzelców. Lewy jednak już w styczniu zdecydował, że tuż po Mundialu zakończy karierę.

Próbowałem perswadować i prosiłem, by zmienił decyzję. Po co kończyć, skoro jest się w tak znakomitej formie? Robert jednak pozostał nieugięty. Chce zejść ze sceny w wielkim stylu i tak właśnie zrobił. 24 maja 2026 zagrał po raz ostatni w naszych barwach, teraz czekają go mistrzostwa świata i definitywne pożegnanie. Kadra Probierza wybiera się na turniej w takim składzie:

Z Królewskimi mierzyliśmy się w tym sezonie wyjątkowo często. O dwóch wygranych  w lidze już pisałem. Nie powiodło się nam z nimi jedynie w finale Supercopa. Wygraliśmy natomiast w finale Pucharu Hiszpanii (gładkie 3:1) oraz w 1/8 finału Ligi Mistrzów:

Wydawało się, że pokonanie Realu doda nam skrzydeł. Niestety, w ćwierćfinale nie daliśmy rady Arsenalowi.

A Ligę Mistrzów wygrał niespodziewanie RB Lipsk pokonując na karne właśnie Arsenal.
 

Na koniec jeszcze tylko kadra Hiszpanii na MŚ'26:

Sześciu zawodników Barcelony: Balde, Cubarsi, Fati, Fermin, Gavi i Yamal.

ŚWIAT GRY
najważniejsze wyniki rywalizacji klubowej

BARCELONA - sezon po sezonie

ZDOBYWCY GŁÓWNYCH TROFEÓW W HISZPANII
(w nawiasach - liczba triumfów w danych rozgrywkach; liczy się tylko mój świat gry, a nie historia realna)

ZDOBYWCY NAJPOWAŻNIEJSZYCH TROFEÓW
(w nawiasach - liczba triumfów w danych rozgrywkach; liczy się tylko mój świat gry, a nie historia realna)

Zauważyłem, że już się uzbierało sporo Los Clásicos - w tym sezonie graliśmy ze sobą aż sześć razy! Postanowiłem więc wrzucać stan rywalizacji: