Długa wyprawa po mojego Graala. (2029/30) Część 7: Opatrzność ma postać Vitora Roque.

POPRZEDNIE BLOGI
DOKUMENTUJĄCE TĘ KARIERĘ

CELE KARIERY

1. Pobicie rekordu Realu Madryt z lat 1956-60 i zdobycie Pucharu Mistrzów sześć razy pod rząd.

2. Poprowadzenie Lamine Yamala przez całą karierę.

OGRANICZENIA

Nie przeprowadzam żadnych transferów gotówkowych i/lub płatnych wypożyczeń do momentu, gdy nasz dług zostanie wyzerowany, a pożyczki bankowe - spłacone.
 

Zadłużenie - początek kariery (10 lipiec 2023):

Zadłużenie - 10 lipiec 2024:

Zadłużenie - 10 lipiec 2025:

Zadłużenie - 10 lipiec 2026:

Zadłużenie - 10 lipiec 2027:

Zadłużenie - 12 lipiec 2028:

Zadłużenie - 10 lipiec 2029:

TROFEA DO TEJ PORY

Puchar Hiszpanii
2024, 2026, 2028
 

Superpuchar Hiszpanii
2025, 2029
 

La Liga
2025, 2027

Liga Mistrzów
2027, 2029

Superpuchar Europy
2027

RUCHY PERSONALNE

Do klubu:

Maciej Kowalczyk (Manchester City, wypożyczenie)

Z klubu:

Andrés Cuenca Cejudo (AZ Alkmaar, 21 000 000 [23 000 000] euro)

KADRA

MOJA WIZJA NAJLEPSZEJ JEDENASTKI

WYNIKI

Superpuchar Europy:

Grali:

Liga:

Grali:

Los Clásicos (La Liga):

Puchar Hiszpanii:

Grali:

Superpuchar Hiszpanii:

Grali:

Liga Mistrzów

Grali:

Grali we wszystkich rozgrywkach:

OPIS

Na początek dwie kwestie. Zapewne niektórzy widząc personalia „Maciej Kowalczyk“ byli pewni, że do Barcelony trafił Polak. Niestety, to nie do końca prawda. Wypożyczony na dwa lata z Manchesteru City uniwersalny obrońca (może zagrać na wszystkich pozycjach w defensywie) reprezentuje Belgię. Ale oczywiście korzenie ma polskie, jego rodzice to emigranci z naszego kraju. Szkoda, że wybrał przybraną ojczyznę, bo jest świetnym zawodnikiem.
 

Pierwsze trofeum w sezonie - Superpuchar Europy - przyszło o wiele łatwiej, niż sugeruje wynik.

W krajowych pucharach było pół na pół. Pokonaliśmy Real Madryt w półfinale Supercopa, a decydującego gola na 3:2 zdobył w dogrywce Vitor Roque. W finale po meczu bez historii wygraliśmy 2:0 z Betisem.

Z kolei finał Pucharu Króla przyniósł potężnego kaca. W 62. minucie Lamine Yamal uzyskał prowadzenie i należało dowieźć ten rezultat do końca. Niestety, z karnego wyrównał Bellingham, a w 89. minucie pechową interwencję po rzucie rożnym zaliczył Álex Valle. I przegraliśmy wygrany mecz.....

Porażkę w finale pucharu powetowaliśmy sobie w lidze. Po dwóch triumfach Realu, przyszła w końcu nasza kolej. Zwyciężyliśmy we wspaniałym stylu, dwukrotnie wygrywając klasyki (2:1, 3:0) oraz prowadząc od pierwszej do ostatniej kolejki. Status mega gwiazdy uzyskał wreszcie Lamine Yamal, sięgając po swój pierwszy tytuł króla strzelców oraz miano najlepszego gracza ligi. Drużyna pobiła rekord strzelonych bramek, ustanowiony rok temu przez Real. Królewscy wbili wtedy rywalom 132 gole, my teraz 133! Daje to fantastyczną przeciętną 3,5 na mecz.

I wreszcie Liga Mistrzów. Warte odnotowania jest to, że po raz pierwszy w historii fazę ligową zakończyliśmy na pierwszym miejscu.

W 1/8 finału Bayer Leverkusen postawił się nam trochę jedynie na własnym stadionie. Na Camp Nou dostał srogie baty.

W fazie ligowej potyczka z PSG zakończyła się nudnym bezbramkowym remisem, ale w pierwszym meczu ćwierćfinałowym nie pozostawiliśmy milionerom z Paryża złudzeń. 3:0! W rewanżu mogliśmy sobie pozwolić na minimalną porażkę.

W półfinale przyszło nam odrabiać stratę - przegraliśmy z Interem 0:1 na wyjeździe. Jednak na Camp Nou włoski zespół praktycznie nie zaistniał, zaliczając tylko jeden celny strzał na bramkę Diogo Costy. A u nas błyszczeli Balde i przede wszystkim Lamine Yamal, zdobywca dwóch goli.

Do decydującego boju awansowało dość niespodziewanie Atlético Madryt, klub wciąż prowadzony przez Diego Simeone! Kibice w Europie zobaczyli więc hiszpański finał. Ciekawa historia związana jest z Lamine Yamalem. Otóż 17 maja 2030 graliśmy swój przedostatni mecz ligowy właśnie przeciwko... Atlético. Wygraliśmy gładko 4:2 - było już 4:0. Niestety, kontuzję odniósł Yamal, na szczęście prognozy mówiły tylko o dwóch tygodniach przerwy. Czyli na finał zaplanowany na 1 czerwca 2030 powinien dojść do siebie. Niestety, jego kondycja przed spotkaniem to zaledwie 87%.

Jednak nie wahałem się ani chwili - ten piłkarz musi zagrać! W drodze do finału zdobył aż 13 goli w 12 występach.

Po pierwszej, bezbramkowej połowie, zaczęły się dziać rzeczy tragiczne. Najpierw po rzucie rożnym Moliny, prowadzenie zdobył głową Santiago Mouriño. Następnie Hugo Siquet zakręcił naszą obroną, podał na lewą stronę do Samuela Lino i zrobiło się 0:2.

Przyznam się, że na moment opadły mi ręce i zwątpiłem. Potem nakazałem grać ofensywnie, nie było już nic do stracenia! Na kontaktową bramkę czekaliśmy jednak długo, do 75. minuty. Lipani zagrał piłkę ręką po rogu wykonywanym przez Darvicha i Szymona Marciniak podyktował rzut karny. Na gola zamienił go Vitor Roque.

Trzy minuty później z piekła trafiamy (niemal) do nieba! Ansu Fati wyłuskał piłkę spod nóg Omorodiana, podał do Vitora Roque, a ten po odważnej, solowej akcji pokonał Oblaka!

A potem wdaliśmy się w brutalną kopaninę, co było szczególnie widoczne w dogrywce. Trzeba przyznać, że w walce wręcz celowali moi gracze, co zaowocowało trzydziestoma faulami i ośmioma żółtymi kartkami. Ale wiedziałem, że tak właśnie należy grać przeciwko drużynie Simeone. Doszło do karnych i - podobnie jak przed rokiem - zakończyły się one szczęśliwie dla nas!

Zatem wygrywamy Ligę Mistrzów drugi raz z rzędu i trzeci w ciągu ostatnich czterech lat. Niezwykłym wyczynem popisał się Vitor Roque - otóż strzelał on gole w czterech ścisłych finałach LM z rzędu! Prawdziwy mąż opatrznościowy!

A wszystkie nagrody zgarnął Lamine Yamal! Został najlepszym strzelcem i zawodnikiem oraz młodym zawodnikiem Champions League, a potem jeszcze wybrano go najlepszym graczem Europy sezonu 2029/30. Jak najbardziej zasłużenie. Czekamy teraz na pierwszą Złotą Piłkę.

ŚWIAT GRY
najważniejsze wyniki rywalizacji klubowej

BARCELONA - sezon po sezonie

ZDOBYWCY GŁÓWNYCH TROFEÓW W HISZPANII
(w nawiasach - liczba triumfów w danych rozgrywkach; liczy się tylko mój świat gry, a nie historia realna)

ZDOBYWCY NAJPOWAŻNIEJSZYCH TROFEÓW
(w nawiasach - liczba triumfów w danych rozgrywkach; liczy się tylko mój świat gry, a nie historia realna)

Wszystkie Los Clásicos: