POPRZEDNIE BLOGI
DOKUMENTUJĄCE TĘ KARIERĘ

CELE KARIERY

1. Pobicie rekordu Realu Madryt z lat 1956-60 i zdobycie Pucharu Mistrzów sześć razy pod rząd.

2. Poprowadzenie Lamine Yamala przez całą karierę.

OGRANICZENIA

Nie przeprowadzałem żadnych transferów gotówkowych i/lub płatnych wypożyczeń do momentu, gdy nasz dług zostanie wyzerowany, a pożyczki bankowe - spłacone.
 

Zadłużenie - początek kariery (10 lipiec 2023):

Tuż po zakończeniu sezonu, 2030/31, spłacone zostały wszystkie długi, co zajęło prawie osiem lat. Inne kluby były nam jeszcze winne ok. 12 000 000 euro za ratalne transfery.

TROFEA DO TEJ PORY

Puchar Hiszpanii  [8]
2024, 2026, 2028, 2034, 2037, 2038, 2039, 2040
 

Superpuchar Hiszpanii  [8]
2025, 2029, 2030, 2031, 2032, 2033, 2038, 2039
 

La Liga  [12]
2025, 2027, 2030, 2031, 2032, 2034, 2035, 2036, 2037, 2038, 2039, 2040

Liga Mistrzów  [7]
2027, 2029, 2030, 2031, 2034, 2038, 2040

Superpuchar Europy  [4]
2027, 2029, 2030, 2034

Klubowe Mistrzostwa Świata  [1]
2037

RUCHY PERSONALNE

Do klubu:

Pep‭ ‬Gil (awans z U-19)

Pep Losada (awans z U-19)

Julian Mustafi (FC Zurich, 9 500 000 euro)

Alexander Stjärnstrand (Malmö FF, 4 600 000 euro)

Z klubu:

Pau Cubarsi Paredes (Napoli, 41 000 000 euro)


 

Noah Yanis Darvich (Arsenal, 30 000 000 euro)

Alfred Pluvins (Bordeaux, wypożyczenie)

Eneko Uriarte (Rennes, wypożyczenie)

KADRA

MOJA WIZJA NAJLEPSZEJ JEDENASTKI

OPIS

Z klubu odeszli dwaj zawodnicy, którzy przez wiele, wiele lat tworzyli jego legendę: Pau Cubarsi i Noah Darvich. Pierwszy z nich rozegrał 770 meczów o stawkę, drugi aż 823! Cubarsi od roku 2032 (sprzedaż Araujo) pełnił rolę kapitana. Uznałem, że to dobry moment, aby pozwolić im odejść: są w stanie pograć jeszcze 2-3 sezony na niezłym poziomie, lecz w Barcelonie osiągnęli wszystko, do tego wielokrotnie. Zarobiliśmy na sprzedaży godne pieniądze.

Na wypożyczenia odeszli Pluvins i Uriarte, piłkarze, którzy od kilku lat pełnili rolę dublerów. Uznałem, że pora sięgnąć po innych.

Wielkich transferów tym razem nie było. Z drużyny juniorów awansowali Gil i Losada, zakupiłem też dwóch utalentowanych graczy - Mustafiego (reprezentant Kosowa posiadający także paszport szwajcarski) oraz Szweda Stjärnstranda.

Po sprzedaży Darvicha, jego miejsce w podstawowym składzie zajął Norweg Hancho-Olsen, od dwóch lat przygotowywany na ten moment.

Rozpoczęliśmy obiecująco. Po dwóch golach Arnauda Pivoisa ograliśmy 2:1 Brighton i sięgnęliśmy po piąty w tej karierze Superpuchar Europy.

Moi zawodnicy nie potrafili odnaleźć motywacji w walce o krajowe puchary. Porażkę w finale supercopa z Realem Madryt (1:4) można jeszcze od biedy zrozumieć. Ale już przegranej u siebie 0:2 z Gironą w ćwierćfinale Pucharu Króla pojąć nie sposób. Graliśmy bowiem w galowym składzie, do tego od 43. minuty z przewagą jednego piłkarza!

Na szczęście podobnych kłopotów nie mieliśmy w lidze. Byliśmy tym razem drużyną bezkompromisową: 34 zwycięstwa, 4 porażki, 0 remisów. I na koniec przewaga aż 15 punktów nad drugim Atlético Madryt. Z kolei Real Madryt stracił do Barcelony aż 26 punktów, mimo że wygrali z nami jeden mecz (3:1). Lamine Yamal dwunasty raz z rzędu królem strzelców, a Espen Tveter Hanche-Olsen znakomicie wszedł w buty Darvicha i został najlepszym asystentem. Yamal strzelił by pewnie ponad 30 goli, ale 20 kwietnia 2041 doznał urazu, który wykluczył go z gry prawie na miesiąc:

Wrócił 17 maja 2041 i w El Clasico walnął dwa gole Realowi, a wynik brzmiał: 3:0!

Faza ligowa Champions League to dla nas, tradycyjnie, raczej rozgrzewka. Wydarzeniem był powrót Cubarsiego na Camp Nou wraz z ekipą Napoli, lecz nie mieliśmy nad nim litości: 5:2! Ograliśmy również Manchester City, aż 4:0 i Manchester United 3:2. Jedyna porażka przydarzyła się z armadą Diego Simeone (Atlético Madryt), co nie przeszkodziło nam awansować do dalszych gier z 1. miejsca.

W 1/8 finału zadziwiająco łatwo rozprawiliśmy się z Milanem:

W ćwierćfinale recepty na moją drużynę nie znalazła ekipa PSG.

W półfinale doszło do najdramatyczniejszych potyczek w całej kampanii. U siebie ledwo zremisowaliśmy z The Citizens 2:2, za to na wyjeździe spisaliśmy się znacznie lepiej: po 90 minutach było 1:1. W dogrywce bezcennego gola strzelił Aritz Tena. Warto wspomnieć, że kontuzje leczył Lamine Yamal, który w rewanżu jarzył się jeszcze na pomarańczowo i wszedł na boisko awaryjnie, by pomóc.

Finał zaplanowano na Stadionie Miejskim w Empoli, który po przebudowie może pomieścić aż 80 000 kibiców! Niespodziewanym rywalem zespół SSC Napoli z Pauem Cubarsim w składzie!

Skłamałbym pisząc, że ten mecz dostarczył wielkich emocji. Napoli po raz pierwszy grało o taką stawkę i było to widoczne. Padł tylko jeden gol. Yamal rozegrał piłkę z Murillo Asprillą, który wypatrzył Hanche-Olsena i obsłużył go perfekcyjnym podaniem. Norweg uciekł znakomitemu słowackiemu obrońcy, Tomko i pewnie uderzył do siatki. A potem w pełni kontrolowaliśmy boiskowe wydarzenia. Trzeba przyznać, że ten drugi Puchar Europy z rzędu (a ósmy odkąd objąłem zespół) wywalczony został bez większych tąpnięć. Właściwie tylko w dwumeczu z Manchesterem City czułem, że może się wydarzyć coś złego.

Po dwutygodniowym wypoczynku polecieliśmy do Arabii Saudyjskiej, by wziąć udział w Klubowych Mistrzostwach Świata. Drużyna tryskała optymizmem i dobrą formą, zniknęło gdzieś znużenie sezonem. Na początek rozbiliśmy egipski Al-Ahly aż 10:0, a Lamine Yamal czterokrotnie znalazł drogę do siatki! To nasze rekordowe zwycięstwo w tych rozgrywkach.

Potem, niesieni entuzjazmem, wysoko, 4:0, pokonaliśmy PSG, które wyglądało tak, jakby ktoś im kazał grać za karę. Wreszcie dublerzy ograli Boca Juniors 4:2.

Z kompletem punktów zameldowaliśmy się w fazie play-off i łatwo wygraliśmy z innym argentyńskim gigantem, River Plate:

Wreszcie w ćwierćfinale nie daliśmy szans Manchesterowi City: 5:2! Szkoda tylko, że kontuzji doznał będący w fantastycznej formie Hancho-Olsen.

W półfinale zagramy z Realem Madryt! Ale o tym meczu (i ewentualnym finale) przeczytacie dopiero w następnym odcinku.

Na razie największymi gwiazdami KMŚ są Lamine Yamal i... Mario Lavalle! Nasz były zawodnik znakomicie spisuje się bowiem w Interze.

Zdradzę wam na koniec, że zastanawiam się nad odkupieniem Lavalle’a z Mediolanu. Zanosi się na kolejny transferowy rekord.

WYNIKI

Superpuchar Europy:

Grali:

Liga:

Grali:

Los Clásicos (La Liga):

Puchar Hiszpanii:

Grali:

Superpuchar Hiszpanii:

Grali:

Liga Mistrzów

Grali:

Klubowe Mistrzostwa Świata:

Półfinał i ewentualny finał zaliczony zostanie do przyszłego sezonu, gdyż statystyki się wyzerowały.

Grali:

Grali we wszystkich rozgrywkach:

ŚWIAT GRY
najważniejsze wyniki rywalizacji klubowej

BARCELONA - sezon po sezonie

ZDOBYWCY GŁÓWNYCH TROFEÓW W HISZPANII
(w nawiasach - liczba triumfów w danych rozgrywkach; liczy się tylko mój świat gry, a nie historia realna)

ZDOBYWCY NAJPOWAŻNIEJSZYCH TROFEÓW
(w nawiasach - liczba triumfów w danych rozgrywkach; liczy się tylko mój świat gry, a nie historia realna)

Wszystkie Los Clásicos: