Z pośredniaka na salony. - Fenerbahce 33/34 - Do trzech razy sztuka!

Do trzech razy sztuka! - zdecydowana walka o mistrza

Trzeci sezon w Fenerbahce czas zacząć - kibice jak i zarząd pragną oczywiście mistrzostwa, jak to się mówi do trzech razy sztuka. Sam oczywiście pragnę w nadchodzącym sezonie wykonać wszystko aby to mistrzostwo trafiło do Fenerbahce i by ten sezon bardzo dobrze podsumował moją trzyletnią pracę w Stambule.

Oszlifować diament! - transfery do klubu

W tym oknie transferowym na szczęście nikt nie odszedł z klubu a to bardzo ważne, bo chcemy utrzymać trzon drużyny i jedynie oszlifować jedenastkę jednym ewentualnie dwoma wzmocnieniami które mam nadzieję pozwolą nam na sezon z sukcesami.

Ostatecznie zakupiliśmy dwóch zawodników, na których klub przeznaczył naprawdę ogromne pieniądze.

Zacznijmy od Jordiego Sefila - niesamowicie utalentowanego skrzydłowego który przybył do nas z Tuluzy za 38 mln euro i ma być tzw. gamechangerem w ofensywie. Francuz ma dopiero 22 lata, jest na początku swojej kariery także liczę że rozwinie się na gwiazdę europejskiego formatu.

Wzmocniliśmy ofensywę a więc istotne było by w barwach Fenerbahce pojawił się również klasowy defensor. Padło ostatecznie na Turka, który przyszedł do nas z PSG w którym nie odnalazł się po transferze z Napoli.

Wychowanek Kasimpasy trafia do ojczyzny za 45 mln euro także potężne pieniądze jak na tureckie warunki ale tylko w taki sposób możemy zacząć liczyć się w Europie.
Yasin Ozcan jest środkowym obrońcą, ale może grać też na lewej obronie i ma już doświadczenie które wraz z umiejętnościami dadzą nam zdecydowanie lepszą obronę.

Taktyka i plany na nadchodzący sezon

Delikatna przebudowa składu spowodowała że wygląda to teraz naprawdę imponująco - nowe nabytki spowodowały że Fenerbahce zyskało teraz kształt drużyny która może rywalizować śmiało w europejskich pucharach i walczyć o fazę pucharową.

W oczekiwaniach, celach zarządu najbardziej zaskoczyło mnie by wygrać w tym sezonie w Pucharze Turcji - cóż postaramy się aczkolwiek może być różnie jeśli będą tam grać słabsi zawodnicy.

W lidze oczywiście celem jest najlepsza dwójka aczkolwiek my przypuszczamy atak na mistrzostwo i to jest nasz cel, a w Lidze Mistrzów naszym celem jest już uzyskanie fazy ligowej - choć tam również chcemy powalczyć o baraże do fazy pucharowej.

Żółte kanarki w boju! - przebieg sezonu

Właściwy sezon rozpoczęliśmy 4. rundą eliminacyjną o Ligę Mistrzów - zmierzyliśmy się z AEK Ateny czyli bardzo przystępnym rywalem.
W dwumeczu zdeklasowaliśmy Greków ostatecznie wygrywając 7:1 witając po raz drugi z rzędu fazę ligową Champions League.

Faza ligowa Ligi Mistrzów przydzieliła nam po raz kolejny mieszankę bardzo wymagających rywali (Liverpool, Bayer, Atalanta, PSG) wraz z drużynami w naszym zasięgu (Braga, Bologna, Monaco, Olympiakos).

Liczę że tym razem uda nam się zająć miejsce, które da nam playoffy o właściwą fazę pucharową Champions League. Nie będzie to łatwe ale mamy teraz taką drużynę która powinna się o to mocno postarać.

Pierwszy mecz z Liverpoolem na własnym stadionie był bardzo specyficznym spotkaniem - wrażenie zostawił bardzo dobre bo na boisku byliśmy lepsi, kreowaliśmy więcej lecz skuteczność była po stronie The Reds.

Wielka szkoda bo taki występ zasługiwał chociaż na jeden punkt a wszystko niestety w ostatnich 10 minutach rozstrzygnęło się na korzyść Anglików.

Na szczęście pierwsze 3 punkty przyszły do nas już w wyjazdowym starciu z Bragą - szybko strzelona bramka przez Perovica była jedynym trafieniem które dało nam zwycięstwo.

W tym meczu to Portugalczycy doświadczyli tego czego my w poprzednim meczu - prowadzili, wykreowali xG na poziomie 2,13 a mimo tego i tak przegrali. Można powiedzieć że los zwrócił nam krzywdy z pierwszego meczu.

Jak na razie bramki dla Fener w Lidze Mistrzów dostarcza tylko Boris Perovic - tym razem jego trafienie niestety nie dało nam zwycięstwa. Bardzo na to liczyłem, gdyż Bologna była ekipą w naszym zasięgu ale niestety nie był to dobry mecz w naszym wykonaniu.

Do tego trafiła nam się kontuzja pierwszego bramkarza i o tym spotkaniu chciałem po prostu jak najszybciej zapomnieć.

Liga Mistrzów to istna sinusoida naszej drużyny - po fatalnym meczu zagraliśmy teraz genialnie. Na wyjeżdzie z Monaco wygraliśmy 3:1 - tym razem dublet trafił na konto Emre Tezgela który dba o rywalizację na pozycji napastnika.

Są to bardzo ważne punkty w kwestii naszego przyszłego awansu do fazy pucharowej bo robi się w tabeli coraz ciaśniej.

Nie no to przestaje być zabawne - kontynnujemy naszą serię porażek następujących po zwycięstwach. Olympiakos na własnym stadionie rozjechał nas konkretnie a ich największym atutem była piekielna skuteczność.

Po 5 spotkaniach w tabeli ledwo trzymamy się w fazie barażowej - mamy 6 punktów podobnie jak 5 innych ekip, także istotne są następne mecze w których trzeba punktować jeśli chcemy myśleć o czymś więcej niż fazie ligowej.

Zostały nam na rozkładzie same mocne ekipy a więc najcięższe starcia czas zacząć - z Bayerem Leverkusen zagraliśmy naprawdę dobrze. Szanuję bardzo ten remis choć boli mnie bardzo to wyrównanie w 96. minucie przez Leverkusen które dało im ten punkt.

Boje się że to zwycięstwo które nam uciekło spowoduje że zabraknie nam jednak punktów do awansu.

Niestety, dwa ostatnie spotkania obdarły nas z nadziei i wszelkich złudzeń - przegraliśmy bardzo wysoko z PSG a z Atalantą niestety nie udało nam się zdobyć choćby jedneo punktu który dawałby nam 23-24. miejsce.

Cóż zrobić - Liga Mistrzów to miejsce elitarne w którym nie ma szans na jakąkolwiek litość, a więc bierzemy to na klatę i skupiamy się na lidze i krajowym pucharze.

Przejdżmy teraz do podsumowania pierwszej części sezonu ligi tureckiej czyli 20 spotkań po których się aktualnie znajdujemy.

Jak możecie zauważyć idzie nam świetnie - 17 zwycięstw, 3 remisy i żadnej porażki. Wyprzedzamy drugą Kasimpasę o 11 punktów a Galata jest jeszcze dalej. Jesteśmy na bardzo dobrej drodze by zdobyć mistrzostwo ale nie zapeszamy bo przed nami został jeszcze ogrom ciężkiej pracy.

W lidze wyróżnieni są głównie jak na razie nasi piłkarze - o króla strzelców biją się Perović i Gokay, w asystach Cetin z Gokayem. Co wam powiem, taką rywalizację rozumiem i wygląda to naprawdę pięknie.

Z najważniejszych spotkań ligowych w tej części sezonu doceniam najbardziej zwycięstwo z Kasimpasą i Galatasaray pod koniec stycznia. Nawet jeśli tam nie zdobylibyśmy punktów to i tak trzymalibyśmy całkiem niezłą przewagę na fotelu lidera.

Panie i panowie... werble.. i tak jest! Udało się!

Fenerbahce po 6 latach przerwy zdobywa MISTRZOSTWO TURCJI!
Udało nam się w tym sezonie zdeklasować rywali bardzo mocno, zagraliśmy w lidze futbol kompletny dzięki czemu do mojej prywatnej gabloty menedżera trafia pierwsze trofeum za mistrzostwo kraju!

Garść statystyk - imponuje z pewnością zdobyte aż 109 bramek co daje około 3 bramek na mecz ale w tym sezonie byliśmy bezlitośni w ofensywie. Zdobyliśmy 91 punktów wyprzedzając Galatasaray aż o 13 punktów co jest istotne bo chciałem udowodnić że będziemy zdecydowanie lepsi!

Może zabrakło nam nagród indywidualnych ale było nas wielu podczas indywidualnych wyróżnień. Zdecydowanie najlepszy był Emre Gokay - walczył jednocześnie o króla strzelców jak i w asystach. Ostatecznie sezon ligowy skończył z 21 bramkami i 15 asystami zostając gwiazdą ligi.

Statystyki sezonu idealnie ukazują naszą dominację w lidze - we wszystkich pozytywnych aspektach wypadliśmy bardzo wysoko.

Tutaj widzimy potwierdzenie genialnej formy Emre Gokaya - zdobył nagrodę piłkarza sezonu a co ciekawe na trzecim miejscu wyróżniony został równiez nasz zawodnik - Boris Perovic.

W jedenastce sezonu mamy kilkoro wyróżnionych piłkarzy Fener - jest Perovic, Gokay a oprócz nich znależli się jeszcze Ozcan, Traore, Read oraz Filip Stankovic.

Nie można zapominać o Pucharze Turcji - niestety nie uda nam się obronić tego trofeum. Odpadamy z Galatasaray w półfinale - trzeba im oddać że walczyli z nami choćby o to jedno trofeum bardzo zaciekle. Szkoda bo byłby to sezon kompletny z dwoma znaczącymi trofeami.

Po raz kolejny możemy poczuć się potratkowani mocno niesprawiedliwie bowiem menedżerem sezonu 33/34 zostaje Mehmeyt Aydogdu który zaprowadził Kasimpase na 3. miejsce Superligi.

Fakt - należą mu się za ten sezon szacunek i gratulacje aczkolwiek wydaje mi się ze doprowadzenie Fenerbahce do tytułu mistrzowskiego zasługuje również na to wyróżnienie.

Podsumowanie - zawodnicy w liczbach

Czas na garść ważnych statystyk by podsumować świeżo zakończony sezon.

Bramkarze:

Podobnie jak sezon temu spisał się nasz pierwszy bramkarz Stankovic, który miał małą przerwę związaną z kontuzją ale oprócz tego zagrał naprawdę nieżle z średnią oceną 6,90 i jest nadal jednym z fundamentów naszej drużyny.

Niestety po tym sezonie już wiadomo że opuści Stambuł i na koniec kariery przeniesie się do Holandii a konkretnie do Rotterdamu gdzie w Feyenordzie spróbuję swoich sił w ostatnich latach swojej piłkarskiej przygody.

Obrońcy:

Głównymi bocznymi obrońcami w tym sezonie byli Ozcan i Read - spisali się naprawdę bardzo dobrze, dołożyli swoje ważne asysty ale przede wszystkim byli bardzo solidni w ofensywie, co bardzo mnie cieszy bo często ten aspekt kulał u moich bocznych obrońców.

Zmienniczy Missori i Cebeci również dali radę i kiedy trzeba było to wchodzili jako zmiennicy i dotrzymywali naprawdę solidnego poziomu.

W środku obrony kolejna czwórka naszych piłkarzy - tym razem Brahim Traore zagrał najwięcej, spisując się tym samym najlepiej. Obok niego sporo szans dostawał młody Arslan, którego można nazwać objawieniem tego sezonu.

Nie nastrzelali się zbyt wiele aczkolwiek najważniejsze że byli bardzo solidni w defensywie, bo tego od nich wymagałem.

Pomocnicy:

Środek pola tym razem nie wyłonił wielkiej gwiazdy jako pomocnika - siły i liczby zostały rozłożone bardziej po równo, choć trzeba wyróżnić najbardziej Hakana Cetina oraz Lewis Mileya którzy ciągnęli najlepiej tą kreatywną strefę.

Dzięki temu że dobrze punktowaliśmy dużo szans pod koniec sezonu dostali również Ascone czy Gunaydin i również spisywali się bardzo dobrze grając od 1. minuty.

Skrzydłowi:

Emre Gokay zagrał w tym sezonie przegenialnie - kosmicznie wyglądają te jego liczby: 26 bramek i 20 asyst spowodowały że w tym sezonie mówiło się o nim w całej Europie czy nawet na całym świecie. Doprowadził nas do pięknego sukcesu, samemu osiągając naprawdę historyczny wynik.

Sefil jako hitowy transfer raczej nie zawiódł, zagrał naprawdę nieżle aczkolwiek wielu kibiców z pewnością czuło że szybciej on osiągnie takie statystyki jak Emre choć jak widać los bywa przewrotny. Co do Francuza jestem jednak spokojny że następne sezony będą jeszcze lepsze.

Napastnicy:

Boris Perovic w końcu pokazał na co go stać - w swoim drugim sezonie w końcu dowiózł formę na którą liczyłem i w którą bardzo mocno wierzyłem. Zdobył 25 trafień i wraz z Tezgelem uzupełniali się wzorowo zdobywając łącznie prawie 50 bramek.

Liczę że następny sezon będzie podobny choć już teraz rodzi się podobne zainteresowanie wobec Serba tak jak w przypadku Niestroja swego czasu.

Podsumowując sezon w kilku zdaniach:
przede wszystkim niesamowicie cieszy mnie zdobycie pierwszego mistrzostwa krajowego w swojej karierze - jest to moim zdaniem przełom w karierze który pozwoli mi zawędrować jeszcze wyżej.

Już teraz dostaję sporo ofert - niestety w trakcie sezonu, kiedy to nie chcę i nie lubię opuszczać drużyny - w tym sezonie był już Sporting, Atalanta czy co ciekawe bardzo śmiała Legia Warszawa.

Czy po tym sezonie zmienię klub - tego jeszcze nie wiem. Nic na siłę, natomiast jeśli dostanę oferty to z chęcią je rozważe aczkolwiek nie będzie mi też przeszkadzał kolejny rok w Stambule gdyż jest tu naprawdę komfortowo i zbudowałem już tutaj swoją mocną reputację.
 

Zakończenie
 

Udało się opracować jeszcze jeden blog w kwietniu co bardzo mnie cieszy, gdyż z racji że praca ale też rodzina sobie 'ubzdurała' by 5 znaczących osób obchodziło urodziny w kwietniu w tym ja, więc no świętowania trochę było, a do tego jeszcze święta. No cóż, nie tłumaczę się i mam nadzieję że dostarczyłem wam ciekawy blogowy kontent.

Pozdrawiam
Kuba 'poprostukuba00' Damaszk