Tak spełniają się marzenia!

Cóż to za uczucie! Udało się! To się właśnie dzieje!

Siedem miesięcy temu wymyśliłem sobie, że doprowadzę do powstania turnieju, który co roku kreował będzie najlepszego polskiego wirtualnego menedżera. „Skoro nawet mistrzowie rzutu podkową wybierają championa spośród siebie, dlaczego tak piękna i wymagająca gra jak Football Manager nie ma mieć swojego? Choćby wyłonionego spośród jednej narodowości na początek...“ - myślalem sobie pewnie nie bez racji.

Spędzilem tysiące godzin poświęcając się idei tego projektu. Najpierw było to tworzenie - nie wolnego w pierwszej fazie od błędów i nie przewidującego niektórych sytuacji regulaminu. Ostatecznie udało się go po miesiącu tak zmodyfikować, że początkowe usterki nie miały znaczenia! Żaden z pięciu uczestników, którzy zaczynali grę, gdy nie było jeszcze ograniczenia 12 sejwów  - nie skorzystał na tym „błędzie“, który tak chętnie wytykają krytycy!

Lipeusz, Popla i Pavel_32 w ogóle nie kontynuowali udziału w turnieju, kiedy został on przeniesiony na stronę Mój Football Manager!

Opelu zrezygnował z pierwszej kariery, odczekał 90-dniową karencję i potem udowodnił wszystkim niedowiarkom, jak genialnym jest graczem. Wziął pod swoje skrzydła Liverpool i nie wykorzystując nawet wszystkich dopuszczalnych sejwów (a przez 10 sezonów mógł dokonać 120 zapisów - 12 na sezon - zapisywał tylko 97 razy!) bezapelacyjnie wygrał eliminacje. Podobnie swoją wartość udowodnił DobiFM - rozegrał drugą karierę zapisując grę zaledwie 90 razy i zajął 2 miejsce!

A zatem wszelkie głosy (a właściwie jeden głos anonimowego prostaka-nieudacznika wylewającego swoje żale na wiadomym portalu) o „nierówności szans“ - są śmieszne i żałosne.

Tak samo żałosne (i jakże prowincjonalne!) jest kwestionowanie wielkich umiejętności zwycięzców eliminacji. Doprawdy - ich mrówcza praca wykonana nad doskonaleniem taktyk swoich drużyn, umiejętność budowy i prowadzenia zespołu, a także wytrwalość - godne są najwyższego podziwu. Wczoraj Opelu zamknął ostatecznie dzioby tym ziejącym nienawiścią osobnikom i opublikował taktykę, która przyniosla mu tak wspaniałe osiągnięcia w eliminacjach. Okazało się - co za rozczarowanie dla krytykantów i oszczerców - że nie miała ona nic wspólnego z prymitywnym sposobem wyrzucania długich piłek z autu na głowę środkowego napastnika. Oto taktyka Opelu - zgodził się ją podać do publicznej wiadomości, bo na finał przygotował... zupełnie coś innego!

A wiecie dlaczego zgodził się ją pokazać? Otóż dlatego, że... taktyki nie grają i nie wygrywają meczów! Liczą się indywidualne polecenia dla graczy, dobór odpowiednich zawodników, krótkie schematy rozegrania piłki, umiejętności interpersonalne menedżera, itp.

Wszystkim mędrcom od siedmiu boleści twierdzących, że „wczytaliby killer-taktykę siostrze, która nie ma pojęcia o FM-ie i też zostałaby mistrzem“ polecamy rozpędzić się dobrze i walnąć pustym łbem w ścianę... Kto chce, niech w takie brednie wierzy!

Każdy miał szansę znaleźć się w turnieju finałowym, każdy miał szansę wygrać pieniądze, nagrody niematerialne i zyskać splendor! Wystarczyło rozegrać 10 sezonów i pokazać swoją klasę jako wirtualny menedżer. Nic wielkiego? Okazuje się, że nie jest to jednak takie proste! Nie widziałem tu niczyjej siostry z killer-taktyką Trzeba było jednak samemu poświęcić swój czas i mocno przyłożyć się do gry, aby pokonać konkurentów w drodze do sławy. Wymagana była wytrwałość, umiejętności i wyjątkowa determinacja. Z niemal 70 osób, które zglosiły chęć udziału - sklasyfikowaliśmy na koniec tylko 28! To pokazuje, jak trudna była droga do finału - Bitwy przy M5, która rozgorzała wczoraj na angielskiej ziemi!

Nie oszczędzono mi po drodze - jako pomysłodawcy i organizatorowi - dosłownie niczego. Portal, który miał być „patronem medialnym“ okazał się gniazdem zakompleksionych i cierpiących na organizacyjny niedowład ludzi. Byłem wyzywany, opluwany, rzucano we mnie oszczerstwami, starano się mnie zdyskredytować, w niewybrednych słowach obrażano też moją rodzinę. Osoby, które nie miały okazji zamienić ze mną nawet jednego słowa, kreują się na znawców mojego życia i opisują barwnie wszystkie cechy mojego obrzydliwego - ponoć! - charakteru! Dlaczego? Dlatego, że jako jedyny człowiek z polskim paszportem w kieszeni miałem „czelność“ wyjąć z własnej kieszeni pieniądze i przeznaczyć je na hotele, przeloty i finansowe nagrody dla mistrzów Football Managera...

Faktycznie - drugiego takiego cymbała, prostaka, idioty, buraka, megalomana (dalej dopiszcie sobie co tam chcecie...) - ten kraj nie wydał...

Ja jednak - mimo tej całej nagonki - zamierzam kontynuować to co zacząłem! Wczoraj rozpoczął się turniej finałowy 1. Edycji Mistrzostw Polski Wirtualnych Menedżerów. W lutym ruszamy z edycją nr 2, a kolejne lata przyniosą następne turnieje! Jestem bowiem osobą, która - jeżeli za coś się zabiera - robi to dobrze i nie cofa się z obranej drogi!

W tym miejscu serdeczne podziękowania dla Piotra Sebastiana za artykuły o Rozgrywce Mistrzów umieszczone na Centrum FM-a oraz za życzliwe rady dotyczące 2. edycji turnieju!

Na koniec słówko do moich rywali, z którymi spędzam wlaśnie czas grając w Football Managera...

Panowie - jako osoba, która w pierwszym finale Rozgrywki Mistrzów zagra tylko i wyłącznie dlatego, że jest gospodarzem turnieju (w eliminacjach zająłem 6 miejsce) jestem naprawdę dumny, że będę mógł się zmierzyć z tak fantastycznymi graczami! Opelu, DobiFM - zaczęliśmy wczoraj po południu tworzyć wspaniałą historię! Historię turniejów finałowych Mistrzostw Polski Wirtualnych Menedżerów. 

Wkrótce kolejne rozdziały dopisać będzie mógl każdy z Was!

Wyniki eliminacji 1. Mistrzostw Polski Wirtualnych Menedżerów znajdziesz tutaj:
LINK
 

Zobacz, gdzie odbywa się turniej finałowy:
LINK

PS. Trzy zdania w sprawie wirtualnego menedżera o nicku DBoniem.... Sprawa jest niewątpliwie przykra, ale nie ma sensu go jeszcze dobijać komentarzami... Największe rozczarowanie i rozgoryczenie musi czuć on sam. Grunt, że zachował się jak prawdziwy facet i napisał dlaczego doszło do takiej a nie innej sytuacji.