Football Manager 2017, Rozgrywka Mistrzów 3, Zadanie nr 2 (Boston United), #5

Cześć 

Na wstępie mam takie krótkie pytanie - do klasyfikacji RM liczy się jedynie reputacja, bez względu na to ile sezonów zajęło wykonanie zadania? Czyli teoretycznie najlepiej grać karierę jak najdłużej, żeby rosła reputacja?

Osiągnięcia w poprzednich sezonach:

Drużyna

Po 4 awansach z rzędu tym razem celowałem w stabilizację i przygotowanie drużyny na poważnych rywali, jacy czyhali na poziomie Championship, przede wszystkim poprzez masę transferów i modyfikowanie taktyki.

Po raz kolejny wróżono nam walkę o utrzymanie, jednak do tego byłem już przyzwyczajony 

Jeśli chodzi o transfery, oczywiście działo się dużo - zarówno w jedną, jak i w drugą stronę. Szczególnie pomocny okazał się jakże łaskawy zarząd, który pozwolił rozszerzyć siatkę skautingu na cały świat 

Sprzedaliśmy kilku niepotrzebnych zawodników, oraz, jakimś niewyobrażalnym cudem, wyciągnęliśmy od Swansea 1,5 miliona euro za naszego mocno przeciętnego juniora, zyskując ogromną kwotę na transfery!

Oto on:  

Do klubu sprowadziliśmy oszałamiającą liczbę 19 zawodników! Wśród nich znalazły się trzy transfery gotówkowe:

Khaled Narey - 26-letni prawy obrońca rodem z Togo, mający za sobą kilka udanych sezonów na boiskach drugiej Bundesligi, miał zapewnić dawkę doświadczenia naszej młodej obronie.

Neil Etheridge - niezwykle doświadczony 30-letni golkiper, z powodzeniem grający na poziomie League 1 oraz Championship - takich piłkarzy potrzebowaliśmy.

Philipp Hofmann - niemal dwumetrowy napastnik, powracający do Anglii po nieudanej dwuletniej przygodzie z VfB, występujący wcześniej przez dwa lata w drugoligowym Brentford.

Całość uzupełniliśmy bardzo obiecującymi młodzikami, wypożyczonymi m. in. z takich klubów jak Bilbao, Southampton, czy nawet Liverpool oraz Real Madryt.

Co mogło pójść nie tak? 

Otóż... wszystko! 

Cała wspomniana wyżej trójka grała niewyobrażalnie tragicznie, dodatkowo pobierając przerażająco wysokie pensje! Od Hofmanna lepiej prezentował się sprowadzony za darmo z ligi argentyńskiej 32-letni Chilijczyk, nasz cudowny prawy obrońca praktycznie co mecz łapał noty poniżej 6,0 a golkiper popełniał takie błędy, że zacząłem wystawiać rezerwowego McDermotta, który był naszym podstawowym bramkarzem w 4. i 5. lidze...

W zimę musiałem działać. Czym prędzej pozbyłem się dwóch problematycznych pseudopiłkarzy, a do tego opchnąłem za niezłe pieniądze trzech głębokich rezerwowych:

W zamian sprowadziłem prawego obrońcę z wolnego transferu oraz dwóch zawodników za pieniądze - upragnionego bramkarza oraz doświadczonego rezerwowego stopera, którego również nam brakowało:

Przy okazji zobaczcie, jakie perełki wyłapałem w Brazylii:

EFL Cup

Zmagania w tym śmiesznym pucharze rozpoczęliśmy od spokojnej wygranej z czwartoligowym Fylde. Dopiero teraz miało się rozkręcić - w drugiej rundzie trafiliśmy na rywala z Premier League!

Co ciekawe, był to dopiero pierwszy mecz mojego Bostonu z pierwszoligową drużyną w całej tej karierze! 

Spotkanie było wyrównane, a wynik remisowy po 120 minutach był jak najbardziej sprawiedliwy. Wszystko miały rozstrzygnąć rzuty karne.

W których okazaliśmy się lepsi! Eliminujemy rywala z Premier League! 

W trzeciej rundzie czekało nas wcale nie łatwiejsze zadanie, i niestety tym razem nie sprostaliśmy. Co prawda zaledwie kilka minut dzieliło nas od dogrywki, ale to goście byli stroną przeważającą i zasłużyli na to zwycięstwo.

Komplet wyników:

FA Cup

Po bardzo przyjemnej zeszłorocznej przygodzie z Pucharem Anglii, gdzie wyeliminowaliśmy dwie drużyny z Championship, liczyłem na kolejną edycję okraszoną sukcesami. Tym razem zmagania mieliśmy zacząć nie od pierwszej, a dopiero od trzeciej rundy.

Na początek trafiliśmy na niezbyt wymagającego rywala, mianowicie czwartoligowe Rochdale, z którym rozprawiliśmy się bez większych problemów.

Jednak to, co miało się wydarzyć potem... ech...

A miała być taka fajna przygoda... 

Jednak samego 30 stycznia nie mogłem uwierzyć własnym oczom - Liverpool całkowicie nas zlekceważył i wyszedł na to spotkanie rezerwowym składem! W całej meczowej 18 znalazło się tylko dwóch piłkarzy grających na co dzień w wyjściowym składzie The Reds - lewy obrońca Moreno oraz pewnie doskonale Wam znany wychowanek Ajaxu, Nouri! To była nasza szansa!

Nie było co ukrywać, nawet rezerwowi Liverpoolu w większości byli lepsi od naszych piłkarzy. No ale jak nie teraz to kiedy?

Nie wykorzystaliśmy szansy. W ataku graliśmy bardzo dobrze, jednak nasza gra obronna jak zwykle wołała o pomstę do nieba. Gdyby nie świetna postawa naszego nowego golkipera, Daviesa, wynik nie byłby taki jaki był. Mimo wszystko - koniec nadziei. Przecież na mecz powtórkowy Liverpool wystawi pierwszy skład, prawda?

Nic bardziej mylnego! Tym razem w całej meczowej osiemnastce nie było żadnego, żadnego zawodnika z pierwszego składu! Czy jednak nam się uda?

TAK! Pokonaliśmy Liverpool!!! 

W kolejnej rundzie znowu dostaliśmy przeciwnika z Premier League - Middlesbrough. Tym razem nie miałem co liczyć na cud w postaci rezerwowego składu. Boro mieli dać z siebie wszystko...

Ale to my okazaliśmy się lepsi!!! Jesteśmy w ćwierćfinale FA Cup!!! 

I na tym nasza przygoda miała się zakończyć.

No i się zakończyła - zebraliśmy potężne i w pełni zasłużone baty od Chelsea. No ale co zrobisz? Nic nie zrobisz.

Cudowny rok w FA Cup - ćwierćfinał to niesamowity sukces, patrząc na to, że wyeliminowaliśmy dwóch rywali z wyższej ligi. Dodatkowo zostaliśmy wybrani największą niespodzianką tej edycji! Czego chcieć więcej? 

Komplet wyników:

Drabinka:

Championship

Poważna liga, poważni rywale, wielkie pieniądze... 

Wystarczyło popatrzeć na statystyki, chociażby pensje roczne - najlepsze kluby wydawały prawie 50 mln euro rocznie, a my? 5,8. Gorsze od nas były jedynie ekipy dwóch pozostałych beniaminków - Portsmouth oraz Crawley.

Ale spójrzcie na to... Wystartowaliśmy niesamowicie, cudownie, wspaniale, zaskakująco... 

I teraz spójrzcie na to...

Po sześciu kolejkach byliśmy liderem Championship! 

Ale nic, co piękne, nie trwa wiecznie...

Nagle moi piłkarze jakby zapomnieli, o co chodzi w piłce nożnej... Szczytem szeregu kompromitacji była porażka 1-4 z ostatnim w tabeli Millwall, dla którego było to dopiero drugie zwycięstwo w sezonie...

Na szczęście po takiej porażce moi zawodnicy się ogarnęli i zaczęli raz na jakiś czas wygrywać spotkania, jednak nasza dyspozycja była dalej daleka od dobrej.

Tak prezentowała się tabela na półmetku rozgrywek:

Nie musieliśmy drżeć o utrzymanie, szczególnie że lada moment miał nadejść styczeń, czas przemiany kadrowej. Rundę rewanżową chciałem poświęcić na modyfikowanie taktyki i znalezienie takiego ustawienia, które wreszcie poukładałoby naszą grę obronną - więcej straconych bramek od nas miało tylko ostatnie Millwall!

Na wiosnę graliśmy całkiem dobrze, raz zbliżając się, a raz oddalając od strefy barażowej, praktycznie cały czas balansując między pozycjami 7-13.

Jedenastą pozycję i zaledwie dwa punkty straty do pozycji 7. można uznać za bardzo przyjemny wynik jak na pierwszy sezon na poziomie Championship. Daje to spore perspektywy na przyszły rok, oczywiście po dokonaniu potrzebnych wzmocnień.

Baraże:

Wszystkie rozgrywki Boston United w sezonie 2020/21:

Podsumowanie

A oto dwóch zawodników, bez których sukces w tym sezonie nie byłby możliwy:

Dlaczego mają tak mało meczów? A no dlatego, że raz grał jeden, raz drugi 

Status gry

Autozapisy