Football Manager 2018, Rozgrywka Mistrzów 4, Zadanie nr 1 (RCD Espanyol), #1

Rozgrywka Mistrzów! Więc zaczynamy! w czwartej odsłonie. 3 zadania, które wydają się być znacznie ciekawsze niż rok temu. Ruszamy po wspaniałą zabawę. 

Wybór klubu był prosty, zakładałem że musi posiadać conajmnie 4 napastników, z czego 3 na poziomie, z dobrym środkiem pola i bez zbędnych skrzydłowych.  Nie chciałem brać klubów z najwyższą reputacją, interesowała mnie najniższa półka, stąd mój wzrok padł na Newcastle United, Sassuolo oraz Espanyol. No ale Angielską grałem już w tym FM, a Sassuolo było już grane w RM, Espanyolu chyba nikt nie wziął.

A więc Espanyol, drużynę objął farerski czterdziestolatek  Den Lille Piges Død.  Jak wiadomo budżety w pierwszym okienku transferowym są zablokowane, więc skorzystałem jedynie z bezpłatnego wypożyczenia Mayorala z Realu Madryt.

Słów kilka o Espanyolu, to ta "gorsza" drużyna z Barcelony. W swojej historii nigdy nie zdobyli Mistrzostwa Hiszpanii, jednakżę 4-krotnie wygrywali Puchar Króla (1929, 1940, 2000, 2006).  W LA Lidze grają nieprzerwanie od roku 1994, od czasu powrotu najwyższe miejsce to 4 w sezonie 95/96.

Mi natomiast najbardziej wbili się w pamięć w roku 2007, gdzie doszli do Finału Pucharu UEFA, z którego wracali na tarczy, odprawieni przez Seville. Byłła to najmocniejsza drużyna w historii najnowszej tego klubu. Mieli wówczas wielu znakomitych piłkarzy jak bramkarz Gorka Iraoizoz, czy Kameni (swoją drogą jeden z najlepszych bramkarzy w FM'ie tamtych czasów). Swoje kroki stawiali tam mind. Pablo Zabaleta - wieloletni gracz Man City,  Albert Riera, który grał potem w Liverpoolu, tragicznie zmarły 2 lata później Dani Jarque. Miguel Palanca znany nam z ekstraklasowym boisk, jednakże najbardziej ikoniczną dwójką był piłkarski geniusz Ivan De La Pena, oraz napastnik Raul Tamudo, od tego czasu Espanyol swobodnie popadał w przeciętność. 

Moim planem było załapanie się do TOP4, co zresztą obiecałem Gerardowi Moreno... W pierwsza części  sezonu docieraliśmy się.  Wykrystalizowała się pewna 11, w zasadzie korzystałem do okienka z 14 graczy. Także w grudniu na półmetku zameldowaliśmy się na 5tym miejscu. Niestety wyniki ponadstan przyciągneły mocniejsze kluby, które niczym sępy czychały by wciągnać co ciekawszego zawodnika. I tak za 29 mln € do Borussi Dortmund odszedł Leo Baptistao, opłacona klauzula nie miałem nic do gadania, co więcej 50% zysków poszło na konto Atletico Madryt.  Zdążył w 18 meczach zdobyć 8 bramek. Dalej o odejściu przebąkiwał Gerard Moreno, akurat jemu udało się to wyperswadować wizją Ligi Mistrzów. Za 20 mln odszedł  David Lopez, mój najlepszy obrońca. Cóż, sam mnie poprosił o transfer do Manchesteru City, a ja nie miałem serca mu odmówić, wprawdzie ile takich szans dostaje człowiek w karierze? Uzyskanie 17 mln za Pablo Piattiego można uznać za sukces, nie był on efektywny w mojej taktyce, więc całowałem Chińczyków po stopach, gdy go zabrali ze sobą. Sergio Garcia, to niewątpliwe dobry zawodnik, lecz w wieku 34 stwierdził, że chce szukać nowych wyznań. To był już ostatni dzwonek dla niego, więc... niech idzie. W skutek nieprofesjonalnego zachowania pożegnałem się z lewym obrońcą, Didac Vilą, nie potrafił zrozumieć, że 3 czerwona karta kosztuje go 2tygodniówkę i się pożegnaliśmy. Z klubu odeszli również Jurado (nie grał i marudził), oraz Naldo - zgłosiło się po niego Flamengo, a że był w głębokiej rezerwie i zajmował miejsce dla piłkarza spoza EU, to przystałem na 2 milionową ofertę. Do tego kontuzji 9-miesięcznej doznał Esteban Granero, więc kupno środkowego pomocnika było warunkiem sine qua non w kontekście walki o Ligę Mistrzów.

Tyle zostąło odnotowane  w rubryce "odeszli", więc czas zająć się nowymi piłkarzami. W ten sposób najsłabszą formację ataku, pozbawioną dwóch żądeł, wzmocnili Lautaro Martinez, Guilliuame Baptiste, Jean Corentin, cała trójka kosztowała mnie tyle co Leo Baptistao, a spłacać ich będziemy przez 3 lata. W środky pomocy rządził teraz będzie Daley Sinkgraven, który został wyciągnięty z Ajaksu Amsterdam, co ciekawe, po 1 meczu Ajax złożył propozycje wypożyczenia Daley'a do końca sezonu.  Obrone wzmocnili Leander Dendoncker z Anderlechtu, Diego Reyes z Porto, Mike Van Der Hoorn, oraz Matteo Darmian. Szczerze byłem zdziwiony, że ten ostatni chciał do nas przyjść. W ostatnich dniach do klubu dołączył Patric, kupiony za 2 mln z Lazio, w celu zastąpienia Didaca Vili. 

Finalny skład wyglądał więc tak

Pau Lopez

Reyes-Dendoncker-Duarte

Aaron  - Darmian

Sinkgraven- Sergi Darder

Moreno-Corentin-Martinez

Na boisko wchodzili również Van Der Hoorn, Baptiiste, Mayoral, oraz Carlos Sanchez. Reszta zespołu w głębokiej rezerwie.

Skoro doszliśmy do stycznia, to w styczniu jest największe natężenie meczy Pucharu Króla, nas to omineło, gdyż odpadliśmy w 5tej rundzie z Malagą, Nie był to powód do czarnej rozpaczy, skupiliśmy się na lidze (w sumie to nic innego nam nie zostało).

Runda rewanżowa poszła nam znakomicie, wszystkie transfery spełniły swoje zadanie, no może prócz Patrica, który nie dostał zbyt wielu szans. Liga Mistrzów stała się faktem, miałem nawet szanse na 3 miejsce, ale w ostatnim meczu moi obrońcy odstawiali jakąś parodię.

Cel wykonany! Ligo mistrzów nadciagamy!. Miłym dodatkiem była Hiszpańska Korona Króla Strzelców dla Gerarda Moreno i miejsce w jedenastce sezonu! Ja za to zostałem wyróżniony na 3 miejscu w klasyfikacji manager roku. To nie koniec miłych aspektów związanych z końcem sezonu. Diego Reyes (Meksyk), Matteo Darmian (Włochy), Lautaro Martinez (Argentyna), Carlos Sanchez (Kolumbia), Oscar Duarte (Kostaryka) zostali powołani na Mundial!

Co warte odnotowania, przegrywamy 2 razy z Barcelona 2:4 oraz 1:3, za to mamy w miarę  korzystny bilans z rywalami z Madrytu. Z Atleti 4:2 oraz 1:1 i 1:1 i 0:1  z Realem Madryt.  Więc jestem zadowolony, chociaż żałuję, że nie dało się chociaż raz wygrać z Barceloną, wszakże to derby.

Jestem usatysfakcjonowany tym sezonem, nie mam zamiaru robić wielkich przetasowań w kadrze. Konieczność będzie kupno środkowego pomocnika, gdyż Darder wraca z wypożyczenia, podobnie sytuacja ma się z Mayoralem. Przyda się wzmocnić środek obrony, bo Duarte żadną skałą nie jest, do tego rezerwowy napastnik i drużyna będzie gotowa na walkę w Lidze Mistrzów.

Obowiązki

Chciałbym życzyć wszystkim uczciwej i sprawiedliwej walki w RM4, oraz wielu emocji związanych z grą.