Ledwo skończył się sezon 2018/2019, a tu już ruszył kolejny. Po tak kapitalnym sezonie niektórych zawodników wiedziałem, że nie będzie większej szansy na wypożeczenie kilku z nich ponownie. Część z moich zawodników "kontraktowych" poodchodziło do innych klubów. Na przykład Adrian Petk, który był naszym dyrygentem w środku pomocy, od tego sezonu reprezentował barwy 1 ligowego Ruchu Chorzów, z kolei zawodnik, który wykręcił u nas fantastyczne statystyki w poprzednim sezonie, mianowicie Piotr Gryszkiewicz (19 bramek, 12 asyst) zamienił Gryf Słupsk na pobliską Bytovię Bytów, która spadła do II ligi. 

Indywidualnie ustawiałem sparingpartnerów przed sezonem, chciałem zagrać z kimś na naszym poziomie, aby nie było za łatwo, z drużynami słabszymi, aby eksperymentować oraz z dużo silniejszymi, aby moi chłopcy czasem nie poczuli się Bogami futbolu. Miedzy sparingami musieliśmy rozegrać mecz w ramach wstępnej rundy Pucharu Polski, naszym rywalem był już I ligowy Widzew Łódź. Przegraliśmy to spotkanie, ale śmiało mogę powiedzieć, że na remis zasługiwaliśmy, po raz kolejny problemy ze skutecznością dają się we znaki...

Początek ligi to kosmos. Pierwszy mecz może i łatwy, ponieważ gramy z beniaminkiem ligi, KS Kutno, ale im dalej w las tym gorzej... Kotwica na wyjeździe, Gwardia u siebie, Pogoń II wyjazd, Przodkowo dom i Starogard na wyjeździe... gramy na początku ze wszystkimi ekipami, które napsuły nam sporo krwi w zeszłym sezonie, mam po prostu nadzieję, że oni też się osłabili i to znacznie...

Inauguracja ligi jest dla nas zadawalająca, bowiem ogrywamy beniaminka z Kutna 1:0 po golu Katerli, chociaż mogliśmy więcej, goście chyba tylko dwa razy weszli na naszą połowę w trakcie całego spotkania. 

W drugiej kolejce jechaliśmy do Kołobrzegu, mierzyć się z miejscową Kotwicą. DE-KLA-SA-CJA. Tak bym to nazwał. My z nimi nie wygraliśmy, my ich rozszarpaliśmy. Zwycięstwo 5:0 mówi samo za siebie! Trzy dni później nie było już tak kolorowo, bowiem to my dostaliśmy ostre lanie u SIEBIE od Gwardii Koszalin, która wedle zapowiedzi, ma w tym sezonie ruszać po II ligę, będzie ciekawie. 

Następnie dwa zwycięstwa, szczęśliwe zwycięstwa po 1:0 z Pogonią II Szczecin oraz GKS Przodkowo, ale nasz maraton ciężkich meczy niestety zakończyła porażka z KP Starogard, również 1:0. Jak widać, wszystkie te zespoły są na zbliżonym do siebie poziomie. 

A no tak, zapomniałbym dodać, za nami okienko transferowe, oczywiście z wolnych transferów można dalej korzystać, ale w skali całej Polskiej piłki, znalazło się miejsce dla Gryfa Słupsk w statystycznym zestawieniu. 

Nastepnie graliśmy z kolejnym beniaminkiem, Astrą Ustronie Morskie, ograliśmy ich łatwo dwa do zera, przypomnijmy, że w sparingu przedsezonowym wygraliśmy jedną bramką więcej. Później dwa zwycięstwa, tak zwane wyszarpane. Na wyjeździe z Bałtykiem Gdynia było bardzo ciężko, ale u siebie z Elaną Toruń jeszcze ciężej (spadkowicz z II ligi), w mediach mówią na nas "minimaliści", bowiem świetnie się bronimy i strzelamy tylko jednego gola.

Pucharu Pomorskiego już na pewno nie obronimy, a to dlatego, że wyeliminowała nas Cartusia Kartuzy z IV ligi. Nie ma co się tym przejmować, tym bardziej że przegraliśmy po dogrywce 2:3. W tym meczu wystąpili wszyscy, którzy jeszcze nie powąchali murawy w tym sezonie lub grali ogony. Dodam, że mecz ten kończyliśmy w 9, bowiem po wykorzystaniu wszystkich zmian przytrafiły nam się dwie kontuzje. Trzy dni później jechaliśmy do Bydgoszczy, ale nie Zawisza była naszym rywalem, a Chemik. A szkoda, jeszcze nie tak dawno mogliśmy podziwiać Zawiszę w Ekstraklasie, jednak z powodów finansowych rozwiązano klub i założono od nowa, niestety, w takich wypadkach trzeba zacząc od B klasy! (Zawisza wraca już na swoje tory, w dniu pisania tego bloga są w Okręgówce, po 6 meczach mają komplet punktów), ale wróćmy do Chemika. Chemik Bydgoszcz w lidze dostaje bęcki od każdego ... tylko nie od nas.... Zaczynamy spotkanie bardzo dobrze, bo już w 9 minucie Lenart zdobył przepiękną bramkę z 20 metrów, ale im dalej w las tym gorzej. Leją nas 3:1 a my nie potrafiliśmy zrobić nic! Kompletnie nic! Na szczęście, dużyny z czołówki grały między sobą i nie straciliśmy za wiele, ale z drugiej strony szkoda, była opcja "odskoczenia" w tabeli. 

Zaraz po tak beznadziejnej grze w defensywie musiałem coś pozmieniać i na spotkanie z Sokołem Klaczew (do tej pory mierzyliśmy się z nimi 3 razy, bilans to 1 remis i dwie porażki) ustawiłem chłopaków zupełnie inaczej niż miało to miejsce w meczu z Chemikiem. Minimaliści znów górą, ogrywamy Sokół 1:0 po golu mojego nowego skrzydłowego, Karola Orłowskiego. Po 11 kolejkach w lidze, jesteśmy liderem, w końcu samotnym!

Następnie jechaliśmy do Bełchatowa, grać z naszym klubem patronackim. Znów minimaliści górą, wygrywamy 1:0. Kolejne spotkanie to mecz Gryf kontra Gryf, Słupsk kontra Wejherowo. Ten mecz to jakiś joke! Najpierw w 4 minucie po zderzeniu się dwóch zawodników, obaj muszą opuścić plac gry na noszach!

W 20 minucie strzelamy gola, ale 3 minuty później Orłowski również schodzi z kontuzją!!! Mało tego, w 49 minucie Regliński również! MAŁO TEGO, pod koniec meczu Prawucki TEŻ SCHODZI Z KONTUZJĄ! Co się stało w tym meczu? Jeszcze wam mało? To dorzucę do pieca, straciliśmy gola w 94 minucie.... 1:1 i tracimy fotel lidera.

Ale nie strata lidera była przykra, z dobrych wieści to takie, że Prawucki i Orłowski wrócą w ciągu 3-4 dni, ale Regliński i Lenart?? Ten pierwszy 5 tygodni, a drugi też 5, ale miesięcy! Czy my czasem sezon temu również nie straciliśmy w kluczowym momencie swoich najlepszych graczy? Chiliński, który rozkręcał się w zeszłym sezonie jak szalony również doznał kontuzji na kilka miesięcy! Teraz to cień samego siebie, w dodatku pyskaty dziad! Chciał rozwalić mi szatnie, więc wyrzuciłem go do rezerw i przyklepałem mu już transfer, o dziwo zgłosiła się po niego Korona Kielce i w styczniu Daniel odejdzie za 24 tysiące złotych grać w I lidze. 

Na mecz ze Świtem Skolwin do pierwszego składu za Lenarta wskoczył Prawucki i była to bardzo dobra decyzja, wygrywamy 2:0 po jego dwóch trafieniach, ale żeby nie było zbyt kolorowo, na 4 tygodnie wypada mi mój najlepszy skrzydłowy, mianowicie Mielcarek. Ciężkie czasy nastały... 

Następnie na rozkładzie jazdy takie kluby: Mieszko Gniezno (DOM), Arka II Gdynia (WYJAZD) oraz spotkanie z obecnym liderem w Słupsku, Gryf Słupsk vs Polonia Środa Wlkp.

Zacznijmy od spotkania z Mieszko Gniezno, postawiłem na najmocniejszy skład jakim dysponowałem, no może mógłbym dać zagrać Orłowskiemu na lewej flance od początku ale po jednym z treningów miał lekki uraz i wolałem posadzić go na ławce. Zamiast niego zagrał Szewczyk, ściągnięty z wolnego transferu, były zawodnik Bytovii Bytów. Myślałem, że ściągam zawodnika do pierwszego składu, tymczasem nie potrafi on złapać optymalnej dyspozycji i już mi majaczy, że chce odejść aby grać regularnie... w sumie nie tylko on, mam chyba z 5 takich zawodników. Do sedna, nie zawiedliśmy w meczu z Gnieznem i wygraliśmy spokojnie 3:0, następnie udaliśmy się do Gdyni, zagrać z rezerwami Ekstraklasowej Arki. Zaczeliśmy wspaniale, bowiem w 3 minucie na prowadzenie wyprowadził nas Janasik, co prawda w 31 minucie straciliśmy gola na 1:1, ale 3 minuty później odpowiedzieliśmy strzałem z rzutu karnego. Mecz z Arką należał do tych "na ostrzu noża", tzn. każda akcja, czy to mojego zespołu czy gospodarzy mogła zakończyć się golem. Obijaliśmy słupek i poprzeczkę dwukrotnie, Arkowcy trzy razy, na szczęście taki wynik utrzymał się do końca meczu i na ostatni mecz sezonu z Polonią Środą Wlkp. przystępujemy z pozycji lidera ;)

W 15 minucie mogliśmy pokusić się o prowadzenie, jednak strzał Janasika wylądował na poprzeczce gości! W 25 minucie to goście mieli bardzo groźną sytuację, ale na posterunku był Leszczyński, złapał piłkę w ręce i wyprowadził ją do szybkiej kontry, po której z kolei to nasz napastnik stanął przed szansą na zdobycie bramki, ale równie świetnie interweniował goalkeeper gości. Do przerwy remis 0:0. Drugiej połowy nie mogliśmy zaczać gorzej, po 50 sekundach od wznowienia zawodów to goście wyszli na prowadzenie po strzale głową Podkańskiego! Dopiero w 82 minucie zdołaliśmy wyrównać po pięknej główce Szałka, jednak piłka odbiła się jeszcze od bramkarza gości i to jemu przyznano gola samobójczego! Remis 1:1 mnie nie zadawalał i ruszyliśmy ostro do ataku... jak się okazało, był to błąd ponieważ po jednej z kontr goście w 89 minucie strzelili nam drugiego gola... przegrywamy u siebie 1:2 i tracimy lidera! Mistrzem jesieni Polonia Środa Wlkp.! Nie mam do chłopaków pretensji o ten mecz, byliśmy zdecydowanie lepsi, po prostu zabrakło nam tego dnia odrobiny szczęścia.

Jak przerwa zimowa to i sparingi. Graliśmy dużo, co najmniej raz, a czasmi dwa razy w tygodniu. Chciałem dać pograć wszystkim w dużym wymiarze czasowym i musiałem troche eksperymentować. Wyniki całkiem niezłe.

Rundę rewanżową zaczeliśmy wyjazdowym spotkaniem z KS Kutno, beniaminkiem ligi i ... dostaliśmy w czapkę! Cóż za falstart na inaugurację rundy wiosennej! 

Następnie nie przegraliśmy przez kolejnych.... 12 spotkań! CO z tego, skoro 7 z 12 spotkań to remisy!!! Masakracja, jak to mawiają młodzi ludzie! 

Mimo tak kiepskich wyników, trzymaliśmy się dzielnie drugiego miejsca w tabeli ze stratą 3 punktów do Polonii! Oto jak przedstawia się finisz rozgrywek!

Wiecie dlaczego tak cienko nam idzie? Ja wiem dlaczego, już wam mówię. W IV lidze miałem w ataku Łukasza Stasiaka, który w 36 meczach zdobył 34 bramki, w zeszłym sezonie dobrze grał Radosław Lenart, który w 25 spotkaniach trafił 21 razy do bramki rywali, a teraz? Naszym najlepszym strzelcem jest Konrad Prawucki, który w 19 spotkaniach zanotował do tej pory 6 bramek! Widać różnicę? Pewnie że widać!

Mecz ze Świtem rozpoczął się od zmasowanych ataków gości i tylko Bóg jeden wie jak to im nie wpadło do bramki... na szczęście w okolicach 30 minuty to my dochodziliśmy ostro do głosu! W 33 Chajewski strzelił pierwszą bramkę w tym meczu, a ostatnią w 44 Konrad Prawucki! WOW, to już jego 7 gol, chyba go wykupią do Ekstraklasy.... ahh. Polonia i Kotwica również odnieśli zwycięstwa. Jeśli wszystko zapunktujemy do końca to zagramy w ostatniej kolejce o mistrzostwo!

W meczu z Arką II Gdynia bałem się cholernie każdej sytuacji Gdynian. Wynik spotkania otworzył pomocnik gości dopiero w 72 minucie! Na szczęście nasza odpowiedz była błyskawiczna, bowiem  minut później był remis! Po strzale Prawuckiego, piłkę do własnej bramki skierował defensor Arki Gdynia. Gdy już wydawało się, że nastapi podział punktów w tym spotkaniu, to Konrad Prawucki wpadł w pole karne i został sfaulowany! Sam poszkodowany podszedł wykonać strzał z 11 metrów i udało mu się! Ogrywamy Arkę II Gdynia! 

Mieszko Gniezno to nie był wymagający rywal, mimo to bardzo dzielnie i bardzo długo się bronili. Pierwszą bramkę zdobyliśmy dopiero w 83 minucie, dwie minuty później podwyższyliśmy na 2:0 i spokojnie zbieraliśmy się do ostatniej kolejki w tym sezonie.

Polonia wygrała z KS Kutno 2:0, więc co to oznacza? A no to, że na ich stadionie, w ostatniej kolejce rozegra się mecz o awans... szkoda tylko że my MUSIMY wygrać, a Polonii wystarczy remis. 

A więc tak, zaczeliśmy spotkanie z jednym DEFEM w pomocy i dwójką ustawioną ciut wyżej. Miałem szczęście, że trener Polonii był jak Mauricio Sarri w Neapolu, czyli praktycznie nie rotował składem, mało tego, trzy dni przed najważniejszym meczem sezonu grali w półfinale regionalnego pucharu Polski. W wyjściowej jedenastce u naszych rywali było trzech piłkarzy grających z urazami i chyba tylko dwóch, którzy byli wypoczęci! Nie zmieniało to jednak faktu, że mecz był ciężki i arcyważny, ponieważ w razie porażki bądź remisu, miałem rezygnować z funckji menagera Gryfa Słupsk.

W 13 minucie po rzucie rożnym objeliśmy prowadzenie. Dokładną piłkę na głowę Michała Szałka zagrał Janasik i cieszyliśmy się z pierwszego gola w tym meczu, ale niezbyt długo. W 31 minucie wyrównał drugi Szałek, tym razem Adrian, napastnik Polonii! Do przerwy schodziliśmy z remisowym rezultatem. W przerwie dokonałem aż 3 zmian! Zmieniłem boki obrony, ponieważ moi dwaj skrajni obrońcy mieli na koncie żółte kartki i przegrywali dość częso pojedynki 1 na 1. Wpuściłem też na skrzydło Chajewskiego, który zastąpił Mielcarka. Na ostatnie nieco ponad 20 minut wpuściłem niewypał tego sezonu, mianowicie mojego drugiego napastnika, Michała Przemyka, który do tego spotkania zdobył 3 bramki w 17 występach, piorunujący wynik prawda? Ale po raz kolejny w tym sezonie miałem nosa do zmian, bowiem akcja z 82 minuty  to wymiana podań między Chajewskim i Przemykiem, zakończona strzałem tego drugiego! GOOOOL, na 8 minut przed końcem! Automatycznie cofnąłem zespół do tyłu i nakazałem wybijanie wszystkiego co wpadnie im pod nogi! Dali radę, utrzymali korzystny wynik do końca meczu i stało się to! 

Uciekliśmy katu spod topora w ostatniej kolejce! Zapowiedziałem prezesowi przed ostatnią kolejką, że jeśli kolejny sezon z rzędu skończymy na drugim miejscu to odchodzę i zajmuję się hodowlą jedwabników. Na szczęście się udało i już w kolejnej odsłownie, zobaczycie Gryf Słuspk w rozgrywkach II ligi! Ogólnie to śmieszna sprawa, bowiem w ostatniej kolejce rundy jesiennej to my byliśmy liderem, to my podejmowaliśmy drugi w tabeli zespół u siebie i to my straciliśmy gola w końcówce na 1:2... historia zatoczyła koło, czy jednak nie? :D