Football Manager 2019, Rozgrywka Mistrzów 5, Kariera nr 1. Sezon nr 2 (El Ejido- tylko Hiszpanie)

Hola! Zapraszam do drugiego epizodu mojej przygody w słonecznym El Ejido. Po pierwszym, fantastycznym dla mojego zespołu sezonie, muszę jak najszybciej ostudzić euforię. Czeka nas burzliwy okres, zwłaszcza jeśli chodzi o budowę kadry na pierwszy sezon w historii klubu na tak wysokim szczeblu. Na całe szczęście sprawdziły się słowa @pavel i na rynku pojawiło się sporo hiszpańskich zawodników prezentujących całkiem przyzwoity poziom. Niestety, sytuacja finansowa jest dość przeciętna. Ale o tym w dalszej części bloga.

DOTYCHCZASOWE OSIĄGNIĘCIA I BLOGI

Odcinek 1.- sezon 2018/19

PRZYPOMNIENIE ZASAD

- Grają tylko zawodnicy, którzy posiadają hiszpańskie obywatelstwo (nie ważne czy jako pierwsza czy druga narodowość). 

- Mogę "wychować" sobie Hiszpana, kupując zawodnika z innego kraju, jednak nie może on wystąpić w spotkaniu pierwszego zespołu do momentu uzyskania obywatelstwa Hiszpanii. W praktyce będzie to oznaczać, że będę się starał sprowadzać do mojej akademii młodych zawodników głównie z Ameryki Południowej, choć być może także z innych regionów świata.

- Zawodnik bez hiszpańskiego obywatelstwa w momencie dołączenia do klubu nie może mieć ukończonych 21 lat(maksymalnie 20 lat i 364 dni).

- Członek sztabu szkoleniowego w momencie dołączenia do zespołu MUSI znać język hiszpański.

TRANSFERY KADRA NA SEZON 2019/20

Jasną sprawą było to, że potrzebujemy wzmocnień. Na większości pozycji. Dlatego szukałem gdzie się dało. Z racji tego, że na transfery nie dostaliśmy ani jednego euro, polowałem głównie na zawodników z kartą  na ręku, albo darmowe wypożyczenia. Dlatego też postanowiłem znaleźć klub patronacki z Primera Division, by sprowadzić kilku młodych piłkarzy. I tak jeszcze pod koniec poprzedniej kampanii udało podpisać się umowę z Realem Betis, na mocy której dostajemy dostęp do pozyskiwania zawodników, którzy nie mieszczą się w pierwszej drużynie. Współpraca była bardzo owocna, ponieważ trafiło do nas aż czterech graczy z Sevilii. Oprócz darmowego zaciągu z Andaluzjii, wypożyczamy sześciu innych pierwszo- i drugoligowych młodych zawodników. Z wolnego transferu pozyskujemy nowego golkipera. Z zespołu odchodzi tylko rezerwowy bramkarz, dla którego nie było miejsca w kadrze. Nie jestem może zachwycony jakością naszych wzmocnień, ale moim zdaniem powinniśmy spokojnie utrzymać się w lidze. W zimie dołącza do nas jeszcze trójka młodych zawodników, o jednym z nich na pewno jeszcze usłyszycie.

KADRA NA SEZON 2019/2020

PRZYGOTOWANIA

Standardowo, gramy z niezbyt mocnymi rywalami. Sporo nastrzelaliśmy, zanotowaliśmy jedną drobną wpadkę. Przy okazji udało się zarobić kilkadziesiąt tysięcy euro. Morale podbudowane, mogłem stwierdzić, że jesteśmy gotowi do batalii w Segunda Division.

Bukmacherzy nie dają nam zupełnie żadnych szans na utrzymanie. Wraz z Logrones jesteśmy uznawani za absolutnych autsajderów. Będzie ciężko, ale się nie poddamy.

Na całe szczęście nasz zarząd stąpa twardo po ziemi i oczekuje od nas wyłącznie walki o życie. Jestem jednak bardzo ciekaw, co by się stało, gdyby totalnie nam nie szło. Czy dalej władze będą takie cierpliwe i wyrozumiałe. Mam jednak nadzieję, że nie będę musiał się o tym przekonywać.

COPA DEL REY

Występujemy w tych rozgrywkach po raz pierwszy w historii (sprawdzałem informację w Internecie i nie znalazłem żadnej wzmianki o grze El Ejido w Pucharze Hiszpanii). Budujemy zatem powoli historię naszego Klubu (tak, celowo napisałem z wielkiej litery- chcę bowiem, żeby El Ejido zostało zespołem z prawdziwego znaczenia). Zaczynamy od pierwszej rundy- najniżej jak się da. Najlepsi wkraczają do gry od czwartej, po cichu liczę, że uda nam się tam dostać i rozegrać spotkanie z którymś z trójki potentatów.

Naszym pierwszym rywalem dobrze nam znane z zeszłorocznych zmagań San Fernando. W poprzednim roku w meczach ligowych nie byli w stanie strzelić nam bramki (0:0 na wyjeździe i 1:0 u siebie). Liczyłem, że i tym razem będziemy od nich lepsi i tak też się stało! Co prawda nie udaje się zachować kojelnego czystego konta, ale pakujemy im aż cztery bramki i pewnie zwyciężamy 4:2. Historycznego, pierwszego gola w tych rozgrywkach zdobywa Ivan Navarro.

W kolejnej rundzie trafiamy na kolejnego trzecioligowca- Real Union, w grze zwany jako Real Irun. Skoro rywal gra w niższej lidze, naszym obowiązkiem jest odprawić ich z kwitkiem jak poprzedników. Jednak zespół będący jednym z założycieli Primera Division w 1929 roku postawił twarde warunki. Dopiero w doliczonym czasie gry Oscar doprowadza do remisu i dogrywki. Nie wytrzymaliśmy niestety kondycyjnie trudów dodatkowych 30 minut i odpadamy z rozgrywek po golu Mikela Obregozo w 108. minucie pojedynku.

Szkoda, że pierwsza przygoda El Ejido z Copa del Rey trwała tak krótko. Może jednak musieliśmy zapłacić frycowe, żeby w kolejnych latach zawojować te rozgrywki? Czas pokaże. Rozgrywki dość niespodziewanie wygrała Valencia, pokonując pewnie w finale 2:0 Real Madryt.

SEGUNDA DIVISION

Liczbą tego sezonu będzie dla nas 43. Dlaczego? A no dlatego, że dokładnie tyle punktów w poprzednim sezonie dawało byt w lidze. Co prawda Reus, które zajęło w poprzednich rozgrywkach ostatnią bezpieczną lokatę zdobyło 42 oczka, ale z takim samym dorobkiem punktowym spadło Elche, więc uznałem, że musimy dołożyć ten dodatkowy punkcik.

Dlaczego nie liczę na więcej? Realnie oceniam nasze szanse na ten sezon. Skoro takie Valladolid czy Girona- czyli nasi ligowi rywale, wypożyczają nam niepotrzebnych zawodników, a potem grają oni u nas w pierwszym składzie, to znaczy, że nie dysponujemy najmocniejszym kadrowo zespołem.

Będzie to dla nas sezon pierwszych razów na poziomie Segunda Division, dlatego postaram się opisać te najważniejsze w formie krótkiego kalendarium:

25 sierpnia 2019r.- pierwszy mecz w lidze (vs. Granada)

25 sierpnia 2019r.- pierwsza porażka w lidze (vs. Granada)

28 sierpnia 2019r.- pierwszy gol w lidze (Sergio Sanchez, vs. Oviedo)

28 sierpnia 2019r.- pierwszy remis w lidze (vs. Oviedo)

28 sierpnia 2019r.- pierwsza żółta kartka w lidze (Fede, vs. Oviedo)

8 września 2019r.- pierwsza czerwona kartka w lidze (Tomas, vs. Osasuna)

15 września 2019r.- pierwsze zwycięstwo w lidze (vs. Celta B)

22 września 2019r.- pierwszy rzut karny w lidze (vs. Girona)

22 września 2019r.- pierwszy niestrzelony rzut karny (Antonio Pino, vs. Girona)

20 października 2019r.- pierwszy hat-trick w lidze (Jaime, vs. Valladolid)

9 listopada 2019r.- pierwszy gol z rzutu karnego w lidze (Oscar, vs. R. Santander)

Sezon zaczynamy dość mocno w kratkę, żeby nie powiedzieć źle. W pierwszych siedmiu kolejkach odnosimy tylko jedno zwycięstwo i zdobywamy raptem cztery punkty. Zajmujemy w tabeli przedostatnie, 21. miejsce. Ustępują nam jedynie rezerwy Celty, które nie zdobyły do tego momentu ani jednego oczka, ulegając m.in. naszej drużynie.

Potem jednak następuje cudowne odrodzenie moich zawodników. No może jednak nie tak cudowne, bo nieco mogły się do niego przyczynić drobne korekty taktyczne, których dokonałem. W kolejkach 8-13 zdobywamy dwanaście z szesnastu możliwych do zdobycia punktów. Winduje nas to na całkiem przyzwoitą 14. lokatę. 

Potem jednak następuje coś, czego kompletnie się nie spodziewałem. Od 16 listopada i kolejki numer 14 nie jesteśmy w stanie wygrać meczu ligowego do... 22 lutego 2020 roku!!! Trzynaście kolejnych spotkań bez zwycięstwa. Powiem szczerze, że dawno nie spotkałem się z tak fatalną serią w prowadzonym przeze mnie klubie. Myślicie pewnie, że dużo remisowałem. Nic bardziej mylnego! W tych trzynastu meczach zdobyliśmy dokładnie JEDEN punkt. Jeden! Strzelamy tylko 5 bramek! Stawałem się coraz bardziej bezradny. Nie pomagało nic, ani rozmowy z zawodnikami, ani zmiana taktyki. Nie potrafiliśmy w żaden sposób się przełamać. Jak zapewne się spodziewacie, nieco osunęliśmy się w ligowej tabeli. Tylko dzięki temu, że Albacete spisywało się podobnie źle nie byliśmy czerwoną latarnią ligi, tylko zajmowaliśmy ponownie 21. pozycję. Do końca sezonu pozostało 15 kolejek, a my mieliśmy do odrobienia siedmiopunktową stratę do bezpiecznego miejsca w tabeli

Na całe szczęście ponownie ratuje nas Celta B. To dzięki wygranej z nimi w 27. serii gier łapiemy tak potrzebny nam w tym trudnym momencie tlen. Bohaterem tego spotkania został wypożyczony zimą z Valladolid Miguel De la Fuente. Ten młodzieżowy reprezentant Hiszpanii wpakował rywalom trzy gole i dał życie całej drużynie. W rundzie wiosennej strzelił on łącznie aż 12 goli! Tylko jego trafieniom zawdzięczamy utrzymanie się w Segunda Division. Nad kreską znaleźliśmy się po 33. kolejce i wygranej nad Racingiem Santander. W końcówce ponownie notujemy serię porażek, jednak głównie dzięki słabej formie rywali utrzymanie zapewniamy sobie w przedostatniej serii gier zwycięstwem nad Tenerife. Udało się, ale ile kosztowało mnie to nerwów! Walczymy dalej!

WYNIKI

TABELA

POZYCJA, KOLEJKA PO KOLEJCE

PODSUMOWANIE

Ach, co to był za sezon. Dawno w tej grze nie przeżywałem takich emocji. Ale powiem szczerze, że było całkiem fajnie. Może dlatego, że ostatecznie osiągnęliśmy cel. Jednak bardzo chciałbym zaoszczędzić sobie tych nerwów w kolejnym sezonie. 

Finansowo wyglądamy całkiem nieźle. Na starcie sezonu mieliśmy na koncie niecały milion euro, natomiast na jego końcu stan konta pokazywał już nieco ponad trzy bańki. Dostaliśmy też jakieś pieniądze na transfery, dlatego podchodzę do najbliższego okienka transferowego z dużą dozą optymizmu.

Z racji ograniczeń, zarówno tych narzuconych przez siebie, jak i tych spowodowanych wciąż niezbyt fantastyczną sytuacją finansową bardzo liczyłem na "produkty" naszej szkółki. Z racji ciągłej walki o ligowy byt nie wprowadzałem młodych zawodników tak bardzo jak bym chciał. Można powiedzieć, że ich rola była żadna. Jednak w ostatniej kolejce, gdy byliśmy już pewni utrzymania, dałem szansę dwóm 16-latkom na debiut w seniorskiej piłce. Poznajcie lewego defensora Ramona i snajpera Jorge Joaquina Rodrigueza. Screeny z dnia debiutu.

Na koniec tradycyjnie statystyki piłkarzy, jedenastka sezonu i profile graczy, którzy na przestrzeni całego sezonu przekroczyli średnią ocen 7,00.

STATYSTYKI

JEDENASTKA SEZONU

NAJLEPSI