Football Manager 2019, Rozgrywka Mistrzów 5, Kariera nr 2. Sezon nr 1 (La Pologne - 2018/19)

PRZESZŁOŚĆ

Wstęp opowiadający o rozkoszach budowy własnego klubu

LA POLOGNE - DO TEJ PORY

-

ZDOBYWCY TROFEÓW WE FRANCJI - DO TEJ PORY

-

ZDOBYWCY NAJPOWAŻNIEJSZYCH TROFEÓW - DO TEJ PORY

-

CZĘŚĆ PIERWSZA - DLA WIELBICIELI SŁOWA PISANEGO

Artur Boruc, 38-letni bramkarz i kapitan klubu La Pologne, wlókł się z niewyraźną miną przez zakamarki Parc des Princes. Za kilkadziesiąt minut miał się rozpocząć mecz z PSG, inaugurujący sezon 2018/19. Kibice leniwie sadowili się na trybunach przyjmując zakłady czy będzie 5:0, czy może ich pupile wbiją więcej goli. W rozmowach dominowały rozważania na temat zalet i ewentualnych wad trzech nowych zawodników, którzy za łączną kwotę 63 mln euro zasilili właśnie ich zespół. Kampl, Milivojević i Lodeiro.

Boruc był tą całą meczową szopką już teraz lekko zirytowany. Wszedł do szatni, przebrał się. Trener bramkarzy, Nicolas Dehon, zwrócił się do niego łamanym angielskim:
- Artur, niech Radek cię rozgrzeje.

Boruc mruknął coś, a irytacja w nim rosła. „Radek“, „rozgrzeje“.... Nic nie miał do młodego. Zapamiętał nawet, jak się nazywa: Majecki. Tak, Majecki, a nie Majewski. Ogólnie nie ma głowy do nazwisk, w rezerwach trenuje jakiś Bułka czy Mułka, Klucz albo Kucz, cholera wie. Ten pierwszy przypomina raczej niedźwiedzia, niż bramkarza, drugi też niewyraźny. Ale co on tam wie, przecież nie ma licencji trenerskiej. Co innego ten młody, Majecki. Ma coś w sobie. Być może będą z niego ludzie. Do tego trzyma gębę na kłódkę i nie zmusza go do rozmowy.
- Wiesz co, młody, idź sprawdź, czy siatki w bramkach są dobrze naciągnięte...

Chciał być sam. Zaczął udawać, że się rozciąga, przez jego głowę przelatywały różne myśli. Dlaczego dał się namówić na ten dwuletni kontrakt z La Pologne? Może trzeba było siedzieć w Bournemouth? Co prawda był tam ten irytujący Begović, cholera, już miał dosyć tych jego nieustannych żartów na temat pewnego gola, pewnie przyszło by pogrzać trochę ławę, no i co? Z drugiej strony fajnie być niezagrożonym numerem 1 i jeszcze trochę pobronić. Tylko z kim tu grać? Zaraz zacznie się mecz z PSG, a ten treneiro z butiku, ten futbolmenedżerowy hochsztaplerek, Czyżycki, wystawił przed nim dwóćh młodych. Szlag by to... Bednarek i Dawidowicz. Gdzie szybkość, gdzie zwrotność? Obydwaj co prawda potężni jak dęby, ale za chwilę mają ich wziąć w obroty Cavani, Neymar, Mbappé i cała ta zakupiona za ciężkie miliony szajka... Do tego na bokach obrony kolejny młody, Gumny, no i Rybka, czyli Rybus. Obydwaj raczej mają więcej inklinacji ofensywnych, bronić umieją średnio....

Dlatego Boruc był zirytowany. Wiedział, że szykuje się pracowity wieczór. Z szatni wyłonił się trener bramkarzy, Dehon.
- Artur, rozgrzewasz się?

Boruc skrzywił się i z flegmą odpowiedział:
- No przecież widać.

Dehon udał, że nie słyszy. Dla niego ten mecz też jest ważny, bo kiedyś pracował w PSG. Boruc patrzył jednak na niego z lekkim niesmakiem. On już nie potrzebuje trenera. Jest na równi pochyłej i nikt go już niczego więcej nie nauczy. Sam wie, ile i jak ma trenować.

Wrócił do szatni. Odprawa. Czyżycki coś tam mówił, że mają grać na luzie, zawsze to samo. Jak grasz z PSG, graj na luzie, grasz, powiedzmy, z Chojniczanką Chojnice, to musisz wygrać, a rywal wcale nie taki słaby. Słowem, wyżej nosa nie podskoczysz, grasz z silnym to się nie spinaj. Grasz ze słabym, to musisz sobie wmówić, że nie jest taki słaby. Cała, kurwa mać, psychologia. Ileż razy on już to słyszał... Potem do tablicy podchodzą asystent Czyżyckiego, Daniele Russo oraz Bernhard Peters. Tłumacz przekłada. Boruc wpatruje się w swoje korki. Młodzi udają, że pilnie słuchają i rozumieją taktyczne zawiłości, Błaszczykowski wygląda jak mumia, a Grosicki jest jak zwykle nakręcony i rozpiera go energia.

Zaczyna się mecz. PSG oczywiście przejmuje natychmiast inicjatywę, ale, ale... W 5. minucie Linetty podaje do Kownackiego, Thiago Silva zachowuje się jak junior i La Pologne obejmuje prowadzenie.

Bramka podziałała na zespół z Paryża jak smagnięcie biczem. Wyrównanie przyszło dosłownie po kilkudziesięciu sekundach. Artur zdołał obronić bombę Lodeiro z pięciu metrów, ale przy dobitce Kampla nic nie mógł zrobić. PSG naciera. W 17. minucie Rybus zderzył się w z Mbappé, interwencja na granicy faulu. Sędzia, Florent Batta, biegnie obejrzeć akcję na małym ekranie. I dyktuje rzut karny. Do piłki podchodzi Cavani. Wali z całej siły prawą nogą na lewą rękę Boruca. A ten, po cudownej paradzie, wybija piłkę na rzut rożny!

W 41. minucie PSG zdobywa jednak bramkę. Neymar podał do Mbappé, ten błyskawicznie uwolnił się od Rybusa i pięknym, technicznym strzałem pokonał Króla Artura. Druga połowa to popis Boruca i dzięki jego grze La Pologne przegrywa tylko 1:2.

Dwie godziny po końcowym gwizdku drużyna jest już na pokładzie czarterowego samolotu, który bierze kurs na lotnisko w Goleniowie. Stamtąd autokarem na obiekty klubowe i do domu.

Boruc mieszka na razie sam. Jeszcze nie wie, kiedy znajdzie się przy nim Sara i córka Amelia. Klub wynajął mu ogromny dom na Bezrzeczu. Dla niego jest zbyt duży i zbyt pusty.

Sierpień mija szybko, wyniki w lidze są coraz lepsze. We wrześniu do Boruca dołącza Sara i przywozi wspaniałą wiadomość - jest w ciąży! Badania wykazują, że na świat przyjdzie syn, któremu postanowili dać na imię Noah. Artur jest w świetnym nastroju, tym bardziej, że zarówno życie zawodowe, jak i prywatne układa się po jego myśli.

La Pologne radzi sobie całkiem, całkiem. Niestety, pod koniec września zaczynają się kontuzje. Najpierw „posypał się“ Błaszczykowski, potem Grosicki. Czyli czołowi piłkarze. Boruc lubi Kubę, mają podobne usposobienie. Nie cierpi natomiast Grosickiego, który zachowuje się zwykle tak, jakby cierpiał na ADHD. Jednak to, że nie pała do niego sympatią, nie oznacza, że nie szanuje jego umiejętności. Wręcz przeciwnie. Grosik jest szybki, ambitny, do tego ma trochę tej techniki w nodze. Tymczasem w meczu z Montpellier uszkodził ścięgno Achillesa i nie będzie mógl pomóc drużynie przez długie cztery miesiące.

Artur gra w piłkę już bardzo długo, ale czasem łapie się na tym, że o wyniku decyduje przypadek, tudzież jakiś kapryśny bóg futbolu. No bo jak można najpierw przegrać u siebie z Amiens 1:2, a tydzień później - bez Błaszczykowskiego i Grosickiego - wygrać na wyjeździe z Olympique Marsylia 1:0??? W dodatku gola na Stade Velodrome zdobył ten patykowaty Wolski, który zadziwia formą. Patrząc na jego atrybuty, jest to przeciętny grajek. Tymczasem - wyprzedźmy nieco fakty - strzeli w lidze 10 goli, zostając najlepszym snajperem drużyny w sezonie 2018/19! Tego się nikt nie spodziewał!

Pewnie najlepszym strzelcem byłby Kownacki, jednak pod koniec stycznia również on uległ poważnej kontuzji i wypadł ze składu na ponad 3 miesiące. Było to z kolei zbawienne dla Stępińskiego, który grając wcześniej ogony, nie mógł przez wiele godzin zdobyć bramki. I tak się ten piłkarski cyrk toczy...

Boruc największy ubaw miał w styczniu i lutym. Polska „myśl szkoleniowa“ oraz warunki klimatyczne (niby) nakazują absurdalną, czteromiesięczną przerwę zimową. Tymczasem oni rozegrali w styczniu i lutym dziewięć spotkań, z których przegrali tylko jedno - w Pucharze Francji z Rennes 0:1. Sypał gęsty śnieg i na dodatek Sławek Peszko postanowił pooglądać sobie czerwoną kartkę. Artur nie bronił, siedział w cieplutkiej loży, a na boisku uwijał się Majecki. Jego rezerwowym był Bułka (nie Mułka!)

Drużyna szybko miała z głowy zarówno Puchar Ligi, jak i Puchar Francji, zatem odpadło mnóstwo nudnych, upierdliwych wyjazdów. Po remisie z Rennes, 4:4, Czyżycki zakomunikował Borucowi, że chce dać szansę Majeckiemu. Artur przyjął to ze zrozumieniem, ale nie bez lekkiej satysfakcji przyglądał się, jak młodego bramkarza demoluje zespół Monaco, a ściślej - Radamel Falcao. Kolumbijczyk zaliczył hat-trick, po golu dorzucili Glik i debiutujący w lidze Sylla, a wynik brzmiał 5:1.... Boruc wrócił do bramki i w ostatnich ośmiu meczach sezonu wystąpił siedem razy. Wyniki były przyzwoite. Od dłuższego czasu stało się jasne, że drużynie nie grozi ani spadek, ani awans do europejskich pucharów. Można więc było grać na luzie, bez jakiejkolwiek presji.

Ostatecznie nowy klub, w którym zatrudniani są tylko i wyłącznie Polacy, zajął w lidze 8. miejsce. Zarówno zarząd jak i kibice byli bardzo zadowoleni, Czyżycki przedłużył o dwa lata swój kontrakt. Boruc zaczął  jednak odczuwać wypalenie. Skończył już 39 lat. Co miał wygrać - wygrał... Występy w zespole, który ma przed sobą raczej tylko i wyłącznie przeciętność, nie wywoływały żadnych dreszczy. Po zakończeniu sezonu udał się więc do trenera i powiedział:
- Słuchaj Łukasz, chciałbym pod koniec listopada 2019 zakończyć karierę. Miałbyś mnie jeszcze do dyspozycji przez praktycznie całą rundę jesienną.
- Przemyśl to jeszcze. Pociągnij do końca kontraktu, czyli przez cały następny sezon.
- Przemyślałem to. Mam w domu niemowlaka i po prostu nie chcę zostać w Szczecinie przez cały kolejny rok. To nie jest moje miejsce na ziemi.
- Artur, ale zrozum też mnie. Nie mogę na ciebie stawiać, wiedząc, że w listopadzie odejdziesz. To wszystko musi mieć ręce i nogi. Liczyłem na to, że przy tobie młody się jeszcze podszkoli i kiedy skończy ci się kontrakt, to dopiero cię zastąpi.
- Słuchaj Łukasz, młody jest już teraz gotowy. Ja po prostu potrzebuję kilka miesięcy, aby ogarnąć pewne sprawy i kończę karierę. To nieodwołalna decyzja.
- Będę z tobą szczery. Skoro tak stawiasz sprawę, to może zgodzisz się rozwiązać kontrakt za porozumieniem stron już teraz?
- O tym rozmawiaj z moim agentem, ale nie licz na taki układ. Dostaję po opodatkowaniu półtora miliona euro za sezon. To nie są jakieś kokosy.
- Tak, ale dla klubu to ponad dwie bańki, 12% naszego budżetu płacowego. Nie chcę ci stawać na drodze, ale uprzedzam lojalnie: skoro podjąłeś taką decyzję, to od początku nowego sezonu stawiał będę na Majeckiego. Rezerwowym będzie Marcin Bułka, a ty trenował będziesz z rezerwami.
- Nie patyczkujesz się, prawda?
- Nie, ponieważ dla mnie najważniejsze jest dobro klubu. Gdybyś zdecydował się zostać przez cały następny sezon, byłbyś nadal bramkarzem nr 1. Skoro jednak mógłbym liczyć na ciebie tylko od sierpnia do listopada, to nie ma sensu.
- Skoro tak uważasz....
- Tak uważam, Artur. Nie chcę się z tobą rozstawać w gniewie. Chciałbym ci podziękować za współpracę. Uważam, że masz za sobą naprawdę dobry sezon, a młody sporo przy tobie skorzystał.
- W porządku, Łukasz. Nadal uważam, że mógłbym do listopada normalnie grać, ale to ty jesteś szefem. Do widzenia.

Artur nie był przygotowany na tego typu reakcję trenera. Wiedział, że niezadowolony ze swojej sytuacji w klubie jest Błaszczykowski, którego zaczął coraz częściej zastępować Jóźwiak. Naburmuszeni od dawna chodzili Borysiuk, Jaroszyński i Niezgoda. Chcieli grać. Wiadomo również, że odchodzi Peszko, z którym klub nie przedłuży kontraktu. Ale on?! Czuł się pewny swego, był przekonany, że nadal jest najlepszym bramkarzem w tym klubie. I dopóki pozostanie, dopóty należy mu się - jak psu buda - pewny plac... A tu taki zonk.
 

CZĘŚĆ DRUGA - DLA FANÓW KULTURY OBRAZKOWEJ

Kadra

Wyniki

Puchar Ligi

W Pucharze Ligi grali:

Puchar Francji

W Pucharze Francji grali:

Liga

W lidze grali:

Tabela ligowa

Snajperzy:

Najwyższe noty:

La Pologne podsumowanie

We wszystkich rozgrywkach wystąpili:

Pięciu z najlepszymi notami (minimum 20 spotkań w pierwszym składzie):

Kontuzje

Poważne:

Wszystkie:

Nabór marzec 2019:

Największy talent (?):

W górę...

Sierpień 2018

Maj 2019

W dół...

Sierpień 2018

Maj 2019

CZĘŚĆ TRZECIA - DLA SYMPATYKÓW PODLICZANIA SŁUPKÓW

LA POLOGNE - historia w pigułce

Najwyższe zwycięstwo (wszystkie rozgrywki):
(5-0, 16/02/2019 vs Racing Strasbourg, Liga)

Najwyższe zwycięstwo (liga):
(5-0, 16/02/2019 vs Racing Strasbourg)
 

Najwyższa porażka (wszystkie rozgrywki):
(1-5, 31/03/2019 vs Monaco, Liga)

Najwyższa porażka (liga):
(1-5, 31/03/2019 vs Monaco)
 

Najwięcej meczów bez porażki (wszystkie rozgrywki):
(5, 25/08/2018 - 26/09/2018)
(5, 05/01/2019 - 02/02/2019)

Najwięcej meczów bez porażki (liga):
(7, 12/01/2019 - 23/02/2019)
 

Najwięcej meczów bez zwycięstwa (wszystkie rozgrywki):
(8, 20/10/2018 - 05/12/2018)

Najwięcej meczów bez zwycięstwa (liga):
(7, 20/10/2018 - 05/12/2018)
 

Najwięcej zwycięstw z rzędu (wszystkie rozgrywki):
(3, 09/02/2019 - 23/02/2019)

Najwięcej zwycięstw z rzędu (liga):
(5, 26/01/2019 - 23/02/2019)
 

Najwięcej porażek z rzędu (wszystkie rozgrywki):
(2, 10/08/2018 - 18/08/2018)
(2, 11/11/2018 - 24/11/2018)

Najwięcej porażek z rzędu (liga):
(2, 10/08/2018 - 18/08/2018)
(2, 11/11/2018 - 24/11/2018)

Najmłodszy zawodnik:
Łukasz BEJGER (16 lat i 293 dni, 31/10/2018 vs Nimes 0-1, Puchar Ligi)

Najstarszy zawodnik:
Artur BORUC (39 lat i 94 dni, 25/05/2019 vs Bordeaux 3-0, Liga)

Najmłodszy strzelec bramki:
Sebastian SZYMAŃSKI (19 lat i 219 dni, 15/12/2018 vs Toulouse 1-1, Liga)

Najstarszy strzelec bramki:
Sławomir PESZKO (33 lata i 320 dni, 05/01/2019 vs Bastia 2-0, Puchar Francji)

Najwięcej bramek w meczu:
Mariusz STĘPIŃSKI (3 gole, 23/02/2019 vs Toulouse 6-2, Liga)

Najszybszy gol:
Dawid KOWNACKI (31 sekunda, 11/11/2018 vs Bordeaux 1-2, Liga)
 

Najwięcej meczów w historii (wszystkie rozgrywki):
  37 - Robert GUMNY (2018-19)
  35 - Jan BEDNAREK (2018-19)
  35 - Paweł DAWIDOWICZ (2018-19)
  33 - Artur BORUC (2018-19)
  33 - Rafał WOLSKI (2018-19)

Najwięcej meczów w historii (liga):
  37 - Robert GUMNY (2018-19)
  35 - Jan BEDNAREK (2018-19)
  35 - Paweł DAWIDOWICZ (2018-19)
  33 - Artur BORUC (2018-19)
  33 - Rafał WOLSKI (2018-19)

Najlepszy snajper w historii (wszystkie rozgrywki):
  10 - Rafał WOLSKI (2018-19)
    7 - Kamil GROSICKI (2018-19)
    7 - Dawid KOWNACKI (2018-19)
    7 - Mariusz STĘPIŃSKI (2018-19)
    6 - Karol LINETTY (2018-19)

Najlepszy snajper w historii (liga):
  10 - Rafał WOLSKI (2018-19)
    7 - Kamil GROSICKI (2018-19)
    7 - Dawid KOWNACKI (2018-19)
    7 - Mariusz STĘPIŃSKI (2018-19)
    6 - Karol LINETTY (2018-19)