Football Manager 2019, Rozgrywka Mistrzów 5, Kariera nr 2. Sezon nr 3 (Start Pruchnik)

Witam w 3 sezonie mojej kariery skupiającej rozgrywkę na polskich boiskach ;]

Sezon 1

Sezon 2

W poprzedniej częsci wywalczyliśmy awans do III ligi a ja miałem się zastanowić co dalej. Decyzja padła na przedłużenie kontraktu o 1 rok. Po pierwsze, ze względu na rozpoczęty kurs licencji, po drugie ze względu na sprawdzenie własnych możliwości w wyższej klasie rozgrywkowej drużyną złożoną z amatorów.

Założyłem jedno. Jest to mój ostatni sezon w obecnej drużynie, jeśli na koniec sezonu zarząd nie zgodzi się na zmianę statusu drużyny na zawodowy, + wysłanie mnie na kolejny kurs trenerski.

Puchar podkarpacki.

Liga. Kolejki 1-10

Dramat, dramat i jeszcze raz dramat. W związku z brakiem transferów do wyjściowego składu, po raz kolejny byłem zmuszony sięgnąć po juniorów.Żaden jednak nie był brany pod uwagę do ustalania wyjściowej 11.

Graliśmy dokładnie tą samą 11 co przed rokiem, w IV lidze. A wyniki prezentowały się następująco:

Pod presją kibiców, piłkarzy, jak i prasy, byłem zmuszony do zmiany taktyki. Z 3-4-3 którym graliśmy ponad 1,5 roku, wróciłem do 4-2-3-1 z jesieni 2018.

O ile nie miałem się co martwić o zwolnienie, bo zarząd jasno dał do zrozumienia że nasza degradacja w obecnym sezonie jest niemal pewna, to chciałem powalczyć o utrzymanie. Skoro na 90% miałby to być mój ostatni sezon w Pruchniku, wolałbym po raz kolejny pozytywnie wszystkich zaskoczyć.

Jak widać, według bukmacherów nic nie było tak pewne, jak nasz spadek z III ligi.

Kolejki 11-17.

Do końca roku chciałem za wszelką cenę wygrać jakiś mecz i złapać kontakt z bezpieczną strefą. Od porażki z Wiślanami graliśmy już ustawieniem 4-2-3-1, co przyniosło zamierzony efekt. 2 zwycięstwa, 3 remisy i tylko 2 porażki pozwoliły zakończyć sezon z tylko 5 pktami straty do 14 drugiej Łęcznej.

W przerwie zimowej Ruch Chorzów zakontraktował mojego wychowanka Bartosza Kasie. Zawodnik który mógł grać na każdej pozycji w obronie, zawodnik od którego zaczynałem ustalać skład...

Cóż, trzeba było kolejnego juniora wprowadzić do składu. Na moje szczęscie żaden z pozostałych piłkarzy nie zdecydował się na zmianę klubowych barw i do rundy wiosennej mogliśmy się na spokojnie przygotować.

Kolejki 18-25.

Po intensywnym przygotowaniu śródsezonowym, przyszła pora na walkę o wyjście ze strefy spadkowej. Tutaj ciężar na swoje barki wziął kapitan Pan Bator, który kilka razy w pojedynke dał nam punkty.

Mamy to, w 25 kolejce z Resovią, liderem naszej grupy do 24 kolejki, wygrywamy po bardzo szczęśliwym meczu 2:1.

Między czasie kontuzji nabawił się mój kapitan.

Kolejki 26-30.

Do końca sezonu pozostało więc 8 meczów a my musieliśmy oglądać się za plecy na naszych rywali w walce o utrzymanie.

1 punktowa przewaga nad strefą spadkową i 4 mecze do końca, oj drżałem o końcowy rezultat.

Kolejki 31-32.

Wyraźnie obniżyliśmy loty w samej końcówce sezonu co mogło, a nawet powinno się dla nas skończyć znacznie gorzej, mimo to na 2 mecze do końca rozgrywek utrzymywaliśmy 14 lokate.

W bezpośrednim meczu o utrzymanie z Radzyniem prowadziliśmy 2:0, ale czerwona kartka na początku 2 połowy była dość drastyczna w swoich skutkach. Kartka, która później została anulowana...

Finisz. Kolejki 33-34.

Zamiast grać i walczyć, była śmieszna próba gry i uznanie wyższości rywala już po pierwszym gwizdku sędziego. Podobnie jednak jak w poprzednim sezonie, dopisało nam dużo szczęścia i w konsekwencji Start Pruchnik utrzymał się w III lidze.

Rozmowy z zarządem.

Podjąłem się dwóch rozmów z zarządem. Jedno o mój kurs trenerski, gdzie mimo zakończenia sezonu otrzymałem idiotyczną odpowiedź o mojej obecności na treningach.

Druga rozmowa dotyczyła przejścia na profesjonalizm, w której mimo +100 tys $ na koncie, zarząd odrzucił prośbę a moje ultimatum zakończyło się złożeniem mojej rezygnacji ze stanowiska.

Podsumowanie.

Mogłem zostać i grać tak przez X lat, co sezon utrzymując drużynę w III lidze lub spadać do IV i tak egzystować na pograniczu, tylko pytanie po co i dla kogo. Jako trener klubu chcę się rozwijać i stawiać wyższe wymagania zarówno sobie jak i otoczeniu w którym przebywam. Jest to jak dla mnie niewykonalne patrząc na brak ambicji władz klubu. Stąd moja rezygnacja. Teraz, planuję krótką przerwę w karierze i powrót na piłkarską karuzelę tak na przełomie września-października, gdzie niezadowoleni prezesi będą rotować swoimi marionetkami ;]

Otrzymałem kilka propuzycji już na kilka dni po odejściu z Pruchnika, jednak były to kluby pierwszoligowe, wolałbym poczekać na jakąś ofertę z III ligi i realizować założenia odnośnie kariery.