Football Manager 2021, Eliminacje RM7, Kariera#1, Sezon#1 (Warta Poznań - na dobry początek!)

Oprócz ludzi, których wymieniłem powyżej, dziękuję również tym wszystkim członkom społeczności Mój Football Manager, którzy swoimi komentarzami pod "wstępem" upewnili mnie, że pomysł nie jest zły!

Zaczynajmy zatem!
 

 CZĘŚĆ LITERACKA 

 RÓŻNOŚCI 

Na początek zastrzeżenie: w tej karierze nie używam Smarter AI z prostej przyczyny: nie chcę, aby trener Probierz został za jakiś czas menedżerem Arsenalu, a Brzęczek Juventusu Natomiast prawdopodobieństwo mojej rywalizacji z Guardiolą, Kloppem czy Zizou jest wielce iluzoryczne Gram zatem na zupełnie czyściutkiej wersji 21.4.0 z aktywnymi najlepszymi ligami Europy oraz bardzo dużą bazą danych. Status gry po zakończeniu sezonu wyglądał tak:




Zacząłem od poszukiwania asystenta, co okazało się trudnym zadaniem. Żaden naprawdę dobry fachowiec nie był zainteresowany pracą w takim klubie i za takie pieniądze. Jako młody chłopak bardzo lubiłem reprezentację Belgii oraz jej czołowego napastnika, Erwina Vandenbergha.

Trochę się co prawda zmienił fizycznie, ale i tak ucieszyłem się że ktoś tak znany w świecie futbolu zgodził się mi pomagać.




Mimo wszystko i tak bardzo daleko do ideału, jeżeli chodzi o jakość i warunki treningu.




Następnie ustaliłem sobie taktykę (1-4-3-3 z defensywnym pomocnikiem) i zrobiłem przegląd drużyny. Wyszło mi, że na gwałt potrzebujemy lewego obrońcy oraz skrzydłowego. Mój wybór padł na weteranów, byłych reprezentantów Polski. Do Warty dołączyli więc z wolnego transferu Sebastian Boenisch i Sławomir Peszko:






Musiałem też - zgodnie z zasadami tej kariery - wybrać trzech cudzoziemców. Miałem czterech. Zdecydowałem się oddać za darmo do Herculesa Alicante Mario Rodrígueza. Za pieniądze nikt go nie chciał kupić, a płacić tak słabemu piłkarzowi 39 000 zł miesięcznie wcale mi się nie uśmiechało. To był najwyższy kontrakt w drużynie! Ten, kto go podpisał, powinien być wysmagany i wysłany na bosą pielgrzymkę do Mekki! Czułem się niewymownie szczęśliwy, gdy zawodnik odszedł i oszczędził nasz skromny budżet. Tak przy okazji - otrzymałem całe 21 927 zł na transfery (!!!) i około 500 000 na miesięczne pensje.

Trójka cudzoziemców:








Makana Baku to niemiecki skrzydłowy (mający również obywatelstwo Demokratycznej Republiki Kongo), wypożyczony na rok z klubu Holstein Kiel. Jak na polskie warunki jest naprawdę niezły i zdecydowanie najwyżej wyceniany z całej ekipy (2 mln zł).

Robert Ivanov jest synem Finki i Rosjanina, dwukrotnym reprezentantem Finlandii. Stoper. Potężne chłopisko (197 cm / 89 kg), który ma jednak poważne braki szybkościowe i brakuje mu nieco jakości.

Adam Zreľák - nie ukrywam, że kiedy zobaczyłem tego napastnika, oczy mi się zaśmiały! Na taką ligę jak „ekstraklasa“ powinien być niczym diament. Silny, waleczny, pracowity i zdeterminowany. Miał kontrakt roczny, na szczęście z klauzulą automatycznego przedłużenia na dwa kolejne sezony, jeśli mi się spodoba. Spodobał się!


W sumie byłem bardzo zadowolony z jakości drużyny. Oprócz wymienionych już zawodników, o jej sile stanowiła trójka doświadczonych, środkowych pomocników: Michał Kopczyński, Łukasz Trałka i Mateusz Kupczak.








Bardzo liczyłem na doświadczonego kapitana drużyny, stopera Bartosza Kielibę, natomiast w bramce postawiłem na wypożyczonego z Górnika Zabrze Daniela Bielicę. To on zajmował zwykle wymuszone regulaminem miejsce młodzieżowca.






W Pucharze Polski musiało grać dwóch młodzieżowców, więc oprócz Bielicy tym drugim był stoper Aleks Ławniczak. Wysoki i skoczny, lecz - niestety - dość wolny.




Najsłabiej obsadzoną pozycją jest wg. mnie prawa obrona: ani Jan Grzesik, ani Mateusz Spychała nie są takimi piłkarzami, o jakich marzę. No ale jestem przecież w Warcie! Reszta zawodników to tło, uzupełnienie dla wszystkich, których wcześniej wymieniłem. Aha, jeszcze ktoś, z kim wiążą mnie jak wiadomo, więzy rodzinne. Mateusz należy do grupy dublerów.



 

PIERWSZY ZESPÓŁ - KADRA

(screen zrzucony 31.07.2020)




NAJCZĘŚCIEJ W WYJŚCIOWYM SKŁADZIE

Adam Zreľák to jedyny piłkarz powoływany do reprezentacji swojego kraju, co widać po ikonce samolotu, którą można zlokalizować na powyższym screenie.


 ROZGRYWKI 

LIGA

Zaczęliśmy dość niemrawo. Ale tak to jest, zawsze adaptacja do nowej taktyki wymaga czasu. W pierwszych pięciu meczach wygraliśmy tylko raz, z Zagłębiem na wyjeździe 3:1. To był wielki mecz Adama Zreľáka, który popisał się w Lubinie hat-trickiem. Okazało się, że jeszcze nie raz sprawi nam wszystkim dużo frajdy.

Przegraliśmy natomiast m.in. mecz derbowy:

Pozycja w tabeli po tych kilku meczach nie była zachwycająca. Ale sama gra dawała podstawy do przypuszczeń, że będzie lepiej.

I rzeczywiście było, choć nie sądziłem, że zaczniemy radzić sobie aż tak dobrze! Najpierw wygraliśmy z Legią 4:3 po fantastycznym, ciekawym meczu, a potem nasza passa meczów bez porażki trwała przez 13 spotkań!

Przegraliśmy w końcu 28 lutego 2021 z Piastem w Gliwicach, ale nie podłamało to moich zawodników.

Niecały tydzień później graliśmy z Lechem u siebie. Nasz lokalny rywal prowadził zdecydowanie w tabeli i do tej pory nie znalazł w lidze pogromcy. Ich passa zamknęła się liczbą "18". Co prawda szczęście opuściło Zreľáka (nie wykorzystał rzutu karnego), ale i tak daliśmy radę! Bohaterem rewanżowego meczu derbowego został nie kto inny, jak Sławomir Peszko! Wcześniej raczej lekko zawodził, na koncie miał zaledwie jednego gola. Tym razem trafił dwa razy (w tym raz z fantastycznie wykonanego rzutu wolnego) i sprawił mnóstwo radości naszym kibicom.

Przed meczem z Legią w Warszawie ich trener stwierdził:

Spotkanie zakończyło się sensacyjnie:

Wesoły Czesio musiał więc pakować manatki, a zastąpił go Jerzy Brzęczek we własnej osobie!

Zwycięstwo nad Legią przyszło w 21. kolejce i mój zespół wspiął się na drugą pozycję, tuż za Lechem!

I kiedy w mojej głowie zaczęły kiełkować pewne śmiałe marzenia dotyczące ataku na fotel lidera, przyszło otrzeźwienie:

Co prawda potem do końca rozgrywek szło nam znów bardzo dobrze, ale Lech Poznań niezagrożony dotarł do mety i został mistrzem Polski. Dla nas sensacyjne wicemistrzostwo, choć - szczerze mówiąc - miałem tak dobry zespół, że po cichu od początku liczyłem na awans do europejskich pucharów. Ale jednak wyprzedzić Legię, to jest zawsze coś wyjątkowego! Nie byłoby to możliwe bez naszego słowackiego snajpera, który zdobywając 21 goli został królem strzelców ekstraklasy!

PUCHAR POLSKI

Przystępowałem do tych rozgrywek na luzie, podchodząc do nich w sposób: nic nie musimy, liga jest najważniejsza. Tymczasem od samego początku Puchar Polski dostarczał mnóstwo emocji. Pierwszy mecz z Chrobrym Głogów był moim debiutem w roli menedżera Warty. Wygraliśmy po dogrywce 2:1.

Później wymęczyliśmy 2:1 z Arką w Gdyni, a następnie... znów nam sprzyjało kolosalne szczęście! W kolejnych dwóch rundach trafialiśmy dalej na ekipy grające o klasę niżej niż my. Zarówno GKS Jastrzębie, jak i Resovia zostały wyeliminowane dopiero po konkursach rzutów karnych! PANOWIE! Udział w PP może być nie mniej emocjonujący niż gra w Lidze Mistrzów!

Dotarliśmy więc do półfinału, a tam czekał Raków Częstochowa, drużyna absolutnie w naszym zasięgu. Wygraliśmy pewnie 2:0 i tak oto, dzięki furze szczęścia, znaleźliśmy się w pierwszym finale w historii klubu!

Szczęście nie może jednak trwać wiecznie... Do nas przestało się ono uśmiechać w najmniej odpowiednim momencie. Przede wszystkim w finale nie mogłem skorzystać z odsuniętych za kartki podstawowych graczy - Łukasza Trałki i Roberta Ivanova. Zastąpili ich Mateusz Czyżycki i Aleks Ławniczak. Protokół przed meczem z Pogonią Szczecin:

Przez cały mecz mieliśmy przewagę w posiadaniu piłki i w 78. minucie wydawało się, że dopniemy swego. Z lewej strony dośrodkował rezerwowy, Jakub Kiełb, a Adam Zreľák został popchnięty przez 39-letniego weterana, Roda Fanniego, którego Pogoń zatrudniła przed sezonem. Sędzia Tomasz Musiał skorzystał dla pewności z VAR-u i podyktował rzut karny. Wykonał go bezbłędnie sam poszkodowany, Zreľák.

Po zdobytej bramce postanowiłem się bronić. Mam trzecią taktykę na slocie, ultradefensywę, dzięki której nie jeden raz udało się obronić prowadzenie. Teraz zabrakło dosłownie kilkudziesięciu sekund... Sędzia doliczył tylko minutę i... stało się.

Podstawski wstrzelił piłkę na nasze pole karne, tam pomylił się Spychała i nie trafił głową w nadlatującą kulę. Trafiła ona do Sebastiana Kowalczyka, ten dograł na czwarty metr do Pawła Cibickiego, który głową wbił ją do naszej bramki. Błąd popełnił też bramkarz, Bielica, który powinien bardziej zdecydowanie wyjść do tej piłki. Trudno. Dogrywka.

103. minuta. Kacper Kozłowski zagrywa prostopadle do Cibickiego. Fatalnie zachowuje się Ławniczak i Cibicki wychodzi sam na sam z bramkarzem. Spokojna podcinka, futbolówka w siatce...

Taki mecz!

Taki ważny i tak głupio przegrany...

CZĘŚĆ STATYSTYCZNA

Triumfatorzy w Polsce:


SUPERPUCHAR: Legia Warszawa (1:0 z Cracovią)




PUCHAR POLSKI: Pogoń Szczecin (2:1 w finale z Wartą Poznań)




EKSTRAKLASA: 1. Lech Poznań, 2. Warta Poznań, 3. Legia Warszawa




Najdroższe transfery z udziałem klubów ekstraklasy:




Liga - wyniki Warty Poznań















Puchar Polski - wyniki Warty Poznań






WARTA POZNAŃ - statystyki zawodników

(zawodnicy posegregowani od najwyższej średniej oceny do najniższej)


Liga




Puchar Polski




Razem:




Bohater kibiców:

 NOTKA ORGANIZACYJNA

Blog spełnia wszystkie wymagania regulaminowe.

Linki przydatne dla potencjalnych uczestników eliminacji 7. Mistrzostw Polski Wirtualnych Menedżerów:

SAMOUCZEK

REGULAMIN RM

Polecane dodatki do gry: