Football Manager 2021. Eliminacje RM7. Kariera#2, Sezon#3 / DON’T B-SAD; Pasażer [#3, 2022/23]

A jeśli w imię Boga zechcesz iść
Zostaw po drodze niepotrzebny krzyż
Miłości, nadziei naładuj w kieszenie i chleb
Potem idź, gdzie chcesz

Aż najmniejsza z dróg
Dotknie twoich stóp
Wtedy stań na najwyższej z gór
I połknij wiatr, byś wykrzyczeć mógł

Ja tańczę, a niebo, niebo gra
Ja śpiewam, prze niebieski czas

A kiedy rozdasz najcieplejszy szept
Gdy przewędrujesz każdy mały sens
Pomyślisz, że tak, że wypełnił się czas
To ostatnia z dróg
Szuka twoich stóp
Teraz stań na najwyższej z gór
I połknij wiatr, byś wykrzyczeć mógł

Ja tańczę, a niebo, niebo gra
Ja śpiewam, prze niebieski czas
Ja tańczę, a niebo, niebo gra
Ja śpiewam...

Coma - "Pasażer" (2004)

TRANSFERY
(uwzględniono tylko graczy pierwszej drużyny)

Martim NETO (09.07.2022, wolny transfer)


Arlindo SEIXAS (09.07.2022, Rio Ave: 100 000 [120 000] €uro)


Nuno TAVARES (15.07.2022, Benfica: 500 000 €uro)

Branimir KALAICA (18.07.2022, wolny transfer)

André CEITIL (21.07.2022, Vilafranquense: 100 000 [120 000] €uro)

Francisco TRINCÃO (25.08.2022, Barcelona: roczne wypożyczenie, 1 300 000 €uro)

Abdallah ALI MOHAMED (13.12.2022, wolny transfer)

Ilija VUKOTIĆ (01.02.2023, Benfica: za darmo)

Rod FANNI (08.06.2022, koniec kariery)
Sulley MUNTARI (08.06.2022, koniec kariery)
Idrissa DOUMBIA (30.06.2022, Sporting: koniec wypożyczenia)
HENRIQUE Adriano Buss (30.06.2022, koniec kontraktu)
Chima AKAS (01.07.2022, Tondela: 60 000 €uro)
Rúben LIMA (05.07.2022, Estoril Praia: 100 000 €uro)
Diego Franciso Rocha-DIEGUINHO (01.08.2022, Coritiba: prawo Bosmana)
Tiago ESGAIO (02.01.2023, Chievo: 500 000 €uro)

Wszystkie transakcje
(łącznie z zawodnikami rezerw)

DLA FANÓW BLOGOWANIA

PIERWSZY ZESPÓŁ - KADRA

(screen zrzucony 01.09.2022)

Latem przybyło do klubu kilku utalentowanych piłkarzy, ale na plan pierwszy wysunęło się wypożyczenie z Barcelony Francisco Trincão. Mimo faktu, że płacimy tylko 10% jego pensji (resztę pokrywa kataloński gigant) to i tak zarząd był niezadowolony, że musi partycypować w tak wysokim kontrakcie (prawie 800 000 rocznie). Do tego doszedł sam koszt wypożyczenia: 1,3 mln euro. Nasłuchałem się więc sporo gorzkich słów od prezesa, z kolei kibice są bardzo zadowoleni:

Najdziwniejsze jest to, że w mojej taktyce... nie ma pozycji, na której Trincão mógłby grać! Nasuwa się więc pytanie, dlaczego go wypożyczyłem? Otóż uznałem, że tak klasowego zawodnika zdołam nauczyć grać na pozycji numer 8 w roli „mezzala“ (schodzący na skrzydła pomocnik). Z czasem zaczęło to wyglądać coraz lepiej, choć na początku Trincão narzekał:

Postępy nauki gry na nowej pozycji

02.09.2022:

02.06.2023:

Z nowych nabytków w podstawowym składzie zaczęli grywać też lewy obrońca Tavares i ściągnięty z trzeciej ligi defensywny pomocnik Ceitil, a także - od czasu do czasu - Neto. Jednak największą przyszłość moi trenerzy i skauci przepowiadają zaledwie 17-letniemu Seixasowi. Potencjał tego napastnika oceniany jest na cztery gwiazdki, ale Rio Ave zgodziło się go sprzedać podejrzanie łatwo i za niezbyt wygórowaną kwotę... Jak jednak zobaczycie w podsumowaniach, Seixas w pewnym momencie eksplodował wykorzystując kontuzje kolegów i z pewnością cieszę się z tego zakupu.

W zimowym oknie odszedł narzekający na zbyt mało szans Esgaio, a w jego miejsce sprowadziłem Ali Mohameda. Benfica zgodziła się oddać w lutym za darmo środkowego pomocnika Vukoticia, któremu i tak za kilka miesięcy wygasał tam kontrakt.

W pierwszym składzie najczęściej grali:

Trzeba również od razu zaznaczyć, że choć obecnie gramy najczęściej w miasteczku Grândola, to na mecze w Lidze Europy przenosiliśmy się na trochę większy obiekt w Estoril.

Tęskno nam już jednak do prawdziwie własnego domu... Ale po sezonie zapadla ostateczna decyzja o budowie Stadionu Miejskiego, na który przeprowadzimy się latem 2024.

Sezon „zimowego mundialu“ nie jest zbyt komfortowy dla trenera klubowego. Cholera wie, jak i na kiedy przygotować szczyt formy. Ja preferuję „metodę startową“ czyli po prostu rozgrywanie meczów towarzyskich co tydzień.

Muszę się pochwalić, że moja drużyna zanotowała fantastyczną pierwszą połówkę sezonu. Od 3 sierpnia do 5 stycznia przegraliśmy tylko raz (!!!), ze Sportingiem w Lizbonie. A braliśmy udział (oprócz oczywiście ligi) w rozgrywkach Ligi Europy, Pucharu Ligi i Pucharu Portugalii. Efektem jest nowy, wspaniały rekord meczów bez porażki: 17! Poprzedni wynosił zaledwie 9.

Oto sprint poprzez sezon 2022/23. Aby był w tym wszystkim jakiś porządek, opisuję moje przygody od tych zakończonych najwcześniej.

Puchar Ligi rozpoczęliśmy tym razem od bojów grupowych i w założeniu miało to być pole do popisu dla dublerów. 19 sierpnia 2022 pokonaliśmy Leixões 4:1, a swoje pierwsze gole (dwa!) w seniorskim futbolu zdobył Arlindo Seixas. Miał tamtego dnia 17 lat i 224 dni. Grupę wygraliśmy bez żadnych kłopotów:

W półfinale rozegranym na neutralnym gruncie (Leiria) odnieśliśmy wspaniałe zwycięstwo nad Benfiką, a bohaterem został nastoletni rezerwowy Seixas! Zdobył on zwycięskiego gola w piątej minucie doliczonego czasu gry. O stopniu zaangażowania niech świadczą żółte kartki“ my - 7, Benfica - 0. Sukces przypłacił kontuzją Arnaud Kalimuendo i nie mógł grać potem przez miesiąc.

Finał - być może z lekkim wskazaniem na Sporting, ale to my mogliśmy cieszyć się z trofeum, pierwszego w historii klubu!!! Bramki strzelili Francisco Trincão (asysta: Kalimuendo) i Habib Diallo (asysta: Seixas).

Rok 2022 będzie dla nas pamiętny, ponieważ zadebiutowaliśmy w europejskich pucharach. Los przydzielił nam godnych rywali, ale nie budzących wielkiego strachu:

Rozgrywki grupowe przeszliśmy tanecznym krokiem! Pełną dokumentację możecie znaleźć niżej, w części statystycznej, tutaj chciałbym tylko zamieścić screeny z debiutu, który zawsze jest czymś wyjątkowym. Belenenses SAD pierwszy mecz w europejskich pucharach rozegrał w rumuńskim mieście Kluż-Napoka, wygrywając z miejscowym zespołem 3:0. Autorem pierwszego gola na wielkiej scenie był Francisco Trincão już w 2. minucie meczu.

Prawdziwe emocje zaczęły się w fazie pucharowej. 1/8 finału to tylko jeden mecz i wspaniałe zwycięstwo z Ajaxem 2:0. Goście wcale nie byli gorsi, ale to nam dopisało szczęście. Nie potrafili nic nam strzelić nawet wtedy, gdy po usunięciu Afonso Sousy zostaliśmy w dziesięciu. Główne role w mojej drużynie odegrali Chorwaci: bramkarz Stipica i - niespodziewanie - stoper Kalaica, nie będący przecież pierwszym wyborem na tej pozycji.

Jeden z najwspanialszych meczów tego sezonu rozegraliśmy w Londynie. Arsenal miał nas rozjechać, tymczasem... Dzięki genialnej postawie Stipicy w bramce oraz skuteczności dwóch naszych żądeł (Kalimuendo i Diallo) wygraliśmy 3:0!!! Feta!!!

Oczywiście w rewanżu nie zaprzepaściliśmy tak znakomitej zaliczki i po remisie 1:1 czekaliśmy na półfinałowego rywala. Nazwa „Borussia M’Gladbach“ nie zrobiła na mnie wielkiego wrażenia. Niesłusznie... Wydawało mi się, że po wyeliminowaniu Arsenalu będzie już tylko wspaniale i - niestety - mocno się pomyliłem. Po remisie na „własnym“ stadionie (graliśmy w Estoril), ponieśliśmy prawdziwą klęskę w meczu wyjazdowym. Nieuchwytny dla moich obrońców był Marcus Thuram. Warto dodać, że BMG przegrała później „wewnątrzniemiecki“ finał Ligi Europy z RB Lipsk 0:3.

Na pocieszenie tytuł króla strzelców Ligi Europy 2022/23 dla Kalimuendo, który w 10 meczach zdobył 12 goli.

W lidze cały czas notujemy progres. Najpierw było miejsce 8, potem 4, teraz jesteśmy na podium! Trzecia lokata to doskonały wynik. Ustąpiliśmy tylko prawdziwym gigantom, Benfice i Porto. Ten ostatni klub wywalczył mistrzostwo po raz trzeci z rzędu, ale z nami miał tym razem bilans ujemny (1:1, 2:3). Szczególnie drugi mecz z Porto miał niesamowity przebieg. Do przerwy przegrywaliśmy 0:2 po „szybkich“ golach niesamowitego Brazylijczyka Evanilsona. Jednak w 47. minucie Sergi Gómez wyleciał z boiska, a ja nakazałem frontalny atak! I udało się wyrównać w 89. minucie, a w szóstej doliczonego czasu Hannibal Mejbri trafił na 3:2!

Jak widać przebyliśmy daleką drogę od porażek z tą samą ekipą w pierwszym sezonie (0:6, 0:5)... Nagrodą za 3. miejsce będzie udział w kwalifikacjach Champions League.

Puchar Portugalii. W trzech pierwszych rundach łatwo eliminowaliśmy niżej notowane ekipy (Loures - trzeci liga, Trofense - druga liga, Leça - trzecia liga). Pierwszy prawdziwy test przyszedł w ćwierćfinale (2:1 z Nacional), a w półfinale czekał nas dwumecz z FC Porto.

Gdy spojrzycie w górę, to zobaczycie jaki przebieg miał ligowy mecz z tą samą ekipą rozegrany w kwietniu. No to pierwszy półfinałowy mecz Pucharu Portugalii (rozegrany w lutym) wyglądał niemal identycznie! Porto prowadziło do przerwy 2:0 i wydawało się, że marzenia o finale trafił szlag. Tymczasem w  drugiej odsłonie mój zespół zagrał rewelacyjnie! Habib Diallo, który nie imponował zbytnio w lidze, popisał się hat-trickiem, a w szóstej minucie doliczonego czasu czwartego gola dorzucił Hannibal! Absolutna ekstaza!

W rewanżu zremisowaliśmy 2:2, a nasz rezerwowy bramkarz, André Moreira (zastępujący kontuzjowanego Stipicę) obronił rzut karny.

W finale nie mógł wystąpić reżyser gry, Hannibal Mejbri, powołany do młodzieżowej reprezentacji Francji oraz kontuzjowany stoper Tiago Djaló. Benfica, dla której byla to ostatnia szansa, by sezon zakończyć z jakimkolwiek trofeum, wygrała zasłużenie...

Podsumowując - sezon uważam za niezwykle udany! Brązowy medal mistrzostw Portugalii (liga), awans do finałów zarówno Pucharu Ligi (zwycięstwo!!!) jaki Pucharu Portugalii dobitnie pokazują, że jesteśmy już w ścisłej krajowej czołówce. Również postawa w Lidze Europy (półfinał), to jak na debiut w europejskich pucharach fantastyczne osiągnięcie.

Dwójka napastników (Kalimuendo - Diallo) zdobyła we wszystkich rozgrywkach 54 gole, a ich dublerzy (Seixas, Kikas i Mouandilmadji) - 35! Czyli - z przodu jest siła! Dobrze wprowadził się do drużyny lewy obrońca Tavares, na przeciwnej flance szalał Esteves, sporo jakości wniósł Trincão, znakomicie bronił Stipica, a Hannibal i Diop to ludzie, którzy naprawdę potrafią stwarzać sytuacje. Stoperzy (Matsima, Djaló, Kalaica) również grali na przyzwoitym poziomie. Największy zawód to chyba regres formy Afonso Sousy, ale to przez kontuzje, które nie pozwalają mu rozwinąć skrzydeł. Więcej oczekiwałem od Vukoticia.

DLA FANÓW STATYSTYK

BELENENSES SAD - liga

Najlepsi snajperzy:

Najlepsi zawodnicy:

BELENENSES SAD  - Puchar Portugalii

BELENENSES SAD  - Puchar Ligi

BELENENSES SAD  - Liga Europy

BELENENSES SAD  - zawodnik roku wg. kibiców

BELENENSES SAD  - opaskę kapitańską nosili

Dante Stipica‭ – ‬32 razy‭ (31 od początku)
Afonso Taira‭ – ‬23‭ (‬23‭)
‭André Ceitil - 3 (3)

ŚWIAT GRY B-SAD
najważniejsze wyniki rywalizacji klubowej

BELENENSES SAD - sezon po sezonie

ZDOBYWCY TROFEÓW W PORTUGALII
(w nawiasach - liczba triumfów w danych rozgrywkach; liczy się tylko mój świat gry, a nie historia realna)

ZDOBYWCY NAJPOWAŻNIEJSZYCH TROFEÓW
(w nawiasach - liczba triumfów w danych rozgrywkach; liczy się tylko mój świat gry, a nie historia realna)

ZAWODNICY B-SAD
Historia

L = mecze ligowe
PP = Puchar Portugalii
PL = Puchar Ligi
SPP = Superpuchar Portugalii
LM = Liga Mistrzów
LE = Liga Europy
LK = Liga Konferencji Europy
SPE = Superpuchar Europy
KMŚ = Klubowe Mistrzostwa Świata
Suma = mecze i gole we wszystkich oficjalnych rozgrywkach