Historia Piłkarskich Mundiali #4 Brazylia 1950

CZĘŚĆ IV- BRAZYLIA 1950

Poprzez działania wojenne przerwa w rozgrywaniu Mundialu trwała aż 12 lat. W 1942 roku planowany były czwarte Mistrzostwa Świata, do których organizacji pretendowali Niemcy i Brazylia. Z wiadomych względów organizacja turnieju przez Niemcy nie była możliwa. Pozostała więc Brazylia. Na kongresie FIFA w lipcu 1946 roku organizację kolejnego Mundialu przyznano Brazylii. Jednak nie określono daty jego przeprowadzenia. Stało to się we wrześniu 1947 roku, kiedy zaakceptowano propozycję, by zachować dotychczasową praktykę, czyli organizację Mistrzostw Świata w połowie okresu między Igrzyskami Olimpijskimi, a więc w 1950 roku. Początkowo format rozgrywek miał być taki sam jak w dwóch poprzednich turniejach. Jednak Brazylijczycy przeforsowali swój pomysł zakładający grę w czterech grupach po cztery zespoły, z których zwycięzcy awansują do fazy finałowej rozgrywanej również systemem każdy z każdym.

ELIMINACJE

Na zgłoszenia dotyczące chęci udziału w brazylijskim turnieju czekano do 31 grudnia 1948 roku. Jednak i tym razem były odstępstwa od reguły bowiem przyjęto opóźniony akces Urugwaju. Po raz pierwszy udział w rozgrywkach wzięły reprezentacje z Wysp Brytyjskich, które zostały ponownie przyjęte do FIFA. Ze względu na zniszczenia wojenne wiele państw, w tym Polska nie zgłosiły się do eliminacji. Walka o finały rozpoczęły się w czerwcu 1949 roku meczem Szwecja- Irlandia zakończony zwycięstwem ekipy Trzech Koron. Ostatni pojedynek w eliminacjach to mecz Szkocja- Anglia.

Podział miejsc finałach był następujący;

• Europa- 8 miejsc (w tym Włochy jako obrońca tytułu).  Rywalizowało o nie 17 ekip, w tym dwie z Azji- Turcja i Syria. Awans do finałów uzyskały: Anglia, Szkocja, Turcja ( po raz pierwszy); Hiszpnia, Jugosławia ( po raz drugi); Włochy, Szwajcaria, Szwecja ( po raz trzeci).
• Ameryka Południowa- 5 miejsc ( w tym Brazylia jako gospodarz turnieju). Zgłoszono 8 państw. Argentyna, Ekwador i Peru wycofały się z eliminacji, więc bez gry awansowały Boliwia, Chile, Paragwaj, Urugwaj ( po raz drugi); Brazylia ( po raz czwarty).
• Ameryka Północna, Środkowa i Karaiby- 2 miejsca. Zgłoszenia wysłały trzy federacje. Awans uzyskały Meksyk ( po raz drugi) oraz USA ( po raz trzeci).
• Azja- 1 miejsce. Początkowo rywalizować chciały cztery państwa, jednak trzy wycofały się, więc Indie awansowało bez gry ( po raz pierwszy w finałach).

FINAŁY

30 kwietnia 1950 roku w Londynie Komitet Organizacyjny Mistrzostw Świata zatwierdził wyniki eliminacji i przeprowadził losowanie fazy grupowej Mundialu. Podzielono drużyny na 4 koszyki ze względu na siłę reprezentacji oraz kryterium geograficznego. I tak do "liderów" zakwalifikowano Brazylię, Anglię, Włochy i Urugwaj. Grupę europejską stanowiły Hiszpania, Jugosławia, Szkocja i Szwecja. Do "Ameryki zaliczono Boliwię, Meksyk, Paragwaj i USA. Czwarty koszyk to "pozostali"- Chile, Indie, Szwajcaria i Turcja. Losowanie ułożyło się następująco:

GRUPA A: Brazylia, Jugosławia, Meksyk, Szwajcaria.

GRUPA B: Anglia, Hiszpania, USA, Chile.

GRUPA C: Włochy, Szwecja, Paragawaj, Indie.

GRUPA D: Urugwaj, Szkocja, Boliwia, Turcja.

Niestety taki rozkład grup nie miał przełożenia w rzeczywistości. Już wcześniej Komitet Organizacyjny Mistrzostw znał deklarację Szkocji i Turcji o rezygnacji z udziału w turnieju. Toteż zwrócił się do Francji i Portugalii, by uzupełnili grono finalistów. Federacje te jednak nie przyjęły zaproszenia. Dodatkowo w ostatniej chwili z uczestnictwa zrezygnowały Indie, więc turniej był rozgrywany w 13- zespołowym gronie. Grupa C składała się z trzech ekip, a grupa D wyglądała kadłubowo, bowiem były w niej tylko dwie południowoamerykańskie ekipy.

FAZA GRUPOWA

GRUPA A

Grupa ta miała tylko jednego faworyta i była to ekipa gospodarzy. Ich mecz z Meksykiem, inaugurujący cały turniej nie pozostawiał wątpliwości kto jest lepszy. Pewne zwycięstwo Canarinhos 4:0. Kolejny mecz Brazylii to spotkanie z Helwetami i tutaj niespodzianka bo mecz zakończył się wynikiem remisowym, a w ostatniej minucie Szwajcarzy mieli wyśmienitą okazję, by zwyciężyć w tym spotkaniu. Z nożem na gardle przystąpili do ostatniej gry w grupie z Jugosławią. Zwycięstwo zapewniło awans gospodarzom do fazy finałowej mistrzostw.

Poniżej wyniki w tej grupie:

BRAZYLIA- MEKSYK 4:0 ( Ademir’31,’79; Jair’65; Baltazar’71 )

JUGOSŁAWIA- SZWAJCARIA 3:0 ( Mitic’60; Tomasevic’70; Ognjanov’76 )

BRAZYLIA- SZWAJCARIA 2:2 ( Alfredo’3; Baltazar’43- Fatton’17,’88 )

JUGOSŁAWIA- MEKSYK 4:1 (Bobek’20; Zeljko Cajkovski’23,’51; Tomasevic’80- Ortiz’89)

BRAZYLIA- JUGOSŁAWIA 2:0 ( Ademir’4; Zizinho’69)

SZWAJCARIA- MEKSYK 2:1 (Bader’10; Antenen’44- Casarin’89 )

TABELA:

GRUPA B.

W tej grupie faworytem byli dumni synowie Albionu, uważający się za najlepszych graczy świata. Debiutowali oni w imprezie, bo w okresie międzywojennym nie byli zrzeszeni w FIFA. Na pierwszy ogień trafiła im się ekipa Chile.  Nie był to równorzędny przeciwnik dla Anglików, którzy łatwo zwyciężyli. W drugim meczu tej grupy Hiszpanie uporali się z Jankesami, chociaż do 54. Minuty przegrywali. Zatem pierwsza kolejka tej grupy nie przyniosła niespodzianek. W drugiej kolejce Hiszpanie zwyciężyli Chile, natomiast Anglicy potykali się z USA. Przed meczem bookmacherzy stawiali 100:1 na Anglię. Nikt nie przewidywał obrotu spotkania. USA wygrało z faworytami 1:0, co do tej pory jest uważane za największą niespodziankę Mistrzostw Świata.  Synowie Albionu zostali upokorzeni przez graczy „soccera”. Jednak przed ostatnim meczem mieli wszystko w swoich rękach. Wygrana z Hiszpanią dała bym im z pewnością awans do fazy finałowej mistrzostw. Jednak tak się nie stało. Piłkarze z Półwyspu Iberyjskiego pokonali Wyspiarzy odsyłając ich do domu.

Ekipa USA przed meczem z Anglią.

WYNIKI:

ANGLIA- CHILE 2:0 ( Mortensen’27; Mannion’51 )

HISZPANIA- USA 3:1 ( Igoa ’54; Basora’56; Zarra’63- J. Souza’17)

HISZPANIA- CHILE 2:0 ( Basora’17; Zarra’30 )

USA- ANGLIA 1:0 (  Gaetjens’38 )

HISZPANIA- ANGLIA 1:0 ( Zarra’49 )

CHILE- USA 5:2 ( Robledo’16; Cremaschi’33,’60; Prieto’54; Riera’82- Pariani’46; J.Souza’49 )

TABELA:

GRUPA C.

W tej grupie walczyły trzy zespoły, w tym mistrzowie świata Włosi i mistrzowie olimpijscy z 1948 roku Szwedzi. Stawkę uzupełniła ekipa Paragwaju. Pierwszy mecz to od razu hit- starcie mistrzów świata z mistrzami olimpijskimi. Włosi byli w tym czasie bardzo poobijani. W 1948 roku z prowadzenia Squadra Azzura zrezygnował Vittorio Pozzo. Do tego rok później w katastrofie lotniczej zginęło wielu podstawowych reprezentantów Włoch. W takich warunkach przyszło im walczyć o obronę tytułu mistrzowskiego.  Już pierwsze spotkanie pokazało, że nie będzie to możliwie, bowiem ekipa Trzech Koron zwyciężyła 3:2. Późniejszy remis z Paragwajem zapewnił im awans do fazy finałowej Mistrzostw.

WYNIKI:

SZWECJA- WŁOCHY 3:2 ( Jeppson’25,’69; Andersson’34- Carapellese’7; Mucinelli’75)

SZWECJA- PARAGWAJ 2:2 ( Sundkvist’17; Palmer’25- Lopez Fretez’34; Lopez’74 )

WŁOCHY- PARAGAWAJ 2:0 ( Carapallese’12; Pandolfini’63)

TABELA:

GRUPA D.

O tej grupie nie ma za bardzo co pisać. Odbył się jeden mecz bez historii, w którym Urugwaj rozgromił Boliwię, awansując do fazy finałowej.

WYNIK:

URUGWAJ- BOLIWIA 8:0 ( Miguez’12,’37,’51; Vidal’18; Schiaffino’20,’54; Perez’78; Ghigga’83)

TABELA:

FAZA FINAŁOWA

W tej fazie cztery zespoły, które awansowały miały rozegrać mecze każdy z każdym. W pierwszej kolejce Brazylijczycy rozgromili Szwedów, przy znacznej pomocy Ademira- strzelca czterech bramek. W drugim meczu tej grupy Urugwaj zremisował z Hiszpanią. Drugi mecz Canarinhos to kolejny ich popis, aplikując Hiszpanom sześć bramek. Natomiast Urugwaj wymęczył zwycięstwo nad Szwedami. Przed ostatnią kolejką spotkań było jasne, że o mistrzostwie zadecyduje spotkanie dwóch zespołów z Ameryki Południowej.  W umownym meczu o 3. Miejsce Szwedzi zwyciężyli Hiszpanię.

Zatem na Maracanie spotkały się zespoły Brazylii i Urugwaju. Pierwsza połowa to nawała Brazylijczyków, ale nie przyniosła ona bramek. Wynik 0:0 do przerwy dawał tytuł gospodarzom. Na początku drugiej połowy uzyskali oni prowadzenie i wydawało się, że nic już nie wydrze Kanarkom tytułu. Jednak Urugwaj zaczął grać swoje. Najpierw wyrównał, a potem na niecałe dziesięć minut przed końcem spotkania wyszedł na prowadzenie. Gospodarze nie zdołali odpowiedzieć i sensacja stała się faktem. Urugwaj po raz drugi został Mistrzem Świata, a Brazylijczycy płakali…Płakało 200 tysięcy ludzi na Maracanie oraz miliony Brazylijczyków w całym kraju. A Urugwaj otrzymał trofeum w tunelu prowadzącym do szatni.

16.07.1950

RIO DE JANEIRO- ESTADIO MARACANA

URUGWAJ- BRAZYLIA 2:1 ( Schiaffino’68; Ghiggia’81- Friaca’48)

WIDZÓW: 200.000 (173.850 według oficjalnej strony FIFA)

Urugwaj przed meczem decydującym o Mistrzostwie Świata z Brazylią:

Stoją od lewej: Obdulio Varela, Juan Lopez (trener) Eusebio Tejera, Carlos Abate i Romeo Vazquez (asystenci), Schubert Gambetta, Matias Gonzales, Rogue Maspoli, Victor Andrade, Juan Kirschberg (asystent)

Klęczą od lewej: Raul Lastra (asystent), Alcide Ghiggia, Julio Perez, Oscar Miguez, Juan Schiaffino, Ruben Moran i Ernesto Frigoli (asystent)

POZOSTAŁE WYNIKI FAZY FINAŁOWEJ:

BRAZYLIA- SZWECJA 7:1 ( Ademir’17,’37,’51,’59; Chico’39,’87; Maneca’85- Andersson’67)

URUGWAJ- HISZPANIA 2:2 ( Ghiggia’27; Varela’72- Basora’39,’41 )

BRAZYLIA- HISZPANIA 6:1 ( Parra-sam’15; Jair’21,’57; Chico’29,’55; Zizinho’61- Igoa’70 )

URUGWAJ- SZWECJA 3:2 ( Ghiggia’39; Miguez’77,’85- Palmer’4; Sundkvist’40 )

SZWECJA- HISZPANIA 3:1 (  Sundkvist’15; Mellberg’34; Palmer’79- Zarra’82 )

TABELA FAZY FINAŁOWEJ:

BOHATEROWIE MISTRZOSTW:

ADEMIR (1922-1996)