Zmęczenie. Szpakowski i Juskowiak - paszli won!

Relacjonowane przez TVP Mistrzostwa Świata stoją na wysokim poziomie. Natomiast to, co w zdecydowanej większości prezentują komentatorzy oraz tak zwani "eksperci" - woła o pomstę do nieba!

Szczegółowe oceny komentatorów po każdym spotkaniu możecie znaleźć TUTAJ. Oczywiście nikt i nic nie przebije skandalicznej relacji z meczu Portugalia - Iran w wykonaniu Jońcy (specjalisty od karnych. szwindli oraz uderzeń w twarz) i Trzeciaka (znawcy futbolu hiszpańskiego oraz znakomitego skauta, potrafiącego doskonale ocenić potencjał Arruabarreny i Lewandowskiego)....

Jednak to, co dziś zaprezentowali panowie Szpakowski i Juskowiak to poziom absolutnie żenujący, to totalna nieznajomość sportu i historii mistrzostw świata. Przede wszystkim jestem zdziwiony, że TVP zaprasza na stanowisko „eksperta“ kogoś takiego jak Andrzej Juskowiak. Dla młodszych czytelników - ta żałosna atrapa napastnika wypięła się na reprezentację Polski podczas drugiej kadencji selekcjonerskiej Antoniego Piechniczka. Powód? Nie podobał mu się hotelik w Moskwie oraz to, że musiał usiąść na ławce rezerwowych. Nie podobały mu się również metody trenera, który zdobył medal mistrzostw świata! A co?!

Jedynym osiągnięciem tego pupilka Janusza Wójcika były trzy gole w meczu z Mołdawią w przegranych eliminacjach MŚ’1998. Pamiętam oczywiście o Olimpiadzie 1992, tylko jest mały problem - to był turniej dla zawodników U-23, a więc nie mający nic wspólnego z prawdziwym futbolem.

Drużyna z "Jusko" w składzie nie zakwalifikowała się ani do MŚ'94 i 98, ani do EURO'96 i '00. Później, gdy kadrę przejął Jerzy Engel, tenże Juskowiak był najsłabszym napastnikiem, spartaczył nawet karnego na Ukrainie. A nie był wyznaczony do jego wykonywania! W końcu - słusznie! - został z tej kadry pogoniony i nie pojechał do Korei. Teraz ten notoryczny partacz i osoba, która wypięła swój drogo opłacany tyłek na reprezentację Polski, jawi się jako „ekspert“. Dla osób po czterdziestce, takich jak ja - jest to istny kabaret!

I żeby jeszcze wiedział o czym mówi! Niestety, nie wie! Razem ze swoim mentorem, tradycyjnie od ponad 30 lat żenuąacym Szpakowskim pokazali się jako kompletni ignoranci.

Od 75 minuty (albo już wcześniej) komentowanie tych dwóch wesołych panów polegało na opowiadaniu i przekonywaniu o „ogromnym zmęczeniu zawodników“.
 

Niewyobrażalnym zmęczeniu.

Strasznym zmęczeniu.

Potwornym zmęczeniu.

Narastającym zmęczeniu.
 

Nie dającym się pokonać zmęczeniu.

Tuż przed końcem meczu obydwaj znawcy oraz innowatorzy ZAKWESTIONOWALI POTRZEBĘ DOGRYWKI!

TAK!

Co tam, że dogrywki miały miejsce już na mistrzostwach świata przed wojną. Więcej! Wtedy po nierozstrzygniętym meczu grano powtórkę! Niczym relikwia w historii futbolu światowego przechowywany jest mecz Hiszpania - Włochy. 31 maja 1934 roku padł - mimo dogrywki - remis 1:1. Powtórkę wyznaczono na... 1 czerwca 1934, czyli już na następny dzień!

Wiele dogrywek tworzyło historię mundiali, choćby w pamiętnym meczu Francja - RFN (1982 rok).

Ale mędrcy w osobach Szpakowskiego i Juskowiaka autorytatywnie stwierdzili: Po co dogrywka?! Trzeba z niej zrezygnować! I tak zawodnicy Chorwacji i Rosji są tak POTWORNIE ZMĘCZENI, że będą tylko wyczekiwać karnych...

Szpakowski z Juskowiakiem nie rozumieją, że właśnie w takich chwilach jak dogrywka, trzeba rzucić na szalę TO COŚ EKSTRA. Pokonać nie tylko przeciwnika, ale własną słabość, narastające zniechęcenie, nieraz fizyczny ból.. To są mistrzostwa świata! To tam rodzą się legendy, dramaty, to tam piłkarze piszą na boisku historie, które opowiadać będą swoim dzieciom i wnukom ludzie, którzy to przeżywali...

I jakby na przekór temu ględzeniu, temu bezrozumnemu mieleniu ozorem przez niekompetentnych komentatorów, gracze Chorwacji i Rosji zaprzeczyli ich żenującym wywodom.

Rozegrali bowiem wspaniałe 30 minut! Było dramatycznie! Najpierw gol Domagoja Vidy, a potem trener Stanisław Czerczesow zagrzewający kibiców do dopingu! Rosja się nie poddała, Alan Dzagojew dośrodkował z wolnego prosto na głowę Mário Fernandesa wywołując eksplozję emocji na stadionie!

Jak ktoś widział harującego jak wół Lukę Modricia, którego stać było na sprinty w 120 minucie, jak ktoś widział heroizm Rosjan oraz reakcje kibiców, ten może z polskich innowatorów i piewców braku dogrywek tylko i wyłącznie się śmiać...

Chętnie bym im powiedział „pajechali“, ale pozostanę przy tradycyjnym „paszli won!“

Mam was dość!