Czy wiedziałeś, że... ? (4) Mistrz świata za 93 sekundy gry.

Poprzednie części cyklu, zawierającego krótkie, ciekawe fakty zaczerpnięte z kart historii futbolu:

Czy wiedziałeś, że...  ?    (1)

Czy wiedziałeś, że...  ?    (2)

Czy wiedziałeś, że...  ?    (3)

NAGRODA ZA WYTRWAŁOŚĆ!

Wspaniały finał mistrzostw świata w Meksyku (rok 1986) dobiegał końca. Drużyna Maradony prowadziła 3-2. 90 minuta. Trener Bilardo sygnalizuje zmianę. Plac gry opuszcza Jorge Burruchaga, jeden z bohaterów turnieju, a w jego miejsce wchodzi Marcelo Trobbiani.

Trobbiani przebywał na placu gry dokładnie 93 sekundy. W tym czasie tylko raz otrzymał piłkę, ale zdołał ją opanować, a następnie cudowną piętką uruchomić Héctor Enrique.

Gdyby Enrique nie był bardzo zmęczony, mógłby spokojnie wyjść sam na sam z Schumacherem i trafić na 4-2.
 

Nie byłoby w tym wszystkim nic dziwnego, gdyby nie fakt, że za te 93 sekundy gry oraz jeden kontakt z piłką, Marcelo Trobbiani został mistrzem świata! We wcześniejszych meczach turnieju ani razu nie pokazał się bowiem na boisku.

Gdy jednak prześledzimy jego reprezentacyjną karierę, okaże się, że była to niejako nagroda za wytrwałość!

Nie ukrywam, że niezwykle trudno studiować w angielskojęzycznych źródłach kariery piłkarzy z Ameryki Południowej. Udało mi się jednak dotrzeć do źródeł hiszpańskojęzycznych i oto co znalazłem.

Marcelo Antonio Trobbiani Ughetto urodził się 7 lutego 1955 roku. W reprezentacji Argentyny debiutował (uwaga, uwaga!) 23 września 1973 w meczu eliminacji mistrzostw świata 1974 przeciwko Boliwii w La Paz. W 76 minucie gry wszedł na plac gry za Roberto Telcha. Utalentowany 18-latek Trobbiani (ofensywny pomocnik) rozgrywał dopiero swój pierwszy sezon w barwach Boca Juniors, a szło mu tak dobrze, że selekcjoner Omar Sivori dał mu szansę debiutu po zaledwie kilku miesiącach gry w argentyńskiej lidze.

Tak obiecująco rozpoczęta reprezentacyjna kariera nie rozwinęła się zbyt imponująco. Trobbiani nie pojechał na żaden z trzech Mundiali (1974, 78, 82). W kadrze pojawiał się incydentalnie, dopiero Carlos Bilardo go „odkurzył“, gdy w 1983 objął "albicelestes". Wystarczy powiedzieć, że w latach 1973-86, Trobbiani rozegrał zaledwie 15 meczów dla Argentyny! A jedynego gola zdobył 5 września 1984 w towarzyskiej potyczce z Belgami (2-0). Trafił na 1-0. Na szczęście jest filmik (choć bardzo marnej jakości...) dokumentujący to wydarzenie.

93 sekundy w finałowej potyczce z drużyną RFN było dla Trobbianiego równocześnie pożegnaniem z kadrą, jak i piękną rekompensatą za lata rozczarowań!

Został mistrzem świata! I nikt mu tego już nigdy nie odbierze.

Trobbiani w roku 1974!

Trobbiani (po lewej) wraz ze swoim rówieśnikiem, słynnym lewym obrońcą, mistrzem świata 1978, Alberto Tarantinim!
Fotka wykonana w 1976 roku.

Trobbiani podczas Mundialu w Meksyku (1986)

O mistrzowskiej drużynie Argentyny dowiesz się wszystkiego czytając poniższy artykuł:

OCALIĆ OD ZAPOMNIENIA