Ekstraklasa #5 (Telegraficzne podsumowanie jesieni 1/6)

Wpis ten inauguruje serie sześciu artykułów, które w przeciągu kilkunastu dni pojawią się w zakładce zwanej Ekstraklasą. Będziecie mogli w krótkim, telegraficznym skrócie przejrzeć formę i obecną sytuację wszystkich szesnastu drużyn T-Mobile Ekstraklasy. Każdy artykuł zawierał będzie podsumowanie jesiennej postawy trzech zespołów naszej ligi, zaczynając od końca. Wyjątek stanowi tylko ten ostatni, gdzie przedstawię jedynie aktualnego lidera ligi i krótko podsumuje dwadzieścia jeden jesiennych kolejek.

16 miejsce - Podbeskidzie Bielsko-Biała (4 zwycięstwa-9 remisów-8 porażek, 21 goli zdobytych-35 goli straconych).

Ostatnie miejsce popularnych Górali jest według mnie pochodną wszystkich niezrozumiałych decyzji personalnych zarządu, począwszy od doboru zawodników, na trenerach kończąc. Nie sugeruję oczywiście, że obecny szkoleniowiec, Robert Podoliński, nie nadaje się do prowadzenia klubu (osobiście należy on do moich ulubionych trenerów), chodzi mi o coś zupełnie innego. Leszek Ojrzyński, pracujący w Bielsko-Białej do kwietnia 2015 roku, wprowadził drużynę na wyższy poziom, wycisnął z nich absolutnie maksa. Przejął drużynę w połowie sezonu 2013/14, kiedy ta okupowała strefę spadkową, wyprowadzając ją ostatecznie aż na 10. miejsce! W następnym sezonie (jeżeli już wspominaliśmy to przy Podolińskim... Mój osobiście ulubiony trener) do ostatniej kolejki walczył z Podbeskidziem o czołową ósemkę. W decydującym meczu 30. kolejki poległ u siebie z mistrzem Polski Lechem Poznań, po czym Górale "spadli" do grupy spadkowej. Po zakończeniu spotkania prezes Borecki zdecydował o zwolnieniu obecnego szkoleniowca, do Klubu zawitał Dariusz Kubicki, od tego czasu drużyna stopniowo upadała...

Zagrożenie spadkiem, masowe testowanie każdego, kto się nawinął latem, fatalna postawa jesienią... Tuż po zapewnieniach prezesa Boreckiego o stabilnej sytuacji trenera Kubickiego ten zostaje zwolniony. Idealnie obrazuje to obecną sytuację w Podbeskidziu.

Zatrudnienie Podolińskiego na pewno musiało wydawać się promykiem nadziei. Przede wszystkim udało mu się wygrać już w swoim debiucie, na ciężkim terenie w Łęcznej. Patrząc jednak poprzez pryzmat dwunastu kolejek, w którym prowadził zespół, zdobył tylko o 0,08% punktów więcej aniżeli Kubicki.

Kubicki:

Podoliński:

90minut.pl

Warto nadmienić, że Podbeskidzie nie wygrało ani jednego meczu na własnym obiekcie, co wydaje się ewenementem na skalę krajową! Strasznie mało zawodników także czymkolwiek się wyróżniło. Jedynym graczem, którego bezsprzecznie można nazwać plusem, jest Mateusz Szczepaniak. Skrzydłowy/Napastnik Bielszczan stał się tym samym celem wielu ekstraklasowych (możliwe, że nie tylko) klubów.

15. miejsce - Górnik Zabrze (4 zwycięstwa-10 remisów-7 porażek, 29 goli zdobytych-32 gole stracone).

Górnik, czyli obecna drużyna Leszka Ojrzyńskiego. Tutaj podobnie jak w przypadku Podbeskidzia też mogliśmy oglądać poczynania dwóch trenerów, choć pierwszy z nich (Robert Warzycha) pracował tylko przez cztery kolejki, zdobywając zaledwie jeden punkt (a biorąc pod uwagę, że Zabrzanie zaczynali sezon z jednym odjętym punktem, w tabeli cały czas widniało 0). W pierwszych czterech meczach nowy trener Górnika zdobył tylko 2 punkty, maszyna bardzo powoli się rozpędzała, wszystko zazębiło się dopiero pod koniec jesieni - 12 punktów w 6 ostatnich meczach, albo jeszcze lepiej - 10 punktów w 4 ostatnich.

Zabrzanie to jednak królowie remisów, których to zanotowali aż 10! Powoduje to sytuację, gdzie nawet pomimo tak dobrych wyników w końcówce, wciąż znajdują się oni w strefie spadkowej.

Przykład zarówno Górnika, jak i Podbeskidzia idealnie obrazuje fakt, że gdy klub nie jest dobrze zarządzany, wszystko odbija się na piłkarzach. Ojrzyński słynie z budowy kolektywu, bardzo zgranej drużyny bez indywidualności. Na podstawie tego kibice Górnika mogą dopatrywać się pozytywów - trener ma w końcu cały okres przygotowawczy i wiosnę...

Wracając jeszcze do jesieni - wśród pozytywów wskazać można jedynie ofensywnego pomocnika Górnika, bardzo często napastnika, Romana Gergela - 9 bramek oraz 6 asyst. Oto dorobek najlepszego zawodnika Górnik Zabrze podczas jesieni w Ekstraklasa. Wszyscy pamiętamy przede wszystkim jeden znakomity występ Słowaka. 4 gole - jeszcze nigdy obcokrajowiec nie zdobył tylu bramek w jednym spotkaniu naszej ligi. To był z pewnością jeden z najlepszych, jeśli nie najlepszy, mecz Słowaka w karierze. I to na dodatek w derbach z Piastem...

14 miejsce - Śląsk Wrocław (5 zwycięstw, 7 remisów, 9 porażek, 21 goli zdobytych-29 goli straconych).

Zdecydowanie największe rozczarowanie sezonu. Wrocławianie jesienią stali się drużyną bez tożsamości, zawodzącym na całej linii zlepkiem wcale nie tak złych zawodników. Trener Tadeusz Pawłowski, którego już w Śląsku nie ma, nie potrafił wykrzesać z nich absolutnie nic. Tylko cudem nie zimują w strefie spadkowej - w ostatniej kolejce wygrali bowiem z Podbeskidziem na wyjeździe 1-0, ale jak wiecie - tam wygrywa niemal każdy. Musicie wiedzieć, iż z wyjątkiem dwóch ostatnich serii gier Śląsk nie wygrał w lidze od 8. kolejki, co po prostu musiało znaleźć odzwierciedlenie w tabeli:

Wyróżnić także nie ma kogo, a przecież w  drużynie grają m.in. Celeban, Kokoszka, Flávio Paixão czy Hateley, swoją drogą chyba największe rozczarowanie.

Symboliczne wydają się także roszady trenerskie - po Tadeuszu Pawłowskim 2 grudnia zespół przejął Grzegorz Kowalski, by po jednym meczu oddać drużynę w ręce Romualda Szukiełowicza... Naprawdę "sprawne zarządzanie" idealnie podsumowuje sytuacje w każdym z trzech opisanych dziś klubów.