Wstrząs Kołtonia oraz dziewczyna od pasa w dół, czy od pasa w górę?

Co jakiś czas oglądam sobie to, co ma do przekazania Roman Kołtoń i niejednokrotnie zastanawiam się, czy żyjemy razem w tej samej rzeczywistości. Przykład? Po ogłoszeniu powołań RoKo nagrał „lajw“ z mrożącą krew w żyłach tablicą w tle: „WSTRZĄS“!

Tym „wstrząsem“ ma być - według tezy wesołego Romana - brak powołań dla Kamila Glika, Kamila Grosickiego i Grzegorza Krychowiaka. To ciekawa teza, jeżeli przyjmiemy, że w marcu Kołtoń nie wybudził się jeszcze z zimowego snu. Gdyby się bowiem był wybudził, to zauważyłby, że wzmiankowanych wyżej zawodników już wtedy nie było w kadrze. Niemniej pamiętam, że „Prawda Futbolu“ w marcu była wyjątkowo aktywna. Zatem trudno mi pojąć, co nim tak wstrząsnęło?

***

Obejrzałem dwa mecze naszej reprezentacji U-17, którą gryzipiórki tak wynoszą pod niebiosa. No cóż, przyszło mi do głowy takie pytanie: czy lubicie swoją dziewczynę od pasa w dół, od pasa w górę, czy może jednak kręci was harmonijna całość?

Ja preferuję jednak całość. Podobnie powinno być z drużyną piłkarską, która powinna być groźna zarówno w fazie ataku, jak i skuteczna w obronie.

Obejrzałem dwa mecze U-17 w całości: z Serbią (3:2) i Niemcami (3:5) oraz wszystkie gole zdobyte/tracone w poprzednich spotkaniach: z Irlandią (5:1), Węgrami (5:3) i Walią (0:3). Nasi młodzi piłkarze zdobyli 16 goli, stracili 14. Średnio tracili prawie trzy bramki na mecz (dokładnie: 2,8). Zdobywali też trzy (dokładnie: 3,2).

Polska U-17 - wyjściowy skład przeciwko Serbom w ćwierćfinale
 

Polska U-17 - wyjściowy skład przeciwko Niemcom w półfinale

Muszę powiedzieć, że ta drużyna imponowała mi grą w ataku. Pierwsza połowa półfinałowego meczu z Niemcami to było coś, na co patrzyło się z prawdziwą przyjemnością.

Podobali mi się tacy zawodnicy jak Filip Rejczyk (piękny gol z rzutu wolnego przeciwko Serbii!), Daniel Mikołajewski (gol i fantastyczna asysta piętą w meczu z Niemcami), Karol Borys czy Mateusz Skoczylas. Robił wrażenie waleczny i nieustępliwy Krzysztof Kolanko.

Filip Rejczyk szczęśliwy po meczu z Serbią!
Nowy Del Piero?

Niemniej gra defensywna tego zespołu to był, niestety, dramat. I nie chcę tu się znęcać nad poszczególnymi chłopakami; po prostu proporcje pomiędzy obroną, a atakiem nie zostały odpowiednio wyważone.

Inna sprawa, że Niemcy wyglądali przy naszych zawodnikach jak seniorzy przy juniorach. Różnica wzrostu, siły, wytrzymałości była widoczna gołym okiem. I w drugiej połowie przełożyło się to na cztery gole... Szkoda.

Dobrze jest, gdy Polska atakuje nawet wtedy, kiedy mamy korzystny rezultat. Niemniej piłka nożna to nie cyrk. Nie chodzi o wrażenia artystyczne, tylko o wyniki. Zespół powinien więc być zbudowany harmonijnie, a zatem tak, by był groźny zarówno w ataku, jak i w obronie. A z tym drugim był poważny problem.