Kryształowy Pałac #1 (2021/22). Świt nowej ery w historii Orłów.

WSTĘP I KRÓTKA HISTORIA CRYSTAL PALACE

Na początku się przedstawię. Mam na imię Marek, mieszkam w Zielonej Górze, w Football Managera gram od 2003, gdy był on jeszcze Championship Managerem. Stronkę MFM odwiedzam regularnie od początku jej istnienia. Pomyślałem, że warto założyć w końcu profil i podzielić się z wami moim zboczeniem.

Czemu zboczeniem? - może ktoś zapytać. No to odpowiadam. Jestem fanem Crystal Palace i to od „wieków“, bo tak mniej więcej od ponad 30 lat! Dziwne, nie? Jedni kochają Real, drudzy Barcelonę, inni dopingują Manchester United lub City, a ja uwielbiam Orły. Dlaczego? Jak miałem 10 lat, to ta drużyna była w absolutnej czołówce ligi. To był sezon 1990/91, w którym ostatecznie zajęli 3 miejsce, najwyższe w historii. Inne czasy, o transmisjach z PL nie można było marzyć, ale śledziłem wyniki. I zapamiętałem, że prawie w każdej kolejce gole zdobywali Wright i Bright. Wright i Bright, Bright i Wright, Wright i Bright! Nie zapomnę tego do końca życia. Oczywiście wtedy nie miałem pojęcia kim są Wright i Bright. Dopiero później zacząłem interesować się mocno historią klubu i teraz oczywiście wiem o nich wszystko.

Ian Wright to napastnik urodzony w 1963 roku, 33-krotny reprezentant Anglii, który po odejściu z Palace, zrobił wielką karierę w Arsenalu. Z kolei Mark Bright, urodzony w 1962, to jedna z legend Crystal Palace, dla którego strzelił ponad 100 goli we wszystkich rozgrywkach. A klasę potwierdził później m.in. w Sheffield Wednesday. Ciekawostką jest, że już po zakończeniu karier obydwaj pracowali w mediach, a wspólnie prowadzili w BBC Wright Bright Show.

Z lewej Mark Bright, w środku menadżer Steve Coppell, z prawej Ian Wright.

W sezonie 1990/91 Wright i Bright odpowiadali za strzelanie goli, ale mieli też bardzo kompetentnych kolegów. W bramce stał Nigel Martyn, w obronie brylowali prawy John Humphrey, lewy Richard Shaw oraz środkowi Andy Thorn i Eric Young (a karierę zaczynał też Gareth Southgate). W pomocy rządził kapitan Geoff Thomas, piekielnie szybki John Salako oraz Alan Pardew i Andy Gray. Mocną pakę mieli! Drużynę prowadził Steve Coppell, były reprezentant Anglii, który menadżerem Palace został w roku 1984. Miał wtedy zaledwie 29 lat i był najmłodszym menadżerem w całej stuletniej historii ligi. Kilka miesięcy wcześniej musiał przedwcześnie zakończyć karierę z powodu kontuzji.

Crystal Palace nigdy nie zdobyło żadnego z głównych trofeów w angielskiej piłce (mistrzostwo, Puchar Anglii, Puchar Ligi, Superpuchar). Najwyższe miejsce w lidze to wspomniany sezon 1990/91 - trzecie. Dwa razy awansowali też do finału Pucharu Anglii. W 1990, po kapitalnym meczu, zremisowali 3:3 z Man United, by przegrać powtórkę 0:1. W 2016 po raz drugi udało się awansować do finału i znów przeciwnikiem Man United, który wygrał 2:1.

Mało kto jednak pamięta, że w latach 1985-92 rozgrywano w Anglii tzw. Full Members’ Cup (Puchar Pełnego Członkostwa). Angielskie kluby były wykluczoone po Heysel na pięć lat z europejskich pucharów i Full Members’ Cup miał dać dodatkową porcję meczów. W sezonie 1990/91, tak, w tym wielkim sezonie Orłów, Crystal Palace ten puchar zdobył. W finale wygrał z Evertonem 4:1 po dogrywce. Dla przegranych honorowego gola zdobył Polak - Robert Warzycha. Dla moich ulubieńców trafiali Geoff Thomas, dwa razy Ian Wright i John Salako.

Co jeszcze musicie wiedzieć o Crystal Palace? Może to, że klub założono już w roku 1857 (!), przez firmę, która wybudowała Crystal Palace Exhibition Buliding.

Zdjęcie Crystal Palace Exhibition Buliding z 1854

Początkowo grano tylko w krykieta, a amatorska sekcja piłkarska powstała w 1861. Jednak dopiero przejście na profesjonalizm - 1905 - uznaje się za datę założenia Crystal Palace FC.

Trzeba tu dodać, że budynku Crystal Palace, który był dumą Londynu, już dawno nie ma - spłonął w 1936 roku.

MOJE BLOGI

Czytam niemal wszystkie blogi na stronie i muszę powiedzieć, że przez lata prawie wszyscy zamienili się w kopistów Mahdiego. Chodzi mi głównie o formę. Ja mam trochę inny pomysł na blogowanie, co zobaczycie poniżej. Założenie mam takie, żeby nie przynudzać, czyli nie pisać zbyt obszernie. Nie jestem też Mahdim i nie będę powielał jego stylu oraz szablonu. Napiszcie, czy wam się podoba, chętnie poczytam mądre uwagi!

Zaczynamy!

5 lipca 2021 podano sensacyjną wiadomość. Menadżerem Crystal Palace został 40-letni Andrew Johnson! Ten były napastnik ma polskie korzenie, jego dziadek pochodzi z kraju leżącego nad Wisłą, Odrą i Wartą. Kiedyś nawet mówiło się o tym, że zagra w naszej kadrze, ale ostatecznie skończyło się na ośmiu grach dla Albionu. Johnson na szerokie wody wypłynął grając właśnie dla Orłów.

Wcielam się więc w rolę Johnsona.

Moja kadra:

Jedenastki; pierwsza i druga:

Guaita - Clyne, Andersen, Guehi, Mitchell - Gallagher, Kouyate, Eze, Olise - Edouard, Zaha.

Butland - Ward (Ferguson), Kelly, Tomkins, Schlupp (Adaramola) - McArthur (Rak-Sakyi), Milivojević, Hughes, Riedewald - Benteke (Mateta), Ayew.

Transfery:

W styczniu 2022 sprowadziliśmy z Newcastle środkowego pomocnika Seana Longstaffa. Za kilka miesięcy kończył mu się kontrakt i klub nie zamierzał go przedłużać. Zaakceptowali więc moją styczniową ofertę. Longstaff jest takim zawodnikiem, jakiego potrzebuję. Solidny rzemieślnik, pracowity gracz zespołowy, nie gwiazdorzy i ma być po prostu jednym z trybików naszej ekipy, w której nie ma miejsca dla żadnych primadonn.

W świat wypuściłem kilku mlodych graczy z rezerw, którzy szans na wielkie kariery raczej nie mają.

Pamiętny mecz:

Liga, opinia mediów:

Grali w lidze:

Najważniejsze nagrody indywidualne dla naszych zawodników:

Wszystkie mecze Crystal Palace:

Grali we wszystkich oficjalnych rozgrywkach:

Poważne i średnie kontuzje:

Największe asy wg. menadżera: