Football Manager 2018, Rozgrywka Mistrzów 4, Zadanie nr 1 (RCD Espanyol), #2

Drugi sezon rozpoczął się od likwidacji strat i ubytków w drużynie. PSG wpłaciło klauzulę za Gerarda Moreno wynoszącą 33,5 mln, do tego z klubem pożegnali się Esteban Granero, Oscar Duarte, Marc Roca, Patric i Roberto. Wszyscy prócz Duarte nie mieli szans na gre, ten zaś chciał wyższy kontrakt na co nie chciałem przystać, więc się pożegnaliśmy. Z klubu odeszli także rezerwowy bramkarz Diego Lopez (emerytura) i Borja Mayoral, który wrócił do Realu. Z racji, że będziemy walczyć na trzech frontach, chciałem by kadra liczyła 18-19 wyrównanych graczy, poprzedni sezon graliśmy praktycznie pietnastką zawodników.

Z wolnego transferu zespół wzmocnili następujący piłkarze: Joel Robles, wychowanek Atletico Madryt, od paru lat rezerwowy bramkarz Evertonu, Marc-Oliver Kempf z Freiburga oraz środkowy pomocnik Marcos Llorente z Realu Madryt. Udało się nam też zatrzymać Sergiego Dardera (8 mln euro), a pieniądze z transferu Moreno wydaliśmy na Jese (6 mln euro) oraz Enzo Cabrere (10 mln euro) z Newell's Old Boys. Co prawda nie były to nazwiska pierwszego wyboru, gdyż zależało mi na ściągnięciu Raula Jimeneza (żądał za dużej płacy) ze Stoke, oraz wychowanka River Plate Benjamina Rollheisera (nie chciał opuszczać kraju). W ramach uzupełnienia do drużyny dołączył Alvaro Vazquez, który wrócił z wypożyczenia w Tarragonie. Środek obrony został wzmocniony jeszcze Bjornem Engelsem z Olympiakosu Pireus za 4 mln. Na końcu przedstawiam najwazniejszy transfer, ze zmiennymi najdroższy, bo kwota wynosiła 22,5 mln euro - rekord Espanyolu Barcelona. Do drużyny dołączył z PSG lewy obrońca Yuri Berchiche. Była to najsłabiej obsadzona pozycja w drużynie, wraz z Yurim drużyna jest kompletna. Dodam jeszcze, że moim asystentem zgodził się zostać Gary Neville.   W styczniu po Kempfa zgłosił się Bayer Leverkusen, a życzeniem zawodnika było, by mógł przystąpić do rozmów.  Skutkiem tych rozmów było wzmocnienie stanu konta o 5 mln, z których milion poszedł na transfer nowego obrońcy Ezequiela Munoza (poprzednio Leganes).

Skład wyglądał następująco (X - rotacja)

Pau Lopez

X-Dendoncker-Reyes

Yuri Berchiche - Darmian

X-Llorente

Lautaro Martinez - Jese - X

Oczywiście najwięcej zmian było w ataku, gdzie po zarówno Martinez jak i Jean mieli długie przerwy spowodowane kontuzjami, więc cała szóstka miała okazję zaprezentować swoje umiejętności.

Nowy sezon teoretycznie nie zaczął się dla nas najlepiej, gdyż w 3 kolejce przegrywaliśmy w 19 minucie 1:2 z Athletic Bilbao, mając zero punktów na koncie. Jednakże ligę zainaugurowaliśmy, jak w poprzednim sezonie, grając derby katalonii, a drugi w kolejce czekał już Real Madryt. Na szczęście zdołaliśmy odwrócić przebieg spotkania i wygraliśmy 4:2, tak zaczełą się nasza powolna wspinaczka w górę tabeli. Niestety traciliśmy za dużo głupio traconych punktów, po utracie bramki w 90 minucie, czy to z powodu nieskutecznośći. Rok kończyliśmy na 5 miejscu w tabeli ze stratą 13 punktów to liderującego Realu Madryt.Co innego Liga Mistrzów, w której zadebiutowaliśmy meczem z Arsenalem. Meczem wygranym 3:1, mimo że do 80 minuty panował wynik 0:0. Po całkiem przyjemnym debiucie, nabraliśmy wiatru w żagle i w cuglach wygraliśmy grupę, w międzyczasie gromiąć Ajax 8:1 w częściowo rezerwowym składzie!

Z grupy wychodzimy więc z pierwszego miejsca, a naszym rywalem w wiosennych starciach będzie Sporting Lisbona.

Zimą rozpoczynają się również rozgrywki Pucharu Króla, w zeszłym sezonie odpadliśmy w 5 rundzie, w tym sezonie mamy większe apetyty. 

W pierwszym dwumeczu odprawiliśmy Mallorce 8:3. grając głównie rezerwowym składem. Następną przeszkodzą było Getafe, w 1 meczu polegliśmy 0:1, po czerwonej kartce dla Sergiego Dardera w 3 minucie, więc na rewanż wyszedł najmocniejszy skład, gotowy do odwrócenia wyników spotkania. I udało się, po 90 minutach na tablicy widniał wynik 8:0! Następnie ani Sevilla ani RSSS nie sprawiły nam najmniejszych kłopotów. W finale czekał na nas Real Madryt. Trzeba przyznać, że losowanie nam dopisało, bo właśnie Real wyeliminował w półfinale Barcelone, a z tej dwójki o wiele lepiej było mi grać z Realem! Finał to wygrana 3:2, jednakże zwycięstwo nie było ani przez chwile zagrożone.

Ale wrócmy do Ligowych zmagań w styczniu. W rundzie rewanżowej zmieniliśmy się buldożera miażdzącego wszystko co stanie mu na drodze. Wreszcie pokonaliśmy Barcelone 3:1! Ale najlepsze miało nadejść! Masakra! 5:0 na Bernabeu. Corentin Jean bohaterem! A to dopiero jego pierwszy z serii meczy! Sami zobaczcie jak się rozsztrzelał! Do tego 4 bramki z RSSS w Copa Del Rey.

Masakra! 5:0 na Bernabeu. Corentin Jean bohaterem! A to dopiero jego pierwszy z serii meczy! Sami zobaczcie jak się rozsztrzelał! Do tego 4 bramki z RSSS w Copa Del Rey. 5 mecze 5 hattricków. W zasadzie do początku marca woziliśmy się na jego plecach. 

W międzyczasie rozgrywaliśmy również dwumecz ze Sportingiem. W pierwszym spotkaniu było już 0:2 dla naszych rywali, następnie 1:3, doszliśmy na 3:3, lecz straciliśmy bramkę w końcówce, cóż trudno, nie stoimy na straconej pozycji przed rewanżem, który mieliśmy rozgrywać u siebie. W Hiszpanii nie pozostawiliśmy Portugalczykom złudzeń, kto jest lepszy. Niezagrożone zwycięstwo 4:2, mamy ćwierćfinał, a tam Barcelona.

Przegrywamy 1 mecz na Camp Nou 1:2, mimo prowadzenia. Mimo to optymistycznie podchodzę do rewanżu, wszakże to u siebie ich pokonaliśmy. Mecz zaczynamy dobrze, prowadzimy po bramce Dardera, przeciwnicy wyrównują, jednakże bramkę zdobywa niezastąpiony Jean Corentin, jest 2:1 atakujemy coraz mocniej, by wygrać przed dogrywką. Niesamowite ile Barcelona ma szczęścia słupek, poprzeczka, 92 minuta kontra gol 2:2. Odpadamy. Trudno, walczyliśmy było bardzo blisko.

Pozostało więc dograć ligę, z naszą formą odrobiliśmy straty do Realu, co więcej mieliśmy 3 punkty przewagi i jeden mecz do przodu, przed ostatnimi 3-ma kolejkami. Jednakże jechaliśmy już na oparach.  Mecze z Cadiz i Malagą były zwycięstwami w mękach, następnie dwa wyjazdy, które mało co nie odebrały mi mistrzostwa! Na szczęscie zostało punkcik zapasu i mecz z Getafe, które ostatnio dostało u nas 8:0... Hattrick Guillaume i mamy to! Espanyol Mistrzem Hiszpanii.

Po sezonie posypały się dla nas nagrody! Mnie kopnął zaszczyt przyjęcia tytułu Najlepszego Managera Ligi Hiszpańskiej

Corentin Jean piłkarzem roku! Zresztą całe podium jest nasze z Darderem i Martinezem!

A na dodatek vicekrólem strzelców!

Najlepszy bramkarz Ligi Mistrzów to Pau Lopez

Jese został Królem Strzelców Ligi Mistrzów oraz drugim strzelcem hiszpańskim La Ligi.

A w 11 sezonu znalazło się aż 7 graczy Espanyolu plus 3 na ławce rezerwowych!

Tutaj cały skład, który przyczynił się do wiekopomnego sukcesu.

Tak więc mamy dublet, pozostaje nam Liga Mistrzów. Mam nadzieję, że nikt nie będzie chciał odejść. Zmiany w składzie powinny być kosmetyczne.

Dziękuję za uwagę