Ewolucja Gwiazd. Arsenal nowa era - dodatek specjalny. Eddie Nketiah.

Ograniczenia przyjęte w mojej karierze Arsenalem sprawiły, że otwierała się szansa dla takich zawodników jak Eddie Nketiah.

Edward Keddar Nketiah urodził się w Londynie 30 maja 1999 roku. Jego rodzice pochodzą z Ghany.

Nketiah pierwsze "piłkarskie kroki" stawiał w Chelsea, jako dziewięciolatek. Niestety, „spece“ pracujący dla The Blues nie poznali się na jego talencie i w roku 2015 został bez klubu. Dołączył więc do akademii Arsenalu i rok później podpisał swój pierwszy profesjonalny kontrakt!

Jesienią 2017 Nketiah zaliczył pierwszy oficjalny mecz w seniorskiej piłce w meczu przeciwko BATE Borysów (Liga Europy). Zastąpił w 89. minucie Joe Willocka.

***

Kiedy objąłem Arsenal latem 2018, od razu zdecydowałem, że Nketiah będzie obecny w kadrze pierwszego zespołu. Zajmował w mojej hierarchii środkowych napastników pozycję nr 3 (za Aubameyangiem i Lacazette). Jako że Gabończyk czasami grywał również na prawym skrzydle, nasz bohater faktycznie bywał snajperem nr 2. Wyglądał wtedy tak:

Eddie zadebiutował w prowadzonym przeze mnie zespole 25 sierpnia 2018 meczem przeciwko Man City (3:2 na wyjeździe w Premier League). W 79. minucie zastąpił Lacazette.

Jego pierwszy wielki mecz przyszedł miesiąc później. Graliśmy z Liverpoolem w meczu Pucharu Ligi. Do przerwy 0:2. W drugiej części 19-latek strzelił trzy gole odmieniając losy meczu. Zaskarbił sobie tym samym moje zaufanie, wiedziałem już, że warto na niego stawiać.

Pierwszy sezon był bardzo obiecujący. Nketiah rozegrał 31 spotkań (14 od początku) strzelając 15 goli.

W latach 2019-22 dalej pełnił głównie rolę dublera, wychodząc w pierwszym składzie w mniej ważnych meczach. 24 marca 2020 Gareth Southgate dał mu szansę debiutu w reprezentacji Anglii. Jednak ledwie 45-minutowy występ przeciwko Słowakom nie wystarczył do tego, by załapać się na turniej finałowy EURO 2020.

Prawdziwy przełom w karierze Nketiaha nastąpił latem 2022 (przed rozpoczęciem piątego sezonu ze mną, jako menedżerem). W klubie następowała zmiana pokoleniowa. Odeszło kilku piłkarzy, którzy do tej pory byli dla Arsenalu bardzo cenni. W tym również tacy gracze jak Aubameyang, Lacazette, Welbeck czy Iwobi. Zdecydowałem, że Nketiah będzie środkowym napastnikiem nr 1. Wyglądał wtedy tak:

Szybko okazało się, że był to dobry pomysł. Eddie plasował się w czołówce strzelców ligi, a w listopadzie/grudniu 2022 pojechał na swoją pierwszą wielką imprezę - Mistrzostwa Świata. Anglia doszła do ćwierćfinału, ale udział Nketiaha w tym osiągnięciu był raczej symboliczny. Pojawił się na boisku dwukrotnie. Najpierw w grupowym meczu z Holandią (zastępując w 82. minucie kolegę klubowego Reissa Nelsona), potem w meczu 1/8 z Chorwacją, znów wchodząc za Nelsona (tym razem w 83. minucie).

W reprezentacji długo nie mógł zdobyć swojego pierwszego gola. Działo się tak głównie dlatego, że zwykle bywał rezerwowym, a jak już grał, to nie na szpicy. Pierwsze gole dla Anglii (od razu dwa!) zaliczył w towarzyskiej próbie z Kazachstanem. Wszedł na drugą połowę za Kane’a, ustawiony został na środku ataku i przyniosło to błyskawiczny efekt. Ciekawostką jest, że w tym meczu wszystkie cztery bramki strzelili zawodnicy Arsenalu!

Na EURO 2024 Nketiah znów jednak zaliczył tylko epizod. W meczu 1/8 finału zastąpił w 74. minucie Dele Alli’ego i grał zupełnie nie na swojej pozycji - w środku pomocy! Anglicy niespodziewanie przegrali ze Szwajcarią 0:1, a Gareth Southgate został zwolniony z pracy.

Sezon 2024/25 to szczyt formy Nketiaha. Zdobył 21 ligowych goli, został królem strzelców Premier League i wybrano go do „jedenastki roku“. Jego wartość wynosiła 58 mln funtów.

Niestety, w kolejnych rozgrywkach (2025/26) Eddie zatracił nagle strzelecką skuteczność. Mimo to następca Southgate’a na stołku selekcjonera reprezentacji, Andy Scott, zabrał go ma Mistrzostwa Świata 2026. Nketiah tradycyjnie zaznaczył swoją obecność na festiwalu światowego futbolu jedynie w symboliczny sposób. W 1/16 finału (Anglia - Paragwaj) wszedł na ostatnie minuty za Jadona Sancho, a w 1/8 (Anglia - Włochy) zastąpił wschodzącą gwiazdkę angielskiej piłki, Jacka Joyce’a.

PO MŚ 2026 Nketiaha czekała niemiła niespodzianka. Uznałem, że lepszym od niego i bardziej rokującym piłkarzem jest John McEntegart. John awansował więc w klubowej hierarchii do roli napastnika nr 1. Eddie od teraz musiał znów zadowalać się rolą dublera.

Nketiah po raz ostatni zagrał w reprezentacji 4 czerwca 2027. W meczu w ramach eliminacji EURO 2028 Anglia pewnie pokonała Rumunię 3:0. Eddie biegał po boisku przez końcowe 24 minuty.

Był jeszcze stosunkowo młody (28 lat), ale kłopoty z grą w podstawowej jedenastce drużyny klubowej plus wysp niezwykle utalentowanych newgenów sprawiły, że reprezentacyjną przygodę zakończył na 30 występach i 6 golach.

Eddie nie narzekał na status rezerwowego w klubie i profesjonalnie wypełniał swoje obowiązki. Jednak dni jego chwały i strzeleckich rekordów przeszły do historii. Bardzo rzadko wystawiałem go bowiem na szpicy. Zwykle grywał jako lewy lub prawy schodzący napastnik, a czasem nawet na "dziesiątce", z rolą „fałszywy napastnik“. Doszło do tego, że w sezonie 2029/30 nie strzelił w lidze ani jednej bramki!

Eddie Nketiah ostatni, 14 sezon pod moim kierownictwem, rozegrał w latach 2031-32.  Na boisku pojawiał się 28 razy (7 od początku) i zdobył tylko 2 bramki.

Ostatniego gola dla Arsenalu Eddie strzelił 28 lutego 2032 w przegranym, ligowym meczu przeciwko Huddersfield. Grał na pozycji prawego, schodzącego do środka napastnika.

Po raz ostatni zagrał dla Kanonierów 24 kwietnia 2032 w przegranym meczu ze Stoke. Wystawiłem dublerów, gdyż pierwszy skład odpoczywał przed ważnym meczem w Lidze Mistrzów.

Atrybuty Nketiaha (szczególnie fizyczne, takie jak szybkość) nieuchronnie pikowały w dół.

Obydwaj uznaliśmy, że nie ma sensu przedłużać agonii. Kiedy więc klub z Korei Południowej (Jeonbuk Hyundai Motors) zaoferował aż 7,5 mln funtów za 33-letniego weterana, zgodziłem się na ten transfer.

Eddie Nketiah przez 14 lat występów pod moim kierownictwem zagrał w 557 oficjalnych meczach i strzelił 186 goli. To rekord (lata 2018-32); nikt nie zdobył w tym okresie więcej bramek! Eddie przyczynił się do wywalczenia przez klub 19 trofeów, czyli wszystkich zdobytych w latach 2018-32.

***

Epilog....

Na dzień dzisiejszy opublikowałem dokumentację 15 sezonów prowadzenia „Arsenalu nowej ery“ (2018-33):

Jednak kariera wyprzedza opisy. Mogę wam zatem donieść, że w połowie roku 2036 Eddie Nketiah wciąż mieszka w Korei Południowej! Przez trzy lata grał w klubie Jeonbuk Hyundai Motors, a od 2035 występuje w Sangju Sangmu.

Profil z lipca 2036: