Hala Oviedo, adelante! vol. 1

Real Oviedo

HISTORIA:

Klub został założony 26 marca 1926 roku i jest klubem z Asturii, który najwięcej razy występował na szczeblu Primera División.

Po raz pierwszy w Primera División Real Oviedo wystąpił w czasie, gdy wybuchła w Hiszpanii wojna domowa. Gdy rozgrywki przywrócono w 1939 roku, zespół został zdegradowany do drugiej ligi. Ciekawostką jesto to, że oddziały generała Franco używały stadionu w Oviedo jako składu amunicji. Oviedo od tamtego czasu występowało na różnych niższych szczeblach w Hiszpanii, a w latach 80. awansowało do Segunda División B. Rok 1988 stanowil ogromny sukces. Wtedy zespół z Asturii awansował do Primera División i grał w niej aż do sezonu 2001/2002. Najwyższą pozycję w lidze (szóstą) zajął w sezonie 1990/1991. Po spadku do drugiej ligi klub grał w niej przez kilka lat, a niedługo potem został zdegradowany do trzeciej ligi z powodu kłopotów finansowych. Na koniec sezonu 2006/2007 zajął 19. miejsce w Segunda División B i spadł do Tercera División (odpowiednika IV ligi).

Czas przywrócić chwałę temu klubowi!

Barwy Realu Oviedo to kolory biały i niebieski.

STADION:

Domowe mecze zespół rozgrywa na stadionie Carlos Tartiere, mogącym pomieścić ponad 30 tysięcy widzów.

WYCHOWANKOWIE:

Klub może się poszczycić niezłą szkołą dla młodzików. W ostatnich latach wypuściła w świat między innymi takich zawodników jak:

- Santi Cazorla
- Juan Mata
- Michu

Mam nadzieję, że w Oviedo uda się wychować kolejną gwiazdę reprezentacji Hiszpanii!

PRZYGOTWANIE DO SEZONU:

W trakcie przygotowań rozegrałem kilka sparingów. Starałem się dopasować ustawienie pod piłkarzy jakich miałem w składzie i popracować nad zganiem zespołu.

TRENING:

Ten wspaniały trener odpowiadający za ofensywę to ja :D

PIERWSZA CZEŚĆ SEZONU:

Jak widać na załączonym wyżej obrazku graliśmy kiepsko. Najbardziej kulała obrona. W trakcie treningów najwięcej czasu poświęcałem właśnie defensywie. Niestety kilkukrotnie zdarzało się, że to my jako pierwsi zdobywaliśmy bramkę, ale wynik końcowy odwracał się na korzyść rywala.

Wrzesień okazał się fatalny. Najbardziej żąłuję porażki z zespołem Lugo w tracie II Rundy Pucharu Hiszpanii. Nie potrafiliśmy zdominować przeciwnika. Traciliśmy głupie bramki.

W październiku skupiłem się na trenowaniu stałych fragmentów gry. Miesiąc ten okazał się wyśmienity! Wygraliśmy 4 spotkania, a w ostatnim dniu tego miesiącu przytrafiła się smutna porażka z zespołem z Saragossy zakończona wynikiem 0:1.

W listopadzie udało nam się zgromadzić 5 punktów. W grudniu złapaliśmy wiatr w żagle i w pewnym momencie liczyłem, że może uda nam się znaleźć na miejscu barażowym.

W trakcie przerwy zimowej sprzedałem najdroższych piłkarzy w naszym zespole. Niestety Real Oviedo cierpiał na problemy finasowe. Z transferów otrzymałem aż 50% łącznej sumy sprzedaży (reszta poszła na długi). Część środków udało się zainwestować w całkiem niezłych piłkarzy.

Oto podsumowanie okienka transferowego:

Jonathan Pereira oraz Jonathan Vila byli bardzo doświadczonymi graczami. Jednak kwota, jaką za nich otrzymałem była dla bardzo ważna. Dzięki niej mogłem sprowadzić kopaczy młodszych i mających większy (przynajmniej moim zdaniem) potencjał. Toche, Linares oraz Verdes byli powyżej 30 roku życia i kończyły się im kontrakty. Uznałem, że to ostatnia szansa żeby cokolwiek na nich zarobić.

Do klubu przyszło kilku bardzo ciekawych graczy. Na wyróżnienie zdecydowanie zasłużył Flavio Ferreira, Presnel Kimpembe oraz Sandro Wagner. Mandic zawodził, ale jest młody i mam nadzieję, że albo rozwinie skrzydła albo sprzedam go z zyskiem. N'Gouma to piłkarz zagadka. Atrybuty nie powalają na kolana i na razie traktuję go jako zmiennika. Mam nadzieję, że w przyszłych sezonach pokaże na co go stać.

FLAVIO FERREIRA

PRESNEL KIMPEMBE

SANDRO WAGNER

II CZĘŚĆ SEZONU

W kolejnej części sezonu liczyłem, że piłkarze, którzy nas wzmocnili wniosą nową jakość do gry drużyny. Niestety runda obfitowała w porażki z potencjalnie słabszymi rywalami. Styczeń i luty były w naszym wykonaniu dość przeciętne. W marcu jak w garncu. Udało się wygrać z Husescą i zremisować z jednym z faworytów ligi - Zaragozą. Kwiecień pomimo tego, że zaczął się fantastycznie skończył sie trzema porażkami z rzędu. W maju udało się wygrać zaledwie jedno spotkanie. Najbardziej bolała mnie porażka z rezerwami Sevilli, Cadiz (i to w ostatniej kolejce!) oraz UCAM Murcia 4:0.

(Wybaczcie za beznadziejny screen - dopiero teraż zauważyłem "Kliknij by obejrzeć raport meczowy")

Jestem fanem gry taktyką 4-4-2. Uznałem, że w składzie mam ciekawych grajków i uda mi się znaleźć odpowiednich wykonawców do tej formacji. Liczyłem na wzrost i grę ciałem Wagnera, Toche (odszedł zimą) oraz doświadczonego Cervero. W składzie miałem niezłych skrzydłowych takich jak Susaeta i wypożyczony z Valencii Nando, a także  dobrych bocznych obrońców.

Starałem się rozciągnać grę, grać skrzydłami i wrzucać wysokie piłki w pole karne. Uznałem, że mam na tyle dobrych rzemieślników, że mogę kontrolować grę oraz grać płynnie. Niestety taktyka jaką wybrałem okazała się kiepskim wyborem. Nie potrafiliśmy utrzymać piłki, traciliśmy głupie gole (najcześciej z dośrodkowań z bocznych sektorów boiska). Postanowiłem, że w następnych sezonach zmienię styl gry oraz formację. Na chwilę obecną rozważam grę taktyką 4-3-1-2 preferowaną przez naszych kolegów grających zespołem Napoli (pozdro chłopaki!).

TABELA:

STATYSYKI:

Bramkarze:

Obrońcy:

Pomocnicy:

Napastnicy:

Na koniec moja perełka z akademii! Panie i Panowie, przed wami....:

JAAAAAVIEEEER PLAAAAZA!

Dzięki za czytanie (i oglądanie)! Do zobaczenia w następnym odcinku!