Football Manager 2017, Rozgrywka Mistrzów 3, Zadanie nr 3 (Lech Poznań), #6

Szósty sezon za nami. Wygrana w Lotto Ekstraklasie zapewniła nam kolejny udział w rozgrywkach Ligi Mistrzów. Występy polskich zespołów (właściwie tylko moje i Legii) w europejskich pucharach były świetne, dlatego Lotto Ekstraklasa systematycznie podnosi się w klasyfikacji. Sezon 2018/2019 był najlepszy. Poniżej wyniki Lecha, Legii, Wisły i Pogoni (w wymienionej kolejności):

Transfery Bardzo lubię tę część rozgrywki. Jestem niczym Chelsea, kupuję lub biorę z wolnego transferu a następnie wypożyczam mnóstwo zawodników. Przed tym sezonie musiałem znaleźć porządnego napastnika, gdyż aktualni jakoś nie specjalnie mnie przekonywali. 8 lipca udało się kupić Schmidta, który był strzałem w dziesiątkę, ale o tym później. Jak zwykle Legia oddaje Polaków. No może nie oddaje, ale w sumie bez trudu wyciągam świetnego bramkarza (Majecki), utalentowanego obrońcę (Sokołowski) oraz ofensywnego pomocnika (Waniek). Tak na dobrą sprawę żadnego nie musiałem kupować, ale po pierwsze są młodzi, po drugie to Polacy, a po trzecie są niezwykle utalentowani

Transfery do

Transfery z

W sezonie 2021/22 zagrało 3 obcokrajowców:

No i jak już wiecie z poprzednich blogów (albo i nie wiecie), w myśl Regulaminu czwartym obcokrajowcem był Dominik Wydra. Niestety doczytałem go dopiero po rozegraniu właściwie 6 sezonów, więc cały czas nie spełniałem tego wymogu.

Superpuchar Polski Pierwszy puchar w sezonie. Pokonujemy Legię Warszawa.

Puchar Polski W tym roku mógł skończyć się już po pierwszym  meczu. Górnik Łęczna sprawił nam dużo kłopotów. Ostatecznie dopiero w karnych pokonujemy przeciwnika i lecimy dalej. Następne rundy to bardzo wyrównane pojedynki z Wisłą Kraków oraz Lechią Gdańsk. W finale mecz „przyjaźni”. Wygrywamy w dogrywce i drugi puchar jest nasz! W rewanżu z Wisłą nie mogłem skorzystać z kilkunastu zawodników z powodu zgrupowania reprezentacji, dlatego zadebiutowało kilku zawodników z U-18

Lotto Ekstraklasa Tylko 3 porażki ( z czego 2 pod koniec) w rundzie zasadniczej. W lidze nie ma nas mocnych. Czwarta porażka przytrafiła się w grupie mistrzowskiej. Niestety była to porażka z Legią… Może to i dobrze. Dzięki zwycięstwu Legia umocniła się na pozycji wicelidera i będzie reprezentować Polskę w eliminacjach Ligi Mistrzów. Może doczekamy się dwóch polskich drużyn w Grupie

Tabela grupy mistrzowskiej:

Tabela grupy spadkowej:

Liga Mistrzów Kolejna edycja elitarnych rozgrywek. Edycja niezwykle udana dla Lecha Poznań. Czujemy się w niej coraz pewniej. Grupę przeszliśmy niczym faworyt do końcowego tryumfu! Nie notujemy żadnej porażki. Brzmi nieźle. Ale to jeszcze nic. Nie remisujemy żadnego spotkania! Pewne pierwsze miejsce w nie tak łatwej grupie! Momentami graliśmy olśniewająco.

Jako drużyna rozstawiona mogliśmy trafić na

Po cichu modliliśmy się o sąsiada z Ukrainy, obojętnie którego. Niestety los przydziela nam Club Atlético de Madrid. Obawialiśmy się siły ofensywnej klubu z Madrytu w końcu Atlético zawsze miało świetnych napastników. Wymienię choćby Torresa, Forlana, Aguero, Falcao czy Coste. Dzisiaj pierwsze skrzypce grali: Ze Gomes oraz Gerard Moreno. Dwójka napastników, która sprawiała wszystkim problemy. Pierwszy mecz na wyjeździe rozpoczął się od bramki Teo w 4. minucie gry. Następnie 14 minuta i czerwona kartka dla Pablo Fornalsa. Nie mogło się lepiej ułożyć. Później zapomnieliśmy, że gramy z klasowym rywalem i w 76. Minucie tracimy gola na 1:1. Tak też kończy się mecz. Jestem niezwykle zadowolony z wyniku. W rewanżu za Bułgarskiej to rywal świetnie wchodzi w mech. Już w 2. minucie za sprawą Moreno (strzelca bramki w pierwszym meczu) Atlético wychodzi na prowadzenie. Jeszcze przed przerwa doprowadzamy do remisu. W przerwie zachęcam do jeszcze lepszej gry. Dotarłem do graczy i strzelamy dwie bramki. Kończymy mecz ze świetnymi humorami. Hiszpanie nie istnieli w Poznaniu. Historyczny awans do ćwierćfinału Ligi Mistrzów stał się faktem. Szkoda tylko, że z Wydrą w składzie...

W ćwierćfinale trafiamy na zespół z niebieskiej części Manchesteru. Drużyna Joachima Löwa była zwycięzcą  Premier League w poprzednim sezonie. W składzie choćby Dele Alli, John Stones, Álvaro Morata, Mateo Kovacic, Marco Verratti, Antoine Griezmann i wielu innych znakomitych graczy. W głowach moich piłkarzy pojawiały się wątpliwości: „Co my tu robimy? Przecież oni nas zmiotą z boiska…” Nie łatwo było ich pozbierać do kupy. „Przecież my nic już nie musimy, jedynie możemy sprawić kolejną niespodziankę” powtarzałem każdemu z osobna i wszystkim razem. Pierwszy mecz u siebie. Kibice zgotowali rywalom piekło na ziemi. Piłkarze z resztą też. Sensacyjnie wygrywamy 2:0. Bezbarwny mecz gwiazdorów, którzy przyjechali do Polski, myśląc że wygraną mają w kieszeni za nazwiska. Nic bardziej mylnego. Średnia not Poznaniaków w tym meczu 7,42! Fantastyczne przeżycie. Po tym meczu musiałem studzić głowy (swoją też), gdyż pojawiały się głosy o półfinale, a nawet o finale. Wiara w siebie jest jak najbardziej potrzebna, ale zbyt duża pewność siebie potrafi przysporzyć wielu kłopotów. Na rewanż jedziemy z zaliczką dwóch bramek. Po czterech minutach strzelamy gola na 1:0. Fantastycznie. Muszą strzelić cztery bramki. Ale przecież co to dla nich. I niestety powoli zaczyna się spełniać czarny scenariusz. Rzucili się na nas niczym na mordercę swoich matek! 14., 29., 36. minuta, Morata, Griezmann, Alli. W przerwie trzeba się uspokoić! Może strzelić jakąś bramkę. Jedziemy z nimi! 49. Minuta Szymański, 51. Minuta Teodorczyk – jesteśmy w niebie. Tylko to utrzymać, tylko to utrzymać, uda nam się – powtarzałem w myślach! 59. Minuta i karny strzelony przez Stones’a. 67. Rafinha i tylko jedna bramka dzieli nas od tragedii. 70 minuta kolejny karny dla rywali! Nie mogłem w to uwierzyć. Jak można w tak ważnym meczu dać rywalom dwa karne i to w przeciągu trzynastu minut. Ale może nie strzelą. Niestety po raz kolejny Stones i 6:3 dla City. Ten mecz już się skończył… Brakło chyba spokojnej głowy. Jeszcze nigdy nie miałem takiej ciszy w szatni. To było coś przerażającego. Nie mogliśmy w to uwierzyć. Może za rok się uda…

Na pocieszenie Złoty But oraz miejsce w 11 sezonu dla Mathiasa Schmidta

Debiuty

Obowiązki