FM 2020: KARIERA OD ZERA - Część 8 - Życie (jak) w Madrycie.

TYTUŁEM WSTĘPU:

Jeszcze kilka sezonów temu nikt zapewne nie przypuszczał, że moja kariera będzie rozwijać się w tak szybkim tempie. Nie tak dawno przecież walczyłem o utrzymanie w 2. lidze Słowackiej, świętowałem awans do polskiej PKO BP Ekstraklasy czy wygrywałem ligę Serbską. Teraz jestem tu, gdzie jestem - w Atletico Madryt. Bycie menedżerem tak wielkiego klubu to zupełnie co innego niż prowadzenie Slavoja Trebisov, Odry Opole czy nawet Crvenej Zvezdy. Tutaj wymagania zarządu oraz kibiców są bardzo wygórowane a presja potrafi być przytłaczająca. 

Swoje domowe spotkania będziemy rozgrywać na niezwykle okazałym obiekcie Wanda Metropolitano mogącym pomieścić aż 67 829 widzów. Arena ta w 2017 roku zastąpiła wysłużony Estadio Vicente Calderon. Jest to trzeci pod względem pojemności stadion w Hiszpanii.

Do zespołu "Rojiblancos" dołączyłem pod koniec grudnia więc miałem trochę czasu na zaaklimatyzowanie się w nowym miejscu pracy jako, że najbliższy mecz o stawkę graliśmy 3 stycznia. Nie tracąc zatem czasu wziąłem się za kompletowanie sztabu szkoleniowego, gdyż większość dotychczasowych pracowników klubu odeszła wraz z poprzednim menedżerem. 

Prócz doboru współpracowników czekała mnie także rozmowa z zarządem dotycząca planów oraz wymagań na trwający właśnie sezon. Jeśli chodzi o wyniki osiągane przez klub pod wodzą poprzedniego szkoleniowca Olexiy'a Mikhailichenko to były one na dość średnim poziomie. W momencie mojego przybycia do klubu zajmowaliśmy po 17 kolejkach  4. miejsce w ligowej tabeli z bardzo dużą stratą do FC Barcelony i Realu Madryt. Wciąż graliśmy natomiast w Copa el Rey i Lidze Europy (po tym jak zespół zajął 3. miejsce w swojej grupie w Lidze Mistrzów). Wracając do oczekiwań zarządu względem mojej osoby wyglądały one następująco:

Mój profil w momencie obejmowania posady menedżera Atletico przedstawiam poniżej. Dzięki dobrym wynikom osiąganym z klubami, w których do tej pory pracowałem moje atrybuty mocno idą w górę a reputacja wynosi już 4 gwiazdki i poziom "bardzo dobra".

Na sam koniec roku 2025 otrzymałem informację, że po raz 3. z rzędu otrzymuję tytuł "Polskiego Menedżera Roku."

SKŁAD I TAKTYKA:

Na chwilę obecną kadra "Los Colchoneros" wygląda na dosyć solidną. Zważywszy na fakt, że gram taktyką ze skrzydłowymi będziemy musieli sprowadzić zawodników na te pozycje - zarówno na lewą jak i prawą stronę, gdyż brakuje klasowych graczy mogących grać na skrzydłach. Na szczęście kilka dni po moim przybyciu do zespołu otwiera się w Hiszpanii zimowe okno transferowe. Będzie to bardzo dobra okazja do uzupełnienia kadry.

Na chwilę obecną skład Atletico przedstawia się następująco: 

(Aby wyświetlić profil zawodnika kliknij w jego imię i nazwisko)

BRAMKARZE:

13. Jan Oblak (32 lata, Słowenia 87m. / 0 br.) - Jeden z najlepszych bramkarzy świata i bez wątpienia numer 1. w naszej bramce. Jeszcze przez parę lat pogra na wysokim poziomie.

1. Anthony Racioppi (26 lat, Szwajcaria 0m. / 0 br.) - Nasz rezerwowy golkiper. Będzie grał zapewne w mniej ważnych spotkaniach lub wtedy, gdy kontuzjowany będzie Oblak.

OBROŃCY:

20. Valery Bodnar (26 lat, Ukraina, 51 m. / 0 br.) - Wychowanek Szachtara Donieck to bardzo solidny środkowy defensor. Bez wątpienia ma szansę na grę w pierwszym składzie.

15. Abel Santos da Silva BEL (22 lata, Brazylia, 0 m. / 0 br.) - ten środkowy obrońca do naszej drużyny dołączył z Santosu. Póki co będzie zmiennikiem.

12. PEDRO AYUB Zdunek (23 lata, Brazylia, 0 m. / 0 br.) - bardzo wszechstronny boczny obrońca mogący występować zarówno na lewej jak i prawej stronie. Mimo polsko brzmiacego nazwiska nie posiada naszego obywatelstwa.

19. Marcos Senesi (28 lat, Argentyna, 25 m. / 0 br.) - W przesłości występował w takich zespołach jak Feyenoord, Inter Mediolan, Villarreal czy Napoli. Będzie tworzył duet środkowych obrońców z Bodnarem.

5. Junior Firpo (29 lat, Hiszpania, 2 m. / 0 br.) - Miał rywalizować z Jordim Albąo miejsce w pierwszym składzie na lewej obronie Barcelony. W zespole "Dumy katalonii" spędził zaledwie 1 sezon. Następnie wypożyczony do Lazio a w sezonie 2020/2021 trafił do nas. Pewniak na lewej obronie.

22. CLEBERSON JOSE Schappo (22 lata, Brazylia, 1 m. / 0 br.) - Kolejny zawodnik z "Kraju kawy" w naszej kadrze może występować zarówno na środku defensywy jak i DP. 

3. Selim Kapurtu (21 lat, Turcja, 25 m. / 0 br.) - Bardzo utalentowany lewy obrońca wypatrzony przez scoutów Atletico z ekipy Besikatasu. Zmiennik dla Juniora Firpo.

POMOCNICY:

4. Marcos Llorente (30 lat, Hiszpania, 0 m. / 0 br.) - Wychowanek Realu Madryt to klasyczny zawodnik na pozycję nr. 5. W takiej roli będzie właśnie występował u nas.

8. Alejandro Cobo (22 lata, Hiszpania, 0 m. / 0 br.) - Ten zawodnik mogący grać zarówno w środku pola jak i DP dopiero "puka" do pierwszej kadry zespołu. W związku z grą na aż 3 frontach na pewno dostanie swoje szanse. 

16. SAUL Niguez (31 lat, Hiszpania, 62 m. / 11 br.) - Jedna z największych gwiazd naszego zespołu. Do tej pory w koszulce "Atleti" rozegrał ponad 380 meczów ligowych. Pewniak do gry w środku pola.

2. Evgeny Larin (21 lat, Rosja, 11 m. / 4 br.) - Kolejny z newgenów w naszej kadrze z dużym potencjałem. Może grać zarówno na prawej obronie jak i prawym skrzydle. 

6. Jorge Resurreccion Meriodo KOKE (33 lata, Hiszpania, 110 m. / 5 br.) - Jeśli Saula nazwałem gwiazdą zespołu to temu doświadczonemu pomocnikowi śmiało można przyznać status legendy. Nasz kapitan rozegrał już ponad 500 ligowych meczów w barwach Atletico. Po sezonie wygasa jego kontrakt z klubem. 

18. REINER Jesus Carvalho (23 lata, Brazylia, 3 m. / 0 br.) - Na pozycji OPŚ mamy w klubie problem bogactwa. Młody brazylijczyk jest jednym z trzech klasowych środkowych pomocników. 

10. Manuel Pherai (24 lata, Holadnia, 0 m. / 0 br.) - Drugim z nich jest wychowanek AZ Aalkmar. Holender do tej pory może się pochwalić 9 asystami co jest na tą chwilę najlepszym wynikiem w La Liga. 

21. Fernando Vilaca (22 lata, Portugalia, 0 m. / 0 br.) - Młody portugalski prawoskrzydłowy zawędrował do stolicy Hiszpanii z FC Porto, którego jest wychowankiem. Na obecny moment to nasz jedyny nominalny piłkarz na tę pozycję. 

17. Daniel "Dani" Olmo Carvajal (27 lat, Hiszpania 4 m. / 0 br.) - Trzeci z naszych ofensywnych środkowych pomicników to piłkarz, którego nie trzeba specjalnie przedstawiać. W odróżnieniu od swoich kolegów grająch na jego pozycji Dani może też występować na obu skrzydłach choć najlepiej czuje się w środku.

NAPASTNICY:

7. Jose Cordoba (22 lata, Kolumbia, 40 m. / 21 br.) - Gdy w sezonie 2022/2023 przenosił się do Madrytu z Atletico Nacional kosztował zaledwie 2,7 mln Euro. Obecnie jest wielką gwiazdą naszej drużyny jak i całej La Liga a jego wartość wynosi około 50 razy więcej.

9. Alvaro Morata (33 lata, Hiszpania, 86 m. / 38 br) - To już jego 8 sezon w barwach Rojiblancos. O jego wielkiej klasie świadczy fakt, że wcześniej strzelał gole dla takich  zespołów jak Real Madryt, Juventus czy Chelsea. Teraz znajduje się powoli u schyłku kariery, ale nadal może być wartościowym zmiennikiem dla Cordoby.

Na początek pierwszy skład zespołu będzie wyglądał jak poniżej. W bramce na razie Racioppi, gdyz mój podstawowy golkiper - Jak Oblak leczy kontuzję. Urazy leczą również Bel oraz Ayub i właśnie ze względu na to, że z gry wypadł drugi z Brazylijczyków na prawej obronie póki co będzie występował Larin. Co do taktyki, jedynie drobne modyfikacje w tym co stosowałem w poprzednich klubach. 

ZIMOWE OKNO TRANSFEROWE:

Jak pisałem wyżej podczas okna transferowego chciałem sprowadzić dwóch skrzydłowych - 1 na prawa i 1 na lewą stronę. Myślę, że pozostałe pozycje są dosyć dobrze obsadzone i nie trzeba dokonywać więcej wzmocnień. Nie znalazłem w mojej kadrze zawodników, których jakoś szczególnie nalażałoby się pozbywać, chyba, że pojawiłyby się za nich jakieś bajeczne oferty.

PRZYBYLI:

(Aby wyświetlić profil zawodnika kliknij w jego imię i nazwisko)

 Bryan Gil (FC Sevilla) - 56 mln Euro 

Zawodnik, który całą swoją dotychczasową karierę spędził w stolicy Andaluzji wydawał się idealnym kandydatem do wzmocnienia naszego zespołu. Był Hiszpanem, był bardzo wysoko oceniony przez moich scoutów bo aż na 92/100 oraz w jego kontrakcie widniała klauzula 56 milionów euro, którą musiałem aktywować aby sprowadzić go do nas. 

Francisco Trincao (West Ham United) - 60 mln Euro.

Chyba każdy szanujący się fan FMa doskonale zna portugalskiego skrzydłowego. Wychowanek Sportingu Braga od razu w sezonie 2019/2020 przeniósł się do zespołu "Młotów", gdzie rozegrał ponad 170 spotkań na poziomie Premier League. Do nas trafił za 45 mln Euro w gotówce + 15 mln w ratach.

Srdjan Babic (Crvena Zvezda Belgrad) - wypożczenie + obligatoryjny wykup za 5,5 mln Euro.

Mój dobry znajomy z czasów, gdy prowadziłem Crvenę Zvezdę. Potrzebowałem czwartego środkowego obrońcy jako, że zdecydowałem się na wypożyczenie Brazylijczyka Bela. Od razu sięgnąłem zatem po reprezentanta Serbii, który dobrze zna język Hiszpański i tutejszą ligę, ponieważ niegdyś występował w Realu Sociedad.

ODESZLI:

Abel Santos da Silva BEL (Valencia) - bezpłatne wypożyczenie.

Uznałem, że przesiadywanie na ławce rezerwowych nieco zahamuje rozwój utalentowanego środkowego obrońcy rodem z Brazylii. Doszedłem do wniosku, że powinien regularnie grać w meczach o stawkę co mój defensor będzie czynł na Mestalla.

La Liga - runda wiosenna

W momencie objęcia przeze mnie drużyny Atletico zespół znajdował się na 4. miejscu w ligowej tabeli po 17 rozegranych kolejkach. Jeszcze nie mieliśmy półmetka sezonu a już traciliśmy aż 22 punkty do lidera - FC Barcelony oraz aż 15 do drugiego w tabeli Realu Madryt. Na 3 pozycji plasowała się Valencia, która do tej pory zgromadziła 7 punktów od nas więcej. Tuż za naszymi plecami ekipa Sevilli oraz rewelacja tego sezonu - Leganes.

STYCZEŃ:

Moim pierwszym oficjalnym spotkaniem w roli menedżera "Rojiblancos" było domowe starcie z Malagą. Rywal zajmował przedostatnie 19. miejsce w tabeli i nie sprawił nam większych problemów. Następnie przyszło skromne zwycięstwo nad Mallorcą a w 20 kolejce moja pierwsza porażka ligowa na San Mames. Miesiąc kończymy cenną wygraną nad Leganes.

W tabeli zmniejszamy nieco stratę do Valencii, jednak do miejsc 1 i 2 cały czas mamy bardzo dużą stratę punktową.

LUTY:

Na samym początku złe wieści od naszego sztabu medycznego - z gry na kilka tygodni wypada Francisco Trincao.

W tym miesiącu dwukrotnie traciliśmy punkty, jednak odnosimy bardzo cenne zwycięstwo nad Valencią dzięki czemu jeszcze bardziej zbliżamy się w tabeli do zespołu "Nietoperzy".

W lutym liczyłem także, że punkty straci Barcelona a tym czasem "Duma Katalonii" w tej samej kolejce, w której ograliśmy Valencię zespół prowadzony przez Thomasa Tuchela osiągnął taki oto rezulatat: 

Nasza pozycja w ligowej tabeli nie ulega większej zmianie. Cały czas okupujemy 4. miejsce w tabeli, które premiowane jest grą w przyszłorocznej edycji Ligi Mistrzów. W kwietniu gramy na wyjeździe z Realem Betis, który traci do nas tylko 2 oczka.

MARZEC:

Po raz pierwszy od kąd prowadzę zespół z Wanda Metropolitano przez cały miesiąc nie tacimy punktów. Osiągamy komplet 4 zwycięstw i mimo, że nie były to jakieś efektowne wygrane a rywale (może poza Sevillą) niezbyt wymagający to cel został osiągnięty.

Efektem naszej świetnej postawy jest awans na 3. pozycję w tabeli La Liga. I pomyleć, że jeszcze w styczniu mieliśmy do zespołu z Estadio Mestalla aż 7 punktów straty. Jednak dogonienie czy to Realu czy Barcelony wydaje się być poza naszym zasięgiem.

KWIECIEŃ:

W kwietniu przegrywamy zaledwie 1 mecz - derbowe starcie z Realem. Odnosimy za to ważne zwycięstwo na Benito Villamarin przeciwko Betisowi. W świetnej formie strzeleckiej jest Jose Cordoba, który zmierza po tytuł króla strzelców La Liga.

Na 4 kolejki przed końcem sezonu zapewniamy sobie udział w europejskich pucharach. Jednak na razie nie mozemy być pewni ani 3 miejsca na koniec sezonu ani nawet udziału w przyszłorocznej Lidze Mistrzów.

W tym miesiącu młodzieżowe rozgrywki La Liga wygrywa Atletico Madryt U-19. Być moze już niedługo któryś z zawodników tego zespołu dołączy do pierwszej drużyny.Maj:

W ostatnich 4 kolejkach tracimy punkty jedynie w meczu z Getafe. Udało nam się zwyciężyć nawet w spotkaniu ze świeżo ukoronowanym mistrzem - FC Barceloną. 

Ogólnie ten sezon (a w zasadzie jego połowę) mogę uznać za bardzo udany. Zespół pod moją wodzą poniósł zaledwie 2 porażki a nawet gdyby udało mi się wygrać wszystkie 19 ligowych spotkań to i tak nie był bym w stanie dogonić ani "Królewskich" ani tym bardziej ekipy "Blaugrany", która kończy sezon przekraczając magiczną barierę 100 punktów w lidze.

Tak to już jest w ostatnich sezonach, że w zespołach, które prowadze mam okazję pracować z późniejszym królem strzelców ligowych rozgrywek. Tak było wcześniej z Łukaszem Zjawińskim w Odrze Opole czy Rafą Mirem w Crvenie Zvezdzie. Nie inaczej było i tym razem, gdyż najlepszym strzelcem tego sezonu został nasz kolumbijski napastnik - Jose Cordoba.

Wychowanek Atletico Nacional był nie tylko najlepszym strzelcem w hiszpańskiej ekstraklasie. Po raz drugi z rzędu sięgnął równiez po Złotego Buta - nagrodę przyznawaną dla najlepszego strzelca lig europejskich.

UEFA EUROPA LEAGUE:

Jako 4. drużyna poprzedniej kampanii  (za Barceloną, Valencią i Realem Madryt) zespół Atletico Madryt rozpoczynał w tym sezonie przygodę z europejskimi pucharami od fazy grupowej Ligi Mistrzów. Ekipa prowadzona jeszcze wówczas przez Olexiy'a Mikhailichenko trafiła do niezbyt trudnej grupy "C" wraz z Benficą Lisbona, Celticiem Glasgow oraz CSKA Moskwa. Nie ulega wątpliwości, że hiszpański zespół był faworytem tej grupy jednak pod wodzą ukraińskiego szkoleniowca o mały włos nie doszło do całkowitego blamażu, choć wiadomo, że i tak brak awansu do fazy pucharowej był dla fanów oraz zarządu "Los Colchoneros" wielkim rozczarowaniem. W całych rozgrywkach zwyciężyła FC Barcelona, która w rozgywanym na Estadio Santiago Bernabeu finale po dogrywce pokonała 3:2 FC Liverpool, który w poprzednich 7 edycjach aż 5-krotnie sięgał po puchar.

W momencie mojego przybycia do klubu mieliśmy już wylosowanego rywala, z którym zmierzymy się w ramach 1/16 finału Ligi Europy. Na tym etapie rywalizacji los skojarzył nas z francuskim Angers SC, które w momencie rozgrywania tego dwumeczu znajdowało się na 16. miejscu w tabeli Ligue 1 a kilka dni wcześniej zwolniło trenera i zatrudniło Cleude'a Puela. Ostatecznie dość łatwo rozprawiamy się z Francuzami aplikując im w dwumeczu 5 goli i pewnie awansując do 1/8.

Na tym etapie rozgrywek los nie był już dla nas tak łaskawy przydzielając nam za rywala Juventus Turyn. Piąty zespół poprzedniego sezonu był dużo bardziej wymagającym rywalem co pokazał pierwszy mecz na Allianz Stadium przegrany 1:2. W rewanżu rywale szybko objęli prowadzenie jednak trafienia Vilacy oraz Alvaro Moraty sprawiły, że potrzebna była dogrywka. Tam najpierw to my strzeliliśmy gola za sprawą drugiego trafienia Portugalczyka, jednak rywal z Turynu również trafił do siatki i dzięki lepszemu bilansowi goli na wyjeździe znalazł się w ćwierćfinale.

Ostatecznie całe rozgywki wygrał naszpikowany gwiazdami zespół PSG, który w finale 1:0 pokonał Arsenal.

Copa de Su Majestad el Rey

W pucharze Króla do pewnego momentu szło nam bardzo dobrze. Objąłem zespół w momencie, w którym był juz w 2. rundzie rozgrywek. Jeśli mam być szczery liczyłem na to, że przy odrobinie szczęścia uda nam się nawet zwyciężyć w Pucharze Króla, jednak w 5. rundzie na naszej drodze stanęła niesamowita Barcelona, która ograła nas dość gładko 3:0 a następnie zdobyla to trofeum pokonując w finale 1:0 Real Sociedad San Sebastian i tym samym zdobywając potrójną koronę.

Podsumowanie:

Nagrody na koniec sezonu:

Podsumowanie sezonu:

Jedenastka sezonu:

Finanse:

Statystyki moich graczy we wszystkich oficlajnych meczach tego sezonu:

Od 11 czerwca na boiskach USA, Kanady oraz Meksyku zostaną rozegrane Mistrzostwa Świata w piłce nożej. Powołanie na ten turniej otrzymali następujący gracze z mojego zespołu:

Bardzo dobrze zaprezentował się w tym sezonie nasz zespół rezerw. Ekipa Atletico Madryt B zajęła w rozgrywkach LaLiga123 (2 poziom rozgrywkowy) 2. miejsce na koniec sezonu. 

CO SŁYCHAĆ W MOICH BYŁYCH KLUBACH?

Tym razem postanowiłem poświęcić moim byłym klubom osobny rozdział tego bloga a nie jak do tej pory pisać o osiągniętych przez nich wynikach w podsumowaniu.

II Futbalova Liga.

Idąc chronologicznie na początek zaglądamy na zaplecze słowackiej ekstraklasy, gdzie po roku nieobecności powrócił mój pierwszy klub w tej karierze - Slavoj Trebisov. Zespół ten jako beniaminek osiągnął bardzo dobry rezulatat kończąc sezon na 6. miejscu w ligowej tabeli.

PKO BP Ekstraklasa:

Jak zapewne pamiętacie w poprzednim sezonie Odra Opole dość szczęśliwie uniknęła degradacji kończąc sezon z 2 punktami przewagi nad strefą spadkową. Tym razem zespołowi ze stolicy województwa Opolskiego nie udała się ta sztuka i kolejny sezon spędzą w Fortuna 1. lidze.

JelenSuperliga:

Na koniec wizyta w Serbii, gdzie mój poprzedni klub - Crvena Zvezda Belgrad w momencie mojego odejścia miała bardzo dużą przewagę nad ligowymi rywalami i tylko totalny kataklizm byłby w stanie zmieniń ten stan rzeczy. Nic takiego na szczęście dla fanów zespołu "Czerwonej Gwiazdy" nie miało miejsca i zespól ze stadnionu Rajko Mitic po raz 18. w swojej historii i po raz 9. z rzędu sięgnął po tytuł.