Z lokalnego podwórka na szczyt: Gryf Wejherowo - Last Dance?! #6 (28/29)

[Sezon piąty - 27/28] << - >> [Sezon siódmy - 29/30]
 

Dobre wiadomości i znaki zapytania

Przygotowania do drugiego sezonu w Ekstraklasie zaczeliśmy od fenomenalnej wiadomości. Udało się podpisać promese inwestycyjną i zapieczętować budowę stadionu w Wejherowie.

Będzie to Stadion Miejski, który całościowo kosztować nas będzie ponad 8 mln euro (35 mln PLN) - z czego 4.2 mln to nasza pożyczka, 1.5 mln uzyskaliśmy z dotacji rządowej a 2.5 mln pokrył nasz nowy sponsor, który zadebiutował już w piłce nożnej z klubem Newcastle a mowa oczywiście o firmie kurierskiej InPost*.

* koszulki zaprojektowane przeze mnie i sam pomysł ze sponsorem to własna inwencja twórcza

Podczas przygotowań do nowego sezonu wielokrotnie zadawałem sobie pytanie: czy nie jest już czas na nowe wyzwania?

Dostawałem wiele ofert pracy podczas pracy w Wejherowie, szczególnie z drugich lig niemieckich, francuskich i angielskich - konsekwentnie je odrzucałem, skupiając się na danym projekcie. Aż do teraz, kiedy po 5 sezonach w Gryfie coraz więcej rozmyślam o zmianie otoczenia. Zobaczymy co przyniesie ten sezon i jaką decyzję podejmę na koniec ale czuję, że maksymalnie dwa sezony potrwa moja piękna przygoda z żółto-czarnymi.

TRANSFERY

Sumienne i konsekwentne osiąganie co sezon jeszcze lepszych wyników w rozgrywkach powoduje, że również co sezon wzrasta nasz budżet na transfery. Mimo tego my po raz kolejny opieramy się głównie na wolnych transferach i staramy się dobrze gospodarować zarabianymi pieniędzmi.

Zaczynamy od zawodników, którzy pożegnali się z żółto-czarnymi barwami. Były to znaczące postacie dla naszego zespołu. Pierwszymi z nich Jakub Wróbel, z którym nie przedłużyliśmy kontraktu oraz Kacper Małolepszy a ostatnim zawodnikiem jest jeden z naszych kluczowych i przyszłościowych graczy.

Mowa bowiem o Jakubie Drabiku, który odszedł do Radomiaka Radom za 150 tys. euro. Sam obiecywałem sobie więcej pieniędzy za młodego środkowego obrońcę, ale nie udało się utargować więcej a sam zawodnik pozostawał uparty przy tym transferze. Drabik został kupiony dwa sezony temu za 27 tys. euro, więc udało nam się zarobić parokrotność tego transferu. Życzymy powodzenia i liczymy na dalsze zyskowne transfery, gdyż w umowie zastrzegliśmy 30 % zysku z następnego transferu.

Mając na uwadze spadek umiejętności Lisieckiego, skupiłem się na poszukiwaniach solidnego środkowego obrońcy. Zawędrowaliśmy aż do Czarnogóry by podpisać kontrakt z Keremem Sarim, który w paszporcie może pochwalić się również turecką i niemiecką narodowością.

Reprezentant Czarnogóry może pochwalić się dobrą techniką defensywną, choć z pewnością wiele przed nim pracy nad charakterem i mentalem. Dwudziestojednolatek będzie tworzył parę środkowych obrońców wraz z Davidem Schreiberem, przynajmniej na początku sezonu.
 

Pogłębienie defensywy tym razem zaprowadziło nas po kolejnego Niemca. Można powiedzieć że tworzymy niemiecką kolonię w Gryfie i jeszcze ktoś nas posądzi o germanizację polskich klubów.

Ale tak już na poważnie to Leon Schmokel, wychowanek RB Lipsk przychodzi do nas w roli zmiennika. Nie jest to wybitny talent niemieckiego futbolu ale wierzę, że solidnie wzmocni naszą ławkę rezerwowych.
 

Zmiana formacji na dwóch defensywnych pomocników spowodowała kolejne ruchy transferowe. I tak oto wydałem największe pieniądze w mojej karierze, bowiem 180 tys. euro powędrowało do Wisły Płock w zamian za Rafała Rajkowskiego.

Scouci opisywali mi go jako talent czystej wody, trochę ich przewidywania się nie sprawdziły ale nie jest najgorzej, nie są to żle wydane pieniądze i Rafał mając 23 lata wygląda naprawdę solidnie. Cieszy najbardziej to, że w końcu wygląda to całkiem dobrze jeśli chodzi o mental zawodnika, gdyż ostatnio z tym miałem problemy kontraktując innych zawodników.
 

Angażując mocniej rolę defensywnych pomocników w taktyce Gryfa uzupełniliśmy również miejsce zmiennika na tej pozycji. Thilo Gildenberg - kolejny Niemiec, no kto by się tego spodziewał; trafia do nas na zasadzie wolnego transferu, liczymy jak zwykle na solidne występy z słabszymi rywalami lub w przypadku kontuzji.
 

Ostatnia nowa twarz to uzupełnienie miejsca po Michale Sacharuku. Mianowicie Jannic Ehlers będzie rywalizował wraz z Rosenbergerem o prawe skrzydło. Były zawodnik czeskiej ekstraklasy trafia do nas nie inaczej jak na wolnym transferze. Bardzo biednie to wygląda ze strony mentalnej u tego zawodnika, aczkolwiek wydaje mi się, że w tej roli nie będzie to odgrywać istotnej roli.
 

Zapowiedź sezonu

Celem na ten sezon ze strony zarządu była powtórka z zeszłego sezonu czyli walka o utrzymanie, ja natomiast ambitnie wierzyłem w środek tabeli i trwający progres naszej drużyny. Puchar Polski to rozgrywki, które nadal pozostają w sferze pobocznych rozgrywek, w których dobrym wynikiem będzie po prostu brak żadnej kompromitacji.

Taktycznie przeszliśmy kolejne odświeżenie a celem tego było zniwelowanie ilości traconych bramek i organizacja gry w pomocy, stąd zwiększone wsparcie dla obrońców. Rola Kaczmarskiego często zmienia się w ofensywnego pomocnika, szczególnie w spotkaniach gdzie mamy więcej pola do popisu.
 

Do ekstraklasowej elity powracają znane i zasłużone kluby: Widzew Łódż i Jagiellonia Białystok i Zagłębie Sosnowiec. Obrońcą tytułu oczywiście Raków Częstochowa.
 

Po jasnej stronie mocy - przebieg sezonu

Ostatni sezon opisany został bardzo rozlegle ze względu na nasz premierowy występ w Ekstraklasie. Tym razem będzie trochę zwieżlej ale i tak mam nadzieję ciekawie.

Rozgrywki zaczynamy meczem z Lechem Poznań (15 lipca), który zaskakująco gromimy 4:0. Wybitnym występem sezon rozpoczyna Iwo Kaczmarski, który w końcu pokazuje na co go stać zaliczając hat-tricka. Bramkę dokłada Daniel Skiba wieńcząc ten piękny mecz, gdzie zdemolowaliśmy Lech.

Skoro był Lech to przyszedł czas i na Legię (20 sierpnia). Kolejne bardzo dobre spotkanie na własnym stadionie i wygrana aż 5:2. Był to ofensywny koncert naszej drużyny od defensywy aż po atak. Nadal w świetnej formie Kaczmarski, do której dołącza Skiba czy Kozak z dwiema asystami. Fenomenalne i otwarte widowisko zaskoczyło wszystkich kibiców na Traugutta.

Po zeszłorocznej klapie Śląska Wrocław, w tym sezonie postanowili wziąć łupem zwycięstwo nad naszą drużyną (21 pażdziernika). Piotr Stokowiec, któremu Śląsk postanowił dać kolejną szansę jak widać radzi sobie nieżle, gdyż po tym meczu objął pozycję wicelidera. Mimo swoich szans i całkiem niezłej postawy na boisku nie udało się zwyciężyć.

Z Pucharem Polski żegnamy się w meczu z Wisłą Płock (29 listopada). Nasi rezerwowi skutecznie radzili sobie wcześniej z Zagłębiem Sosnowiec oraz GKS Jastrzębie, natomiast drużyna z Płocka okazała się za mocna. Bardzo przeciętny mecz w naszym wykonaniu.

Pierwszą część sezonu kończyliśmy meczem z Pogonią Szczecin (2 grudnia). Thomas Buitink zmiażdżył nas w tym spotkaniu za pomocą 4 bramek i pozbawił jakichkolwiek szans na niespodziankę. Bardzo skuteczna okazała się Pogoń - 4 celne strzały i 4 bramki.

Wygrać z Mistrzem Polski? Niespotykana przyjemność.
Udało nam się zrewanżować obrońcom tytułu wygrywając 2 do 1, pamiętając o porażce 0:2 w pierwszym spotkaniu. Spotkanie toczyło się kompletnie pod dyktando Rakowa, aczkolwiek z naszej strony pojawiły się zabójcze kontry, które dały nam 3 punkty. Iwo Kaczmarski w sztosie, będąc jednym z najlepszych strzelców Gryfa!

Chyba największa wpadka tego sezonu. Kiedy to szybowaliśmy po jak najlepszą lokatę w górnej połowie tabeli, zdarzyła nam się wstydliwa porażka z GKSem Tychy. Marek Papszun prowadzący Tyszan skutecznie postawił się Gryfowi pozbawiając nas jakichkolwiek punktów.

Maj czyli ostatni miesiąc rozgrywek zakończyliśmy trzema zwycięstwami. Jednym z nich było spotkanie z Cracovią - Daniel Skiba zalicza 15 trafienie w lidze a w zwycięstwie pomaga nam również bramka Robina Rosenbergera. Zwycięstwa z tak zasłużonymi drużynami jak Cracovia cieszą nas bardzo mocno, gdyż takimi momentami budujemy historię Gryfa Wejherowo.

PODSUMOWANIE SEZONU - ogółem

Wybitny to był sezon w naszym wykonaniu. Znacząco poprawiamy wynik z poprzedniego sezonu notując 7. miejsce w lidze z dorobkiem 54 punktów. Śrubujemy rekord wraz z poprawą jakości naszej gry.

Mistrzem kraju zostaje Pogoń Szczecin, która odzyskuje tytuł po jednym roku przerwy, gdzie trofeum dzierżył Raków. Miejsca premiowane pucharami zyskują następująco Lech, Legia oraz Raków.

Z ligą żegna się Korona Kielce, Wisła Płock oraz ledwo co beniaminek a już spadające Zagłębie Sosnowiec.

Największą niespodzianką według publicznej opinii po raz kolejny zostaje nasza drużyna, choć uważam że powszechnie powinno już się przyzwyczajać do stabilnej pozycji Gryfa w środku tabeli.

Rozczarowaniem rozgrywek zostaje Górnik Zabrze oraz Radomiak - rok temu 2. i 3. drużyna w tabeli, a teraz katastrofalna kampania obu drużyn. Zabrzan mogła dopaść klątwa europejskich pucharów, gdyż znależli się w 1/8 Ligi Konferencji, natomiast Radomiak nie przeszedł kwalifikacji rozczarowując na przestrzeni całego sezonu.

Wspomnę krótko jeszcze o występach polskich drużyn w europejskich rozgrywkach.

Raków Częstochowa doszedł do 1/8 finału Ligi Europy kończąc na porażce z Liverpoolem. Górnik Zabrze zakończył rozgrywki na 1/8 finału Ligi Konferencji przegrywając z cypryjską Omonią Nikozja. Radomiak, Legia i Lech nie przeszli eliminacji.

* niżej miejsce Polski, jeśli chodzi o współczynniki i miejsca w pucharach

Królem strzelców Ekstraklasy w sezonie 28/29 zostaje Jurgen Elitim z Legii Warszawa, który zdobył 17 trafień wraz z dwoma innymi graczami - Thomas Butinkiem z Pogoni Szczecin oraz Danielem Smekalem z Widzewa Łódż.

W asystach króluje nasz zawodnik, któremu się to bardzo należało, mianowicie Miłosz Kozak który już sezon temu był blisko. Zdobyte 11 asyst pozwoliło mu na statuetkę najlepszego asystenta. Wyróżnić należy również Iwo Kaczmarskiego, który też był blisko mając 9 asyst.

Piłkarzem sezonu Ekstraklasy zostaje Jurgen Elitim z Legii Warszawa - 17 bramek i 8 asyst. Był to szósty sezon Kolumbijczyka w stołecznej drużynie, który zdobył również statuetkę króla strzelców.

Menedżerem sezonu został Jens Gustafsson / Pogoń Szczecin. Kompletnie zasłużona nagroda za zdobyte mistrzostwo i bardzo dobry sezon. Wspomnę tylko, że wielką gratyfikacją dla mnie było samo wyróżnienie pośród kandydatów do tej nagrody.

Jedenastka sezonu Ekstraklasy a pośród niej nasz reprezentant - Miłosz Kozak. Jak widać najwięcej graczy z nowego mistrza Polski a dla nas oczywiście jest to miły akcent mając tu naszego piłkarza.

PODSUMOWANIE SEZONU - Gryf Wejherowo

Był to pierwszorzędny sezon w naszym wykonaniu, co poskutkowało jeszcze lepszymi statystykami indywidualnymi naszych graczy.

Zaczynając od defensywy - straciliśmy mniej bramek niż sezon temu co było najważniejsze. Swoje szanse w bramce po równi dostawali obaj bramkarze, co moim zdaniem było dobrym pomysłem, gdyż obaj spisali się lepiej niż w zeszłym roku.

Sari wraz z Schreiberem stworzyli solidny duet obrońców a najbardziej w obronie wyróżnili się obaj boczni obrońcy Masny i Potrac zaliczając kilka asyst.

W pomocy perfekcyjnie zaprezentował się Iwo Kaczmarski - 13 bramek, 10 asyst. Przez pewien czas nawet myślałem czy nie zaatakuje korony króla strzelców i asystentów ale był to już przesadny optymizm. Był to poważny kandydat do najlepszego gracza sezonu.

W ofensywie świetnie spisał się Daniel Skiba, który zaskoczył mnie zdobywając 15 bramek. Robin Rosenberger swój drugi sezon grał jak odmieniony - 9 bramek i 6 asyst. Miłosz Kozak tak jak sezon temu, tak i teraz pokazał że jest niezłym kozakiem zaliczając 5 bramek i 12 asyst. Na koniec postanowiłem wyróżnić nową twarz w naszej kadrze - Jannic Ehlers w swoim debiucie dorobił się 7 bramek i 7 asyst.

Wejherowskie Złote Gryfy - VI edycja

Kto wie czy to nie ostatnie lub przedostatnie rozdanie klubowych nagród, czas na - "Złote Wejherowskie Gryfy".

Wyróżnimy jak zwykle:

• Wejherowski Gryf Sezonu - najlepszy zawodnik
• Najlepszy strzelec
• Najlepszy asystent
• Lider defensywy

​LIDER DEFENSYWY

Najlepszym zawodnikiem defensywy znów okazał się piłkarz, który zasłużył na to swoimi ofensywnymi zagraniami. Mały paradoks ale cóż, Kacper Masny zostaje najlepszym obrońcą, zdobywając w trakcie sezonu 8 asyst, grając jako lewy obrońca. Podczas 28 spotkań zdobył łączną średnią notę 7.07.
 

NAJLEPSZY ASYSTENT

Najwięcej asyst po raz drugi z rzędu zdobywa Miłosz Kozak. Po raz kolejny udowadnia że to nazwisko ma nie przez przypadek, a w tej kampanii może pochwalić się 5 bramkami oraz 12 asystami we wszystkich rozgrywkach.

NAJLEPSZY STRZELEC

W końcu najlepszym strzelcem Gryfa okazuje się napastnik. Po poprzednim dosyć przeciętnym sezonie Daniel Skiba odnalazł swoją formę i w tym sezonie bił się do końca o króla strzelców ESA mając na koncie 15 zdobytych goli, dokładając jedną asystę. Zostawał pięć razy graczem meczu a jego średnia nota wynosi 6.91.

WEJHEROWSKI GRYF SEZONU 27/28

Złotym Wejherowskim Gryfem Sezonu 2027/28 zostaje Iwo Kaczmarski. 

To dzięki niemu głównie zawdzięczamy tak wysoką lokatę w Ekstraklasie na koniec sezonu, jego forma szczególnie w pierwszej połowie sezonu była fenomenalna. Zdobyte 13 bramek oraz 10 asyst to liczby, które mogą niedługo zainteresować zachodnie kluby. Wybitna forma pozwoliła mu rywalizować o najlepszego piłkarza Ekstraklasy, gdzie lepszym okazał się tylko Jurgen Elitim.

Wrażenia po sezonie - podsumowanie

Czy to mój ostatni sezon w Gryfie? Jeszcze nie wiem, cały czas idziemy do przodu co bardzo cieszy ale muszę też myśleć o swojej karierze, gdyż ona jest tu priorytetem, w mojej przygodzie. Decyzja pewnie zapadnie niedługo o tym czy to mój "Last Dance" w Gryfie Wejherowo i Polsce.

Jedno wiem na pewno, jeśli odejdę to na pewno nie do innego polskiego klubu, gdyż chcę mieć Wejherowo na zaszczytnym miejscu w swoim sercu i jeśli przyjdzie mi kiedyś wrócić do polskiej piłki to do żółto-czarnych.

Jak będzie, dowiemy się już niedługo. Był to świetny sezon, cały czas zaliczamy postęp w grze, organizacji czy infrastruktury klubu. Boje się jedynie tego, że gdy oddam klub w ręce innego menedżera to przyjdą dla Wejherowa cięższe czasy.

Podsumowanie najważniejszych rozgrywek

Kilka słów na koniec

Dziękuję pięknie za przeczytanie kolejnego epizodu mojej kariery. Zobaczymy co przyniesie przyszłość i czy następny blog zaczniemy w nowym miejscu.

Jak zawsze liczę na komentarze i pozdrawiam wszystkich czytelników.