Rozgrywka Mistrzów - 2. edycja, AJAX AMSTERDAM (sezon nr 16)

Fatih Karuk (Metgod)

Obrońcy:

Visscher (Jonkers, de Lange), Stel (de Groot), Baião (de Ligt), Langer (Vandaele)

Defensywni pomocnicy:

Ndiaye (Deul)

Środkowi pomocnicy:

Krop (De Wit, Spruyt)

Skrzydłowi:

Nunnely (Malen), Niander Carlos (Kluivert)

Napastnicy:

Po raz trzeci z rzędu mecz o Superpuchar kończy się konkursem "jedenastek". Bohaterem został debiutujący w Ajaxie Fatih Karuk, który obronił wszystkie trzy rzuty karne!

Nie będzie dobrze wspominał tego meczu kapitan Ajaxu i reprezentacji Holandii, Sergio Hermans. Już w 5 minucie musiał opuścić boisko z powodu kontuzji, która okazała się dość poważna:

Superpuchar Europy

Bardzo zależało mi na zdobyciu tego trofeum. W końcu Ajax Ligi Mistrzów nie wygrywa co roku, więc okazja może się szybko nie powtórzyć. Mecz odbył się w Salerno, a rywalem zwycięzca Ligi Europy z poprzedniego sezonu, Sporting Lizbona. Po wyrównanym boju wygraliśmy 1-0, a "złotego gola" uzyskał "nowy" w drużynie, czyli Moussa Ndiaye. Znakomicie znalazł się w polu karnym i wykorzystał świetne zgranie głową Stela po rzucie rożnym bitym przez Che Nunnely'ego. Cieszyłem się z wygranej tym bardziej, że brakowało kontuzjowanych Hermansa i Niandera Carlosa.

Liga

Wspaniały sezon! Wystarczy, że napiszę iż był on najlepszy ze wszystkich szesnastu rozegranych do tej pory.

91 punktów (29 zwycięstw-4 remisy-1 porażka, bramki: 105-18). Rewelacja!

Największa gwiazdą naszej drużyny był Che Nunnely, który wychodził wprost ze skóry, aby udowodnić van Persie'mu jak bardzo pomylił się skreślając go z reprezentacji. Che był fantastyczny. 25 meczów, 22 gole i 13 asyst w Eredivisie! 32-letni zawodnik, skrzydłowy, zdobył tytuł króla strzelców!

Czternasty tytuł pod moim kierownictwem (dwunasty z z rzędu!).

Wielkie brawa dla Che, a w klasyfikacji strzelców wysoko byli również Hermans (16 goli w zaledwie 15 meczach!) oraz van Heulen (15 trafień w 19 meczach).

Opisując ligę warto zostawić sobie w pamięci mecz z NEC Nijmegen, który rozegraliśmy 26 stycznia 2031. Po 25 minutach przegrywaliśmy 0-3. Straty zaczęliśmy odrabiać dopiero w 57 minucie, by wygrać ostatecznie 4-3! Nie przypominam sobie, aby kiedykolwiek wcześniej zdarzyło mi się coś podobnego. Ciekawostkę stanowi fakt, że piłkarze z Nijmegen oddali na naszą bramkę tylko... trzy celne strzały!

Mistrzostwo Holandii AD 2031 zdobyli (zawodnicy posortowani według liczby występów w pierwszym składzie):

Puchar Holandii

Mieliśmy trochę kłopotów w drodze do finału Pucharu Holandii. Męczyliśmy się np. z Groningen; przez 90 minut waliliśmy głowami w mur - bez żadnego efektu. Dopiero w dogrywce Sergio Hermans zdobył 3 gole w ciągu... ośmiu minut. Absolutny ewenement! W ćwierćfinale zacięty opór stawił Heracles, ale sobie poradziliśmy.

Finał rozegrano, jak co roku, na De Kuip. Rywalem gospodarze, Feyenoord Rotterdam. W naszej drużynie zabrakło Baião (kartki) i Niandera Carlosa (kontuzja). Zastąpili ich de Groot i Kluivert. Poza tym mogłem posłać do boju najlepszych:

W drugie odsłonie weszli Deul, Zivkovic i Malen.

Feyenoord tego dnia nie istniał! Już do przerwy prowadziliśmy 3-0! Zawodnikiem meczu został Che Nunnely.

Puchar Holandii AD 2031 zdobyli (zawodnicy posortowani według liczby występów w pierwszym składzie):

Klubowe Mistrzostwa Świata

Najłatwiejsze rozgrywki pod słońcem, które mieliśmy obowiązek wygrać. Tak się jednak nie stało... Wszystko przez to, że podszedłem do turnieju schematycznie. W poprzednich karierach zawsze robiłem tak, że rezerwowi  grali w półfinale, a pierwszy skład w finale. Podobnie postąpiłem również i teraz. Niestety, okazało się, że na meksykański Tigres umiejętności dublerów nie wystarczyły... A gdy wpuściłem na boisko Nunnely'ego i Niandera Carlosa - było już za późno.

Mecz o 3. miejsce to była kara, a nie nagroda. Przeciwnik - Espérance Sportive de Tunis - to gospodarze ogromnego stadionu Stade Olympique, na którym rozegrano zawody. Oczywiście gracze pierwszego składu nie mieli problemów z odniesieniem zwycięstwa. Nie było się jednak z czego cieszyć... Na drugą szansę, by zdobyć Klubowe MŚ możemy przecież czekać kolejne 15 sezonów...

Turniej wygrała drużyna z Brazylii, Atlético Mineiro, która w finale pokonała Tigres 2-0. Przy okazji - parada medalistów KMŚ z mojego świata gry. Flemish to oczywiście słynne Flamengo.

Liga Mistrzów

Zamierzamy obronić trofeum! Tymczasem boje w dość przeciętnej grupie rozpoczynamy od porażki w Doniecku. Potem wszystko było już tak, jak być powinno. Fenomenalną dyspozycją imponował Che Nunnely, który - podobnie jak w lidze - był naszym największym atutem.

W styczniu Che Nunnely otrzymał pełną rekompensatę za to, co spotyka go od selekcjonera reprezentacji. Absolutnie zasłużenie zdobył swoją piątą Złotą Piłkę (czwartą z rzędu!)

Pewnie mi nie uwierzycie od razu, ale to prawda! Oto po raz CZWARTY z rzędu w 1/8 finału przychodzi nam się zmierzyć z drużyną, z którą w poprzedniej edycji graliśmy w finale!!! Więcej! Zawsze obowiązywała zasada: "przegrywasz finał-eliminujesz w 1/8 finału"!

Oto historia:

Rok 2027; przegrywamy finał z Olympique Marsylia (1-6), a w edycji 2027/28 eliminujemy ich w 1/8 finału (2-1, 2-1).

Rok 2028; przegrywamy finał z Barceloną (1-3), a w edycji 2028/29 eliminujemy ich w 1/8 finału (1-2, 3-1).

Rok 2029; przegrywamy finał z Manchesterem United (0-1), a w edycji 2029/30 eliminujemy ich w 1/8 finału (2-1, 2-1).

Rok 2030: wygrywamy finał z Realem Madryt (1-1, p.d. k: 4-3), i wpadamy na nich w obecnej edycji już w 1/8 finału!

Czyżby - zgodnie z prawem "przegrywasz finał-eliminujesz w 1/8 finału" - awansować miał dalej Real?

Pierwszy mecz gramy na wyjeździe i do przerwy wynik jest sensacyjny: 3-0 dla Ajaxu! To, na co tak ciężko pracowaliśmy, straciliśmy przez... pięć ostatnich minut... Nieprawdopodobny przebieg spotkania!

Rewanż na Amsterdam ArenA był nerwowy. Z powodu kontuzji nie mógł zagrać Nunnely. Niby przeważaliśmy, niby Real nie dochodził do dobrych sytuacji, ale bardzo długo utrzymywało się niebezpieczne 0-0. Dopiero dwa gole zdobyte w 82 i 89 minucie przez Nicky van Heulena pozwoliły na pełne nabranie powietrza do płuc.

W ćwierćfinale zmierzyliśmy się z Borussią Dortmund. Spotkanie wyjazdowe to popisówka mojej drużyny. Bramkę zdobył po solowej akcji Sergio Hermans, a potem gralismy mądrze i szczęśliwie w obronie. Wywozimy 1-0 z bardzo trudnego terenu!

Uwierzcie, nie lekceważyłem klubu z Dortmundu, ale przecież nie mieściło mi się w głowie, że coś złego może nas spotkać u siebie po zwycięstwie w meczu wyjazdowym! Tymczasem mecz ułożył się źle... Borussia dwukrotnie obejmowała prowadzenie po trafieniach Michaela van Asa, holenderskiego skrzydłowego. Podobnie jak Nunnely, był on "ofiarą" selekcjonera Oranje van Persie'go. A nasz Che grał olśniewjąco! To po jego dwóch cudownych akcjach wyrównywali stan zawodów najpierw Niander Carlos, a później Krop. Jednak w 41 minucie BVB po raz trzeci wyszła na prowadzenie (gola strzelił reprezentant Niemiec Aymar Kayrmbe) i nie zdołaliśmy już odpowiedzieć. Odpadamy w sposób o który mam do siebie poważne pretensje... Może należało zagrać defensywnie?...

W Lidze Mistrzów grali (zawodnicy posortowani według liczby występów w pierwszym składzie):

Screeny wymagane w Rozgrywce Mistrzów

Statystyki zawodników (wszystkie rozgrywki, piłkarze posortowani według liczby występów w pierwszym składzie).

Wystąpiło 22 Holendrów i 3 cudzoziemców (zgodnie z nałożonymi sobie przeze mnie ograniczeniami).

Status gry:

Autozapisy: