Football Manager 2019, Rozgrywka Mistrzów 5, Kariera nr 1. Sezon nr 1 (IFK Göteborg)

Witam wszystkich, chciałbym się najpierw przedstawić. Na imię mam Andrzej, od 5 lat gram w Football Managera i wychodzi mi całkiem dobrze. Stronę MFM odwiedzam dość nieregularnie od 3 lat, zainspirowany oczywiście tym co robił i robi @Mahdi. Kiedy zobaczyłem, że 5 Rozgrywka Mistrzów nie będzie wymagać autosejwów i można grać kim się chce, postanowiłem spróbować sił i może spróbować wywalczyć awans do finału. To będzie zależało od was, wiec postaram się zrobić dobre wrażenie przez czas eliminacji.

Czas na karierę!

Mało kto by uwierzył, że kiedyś IFK Göteborg uznawany był za jeden z najlepszych klubów w Europie. Ale tak było. Szczególnie udane były lata 80te, gdy zdobyli dwa razy Puchar UEFA (1982, 1987). Równie dobrze spisywali się w Pucharze Mistrzów, gdzie dotarli do półfinału (1986) i dwa razy do ćwierćfinału (1985, 1989). Jeszcze w latach 90tych zdarzało się odnosić duże sukcesy, np. półfinał Ligi Mistrzów (1993) i ćwierćfinał (1995), ale potem było coraz gorzej. Ostatnie lata to sporadyczne występy w Lidze Europy, gdzie co prawda udowodnili swoją wyższość nad drużynami ze słabej polskiej ligi, bo wygrali dwumecze zarówno ze Śląskiem jak i z Piastem, ale eliminowały ich takie „potęgi“ jak Rio Ave, Belenenses czy Karabach.

Po dawnej świetności obecnie został tylko szyld. Mimo to chciałem się sprawdzić w lidze szwedzkiej, bo jest trochę inna niż inne w Europie. Gra się tam ze względu na klimat systemem wiosna-jesień, nie ma głupiego podziału na grupy w lidze i ma się zagwarantowane co najmniej trzy mecze w Pucharze Szwecji. Oczywiście siła sportowa szwedzkich drużyn jest marna, zawodników wybitnych nie uświadczysz, ale mimo to postanowiłem spróbować.

IFK od dość dawna nie zdobył mistrzostwa kraju ,a sezon 2017 mieli bardzo słaby. Dopiero 10 miejsce w lidze, co oczywiście nawet nie dało awansu do Ligi Europy. W roku 2018 pozostało się więc kisić w szwedzkim sosie i liczyć, że uda się choć trochę nawiązać do przeszłości.

Po przejrzeniu zawodników wybrałem taktykę 1-4-4-1-1, z ofensywnym pomocnikiem i jednym napastnikiem,

Zaczęło się od słabej postawy w Pucharze Szwecji, gdzie rozgrywa się najpierw fazę grupową. W ośmiu grupach grają 32 drużyny, zwycięzcy awansują do ćwierćfinału i potem już system pucharowy. Nam nie poszło, bo to jeszcze nie to zgranie zespołu i słabe rozumienie taksy. A więc po jednym zwycięstwie  i dwóch porażkach zajęliśmy ostatnie miejsce w grupie i odpadamy z tej rywalizacji w 2018.

Z Pucharem Szwecji przyszło się zetknąć raz jeszcze w sierpniu 2018, kiedy rozegraliśmy eliminacyjny mecz do edycji... 2019. Zespół z niższej ligi został pokonany 6-1 i czekamy na przyszły sezon.

O transferach można sobie oczywiście pomarzyć, trzeba więc grać tym co jest. Zarząd chce miejsca w górnej połowie tabeli, więc nie ma zbyt dużej presji. I co powiecie na to, że po dwóch porażkach na początku przegraliśmy do końca sezonu jeszcze tylko dwa razy? Czyli ponieśliśmy w całym sezonie tylko 4 porażki. A licząc od maja do października czyli do końca ligi przegraliśmy tylko jeden raz!!!

Pewnie więc myślicie, że mistrzostwo albo udział w europejskich pucharach pewny? Nic z tego! Za dużo remisów i zajęliśmy tylko 4 miejsce, co nie dało nawet awansu do Ligi Europy. Zarząd i tak był wniebowzięty, ale ja nie.

A to moje asy, które grały w lidze:

Najbardziej brakuje bramkostrzelnego napastnika, bo ten Robin Söder to gorzej niż porażka.

Z kolej najlepsi byli pomocnik Junes Barny i prawy pomocnik Sargon Abraham.