WSTĘP

Poprzednie sezony:

Sezon nr 1 (2018/19)

Ograniczenia kariery:
- możliwość zatrudniania zawodników tylko wygenerowanych przez gre
- maksymalna ilość obcokrajowców 6 z czego 1 walijczyk, 1 szkot, 2 irlandczyków.
2 zawodników z Europy tej samej narodowości

Wyniki:

Rochester FC

Zdobywcy trofeów w Anglii

Zdobywcy najważniejszych trofeów

KADRA

Bramkarze:
- John Nolan
- Wayne Tunnicliff(wolny transfer)

Obrońcy:
- Wayne Sutton(transfer definitywny za 15,750 euro)
- Rob Phillips
- Victor Ali(dołączył z zespołu U-18)
- Owen Whittaker
- Will Connelly
- Steve Hector
- Luke Astill
- Andy Faulkner
- Ryan Sanders

Pomocnicy:
- Tyler Davidson
- Michael Swaby
- Chris Clarkson
- Mark Hutchinson
- Will Alexanader(dołączył z zespołu U-18)
- Scott McDonnell
- Reynard Baugh
- Peter Kalu
- Zak Heaume
- Jack Breach

Napastnicy:
- Calum Gilchrist-Coghlan
- Russell Long
- Arian Kalantari(wolny transfer)
- Adam Kelly(dołączył 18.12.19)

*** Po kliknięciu nazwiska odtworzy się porfil zawodnika

LIGA

Zdecydowałem się nie zmieniać formacji w porównaniu do poprzedniego sezonu.

Bałem się startu drugiego sezonu, ponieważ nie mogłem wzmocnić drużyny(przez niską reputację nikt ciekawy nie chciał przyjść). Pierwszy problem pojawił się jeszcze przed sezonem, gdy podstawowy skrzydłowy Roger Rowland uznał, że nic się nie stanie jeśli nie przyjdzie na dwa treningi. Po odebraniu mu opaski zastępcy kapitana wyżalił się, że nie uczciwie go traktuje za co został przesunięty do drużyny rezerw i już nie wrócił do pierwszego zespołu. W jego miejsce w pierwszej drużynie pojawił się wychowanek klubu Will Alexanader.

Z dobrych wiadomości na starcie sezonu, po roku starań udało się podpisać umowę z klubem partnerskim, został nim Sunderland, który w poprzednim sezonie awansował do Championship. Pierwsze mecze pokazały jak bardzo mylące potrafią być mecze towarzyskie. Gra zespołu wyglądała dobrze, ale mieliśmy ogromne problemy z wykorzystywaniem okazji. W sierpniu zdobyliśmy tylko pięć punktów i zajmowaliśmy fatalne siedemnaste miejsce.

Początek września dał nadzieję na poprawę naszej sytuacji. Pierwsze zwycięstwo od trzech spotkań na pewno cieszyło, ale po tym nastąpiło pasmo remisów i porażek. Sześć punktów we wrześniu i nadal zajmowaliśmy siedemnastą lokatę.

Październik to kopia września zwycięstwo i znowu trzy remisy, ale przynajmniej byliśmy nie pokonani w lidze przez cały miesiąc. W porównaniu z poprzednimi wynikami byłem zadowolony z drużyny, jednak liczyłem, że w tym sezonie zagramy o coś więcej niż tylko walka o utrzymanie.

Listopad to cały czas brak równej formy. Miałem wrażenie, że końcowy wynik meczu nie zależy od tego z kim gramy, a od tego jak wejdziemy w mecz. Potrafiliśmy przegrać w fatalnym stylu z ostatnim Hungerford Town, by tydzień później zremisować i wygrać z walczącymi o mistrzostwo Torquay United i Truro City. Siedem punktów to i tak bardzo dobry wynik. Uciekamy od strefy spadkowej i awansujemy na szesnaste miejsce.

W grudniu tak jak w poprzednim sezonie mieliśmy problem z kontuzjami. Przełożyło się to na kiepskie rezultaty. Dwa zwycięstwa i trzy porażki to wynik zdecydowanie poniżej moich oczekiwań, jednak drużyny wokół nas radziły sobie jeszcze gorzej i awansowaliśmy na całkiem niezłą trzynastą pozycję. Historycznym wydarzeniem było zatrudnienie pierwszego obcokrajowca, został nim Irlandczyk z angielskim obywatelstwem, napastnik Adam Kelly.

Styczeń był udanym miesiącem pod względem wyników, ale także niepokojący przez poważny problem kadrowy. Dotychczasowy kapitan zespołu Tyler Davidson stracił do mnie zaufanie po zablokowaniu jego transferu do czwarto ligowego Cheltenhamu. Swoje niezadowolnie zdecydował się wyraźić udzielając wywiadu w lokalnej gazecie. Nie miałem wyboru musiałem pozbawić go opaski kapitańskiej i przesunąć do drugiej drużyny, gdzie został do końca sezonu. Nowym kapitanem został Steve Hector.

Mimo straty tak ważnego zawodnika jakim niewątpliwie był Tyler kontynuowaliśmy serię dobrych wyników w lutym. Dało nam to realną szansę na walkę o baraże. Po trzydziestu dwóch kolejkach zajmowaliśmy wysokie dziewiąte miejsce.

Marzec zaczął się dla nas bardzo dobrze. Po meczu z Hungerford Town zajmowaliśmy wymarzone siódme miejsce dające awans do baraży. Jednak drużyny z góry tabeli pokazały nam nasze miejsce w szeregu. Spadliśmy na jedenaste miejsce, ścisk w tabeli był niesamowity, pięć punktów dzieliło drużyny z miejsc szóstego i trzynastego.

Kwiecień podobnie jak w poprzednim sezonie był miesiącem Caluma Gilchrista-Coghlana. Pięć goli w pięciu meczach sprawiło, że przed ostatnią kolejką mieliśmy jeszcze matematyczne szanse na awans do baraży. Sześć drużyn walczyło o dwa ostanie miejsca w barażach. Mogłem być dumny z mojej drużyny, gdyż tylko oni wytrzymali presje i wygrali swoję spotkanie. Już w drugim sezonie istnienia klubu mamy szansę na awans do piątej ligii!

BARAŻE

Nasze plany szybko zwerfikował Jamie Reid, którego hat trick przypieczętował awans do następnej rundy Torquay United. Ja jednak niespecjalnie przejąłem się tą porażką, gdyż świetna druga połowa sezonu pokazała mi, że w przyszłym sezonie możemy liczyć się w walce o bezpośredni awans.(Statystyki meczu po kliknięciu na baner)

TABELA

PUCHARY

FA CUP

Nasza przygoda w FA Cup po raz kolejny zakończyła się bardzo szybko, odpadliśmy jeszcze w fazie wstępnej, po upokorzeniu z Dulwich Hamlet.

FA TROPHY

W FA Trophy testowałem ustawienie z dwójką napastników, nie poszło to po mojej myśli i odpaliśmy już w pierwszej rundzie z drużyną grająca ligę wyżej.

PODSUMOWANIE

OCENY

NAGRODY

Piłkarz sezonu według mnie: Reynard Baugh

Piłkarz sezonu według kibiców: Reynard Baugh

Najlepszy snajper: Arian Kalantari

Najlepszy asystent: Reynard Baugh

Transfer sezonu: Wayne Tunnicliff

KONTUZJE