Szansa na sukces? Zapomnij! Nie łudźmy się i nie czyńmy - sami siebie - „głupimi Polaczkami“...

Dla użytkowników tej strony nie jest tajemnicą, że sposób „uporządkowania“ historii meczów reprezentacji Polski w 1997 roku uważam za - co najmniej - dyskusyjny. Inicjatorem był Andrzej Gowarzewski, człowiek, którego pracę śledzę od pierwszego tomu „Encyklopedii Fuji“ (a nawet dłużej, bo od „Encyklopedii Piłkarskich Mistrzostw Świata“ wydanej w roku 1990). Jeżeli mam być szczery, to kilkoma sprawami jestem zniesmaczony (choćby wyjątkowo chamskie traktowanie Stefana Szczepłka, do czego jeszcze któregoś dnia wrócę).

Jestem zupełnie innym człowiekiem niż Andrzej Gowarzewski, różnię się od niego zarówno charakterem, jak i światopoglądem. Tym bardziej interesujący jest artykuł, którym chciałbym dziś się z wami podzielić. Ciekawe, że człowiek mający (bardzo) prawicowe przekonania, z którymi się zresztą nie kryje, potrafił bezbłędnie dostrzec jak „wykolegowano“ biednych z  europejskich pucharów.

Artykuł ukazał się w 42. tomie „Encyklopedii Fuji - Rocznik 2013-14“, wydawnictwo GiA ,Katowice 2013, strony 329-330. Tytuł: „Szansa na sukces? Zapomnij!“. Na początek kilka cytatów:

Nim rozpoczniecie - członkowie polskiej elity dziennikarskiej, wyśmiewanie waszych rodaków, piłkarzy i trenerów, a także działaczy, że tak nisko spadli w europejskiej hierarchii, że i wam wstyd - zastanówcie się, jakie mieli szanse na sukces?

Spróbuj, mądralo, dotrzymać kroku kierowcy samochodu, który ma 100 litrów paliwa, a tobie - rok po roku - leją w tym czasie tylko litr. No, spróbuj, nim zaczniesz żądać niemożliwego.

Liga Mistrzów nie była niczym innym, jak wyrzuceniem za burtę słabeuszy, to biedniactwo, któremu nie brakowało talentu, ale miało puste kieszenie.

Symboliczne przykłady zespołów z Pilzna czy Żyliny, albo Borysławia czy skądś tam jeszcze, mające być wzorem dla nas - w istocie są tylko listkiem figowym dla kolonizacji rynku futbolowego.

Beckenbauer, jak Bayern - proponował kierownictwu UEFA: dajcie im jakieś premie, czytaj - ochłapy, ale niech nie przeszkadzają nam w rozgrywkach mistrzów, czytaj - dzieleniu kasy, jaką zamierzamy robić na futbolu.

Media nie dostrzegają problemu - bez zmiany zasad sportowej rywalizacji, może więc nigdy, nie nastąpi wyrównanie szans.

Nie łudźcie się - żadną pracą bez kapitału nie dacie rady; przez rok, ale przez - jak długo trwa ta liga „mistrzowskich“ interesów - ćwierć wieku co najmniej. Co najmniej, bo nie startujemy, jak wówczas, z porównywalnych poziomów, ale stojąc w dolinie i gapiąc się bezmyślnie na zatykających na szczycie proporce zwycięstwa mądrali.

Tak, to prawda, taki jest świat, ale opiszmy go zgodnie z prawdą, bo to uczciwe. Nie łudźmy się i nie czyńmy - sami siebie - „głupimi Polaczkami“.

Oto cały artykuł: