Hala Oviedo, adelante! vol. 3

Sezon 2015/16 Segunda División

Sezon 2016/17 Segunda División

Szanowni Państwo!

Witam w kolejnej części bloga opowiadającego o losach Realu Oviedo. W ramach przypomnienia dodam, że w pierwszym sezonie zajęliśmy 10 miejsce w lidze, a w Pucharze Hiszpanii odpadliśmy w II rundzie. Kolejny sezon okazał się wręcz epicki. Po kosmetycznych zmianach w taktyce oraz odpowiednich transferach zajęliśmy pierwsze miejsce w tabeli. Kibice w Oviedo byli w prawdziwej ekstazie! Feta trwała do białego rana! W pierwszej części sezonu byliśmy niepokonani! Gorzej wypadliśmy w Pucharze i odpadliśmy w III rundzie.

Po przejrzeniu składu uznałem, że bez odpowiednich wzmocnień nie mamy szans na zajęcie przyzwoitego miejsca w tabeli. Klub wymagał zdecydowanych wzmocnień. Jeszcze w trakcie poprzedniego sezonu udało mi się podpisać kontrakt z dwoma bramkarzami (Sam Johnstone oraz Brice Samba), lewą stronę wzmocnił Saborit z Bilbao, na środek przyszedł nasz rodak Mateusz Wieteska, do pomocy doświadczony Celso Borges z Deportivo La Coruna, Fali oraz kolejny gracz z Athleticu - Ager Aketxe. Na atak prawdziwa bomba transferowa: Hervin Ongenda! To nie koniec transferów. Za gotówkę z Romy przyszedł młody pomocnik H'Maidat. Kolejnym ważnym transferem było wypożyczenie z Barcelony Carlosa Aleny. Na prawą obronę ściągnąłem z Niemiec Yanni Regasela, a na lewą flankę młodego Malanga Sarra. Chłopak uchodzi za olbrzymi talent. Ostatnio czytałem o zainteresowaniem jego usługami takimi markami jak Barca, Real i Chelsesa. Koniecznie musiałem wzmocnić środek defensywy, więc wypożyczyłem genialnego Onguene z Porto. Atak miał tworzyć Grek Nikos Vergos oraz Francuz Marcus Thuram. Din Sula przyszedł za małe pieniądze i miał wzmocnić rywalizację. Ponadto udało się przedłużyć wypożyczenie Nando, Sivery i Fede.

Klub niestety opuściło kilko zawodników. Do Malagi, która zapłaciła klauzulę odstępnego odszedł kapitalny lewy obrońca Francisco Varela, do Włoch wrócił Almici (chiał odejść). Sprzedałem legendę klubu - Michu, który narzekał na brak regularnej gry (ciekawe jest to, że nie grał bo wiecznie był kontuzjowany). Dałem mu odejść. Nie tak traktuje się legendy, ale z niewolnika nie ma pracownika. Z Oviedo pożegnał również Flavio Ferreira, Jacobo Dezi, Susaeta oraz podstarzały Pena. Według mnie byli za słabi na grę na najwyższym szczeblu. W drugiej części sezonu pożegnałem również nasz niewypał - H'Maidata oraz grającego w kratkę Bedię.

Jak widać saldo transferowe wyszło na plus. Około 7 mln funtów przeznaczyłem na transfery do klubu, a 11 udało się uzyskać z tytułu sprzedaży.

SEZON 2017/18

Lipiec-wrzesień

Sezon zaczęliśmy od porażki z Barceloną. Wynik jest gorszy niż gra. Niestety czerwona kartka wypożyczonego z Sevilli Fede pokrzyżowała nasze plany. Graliśmy kiepsko. Jeden mecz zremisowaliśmy, następne przegraliśmy. Terminarz zdecydowanie nam nie sprzyjał. Barca, Sevilla i Atletico to rywale z najwyższej półki.

Przełamanie nastąpiło w meczu z Malagą. Rywal był o klasę lepszy, ale to nam udało się zdobyć zwycięską bramkę.

Październik-styczeń

Październik przyniósł nam dwa zwycięstwa i dwie porażki (plus jedna w sparingu z Athletico). Las Palmas rozgromiliśmy 5:2 (hat trick Thurama!).

W listopadzie jako ogromny sukces można uznać remis z drużyną madryckiego Realu!

Później standardowo odpadliśmy z Pucharu Hiszpanii (tym razem z naszym największym rywalem czyli Sportingiem Gijon). Grudzień przyniósł nam 3 zwycięstwa w lidze i jedno w sparingu.

Styczeń-kwiecień

W trakcie zimowego okienka transferowego przyszedł do nas za darmo Lucas Olaza, za 1 mln funtów Devante Parker, za nieco mniej Srdjan Babic, z Feyenordu wzmocnił nas młody napastnik Nigel Robertha, a z Manchesteru City hiszpański obrońca Angelino.

Nowy rok zaczęliśmy od porażki z Valencią. Znowu nie udało nam się poradzić Barcelonie, która ograła nas wręcz koncertowo. 6:0 to hańba dla klubu z Asturii. Po raz drugi serie meczów bez zwycięstwa przerwaliśmy meczem z Malagą. W kolejnych meczach (oczywiście oprócz tego z Atletico) pokazaliśmy klasę. Od stycznia do marca w lidze wygraliśmy 6 spotkań z 13 rozegranych (plus jedna wygrana w sparingu).

Kwiecień-czerwiec

Kwiecień przyniósł nam porażkę z Realem oraz Celtą. Na szczęście do końca sezonu nie zwolniliśmy tempa i wygraliśmy trzy spotkania. Na koniec sezonu zremisowaliśmy z Valencią.

TABELA:

Tak! Dobrze widzicie! Beniaminek z Oviedo zajął siódme miejsce w tabeli. W następnym sezonie czeka nas gra w eliminacjach do Pucharu Europy! Sezon całkowicie na plus! Nie brakowało emocji. Początek był fatalny ponieważ pierwsze zwycięstwo zanotowaliśmy dopiero 20 września. Puchar standardowo opuszczamy bardzo szybko.

PODSUMOWANIE

+

7 miejsce w tabeli.

Świetna dyspozycja Carlosa Aleny, Fede Vico i Nando.

Bardzo dobre ruchy transferowe (Babic, Onguene, Olaza, Alena, Ongenda).

Nikt nie wykupił naszych najlepszych zawodników (oprócz sprzedaży Vareli i Oneto z poprzedniego sezonu)

Rozbudowa obiektów treningowych oraz młodzieżowych.

Rozszerzenie siatki scoutingu na cały świat.

-

Liczba straconych bramek – 55 (18 miejsce w lidze). Najmniej bramek stracił Real Madryt (19).

Liczba zdobytych bramek – 42 (9 miejsce). Najwięcej Atletico (79).

Dyspozycja napastników. Najlepszym strzelcem został Sandro Wagner (9 goli).

Mała liczba asyst skrzydłowych (Nando 4, Vico 6).

ZAWODNICY

Na bramce świetnie grał wypożyczony z Valencii Antonio Sivera. Jego zmiennikiem był Sam Johnstone. Na prawej stronie grał Marko Mijailovic, którego z (mniejszym) powodzeniem zastępował Yanni Regasel. Środek obrony tworzył kapitalnie dysponowany Jerome Onguene z Pablo Insuą. W zimowym okienku dołączył z Realu Sociedad Srdjan Babic, który godnie ich zastępował. Swoje odegrał również doświadczony David Fernandez. Lewą flankę tworzył Enric Saborit (w chwili robienia screena był już we Francji). Zimą jego zmiennikami zostali Lucas Olaza oraz młody Angelino.

Pomoc tworzyli Nando - Fede - Cales Alena - Fede Vico. Moim zdaniem kluczowa i świetnie zorganizowana formacja. Ich zmiennikami byli: Parker na prawej stronie, Aketxe na lewej oraz Celso Borges i Javi Ros na środku pola.

Atak tworzył duet Sandro Wagner i Hervin Ongenda. Najlepszym strzelcem był Niemiec, który zdobył 9 goli. Totalnym rozczarowaniem była dyspozycja Nikosa Vergosa, który w cały sezonie zdobył tylko jedną bramkę. Marcus Thuram także mnie rozczarował. Jest piłkarzem mocnym fizycznie, ale nie poradził sobie w lidze hiszpańskiej. Nigel Robertha to piłkarz, który może jeszcze pozytywnie zaskoczyć.

Na koniec chciałbym się pochwalić przyznaną mi nagrodą:

Dzięki i do zobaczenia w następnym odcinku!!